เรื่องเล่าจากชีวิตจริง

เรื่องเล่าของของความรัก Cr. Youtube Minnesz

สิ่งที่ผมเขียนมาทั้งหมดคือความจริงทั้งหมด มันคือชีวิตจริง

ผมจะเล่าให้ฟังถึงชีวิตที่ผ่านมาคือคำว่า “รัก” หรือ คำว่า เล่น
-------------------------------------------------------------------------

ย้อนกลับไปสักช่วง 7-8 ปี ส่วนตัวผมได้มีโอกาสได้ไปร้องเพลงผับวาไรตี้แห่งหนึ่งในย่านจังหวัดชลบุรี

ผมก็เลยมีโอกาสดีๆจากพี่ชายคนนึงที่ดึงมาร่วมร้องเพลงผมเริ่มทำงานช่วง แรกประมาณสัก 2-3เดือน

ร้านดันมีคำสั่งให้โดนปิดเป็นเวลา 15 วัน ในสมัยนั้นก็ไม่ได้อะไรเพราะมันสามารถเบิกเงินล่วงหน้าจาก ร้านได้ก็เลยพักและแกะเพลงอยู่ที่ห้องพักส่วนตัว พอหลังจากเริ่มเปิดทำการผมก็กลับมาทำงานไปเรื่อยๆสักพักนึงใหญ่ๆได้เลยหล่ะ มันเป็นพลิกชีวิตละกันในช่วงนั้น เพราะตัวผมเองก็ดันมีแฟนอยู่แล้วด้วย เลยต้องรีบสร้าง รีบมีในตอนนั้น

 

 ‘จนวันนึงผมได้เจอผู้หญิงที่ทำงานอยู่ที่ร้าน ครั้งแรกที่เห็นผมรู้สึกมองและรู้สึกชอบ ผู้หญิงคนนั้นมาก

เค้าเป็นผู้หญิงน่ารักเลยหล่ะตรงตามสเปคผมเลยก็พูดได้ในใจตอนนั้นเราคิดว่าเค้าคงมีแฟนแล้วหล่ะ

ก็ไม่ได้อะไรมากมายในตอนนั้นเราได้แต่คิดในใจ แล้วจนวันนึง มีเด็กเสริฟในร้านเดินมาหาผมแล้วบอกว่า พี่ครับ!พี่ครับ! มีคนมาให้ขอเบอร์ ตอนนั้นในใจผมคิดว่า ลูกค้าให้มาขอแน่ๆเลยผมเลยปฎิเสธไปว่าอ่อไม่ได้อะครับแล้วทีนี้เด็กเสริฟก็เดินไป พอสักพักเด็กเสริฟคนนั้นเดินมาอีกล่ะ พี่ครับ!เค้าบอกให้ผมมาขอให้ได้ผมก็เลยน้องคนนั้นไปว่าไหน ไหน คนไหนให้มาขอลูกค้าหรอ แล้วน้องคนนั้นบอกว่าไม่ใช่พี่

เค้าเป็น โคโยตี้ ให้มาขอ แล้วผมก็เลยถามไปว่าคนไหนชี้ ซิ! ปรากฏว่าชี้ไป โดนคนที่ผมมองและคิดไว้ตั้งแต่ตอนนั้นนี่หว่า ผมก็เลยไม่ได้คิดอะไรเลยตอนนั้นเลยรีบจดเบอร์อย่างเร็วที่สุด พอได้เบอร์ไปสักพักเค้าก็โทรมายิงเบอร์มาอะไรประมาณนั้นแหล่ะ ช่วงนั้นเราเลิกงานตี5เลยนะร้านปิดสมัยนั้นอะ

