เรื่องความรักมันไม่เข้าใครออกใคร ถ้าใจมันรักไปแล้ว ไม่ว่าอายุเท่ากันหรือต่างกัน...

และความรักเป็นเรื่องของคนสองคนถ้าอยุ่ที่ส่วนตัว แต่พอออกมาในสังคมจะเป็นเรื่องชาวบ้านทันที

ถ้าเราแคร์คนทั้งโลก ความรักระหว่างคนสองคนมีปัญหาแน่ๆ

อย่างเรื่องนี้ ที่หนุมน้อยระบายในพันทิป  ...

   

คบกับรุ่นพี่ ที่อายุมากกว่า แต่ผมยังเด็ก เลยเกรงใจพี่เขา !

   ได้รู้จักกับพี่คนนี้ผ่านappตอนนั้นผม18พี่เขา29 ตอนแรกก็คุยกันในเชิงพี่น้องไม่ได้คิดอะไร แต่พอคุยกันไปได้สัก2-3อาทิตย์ก็เริ่มส่งรูปหากันแต่ไม่ใช้รูป18+หรือแนวนั้นนะครับก็แค่ส่งรูปหากันแนวแบบว่าตอนนี้อยู่ไหนทำอะไรประมาณนั้นครับ

จนกระทั้งผ่านไป2เดือนพี่เขาก็ขอนัดเจอ วันที่เจอพี่เขาตัวเป็นๆครั้งแรก (พี่เขาเป็นผู้หญิงนะครับเพื่อใครสงสัย) พี่เขาก็พาไปกินข้าวดูหนังซึ่งพี่เขาก็เป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดครับเพราะผมยังเด็กไม่มีเงินมากนัก ซึ่งในช่วงนั้นผมกับพี่เขาก็นัดเจอกันบ่อยขึ้น จนทำให้ผมเริ่มรู้สึกดีๆกับพี่เขา

    วันนึ่งพี่เขาถามผมว่าที่พี่ทำดีด้วยออกไปไหนต่อไหนด้วยกันใช้เวลาอยู่ด้วยกันเราชอบพี่บ้างไหม ซึ่งผมก็ตอบไปตรงๆว่าผมชอบพี่ แล้ววันนั้นเราก็เริ่มคบกันแบบเป็นแฟนครับ

    จนตอนนี้ผมกับพี่เขาคบกันมา1ปีแล้ว แต่อย่างที่ผมบอกทุกครั้งที่เราเจอกันกินข้าวดูหนัง หรือไปไหนก็แล้ว

เเต่พี่เขาก็จะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด หรือบ้างครั้งพี่เขาก็จะให้เงินผม มันเลยทำให้ผมเกรงใจพี่เขามากๆครับ แล้วทุกครั้งที่ผมบอกพี่เขาว่าไม่ต้องให้เงินผมหรอกผมเกรงใจ พี่เขาก็จะงอนบอกว่าไม่รักพี่เหรอที่พี่ให้เพราะพี่รัก

   ทุกวันนี้เพื่อนผมก็มักจะเเซวผมว่าเกาะผู้หญิง-เหรอ ผมควรทำยังไงดีครับ ?

 

มีชาวพันทิปมาช่วยขบคิดว่า

 

*บอกเพื่อนว่า เดี๋ยวมีเงินมีงาน จะเลี้ยงเค้าคืน สิตั้งใจเรียน+แบ่งเวลาดีๆ

 

*ถ้าเกรงใจก็รับเงินไว้ เก็บไว้  วันนึงก็ค่อยเอามาซื้อของขวัญให้เขา  ของที่เขาบ่นอยากได้แต่เสียดายเงิน ก็เอาเงินนั่นซื้อให้เขา  หรือวันไหนเขาเกิดช้อต บ่นเรื่องเงินขาดมือ เราก็เอาเงินนั่นคืนเขา บอกเขาว่าเราแอบเก็บไว้ให้เขาใช้ตอนฉุกเฉิน

แค่นี้พี่เขาก็รักตายละ...

