ทั้งขำทั้งอาย
นี่เป็นเรื่องของเพื่อนเเอดเองค่ะ เราเช่าหอพักอยู่ 2 คน เเละด้านหน้าหอพักก็ติดถนนเส้นเมน
มีรถสัญจรไปมาตลอดเพราะเป็นในเมือง เราใช้รถมอเตอร์ไซต์ไปทำงาน เเละก็จอรถหน้าหอพักริมฟุตบาธนั้นเเหละค่ะ
อยู่มาวันนึง หน้าหอก็มีคู่รักคู่นึงมาตั้งโต๊ะขายเข้าเหนียวหมูปิ้งตอนเช้า ใกล้ ๆ กับที่เราจอดรถ
เราไม่ได้ซื้อกินค่ะ เพราะเราไม่ค่อยกินอะไรตอนเช้ากันอยู่เเล้วนอกจากกาเเฟ เเต่ก็ยิ้มทักทายเค้าปกติ
เช้าวันต่อมา เราก็เเต่งตัวไปทำงานปกติ เพื่อนเเอดก็ที่ใส่หมวกันน็อคตั้งเเต่บนห้อง
สักพักมันบอกว่า " ขอเข้าห้องน้ำเเปร๊บนะ ปวดท้องงะ "
เเล้วถอดหมวกกันน็อควางไว้บนเตียง โดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังจะเกิดเรื่องขายขี้หน้า 555555
ส่วนเเอดก็เเต่งตัวไป ไม่สังเกตอะไรเหมือนกัน
พอถึงเวลา ลงไปที่รถ เเอดเดินนำเพื่อนไปก่อนเพราะเป็นคนขับ ส่วนเพื่อนก็เดินตามหลังติด ๆ
เพื่อนก็รู้สึกว่า เหมือนมันมีอะไรห้อยอยู่ที่หมวกกันน็อคที่เขาใส่ เห็นในระยะสายตาข้างๆ
ตอนนั้นคือ 2 คนที่ขายหมูปิ้งก็อยู่ค่ะ ปรากฎว่าเป็นเสื้อชั้นในมันค่ะ ห้อยติดมากับหมวกกันน็อค
นางถอดหมวกไว้บนเตียง เเต่เสื้อชั้นในอยู่ข้าง ๆ เลยเกี่ยวห้อยมาด้วย ไม่รู้ห้อยมาได้ไง งงมาก 5555555
ด้วยความที่ผู้ชายที่ขายหมูปิ้งน่าจะเห็นเเหละ เเต่เเกล้งทำเป็นไม่เห็นเเละหันไปทางอื่น
เเล้วเพื่อนเเอดก็ โกยเสื้อในใส่เข้าไปในหมวกเลยค่ะ เเล้วก็เเล้วใส่ไปทั้งอย่างนั้นเเหละค่ะ
เเอดเห็นจังหวะนั้นคือ ขำปอดโยกงะ ก็คือตอนนี้เสื้อในอยู่บนหัวมัน ที่อยู่ในหมวกกันน็อคอีกทีนึง
มันบอกเเอดว่ารีบไป เเอดเเอบเหลือบไปมอง 2 คนนั้น เขายืนอมยิ้ม เเละกลั้นขำอยู่ คงเห็นทั้งสองคนเเหละ
จนถึงที่จอดรถที่ทำงาน เพื่อนก็ถอดหมวกเเละเอาเสื้อในเก็บใต้เบาะก่อนไปทำงาน มันก็ขำเเอดก็ขำ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า หมวกกันน็อค ควรมีกระจกกันเเดดทึบ เพื่อกันเเดดเเละกันความอายด้วย