พอช่วงเลิกงานผมเลยตัดสินใจโทรหาเค้า ปรากฏว่ารับ ผมก็เลยถามไปว่าชื่ออะไรครับเนี้ยทำไมถึงให้เด็กเสริฟมาขอเบอร์ผม เค้าก็บอกผมว่า ชื่อ (กุ้ง) ผมก็เลยบอกชื่อผมไปเหมือนกัน คือตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมไม่ดีแน่ๆเลยที่แอบคุยกับผู้หญิงอะไรแบบนี้ยังไงมันก็ไม่ดีแน่นอนล่ะครับ แต่ด้วยความว่าผู้ชายอะนะก็คุยไปเรื่อย สักช่วงนึงก็ว่าได้ ช่วงนั้นผมยังใช้โทรสัพ Samsung อยู่ก็โหลดแอปได้เราจึงเลิกโทรเบอร์คุยกันโดยใช้ แอป WhatApp คุยกันในสมัยนั้นพิมคุยนะยังโทรไม่ได้เลยพิมคุยไปเรื่อยสักระยะเราก็เลยมาเปลี่ยนคุยแอป LINE กันสามารถโทรได้อะไรได้แต่ไม่สามารถเปิดกล้องวีดีโอคอลได้ก็คุยกันมาเรื่อยๆสักระยะนึง ผมก็เลยบอกเค้าไปว่า เทอเรามีอะไรจะบอกเทอนะ ‘เรามีแฟนแล้วนะ’เทอยังจะคุยกับเราอยู่ไหม แล้วส่วนตัวเค้าก็เลยพูดขึ้นมาเหมือนกัน ว่า ‘เราก็มีเหมือนกันนะ’ บทสรุปคือมีทั้งคู่แต่แค่ไม่ได้บอกกันแค่นั้นวันนั้นเลยเปิดใจคุยกันเลยว่า เอ้องั้นเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ต่างคนต่างมีเรามาสัญญากันไว้เปล่า ผมเป็นคนพูดเองคำนี้ ผมเลยบอกไปว่าตอนนี้เรายังคุยกันอยู่ถ้าวันวันนึงแฟนของเรารู้มันก็จะไม่ดีใช่มั้ย เทอก็ตอบไปว่า อืมช่าย ผมก็เลยบอกว่า อนาคตวันข้างหน้าเราไม่รู้หรอก ว่าวันนึงเราจะอยู่กับแฟนที่เราคบหรือเทอยังอยู่กับแฟนที่เทอยังคบอยู่รึเปล่า มันก็ไม่แน่นอนหรอก ชีวิตคู่อะไรแบบนี้แล้วเทอก็เลยถามผมว่า สัญญาอะไรล่ะ ผมเลยบอกไปว่า ถ้าวันใดวันนึงเราเลิกกับแฟนเราสัญญาว่าเราจะเทอละกันนะ

เทอก็เลยตอบมาว่า เราก็ไม่รู้เหมือนกันหรอกนะ ว่าเราจะทำตามที่พูดได้ไหมแต่จะพยายามล่ะกันนะ

แล้ววันนั้นที่คุยกันเสร็จ เราก็ไม่ค่อยได้คุยกันมากเท่าไหร่นะช่วงหลังที่เราพูดความในใจกันไปช่วงนี้ผมคุยกับเทอมาได้ประมาณ 6-7เดือนได้ละผมเลยกลับไปบ้าน ตจว.แล้ววันนั้นผมเพลียจริงๆดันเผลอหลับไปแล้ว เทอดันโทรมาพอดีแล้วผมหลับคือ สรุปแฟนผมรับโทรศัพย์พอดีเลยมันก็ร้องไห้หนักเลยผมก็เลยสะดุ้งตื่นขึ้นมาว่า เห้ย เป็นอะไรเนี้ย ก็ไม่พูดจนแม่ผมเดินมาพูดเองว่า ก็มีผู้หญิงโทรมามันด่ากันไปล่ะในใจตอนนั้นผมคิดว่า ‘ฉิบหายละกู’ ก็ถามว่าใครโทรมาล่ะบอกชื่อ กุ้ง คิดในใจงามไส้ผมก็เลยบอกกับเค้าไปว่า อ่อลูกค้านี่แหล่ะเค้ามาชอบมาติดวงมาติดนักร้องมาให้ทิปอะไรงี๊แหล่ะอย่าคิดมาก