 

*ความเกรงใจเป็นสิ่งที่ดีครับพี่เค้าให้เงินมา ก็รับ ๆ มาเก็บไว้ไม่ต้องใช้ส่วนพวกปากหอยปากปู ที่แซว ๆ แซะๆ ก็ช่างมันเหอะครับ อายุเป็นเพียงตัวเลขนี่มันแค่จุดเริ่มต้น ยังมีบททดสอบอีกเยอะรออยู่ ถ้าคนนี้มันใช่จริงๆ อ่ะ

 

*จากใจคนชอบเด็ก 55555
ถ้าเกรงใจก็เก็บเงินนั้นไว้ค่ะ แล้วรวบรวมซื้อของขวัญดีๆให้เค้าในโอกาสพิเศษ
ส่วนเรื่องไปกินไปเที่ยวแล้วเค้าออกค่าใช้จ่ายให้ ไม่ต้องคิดมากค่ะ เรายังไม่มีรายได้
ถ้าเค้าเต็มใจให้ เราก็รับน้ำใจไว้ค่ะ แต่ไม่ใช่ไปหวังกินดีอยู่ดี เวลาอยู่กับเค้านะ 555
พี่ก็ชอบเด็ก เวลาเปย์พี่เต็มใจและไม่เดือดร้อน เพราะถ้าพี่เดือดร้อนพี่คงไม่เปย์
ที่สำคัญคือเวลาเห้นเค้าได้กินของอร่อยๆ มันใจฟู มีความสุขอ่ะ

 

*โฮ้ยยยย  ไม่ต้องเกรงใจค่ะ  พี่ทำงานแล้ว หาเงินได้เอง ไม่มีภาระอะไร

กินข้าวก็นิดๆหน่อยจ่ายได้สบายน่า  บางมื้อพี่กินคนเดียวแพงกว่านี้อีก  

ให้เงินไว้ใช้ก็เผื่อเรามีอะไรอยากได้  หรือมีเรื่องต้องใช้  ถ้านึกไม่ออกเก็บไปเรื่อยๆก่อนก็ได้

ขอแค่เจอกันแล้วได้คุยกันแบบสบายใจ อย่ามางี่เง่างอแงหึงหวงไร้สาระ หรือว่าหาเรื่องมาให้ปวดหัว  พอ

....นี่ถอดวิญญาณสายเปย์มาตอบเลยเนี่ยยย  ตัวจริงไม่เค้ยยยไม่เคยเปย์จริงจริ๊งงงงงง

 

*ถ้าความสัมพันธ์ของคุณมันไม่ได้มีปัญหาอะไรก็ไม่เห็นต้องทำอะไรครับ
ไม่ต้องไปสนใจคำพูดของคนอื่นเพราะนั่นไม่ใช่ปัญหาของคุณและแฟนคุณ
แต่เป็นปัญหาที่มันไปหนักที่หัวชาวบ้านซึ่งเป็นเรื่องของเพื่อนคุณ

แต่ถ้าคุณรู้สึกไม่ดีกับการได้รับเงิน คุณก็ควรที่จะหนักแน่นยืนยันที่จะไม่เอาครับ
ฝึกเอาไว้ครับ นิสัยหนักแน่นมันดีต่อตัวคุณเองโดยเฉพาะยิ่งคุณเป็นผู้ชาย

 

*แฟนคุณคงเต็มใจที่จะให้คะ อย่าไปขัดเขาเลยคะ เขาให้ก็รับไว้ แต่ถ้ามากไปจนคุณอึดอัดก็บอกไปว่า พี่เก็บไว้ใช้เองเถอะครับ ผมเกรงใจ อะไรประมาณนี้

 

*ถ้าเขาเอ่ยขึ้นมา เมื่อไหร่ ว่า ทำไมเราต้องออกคนเดียว นี่เเหละ เขาคือไม่ไหวๆจริงๆ เรื่องพวกนี้เล็กมาก สำหรับคนที่เรารัก เราให้ได้ทุกอย่าง เรื่องเงินเล็กมาก สำหรับเรา  เชื่อเถอะ เขารักคุณจากใจ

 

*เขาเต็มใจให้ ก็รับ ถ้าเราตอบแทนเขาด้วยเงินไม่ได้ ก็ต้องตอบแทนทางอื่น เงินที่เขาให้มา
เราก็อาจจะเก็บ รวบรวมไว้ พาเขาเที่ยว หรือ ซื้อของพิเศษให้เขาครับ
บามื้อที่มันไม่แพง บอกพี่เขาไปว่าขอเลี้ยงคืนบ้าง ดีกว่ามั้ย?
หนึ่งเรายังไม่มีงานทำ เขาก็เข้าใจ ส่วนตัวเราก็เกรงใจ นี่แหล่ะ บางทีเขาอาจจะยิ่งให้ เพราะเขารู้ว่าเราก็เกรงใจ ไม่ได้เกาะเขา

บางคู่นะ อยากบอกเลย เงินไม่ใช่ประเด็นปัญหาเลย อาจจะเป็นเรื่องเวลา หรือ เรื่องความไกลกันมันก็มี
เจอคนไม่คิดเรื่องเงินแน่ะ ถือว่าโชคดีพอตัวละนะ

