Jal Mahal: พระราชวังใต้น้ำของชัยปุระ

15 มิถุนายน 2564 (12:59) แปลโดย รักและคิดถึงเหมือนเดิม

จมอยู่ใต้น้ำของทะเลสาบเทียม ใน "เมืองสีชมพู" ของชัยปุระ ในรัฐราชสถาน ประเทศอินเดีย เป็นพระราชวังที่สวยงามของ Jal Mahal หรือ "วังน้ำ" ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของมัน ยกเว้นข้อเท็จจริงที่ว่ามันถูกสร้างขึ้นโดยมหาราชา มาโธ ซิงห์ ในศตวรรษที่ 18—ไม่ทราบวันที่ที่แน่นอน—เป็นสถานที่สำหรับจัดปาร์ตี้ล่าเป็ดของเขา ต่อมา Madho Singh II บุตรชายของ Madho Singh ได้ขยายวังโดยเพิ่มลานภายใน จากนั้น มันก็เลิกใช้และถูกละเลยอย่างมากเป็นเวลาสองศตวรรษจนกระทั่งมีการปรับปรุงใหม่ครั้งล่าสุดในทศวรรษ 2000

Jal Mahal เป็นโครงสร้างที่อยากรู้อยากเห็น ไม่ใช่พระราชวังอย่างแน่นอนเพราะไม่มีห้องที่พักอาศัยได้ เป็นเพียงสวนระเบียงที่พระมหาราชาเดินทอดน่องสบายๆ จริง ๆ แล้ววังมีความสูงห้าชั้น แต่มีเพียงชั้นบนเท่านั้นที่อยู่เหนือน้ำ สี่ชั้นล่างส่วนใหญ่ยังคงจมอยู่ใต้น้ำเมื่อทะเลสาบเต็ม

เครดิตภาพ: Russ Bowling / Flickr

Jal Mahal เป็นการผสมผสานระหว่างรูปแบบสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกัน เช่น Rajput และ Mughal ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเรื่องธรรมดามากในรัฐราชสถาน สถาปัตยกรรมราชบัตได้รับแรงบันดาลใจจากสถาปัตยกรรมฮินดูแบบดั้งเดิมเป็นส่วนใหญ่ ขณะที่สถาปัตยกรรมโมกุลได้รับอิทธิพลอย่างมากจากรูปแบบอิสลามและเปอร์เซีย คุณสามารถเห็นบิตของทั้งสองใน Jal Mahal โถงทางเดินและห้องโถงใหญ่ที่ชั้นหนึ่งได้รับการตกแต่งอย่างสวยงามด้วยภาพวาดที่สวยงาม บนเฉลียงของพระราชวังมีสวนที่มีทางเดินโค้ง ที่มุมแต่ละมุมของวังแห่งนี้มีหอคอยครึ่งแปดเหลี่ยมที่มีหลังคาโดมที่สง่างาม ตรงกลางระเบียงมีศาลาทรงสี่เหลี่ยมสไตล์เบงกาลีเรียกว่าฉัตรี

ทะเลสาบเทียม Man Sagar ซึ่งอยู่ตรงกลางของที่ตั้งของ Jala Mahal สร้างขึ้นในปี 1610 โดย Raja Man Singh ผู้ปกครองของ Amer ในขณะนั้น เพื่อตอบสนองต่อความอดอยากและการขาดแคลนน้ำอย่างรุนแรงที่รบกวนรัฐของเขาเมื่อสิ้นสุด ศตวรรษก่อนหน้า เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก ราชามันซิงห์ได้สั่งให้สร้างเขื่อนข้ามแม่น้ำดารบาวาตี พร้อมกับอ่างเก็บน้ำ ทะเลสาบมานสาการ์ เพื่อกักเก็บน้ำ เป็นเวลาหลายสิบปีที่ทะเลสาบได้จัดหาน้ำสำหรับดื่มและชลประทานให้กับผู้อยู่อาศัยในภูมิภาค ยังเป็นที่อยู่อาศัยของนกหลายสายพันธุ์อีกด้วย

แต่ในศตวรรษที่ผ่านมา ทะเลสาบกลายเป็นแหล่งทิ้งขยะดิบ น้ำเสียที่ไม่ผ่านการบำบัด และของเสียจากอุตสาหกรรมอื่นๆ น้ำสกปรกและกลิ่นเหม็นทำให้ผู้มาเยี่ยมชมอยู่ห่างจากอนุสาวรีย์ที่วิจิตรงดงามแห่งนี้

ในปี พ.ศ. 2547 บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งได้เข้ายึดพื้นที่ทั้งหมดของทะเลสาบ รวมทั้งจัลมาฮาลด้วยความตั้งใจที่จะเปลี่ยนให้เป็นรีสอร์ทและสถานที่ท่องเที่ยว ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา บริษัทได้ยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดทะเลสาบและฟื้นฟูพระราชวัง และผลลัพธ์ก็ออกมาดี คุณภาพน้ำดีขึ้นและนกก็กลับมา

จัลมาฮาลยังไม่เปิดให้นักท่องเที่ยว แม้ว่าคุณจะสามารถเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ของพระราชวังได้โดยการล่องเรือในทะเลสาบ

ดูเพิ่มเติมที่: พระราชวังริมทะเลสาบ “ลอยน้ำ” แห่งอุทัยปุระ