คุณแม่วัยใส โพส "อึดอัดภาวะ 3 คนผัวเมีย"
ต้องขอบคุณโลกโซเชียลทำให้เราเรียนรู้ว่าโลกเราไม่ได้สวยงามไปทุกอย่าง...
ยังมีมุมเทาๆอยู่ไปทั่วโลก สิ่งที่น่ากลัวกว่าภัยธรรมชาติคือ ภัยจากใจมนุษย์นี่แหละ
เรื่องราวที่ผมจะหยิบมาให้อ่าน เรื่องจากพันทิป ที่มีคุณแม่วัยใส คนหนึ่งมาโพยระบาย
เรื่องราวชีวิตตนที่ต้องเผชิญว่า...อ่านดีๆมันโครตงงกับชีวิตคนคนหนึ่งที่เจอ
เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้เราท้องได้ 6 เดือนแล้วช่วงโควิดเจอปัญหามากมาย
เรามีปัญหากับสามีเรามานานมากแล้วเลิกกันหลายครั้งแต่ก็กับมาคืนดีกัน จนเราท้อง
เราทำงานจนเราได้ 3 เดือน กลับไปอยู่บ้าน 1 เดือน กลับพบว่าสามีมีคนใหม่แล้วเท่านั้นยังไม่พอดึงเราไปอยู่ด้วยกัน
ซึ่งเราก็อึ้งมากไม่คิดว่าสามีจะทำแบบนี้กับเรา
แต่ขอพูดไว้ก่อนว่าสามีเราเป็นคนที่รับผิดชอบเรื่องครอบครัวดีมากๆ
ดูแลเราตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน
เราก็เลยสงสัยว่าถ้าเราตั้งใจใช้ชีวิตให้มันดีกว่านี้คงไม่ออกมาเป็นแบบนี้
ผิดที่ตัวเราเองหรือป่าว ที่เกเรไม่ฟังทำตัวไม่ดีสาระพัดจนเค้าเบื่อจนเราต้องมาเจอจุดๆนี้
ตอนนี้เราเรียนและตั้งท้องได้ 6 เดือน
แต่เรากับสามีเราเลิกกันแต่เขาบอกต้องดูแลเราไอ้เราก็ยากเรียนให้มันจบก็เลยต้องทนอยู่ในสภาพแบบนี้
ส่วนเมียน้อยอีกคนของสามีเราอายุเท่ากันกับสามีเราเค้าเป็นเพื่อนกันสมัยเด็กๆมาเจอกันเพราะสามีเราไปเที่ยวในผับก็เลยเจอกันมา
แต่สามีเราบอกว่าเขาตามตื้อสามีเราจนเค้ายอมรับ เพราะสามีเราปฏิเสธเค้าตลอดว่าเขาเป็นคนไม่ดีนะ ทำทุกอย่างที่คิดว่าผู้หญิงคนนึ่งจะรับเค้าไม่ได้
แต่สามีเราบอกเขาว่าเรากับเขาเลิกกันแต่ต้องรับผิดชอบเราอยู่ แต่เมียน้อยบอกเขารับได้
สามีเราก็เลยเอาเรามาอยู่ด้วยเพราะเรายากเรียนให้มันจบ
เขาเล่าให้เราฟังว่าถ้าเกิดเมียน้อยดูแลเราได้ จนคลอดเขาก็จะลองจริงจังกับเมียน้อยดู
แต่เขาก็ยังจะดูแลลูกที่อยู่ในท้องเราไม่ทิ้งไปแน่นอน
แต่อยู่มาวันนึ่งสามีเราบอกว่าเมียน้อยกับเขาคงไปกันไม่ได้ แต่การกระทำเหมือนสวนทางกัน
บางทีเราดูเหมือนเขาจะไปกันได้ บางทีเขาจะไปกันไม่ได้
ตอนนี้เราโครตอึดอัดมากไม่ใช่ว่าเราไม่มีที่ไปนะ เรามีที่ไปที่ทนอยู่ก็คิดว่ายากจะเรียนให้มันจบแล้วเราก็จะแยกย้ายกัน
ตอนนี้ทางแม่สามีรับรู้บอกให้เราสู้อดทนเพื่อลูกแม่สามีดีมากเข้าใจเราให้กำลังเรา บอกอย่ายอมแพ้เมียน้อยเราต้องนิ่งเข้าไว้
ลูกออกมามันอาจจะเห็นหน้าลูกมันอาจจะดีขึ้น
แต่แม่สามีเราบอกว่าทนได้เท่าที่ทนได้นะลูก
แม่เข้าใจไม่ไหวก็ถอย ถ้าหนูตัดสินใจออกมาแม่ก็ไม่ว่าอะไร