ก็หลังจากเครียเรื่องนี้เสร็จ ผมก็กลับมาทำงานร้องเพลงเหมือนเดิมแต่ กุ้งเค้าไม่ได้โทรหาผมเลยนะตั้งแต่วันนั้น พอดีผมไปเจอเค้าที่ร้าน ก็เลยถามว่าเห้ยเทอ เป็นไรปะเนี้ย เค้าก็เลยบอกมาว่าเราเลิกคุยกันดีกว่ามั้ยแล้ววันใดวันนึงเทอเลิกกับแฟนเทอจริง หรือมีปัญหาครอบครัว จนต้องเลิกลาก็ค่อยทำตามที่สัญญากันไว้ว่าจะรอกัน ผมก็เลย อ่ออืมไม่ได้พูดอะไรมากมาย คือที่ผมคุยกันมา 6-7 เดือนนี่ผมไม่มีอะไรเกินเลยนะ ผมแค่นอกใจแฟน เค้าก็นอกใจแฟน คือมันไม่ดีอยู่แหล่ะ แต่เราทั้งสองไม่ได้นอกกายกันนะ

 

‘หลังจากนั้นผมร้องเพลงได้อีกประมาณ เกือบ1ปีผมเลยตัดสินใจออกจากวงเพราะมีปัญหากันก็เลยต้องออกผมก็ไปหาวงได้ที่พัทยา ทีนี้ไม่ใช่วง วาไรตี้ละ เป็น อินตี้ร็อคเลยหล่ะก็ทำไปเรื่อยๆได้1-2ปีได้ผมมีปัญหาเรื่องส่วนตัวผมก็เลยต้องออกไปทำงานมิสซูได้3เดือนแล้วออกมาทำงานผู้ช่วยผจก.โลตัสได้1ปีกว่าๆแล้วก็ออกมาทำงานเขียนแบบได้1ปีโดนบีบออกอีกโบนัสจะออกอีกไม่กี่วัน

แล้วผมกับแฟนตัวเองแบบทะเลาะกันหนักมากทีนี้แฟนผมมีผู้ชายคนอื่นเลยถึงขั้นต้องเลิกลากันอย่างจริงจังเพราะเรื่องมือที่ 3 นี่แหละจนต้องเลิกกันผมนี่แบบ เค้าทิ้งผมเลยนะคือแบบไม่เหลืออะไรเลยไปแบบไม่บอกไม่กล่าวกันเลย เก็บของทุกอย่างที่อยู่ในห้องไปทั้งหมด ตู้เย็น ทวี อะไรหลายๆอย่าง รถมอไซด์ ทุกอย่างเอาไปหมด เหลือให้ผมแค่ ห้องว่างๆกับที่นอน หมอน ผ้าห่ม ผมก็เลยเอาวะในเมื่อต้องการแบบนั้นก็ปล่อยเค้าไป คือแบบผมไม่เหลืออะไรไม่มีแม้แต่เงิน ไม่มีเงินไปกรอกน้ำกินเลยต้องกินน้ำก๊อกแทนมาช่วงระยะนึงได้เลยหล่ะ แล้วก็ได้พี่ชายคนนึงที่รู้จักกันนี่แหละยื่นมือมาช่วยเอ่อมีเงินกินข้าวไหมอะไรไหม ผมก็เลยบอกไม่มีวะพี่เค้าก็ช่วยผมมาแบบนี้มาเป็นเกือบปี แล้วช่วงเกือบปีเนี้ยผมไม่คิดจะมีใครเลยไม่คิดจะอยากมีแฟนเลย แล้วพอครบ1ปีเต็มๆวันนั้นคิดไงไม่รู้อยากกินหมูกะทะกันก็เลยไปกินกัน

