Fliegeberg: 'Fly Mountain' ของ Otto Lilienthal

8 มิถุนายน 2564 (15:27) แปลโดย รักและคิดถึงเหมือนเดิม

แรงบันดาลใจหลักประการหนึ่งของพี่น้องตระกูล Wright คือผลงานของผู้บุกเบิกการบินชาวเยอรมัน Otto Lilienthal ซึ่งแสดงให้เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่าและประสบความสำเร็จของเครื่องบินที่หนักกว่าอากาศมากกว่า 10 ปีก่อนที่พี่น้องชาวอเมริกันจะขึ้นไปในอากาศ เพื่อสาธิตเที่ยวบินเหล่านี้ Otto Lilienthal ได้สร้างเนินเขารูปกรวยเทียมในปี 1894 ใกล้บ้านของเขาใน Lichterfelde ซึ่งอยู่ห่างจากเขตกรุงเบอร์ลินไปทางเหนือประมาณ 600 เมตร เรียกว่า Fliegeberg หรือ "Fly Mountain" อนุญาตให้ Lilienthal ปล่อยเครื่องร่อนของเขาสู่สายลมไม่ว่ามันจะมาจากทิศทางใด เนินเขาสูง 15 เมตร และยังคงตั้งตระหง่านเป็นอนุสรณ์ของลิเลียนทาล

Lilienthal เริ่มสร้างและทดสอบเครื่องร่อนในปี 1891 ตอนแรกเขาใช้เนินเขาใกล้กับหมู่บ้าน Krielow และ Derwitz ซึ่งเขาเคยกระโดดและร่อนลงมาเป็นระยะทางประมาณ 25 เมตร ลิเลียนธัลยังสามารถใช้กระแสลมปะทะเนินเขาเพื่อให้อยู่นิ่งกับพื้นได้

เครดิตภาพ: Kaiser2102/ Wikimedia

ในปี พ.ศ. 2435 ลิเลียนธาลได้ย้ายไปยังเนินอีกแห่งหนึ่งในชเตกลิทซ์ ใกล้กับกรุงเบอร์ลิน เขาสร้างแท่นกระโดดสูง 4 เมตรที่ด้านบนทำให้เขามีความสูงประมาณ 10 เมตร ในปี 1893 Lilienthal ใช้เนินเขาอีกแห่งใน Rhinow ซึ่งเขาสามารถบินได้ไกลถึง 250 เมตร ซึ่งเป็นสถิติที่ยังไม่แพ้ใครในช่วงเวลาที่เขาเสียชีวิต

ลิเลียนทาลได้ลองพื้นที่ฝึกอื่นๆ หลายแห่งนอกกรุงเบอร์ลิน จนกระทั่งเขาตัดสินใจสร้างเนินเขาของตัวเองในลิชเทอร์เฟลเดอ บนพื้นที่ของอดีตอิฐ ร่วมกับกุสตาฟน้องชายของเขา Lilienthal ทำการบินทดสอบมากกว่าหนึ่งพันเที่ยวบินจาก Fliegeberg ซึ่งดึงดูดผู้คนจำนวนมาก ระยะทางที่บันทึกได้ดีที่สุดของเขาที่ Fliegeberg คือ 80 เมตร

อ็อตโต ลิเลียนธัล. เครดิตภาพ: A. Regis/สาธารณสมบัติ

ในช่วงอาชีพการบินระยะสั้นของเขา Lilienthal ได้พัฒนาเครื่องบินโมโนเพลนหลายสิบลำ เครื่องบินกระพือปีก และเครื่องบินปีกสองชั้นสองลำ เครื่องร่อนของเขาได้รับการออกแบบมาอย่างพิถีพิถันเพื่อกระจายน้ำหนักให้เท่าๆ กัน เพื่อให้บินได้อย่างมั่นคง ลิเลียนธัลควบคุมพวกมันโดยเปลี่ยนจุดศูนย์ถ่วงโดยขยับร่างกายของเขา เหมือนกับเครื่องร่อนแบบแฮงค์สมัยใหม่ อย่างไรก็ตาม พวกมันเคลื่อนตัวได้ยากและมีแนวโน้มที่จะลดระดับลง ซึ่งยากต่อการฟื้นตัว เหตุผลหนึ่งคือเขาถือเครื่องร่อนไว้ที่ไหล่ แทนที่จะห้อยลงมาเหมือนเครื่องร่อนแบบแขวนสมัยใหม่ มีเพียงขาและร่างกายส่วนล่างของเขาเท่านั้นที่สามารถขยับได้ ซึ่งจำกัดปริมาณน้ำหนักที่เขาสามารถทำได้ ข้อบกพร่องในการออกแบบขนาดเล็กนี้พิสูจน์แล้วว่าร้ายแรง

เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2439 ลิเลียนทาลกำลังทำการทดสอบที่ไรโนว์ฮิลส์ เมื่อเครื่องร่อนของเขาพุ่งไปข้างหน้าและมุ่งหน้าตรงลงไปที่พื้น ลิเลียนธัลไม่เคยมีโอกาสได้ควบคุมเครื่องร่อน เขาตกจากที่สูง 15 เมตร คอหัก เขาเสียชีวิต 36 ชั่วโมงต่อมา คำพูดสุดท้ายของเขากับกุสตาฟน้องชายของเขาคือ "Opfer müssen gebracht werden!" (ต้องเสียสละ!).

ในปี 1932 เครื่องบิน Fliegeberg ได้รับการออกแบบใหม่เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ Lilienthal และสนามฝึกซ้อมของเขากลายเป็น Lilienthalpark บนเนินเขา มีลูกโลกบรอนซ์สลักชื่อ Otto Lilienthal และรายละเอียดเที่ยวบินที่มีชื่อเสียงของเขา