* ส่วนตัว ตอนเรียน ก็คบกับรุ่นพี่ แก่กว่า 2 ปี เขาทำงานแล้ว ผมก็พยามจะเลี้ยงเขาคืนหรือช่วยออกให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้
เพื่อตอบแทนเค้า เค้ายอมขับรถ 30 โล มาหาผมทุกๆ วัน กว่าจะกลับก็ 4-5ทุ่ม
แล้วต้องตื่นตี 5 ไปทำงานทุกวัน แค่ค่าน้ำมันก็เยอะแล้ว ผมเคยบอกเค้าว่าไม่ต้องมาทุกวันหรอกเก็บเงินไว้บ้างกลับงอนอีก
ผมเลยรู้สึกว่าเค้าเป็นคนแสวงหาความรักมากกว่า ความรักสำคัญที่สุดไม่ใช่ตัวเงิน

 

*น้องเข้าใจคำว่า "ความรัก" ความรักไม่มีนิยาม ไม่มีคำกำจัดความ  ตราบใดที่เราและเค้าไม่มีใครเดือดร้อนและไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร  แต่บางทีอาจจะเจออุปสรรคจากความคิดโบราณ คร่ำครึๆ  ของผู้ใหญ่หรือเพื่อน หรือคนรอบข้าง ถ้ารักกันจริงและหวังดีและปรารถนาดี เมตตากันจริง  ๆ ก็รักกันไปเถอะครับ อย่ารีรอ   เราอายุ 18 ปี อย่าคิดว่าเด็กเลยนะครับ  อายุ 18 ปี สำหรับวัยขนาดนี้ไม่ใช่เด็กอย่างที่คนไทยเข้าใจกัน  มองให้ไกล มองไปกว้าง ๆ ต่างประเทศอย่างเช่น อเมริกา เค้าให้ออกไปหาเงินเองแล้ว ให้ดูแลตัวเองแล้ว  แต่ยังอยู่ในความดูแลของผู้ใหญ่อยู่ในสายตา  หารายได้จากความคิดและความรู้ที่มีได้แล้วครับ  อย่านอนเล่นเกมส์  นอนชว. อยู่บ้านอย่างเดียว  มันคือคนขี้เกียจ คือคนที่แบมือขอเงินพ่อแม่อยู่   มีแต่คนป้อนให้ คนเคยชิน  ถึงแม้จะบอกว่าพ่อแม่รวยก็ตามไม่จำเป้นจะต้องหา  แต่รู้ไหม ลูกคนมีเงินเค้าไม่นั่งงอมืองอเท้าขอเงินพ่อแม่นะครับ  เข้าใจผิด  เค้าสอนให้ลูกหารายได้ต่งแต่ประถมฯ แล้วครับ  ที่เราไปชอบพี่เค้าก็เพราะเค้าสวย  อันนี้ก็มีส่วนใช่ไหมครับและพอคบกันก็โอเคนี่นา  เค้าดูเหมือนแม่เราไหมละ แก่ขนาดนั้นไหม  ถ้าใช่ก็อาจจะโดนมอง  แต่คนมองคือใครวะ  อย่าไปสนใจเลย แต่ถ้าแคร์สายตาคนอื่นมากกว่าคนที่เดินจูงมือ  ก็ไปเถอะ ไปหาวัยเสมอกัน  วัยเดียวกัน  จะได้ไม่โดนตำหนิ นินทา จากคนที่.....อคติ ชิบ

คบวัยเดียวกันถ้าเจอคนที่คิดว่าเด็ก  ก็จงเด็ก กิน เที่ยว  ไม่มีอะไรเลย  เล่นเกมส์  ไปวัน ๆ  แบมือขอเงินพ่อแม่ แต่ถ้าเจอวัยเดียวกันที่รับผิดชอบชีวิตมาก ๆ และรู้จักแบ่งเบาภาระพ่อแม่  ก็จะอีกแบบนะ  ไม่มีคำว่า นอนเล่นเกมส์ นอนดูหนังไปวัน ๆ ไร้สาระ  เลิกคิดว่า "เด็ก" ได้แล้วนะครับ  ถ้าคิดว่าเด็ก  ก็จงเป็นเด็กตลอดไป  ส่วนเรื่องที่เค้าจ่ายให้   ไม่ได้เรียกว่าเปย์นะ  แต่คบกันให้นานกว่านี้     ศึกษากันให้นานกว่านี้  และที่สำคัญน่าจะเคยมีอะไรกันแล้ว    ก็อย่ารักหมดใจและอย่าคาดหวังอะไรเต็มร้อยนะครับ