3คน โดยมี ผม พี่ชาย น้องชายที่รู้จักกันนิแหล่ะพอกินหมูกะทะมันต้องมีเหล้าสิก็เลยกินกันแบนนึงแต่ตอนนั้นผมเริ่มมีเงินติดตัวบ้างอะไรบ้างเพราะเราสตรีมเกมส์ได้เงินโดเนทนิแหละ ก็มีเงินอยู่ในบัญชีประมาณ6พันได้ ก็เลยถามพี่ชายผมไปว่าเห้ยไปต่อดีกว่า ก็เลยถามว่าที่ไหน ไอ้น้องชายเลยบอกไปว่าที่นี่ดีกว่าใกล้ๆผมมีตัวอะไรประมาณนี้ ผมก็เลยนึกขึ้นได้ว่า เห้ย!เด๋วพี่พาไปเองไอ้น้องร้านนี้พี่เคยทำงาน

คือในใจตอนนั้นผมนึกถึง กุ้ง ได้มายังไม่รู้ก็เลยบอกพี่ชายผมว่าพี่พาผมไปอาบน้ำหน่อยแต่งตัวดีๆหน่อย

ก็เลยกลับไปอาบน้ำแล้ว แต่งตัวอย่างดีเลย ก็เลยรีบไปร้านนั้นช่วงประมาณ 22.00 กว่าล่ะกันผมก็จำไม่ค่อยได้ล่ะ ก็เลยไปถึงร้านผมก็รู้จักกับพวกน้องๆที่ร้านนี่แหล่ะก็เลยยืนคุยแล้วให้พี่ชายผมไปเปิดเหล้า1ชุดรอข้างในแล้วทีนี้ผมก็เลยยืนคุยอะไรเรื่อยเปื่อย พอผมได้ไปผมก็เลยไปถามพนักงานว่า กุ้งยังทำงานอยู่ที่นี่ไหม ซึ่งตอนนั้นพี่ชายและน้องผม คือยังไม่รุ้เลยว่าผมตั้งใจจะมาหากุ้ง ผมก็เลยถามไปว่าแบบนั้น แล้วบทสรุป เค้าตอบมาว่า มาแต่เข้าห้องน้ำอยู่ อะตอนนั้นผมก็รู้สึกดีใจละ พอหลังจากนั้น ผมก็แล้วปล่อยให้พี่ผมนั่งคนเดียวไปสักพักผมเลยบอกว่าไปสูบบุหรี่

แล้วก็เลยถามน้องคนนึงที่รุ้จักกันนี่แหล่ะ ว่ากุ้งมีแฟนอยู่แล้ว แต่ผมก็คงไม่อะไรเพราะผมไปในฐานะลูกค้าคนนึง พอหลังจากผมรู้เรื่องก็เลยกลับไปที่โต๊ะ ในจังหวะที่ผมเดินไปกุ้งยังไม่เห็นผม แล้วผมเลยทักกุ้งไป กุ้งเลยร้อง เฮ้ยยย มาได้ไง ก็เลยเรียกมานั่งคุยกันที่โต๊ะ และก็คุยๆไปเรื่อยๆผมก้เลยขอ ไลน์ ไว้รอบแรกเทอ ก็ให้นะแต่ยังไม่รับแอดแล้วเทอก้เดินออกไปหน้าร้าน น่าจะทะเลาะกับแฟนมั้งแล้วลบไลน์ รอบสองผมก็เลยขอแอดอีก เพื่อที่อยากจะคุยนี่แหล่ะ แต่ตอนนั้นเราบอกว่า เราเลิกกับแฟนแล้วนะ เราอยู่คนเดียวจริงๆไม่ได้มีใคร แต่เทอก็ยังไม่มั่นใจนะ เลยคุยพี่ชายเรา ก็คุยกันเพราะตอนนั้นผมออกมาสูบบุหรี่ ก็คุยกันไป พอหลังจากนั้นผมคิดว่า กุ้งคงไม่อะไรหรอก ผมก็ไม่กล้าที่จะทักไป แต่เอาวะลองดู ก็เลยลองทักไปแต่ไม่อ่านไม่อะไร ทีนี้ผมเลยลองทักไปอีก เทออ่านและตอบละ ผมก็เลยบอกเทอว่า ถ้าเทอมีแฟนอยู่แล้ว ก็ไม่เปนอะไรหรอก เราไม่ว่า ไม่อยากแย่งของของใคร ผมบอกว่า ถ้าเทอเลิกกับแฟนเทอเมื่อไหร่อย่าเพิ่งมีใครล่ะกัน แต่เทอบอกกับผมว่ามันมีปัญหากับแฟนอยู่จะเลิกกันทะเลาะกันบ่อยมาก ผมก็เลยคิดไว้ตอนนั้นว่า ผมไม่อยากยุ่งดีกว่าเดี๋ยวจะหาว่าผมไปแย่งของคนอื่น แต่เทอบอกว่าไม่ได้แย่งอะไรประมาณนี้ เพราะว่าเราจะเลิกกันอยู่แล้ว เรื่องนี้ก็ผ่านไปสัก 2-3เดือนที่คุยกับกุ้งนะ แล้วเทอก็เลิกกับแฟนเทอบอกเหตุผลกับผมว่า มันไม่มีอนาคต ความคิดแฟนเค้ายังเด็ก หลังจากเลิกกับแฟนเค้าแล้ว