แต่แม่ก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างหนูไม่ทิ้งหนู ถึงหนูจะเลิกจากลูกชายแม่แม่ก็ยังรักหนูและลูกของหนูแม่ไม่เคยคิดว่าหนูเป็นคนอื่นแม่คิดว่าหนูก็เป็นลูกสาวแม่คนนึ่งเหมือนกันซึ่งเราได้ยินก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
แต่เราจะควรทำไงดีจะถอยดีมั้ย
แต่ถ้าเราถอยสามีเราก็บอกว่าเค้าก็จะไม่อยู่กับเมียน้อย
แต่ถ้าให้มาอยู่กับเราสามีเราก็ไม่อยู่
ถ้าวันไหนคนใดคนนึ่งอยู่ไม่ได้ก็แยกย้ายใช้ชีวิตของใครของมันแต่สามีเราก็ยังแวะเข้ามาดูแลแต่ก็ไม่อยู่กับเรา
ซึ่งทางฝั่งเมียน้อยเค้าก็เคยมีครอบครัวมาแล้วแต่สามีเขาไปมีคนใหม่มีลูกด้วยกัน 1คน สามีทิ้งเขาไปตอนเขามีลูกเขาเลยเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวชีวิตของเขาเหมือนมีปม เท่าที่สามีเล่าให้เราฟังเพราะสามีเราเป็นเพื่อนกับเขาตอนเด็กๆ
ปัญหาก็คือสามีเราบอก เค้าบอกเลิกกับเมียน้อยแล้วบอกเป็นเพื่อนกัน
ความสัมพันธ์เรากับเขาสามีเราบอกเราว่าเราไม่ได้เป็นผัวเมียกันแต่เราเป็นพี่น้องกัน
แต่ที่เอามาอยู่ด้วยเพราะเรายากจะเรียนให้มันจบ เลยต้องมาอยู่ด้วยกัน
แต่บอกเลิกกับเมียน้อยเป็นแค่เพื่อนแต่หยอกล้อเล่นกันต่อหน้าต่อตาเรา ซึ่งเราก็แอบคิดว่ามันเป็นเพื่อนกันแบบไหนว่ะ
เราก็ยังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับสามีอยู่นะถึงจะบอกว่าเลิกกันก็ตามแต่เมียน้อยก็ทำหน้าที่ทุกอย่างดูแลเราซักผ้าทำกับข้าวบางวัน บางวันเราก็ทำนะ รีดผ้าให้สามีเรา จ่ายค่าห้องพักซื้อกินซื้อของใช้ก็มีบ้าง
บางทีเมียน้อยเริ่มรู้ตัวว่าสามีเราจะไม่เอาเค้าก็พยายามทำดีเหมือนอดทนไม่เรียกร้องไม่พูดมาก
แต่ไอ้เราก็ดูออกนะผู้หญิงด้วยกันมันดูออกว่าปลอมค่ะ สามีเราบอกให้เราคิดส่ะว่าเมียน้อยเป็นพี่เราเพราะเค้าอายุมากกว่าเราบอกเราลองเปิดใจคุยกันบ้างซึ่งบางทีเราคิดว่าเราจำเป็นต้องทำหรอ แต่สามีเราบอกว่าเมียน้อยมันก็ดีนะมันคงยากให้เราอยู่มันคงไม่หวังอะไร
เรายากตบกระบาลสามีมากมันดูไม่ออกจริงๆหรอว่าเมียน้อยมันต้องการอะไร
ซึ่งคนเราถ้ามันไม่หวังอะไรทำไมต้องมาทนอยู่ทำนู้นทำนี้เพื่อเราทำไม สู้อยู่คนเดียวไม่ดีกว่าหรอ
ซึ่งบางเราก็คิดนะจะมาเสียเวลาเสียสุขภาพจิตทำไม
แต่ตั้งแต่เรามาอยู่จากในห้องไม่มีอะไร
สามีเราก็เริ่มซื้อเข้ามาตอนที่เรามาอยู่กับเมียน้อยนะ เมียน้อยเขาทำงานเป็นสาวโรงงานมาก่อนพอมาเจอสามีเรามีอะไรเกินเลยกันมาสามีเราก็เลยเสนอหางานพีอาร์ให้ซึ่งเมียน้อยก็ทำแต่สามีเราต้องไปรับไปส่งเมียน้อยทำงานทุกวัน
ไอ้เราบางทีสามีเรามาไม่ทันส่งเราก็ต้องไปส่งเมียน้อยทำงานซึ่งเราก็คิดว่าเราต้องมาทำอะไรแบบนี้มั้ย เราต้องทนอะไรแบบนี้มั้ย
เราต้องถอยออกมาหรือต้องยังทนอยู่ต่อมั้ย
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ขอบคุณข้อมูลพันทิป