 

*ถ้าตอบแทนไม่ได้ด้วยเงิน ก็ลองตอบแทนด้วยการกระทำดูครับ เวลาเจอกันก็ถามไถ่สักนิดวันนี้เหนื่อยไหม เป็นยังไงบ้าง หรืออาจจะเป็นคำชม อย่างเช่น วันนี้สวยจัง ใส่ชุดนี้แล้วสวยมากเลย ฯลฯ

เรื่องเพื่อนอย่าไปสนใจครับ ให้นิ่งไม่ต้องตอบโต้อะไรทั้งนั้นอย่าให้คำพูดลบๆมาบั่นทอนจิตใจเรา เหมือนเวลาหมาเห่า พอเดินพ้นระยะเดี๋ยวมันก็หยุดเอง อย่าไปให้ค่าครับ

 

*❤️ถ้าใจรักจริง และรู้ว่า สาวอายุ29 วัยนี้มีความคิด ทัศนคติ มุมมองการใช้ชีวิต สังคม การงาน เพื่อน เขาเป็นอย่างไร คุณยอมรับได้ คุณพร้อมเปลี่ยนแปลง เติมเต็ม พร้อมเข้ามาศึกษาเป็นส่วนหนึ่งอย่างไม่ย่อท้อ ก็ลุยโล้ดดดด!!!!✌🏻Go go go!!!
(เพราะ ก็มีเด็กวัยรุ่นมอปลายคนหนึ่ง มาจีบสาววัยทำงานคนนี้เหมือนกัน และคบหาดูใจกันอยู่)😁
🙋🏻‍♀️ปล.ฝ่ายหญิงต้องโอเคกับความสัมพันธ์นี้ด้วยนะ ถ้าคุณจีบ แต่เธอปฏิเสธรัก ก็ต้องยอมถอยแบบแมนๆ เพราะบางคน มันไม่ชอบเด็กจริงๆ
(ส่วนเราเลือกเขา เพราะเขามีความคิด ทัศนคติ เป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ รู้จักผิดชอบชั่วดี อนาคตยังอีกยาวๆ ทุกอย่างไม่แน่นอน ดูกันไปเรื่อยๆ)

 

*ความรักมันเป็นอะไรที่อะไรมากกว่าเงินทองค่ะ พี่เค้าให้เพราะความเต็มใจ อยากให้มองในมุมที่ใครคนนึงอยากมอบสิ่งที่คิดว่าดีให้อีกคนนึงมากกว่าค่ะ
การที่เราเกรงใจมันเป็นปกติอยู่แล้วค่ะ ถึงจะยังตอบแทนพี่เค้าด้วยเงินไม่ได้ อยากให้ตอบแทนด้วยสิ่งอื่นค่ะ เช่น ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ อะไรทำนองนี้ค่ะ

 

*เหมือนพี่เลยครับ
แต่แฟนพี่แก่กว่าพี่14ปี
แรกๆพี่ไม่ค่อยมีเงินเพราะเพิ่งทำงาน
ตอนนั้นแฟนพี่เขาชอบพาพี่ไปเลี้ยงข้าว
เพราะเขาเงินเดือนมากกว่า
(แต่ไม่เยอะนะไม่ถึง30k)
หลายคนมากๆมองไม่ดี
กลัวว่าเราจะไปเกาะแฟนกิน
ที่ออฟฟิศแฟนหัวหน้าถึงกับมีการเรียกแฟนไป
คุย

แต่ตอนนี้เราคบกันมา10กว่าปีหน่อยๆแล้ว
ตอนนี้ฐานะเราทั้งสองดีขึ้นมาก
เพราะช่วยกันหาช่วยกันเก็บ
จากเช่าห้องอยู่ ตอนนี้มีบ้านคอนโดให้เช่า
หลายหน่วย
ซื้อรถป้ายแดงสองคัน
ตอนแรกๆจะสับสนและอึดอัดครับ
แต่ถ้าเรารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่
ต้องมั่นใจในตัวเองครับ
ว่าสิางที่เราทำนั้นถูก
เวลาจะพิสูจน์ทุกอย่าง
อย่าแคร์ใครเลยครับไม่มีประโยชน์

 