 

นี่แหล่ะคือจุดเริ่มต้นของคำว่า ผมรักผู้หญิงคนนี้มาก

  “เริ่มนับ 1 ใหม่คือ เจมส์กุ้งนี่แหล่ะ แต่ผมได้ถามเทอว่าเทอโอเคมั้ยเป็นไรมั้ยไหวไหมเทอก็ร้องไห้นะที่ต้องเลิกกันแบบนั้น แต่เทอบอกว่าที่เลิกกันคือนั่งกินข้าวอยู่ดีๆแล้วเค้าก็ไปซื้อตั๋วกลับบ้าน ตจว.เฉยเทอก็เลยงงเลย พอแฟนเค้ากลับไป ตจว.ได้เทอก็เลยบอกกับผมว่า เราเลิกกันแล้วจริงๆแล้ว

ผมกับกุ้งเริ่มตกลงคบหาดูใจกันคือต่างคนต่างเริ่มใหม่เรียกง่ายๆว่าจุดเริ่มต้นเลยก็พูดได้เราก็คุยกันมาเรื่อยๆนิแหละแล้วมีอยู่วันนึง ก็คือวันแรกที่มาหากันที่ห้อง

ผมขอร้องเทอให้มาหาผมที่ห้องผมแค่บอกมาหากันมานอนจับมือหรือกอดกันก็ได้ แต่ไม่มีอะไรนอกจากนี้ หลังจากเทอเลิกงานมาเทอก็เลิกมาหาผมที่ห้อง มาจริงๆนะ แต่ผมบอกได้เต็มปากอย่างลูกผู้ชายเลย คือ ตอนนั้นไม่มีคิดในหัวเลย ว่าอยากจะมีอะไรกับเค้าผมก็รู้สึกตอนนั้นว่า อยากกอด อยากอยู่ข้างๆไปตลอดชีวิตของผมนะ เราก็คุยกันสัญญากันไว้ว่า

“ต่อให้วันนี้เรายังไม่มีอะไรถ้าวันข้างหน้าเรามีอย่าทิ้งกันไปไหน” เทอก็บอกว่าสัญญาถ้าลำบากเราจะลำบากไปด้วยกันถ้าจะมีเราจะมีไปด้วยกัน และหลายๆอย่าง ผมก็สัญญากับเทอว่าผมรับปากจะไม่ทำแบบนั้นอย่างแน่นอนแล้วเราก็คบกันมาเรื่อยๆช่วงแรกๆ เรา2คนรักกันมาตัวติดกันตลอดไปไหนไปด้วย บอกให้หยุดงานก็หยุด บอกให้กลับบ้านตรงเวลาก็รีบกลับ โห่คือแบบแมร่งดีมากจริงๆนะแฮปปี้สุดๆเลยตอนนั้นเราก็คบแต่เทอก็ยังคงทำงาน PR อยู่เหมือนเดิมเพราะตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไร

