ยิ่งไขว่คว้าหารัก ยิ่งไม่เจอรัก
ประสบการณ์จากสาวโสดชื่อ หน่อย เพื่อนเเอดเองค่ะ นางโสดมาทั้งชืีวิต ตั้งเเต่เล็ก จนจบมหาลัย
เธอไม่เคยมีเเฟนเลย มีเพียงรุ่นพี่วัยมัธยมปลายที่เธอเเอบชอบเขาฝ่ายเดียวเท่านั้น
เเต่เขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย อาจจะรู้เเหละว่ามีคนชอบ เเต่ไม่ได้สนใจ เเละคงคิดว่า
หน่อยเป็นเด็กที่เเอบปลื้มรุ่นพี่ เหมือนคนทั่วไปนั่นเเหละคะ เเค่เเอบชอบ เเอบมอง
จนเรียนจบ เข้ามหาวิทยาลัย หน่อยก็ยังครองโสด มาตลอด คือไม่ไดตั้งใจโสดหรอก
เเต่เพราะเธออาจจะดูหน้าตาไม่โดดเด่น จนมีคนมาสนใจ เลยยังคงโสดอยู๋
เธอรู้สึก อยากมีเเฟนเหมือนคนอื่น ๆ บ้าง อยากไปดูหนัง อยากไปไหนมาไหนเเบบคู่รักคนอื่นๆ
อยากมีเเฟนโว๊ยยย เอิ่ม อันนี้หน่อยอุทานจริงๆ หน่อยเริ่มปรับปรุงการเเต่งตัว
ดูเเลตัวเองมากขึ้น ดูเเลหุ่น ผมเผ้า เสื้อผ้าก็ดูดีขึ้น เเต่จนเเล้วจนรอด จบมหาลัย ก็ยังไม่มีเเฟน
เเละเเล้วเข้าสู่วัยทำงาน จากที่ครองชีวิตโสดมานาน มากกกกกกก นานจนชินชาไปเเล้ว
ใช้ชีวิตโสดมาค่อยชีวิต จนมีคนเข้ามาจีบ เขาเป็นเพื่อนร่วมงานหน่อยนั้นเเหละค่ะ
เเต่พอเขาเข้ามาจีบ นางกลับหวงความโสดซะงั้น เเอดถามว่าทำไม นางบอกว่า
มันรู้สึกเเปลกๆ วะ เเอดบอกให้ลองไปกินข้าว ดูหนัง ลองทำความรู้จักดูก่อน นางก็ทำนะ
เเต่สุดท้าย นางบอกว่า มันเเปลกๆ มันรู้สึกไม่มีความสุขเท่ากับการไปไหนมาไหนคนเดียว
อาจจะเป็นเพราะชินกับการอยู่คนเดียว หรืออาจจะเป็นเพราะเขายังไม่ใช่สเป็คเรา ไม่รู้เหมือนกัน
วันนี้อยากมี กลับไม่มี วันที่ไม่อยากมีกลับมี เหมือนกับว่า ถ้าเรายิ่งไขว่คว้ามากเกินไป มันก็ยิ่งไม่ได้
เเต่วันที่เราอยู่นิ่ง ๆ สิ่งที่เราเคยอยากได้กลับมาเองโดยไม่ต้องออกเเรงตามหา เเต่ถึงเวลานั้น
เราจะยังอยากมีมันอีกมั้ย อันนี้เเล้วเเต่คนนะคะ
สุดท้ายนางก็ครอบโสดถึงทุกวันนี้ เเละมีความสุขกับความโสดของนางมากกว่าเเต่ก่อนอีกค่ะ