*จากใจคนที่มีสามีเด็กกว่า 9 ปีและอยู่กันมา 20 ปีแล้ว
ตอนคบกันแรกๆเค้ายังไม่ได้ทำงาน ไม่มีรายได้
พี่ทำงานแล้วเวลาไปเจอกัน พี่ก็ออกค่ากิน ค่าเที่ยว แต่ไม่ถึงกับเปย์ของแพงๆให้นะ
จนแฟนพี่เค้าได้ทำงานเค้าก็ออกตังค์เวลาไปกิน เที่ยวหรือแชร์กัน
ของแบบนี้มันมองออกว่า รักหวังของ หรือ รักจริงจากใจ
ถ้ามีความรู้สึกดีๆให้กัน ไม่ต้องคิดมากค่ะ

 

*เกรงใจดีแล้ว
แต่ในแง่ อย่าไปอยากได้อยากได้อยากมีอย่ามือเติบ

ส่วนพี่เค้าให้ ก็รับไว้
ถ้าเกรงใจมาก ก็เก็บไว้ ใช้จ่ายอะไรให้เหมาะสม
ถ้า​ไม่​อยาก​รับก็ไม่รับ
คบกันพูดตรงๆ ได้ ควรรับฟังกันทั้งสองฝ่าย
ถ้าพี่ยัดเยียดก็ไม่งามเหมือนกัน เหมือนเอาเงินฟาดหัว

อนาคตได้ดี ก็อย่าถีบหัวส่งพี่
ต่อไป พอโตขึ้น เริ่มต้องตั้งตัว
พ่อแม่คุณจะเข้ามามีปัญหามั้ย
คุณจะกล้าเป็นหน้าด่านปกป้องพี่มั้ย
ค่อยไปตอบแทนกันตอนนั้นก็ได้

เรื่องเกาะกินน่ะ มันเกาะอยู่แล้ว
แต่ยังไงดีล่ะ ปกติกินคนเดียวก็มื้อละพัน
กินสองคนก็มื้อละพันมันไม่ต่างกัน
ถือว่าได้เพือนกินสั่งอาหารได้เยอะขึ้น
ไม่ต้องไปคิดมาก
อย่าหวั่นไหวไปตามคำพูดคนจะเกาะกินไม่เกาะกินมันอยู่ที่คุณกับพี่ตกลงกันเอง

ว​่างๆ ก็ลองชวนพี่เค้ากินบะหมี่ริมถนน
ชามละ 30 40 แล้วใช้เงินคุณจ่ายเองดู
ไม่เกินร้อย น​่าจะไหว นานๆ ที
ให้พี่เค้าชื่นใจ ว่าพี่เค้าจะชื่นใจมั้ย หรือจะดูหมิ่น
ลองไปวัดที่ตรงนั้นก็ได้
บางทีคนมีมากกว่า เค้าก็หลงลืมความภูมิใจของคนอื่น

 

*สายคบเด็กเหมือนกันค่ะ แต่ไม่เปย์ นี่กลับเจอเด็กชอบมาเปย์มากกว่าแต่ตอบในมุมของผู้ใหญ่กว่านะคะ ที่เลี้ยงเพราะเป็นราคาที่เราจ่ายได้ สำหรับเด็กอาจจะรู้สึกว่า มื้อนี้แพงมาก แต่อายุแบบพวกพี่นี่กินมื้อนึงแพงกว่านี้เยอะมากค่ะ

ส่วนเรื่องให้เงินไว้ใช้อันนี้อยากให้ระวังตัวไว้นิดนึง มี2กรณีคือ ผู้หญิงแต่งงานแล้วรึขาดความรักมากๆ เค้าเลยให้เงินไว้เพื่อความสบายใจของตัวเองว่าเด็กจะไม่มีวันไปไหน

ถ้าน้องไม่คิดจะรับเงินเค้ามาใช้จริงๆ ให้ลองคุยกันดูดีๆ แต่ถ้ายังยืนยันว่าจะให้จริงๆ ก็แบ่งส่วนนึงเก็บออมไว้ซื้อสลากออมสินก็ได้ บางส่วนเอาไปทำบุญเป็นชื่อพี่เค้าได้เอาไปหักภาษีได้ด้วยค่ะ

 

ขอบคุณข้อมูลเผือกร้อนๆ จากพันทิป

 

  สำหรับผมนะความรักคือการดูแลกัน พี่มีเงินก็จ่ายให้เวลาออกไปแสวงหาความสุขด้วยกัน เพราะมีเงิน

น้องไม่มีเงินก็ทำตัวดีๆ เกรวใจนะดีแล้ว อย่าอยากได้อยากมีจนเดือดร้อนเงินพี่  เมื่อน้องมีงานมีเงินก็ค่อยดูแลพี่ 

"รักคือการทำให้คนที่เรารักมีความสุข โดยที่เราก็มีความสุขไปด้วยกันครับ"