เพราะผมก้ต้องทำงานร้องเพลงเหมือนกันในตอนนั้นในหัวคิดแต่ว่า ผมต้องทำงานหาเงินให้ได้เยอะๆ เพราะเทอเคยบอกกับผมไว้ว่า อยากมีทุกอย่างก่อนอายุ 30 ผมก็เลยตัดสินใจที่ให้เทอเป็นคนเก็บเงินดูแลเรื่องเงินไปเลยคือผมทำงานมาผมให้ทุกบาทที่มีหมดเลยที่มีอยู่และได้ค่าตัวมาเท่าไหร่ก็ให้เทอเก็บ ช่วงแรกๆเก็บเงินกันได้เยอะมากแต่ก็หมดไปด้วยความหลงระเริง เที่ยว กิน ชอป ตามประสาของคนคบกันใหม่ๆอะไรมันก็ดีไปหมด เทอคือคนที่ดึงผมขึ้นมาจากเหว ที่แบบว่า ผมไม่มีอะไรติดตัวเลย กินน้ำยังต้องกินน้ำก็อก ไม่ใช่น้ำหยอดเหรียญนะ นั่นแหล่ะคือฉุดผมขึ้นมา เพราะว่าก่อนจะคบกันผมพูดกับเทอว่า

เทอเราไม่มีอะไรนะเราจะช่วยกันสร้างและมีไปด้วยกัน เหตุผลนี้ไงผมถึงรักผู้หญิงคนนี้มากเพราะทุกอย่างมันคือชีวิตผมเลยผมทิ้งเพื่อนทิ้งทุกอย่างไม่มีเวลาให้เพื่อนและคนรอบข้างเลยเพื่อเอาเวลานี้มาให้เค้าอย่างเต็มที่ เราเริ่มคบกัน 23/12/60 จนได้1ปี ผมเลยบอกเทอว่า ผมจะหาเงินเก็บเงินแต่งงานกับเทอจะมาขอ เทอก็บอกว่าดีใจนะที่คิดแบบนี้ เราก็ต่างคนต่างทำงาน จนเริ่มเข้าช่วงกลางปี 62

เราเริ่มมีปัญหาทะเลาะกันล่ะ ทีนี้ ทะเลาะกันเพราะลูกค้า ผมเข้าใจนะตอนนั้นคือลูกค้ามาติดเทอก็คือเพราะเทอน่ารักสวย ชอบนั่นแหล่ะ แต่ดันเป็นคนจีน และเค้ารวยมาก สามารถทำให้เทอสบายได้ทั้งชีวิตเลย เค้าก้คุยกันแต่ตอนนั้นผมไม่ก้าวก่ายเรื่องงานของเทอ พอหนักเข้าก้คุยกันเยอะขึ้นจนผมรู้สึกว่ามันไม่โอเค นะ แต่เทอบอกว่าไม่มีอะไรจริงๆ ผมก็เชื่อ 

ช่วงวันปีใหม่ ผมไปทำงานและก็ดื่มกลับมา แล้วโดนเป่าขึ้น 52 เลยต้องโดนจับ แต่ผมบอกเทอโทรไปหาเทอว่า ผมโดนจับเป่า เลยต้องหาเงินมาประกันตัวออกมา เทอเลยได้เงินมาประกันตัวผมออกมา ก็เทอเล่าให้ฟังว่า เทอได้เงินมาจากลูกค้านี่แหล่ะ มา 20,000 มาประกันตัวออกในใจตอนนั้นผมคิดว่าเออลูกค้าเค้าดีขนาดนี้เลยหรอถึงยอมให้เงินมาประกันตัวผม เทอบอกผมว่า เค้าดีกับเทอมาก อะไรประมาณนั้น หลังจากประกันตัวเสร็จก้กลับบ้านมา เทอก้เลยคุยโทรสัพกับลูกค้า อะไรนี่แหล่ะตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจเพราะเพียงคำว่าลูกค้า เราก็นอนหลับทั้งคู่ พอตื่นมาต้องไปทำงาน เทอก็ไปผมก็ไป “แต่เรื่องที่เกิดขึ้นคือ” ผมไปส่งเทอที่ร้านจริงก็โทรถามว่าอยู่ร้านมั้ยเทอบอกว่าอยู่  แต่จริงๆไม่ได้อยู่ร้าน เทอออกจากร้านไปกับลูกค้าคนนั้น ผมรู้เพราะว่าผมโทรหากติดแต่ไม่รับโทรสัพ ผมเลยตัดสินใจทักหาคนที่ทำงานที่ร้านบอกว่าเทอไม่มาทำงาน ในใจตอนนั้นผมสั่นไปหมด

หลังจากผมเลิกงานผมก็รีบกลับมาหาที่ร้านเจอเทอนั่งอยู่ที่หน้าร้าน ตอนนั้นผมยังไม่พูดอะไรเทอก็มาขึ้นรถ ผมก็เลยถามเทอว่าไปไหนมาเทอ ก้ยังไม่ยอมรับนะ ผมก้ย้ำอีกเรื่อยๆว่าไปไหนมา จนสุดท้ายยอมรับ ว่าไปกับลูกค้ามา ไปกินข้าว แต่ไม่ได้ไปมีอะไร ในหัวตอนนั้นคิดว่าเค้าต้องไปมีอะไรกันแน่ๆเพราะเงินตั้ง 20,000 ใครจะให้ฟรีๆใช่ป่ะ เทอเลยบอกผมว่ายื้มเค้ามาประกันตัวไงผมก็เลยถามเทอว่าเทอไปทำไรอะไรกับลูกค้ามา เค้าให้คำตอบผมว่า ไปกินข้าวกับลูกค้ามาจริงๆแต่เทอก็บอกว่า ไม่มี ไม่มี พอถึงบ้านก็ทะเลาะกันหนักมาก จนผมพลั้งพลาดกระชากแขนและจับแรง และบิดแขนเทออจนเขียวช้ำ เป็นรอยเต็มแขนเลย ในใจตอนนั้นผมคิดว่านี่กุทำอะไรลงไปเทอก้ร้องไห้ ผมก้ร้องไห้เสียใจที่มันเป็นแบบนี้ ผมบอกเทอว่า ถ้าผมรู้ว่าไปขอเงินลูกค้าแล้วต้องไปกับลูกค้า ผมไปหายื้มใครก็ได้เพื่อความสบายใจดีกว่าต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ด้วย พอหลังจากนั้นตัวผมเองก็ขอโทษว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก แต่ก้ทะเลาะกันมาตลอด เลยเพราะเรื่องลูกค้าจากเป็นคนไม่ระแวงอะไรพวกนี้มากจนต้องกลับมาระแวงตลอด ทะเลาะกันเรื่อยๆ ถึงขั้น มีปัญหาแบบเดิมเพราะตัวผมเอง ก้ แบบเดิม เพราะหึงหวงมากเกินไป จนเทอหยุดทำงานผมขอร้องให้กุ้งหยุดทำงาน ผมยอมรับเพราะผมก้ใจร้อนควบคุมอารมตัวเองไม่ได้ 

ผมยอมรับว่า ผมทำแบบนี้มา 7 ครั้ง ผมรู้ว่าผมผิดมากที่ทำแบบนั้นลงไป หลักจากพ้นช่วงปี 62 ไป เทอหยุดงาน PR ยาวๆเลย จนถึงช่วง โควิด -19 ปี 63 ผมต้องหยุดงาน 4 เดือนบอกเลยว่าช่วงนั้นเรา 2 คนลำบากกันมาก กินข้าวแบบ ข้าวผัดไข่ ใส่แค่ไข่จริงๆ ไม่มีหมูเลย กินข้าวแค่วันล่ะมื้อเพื่อ อด และเก็บเงินไว้ใช้ต่อๆไปเพราะเราไม่อยากเอาเงินเก็บของเรา2คนมาใช้มาก

 เพื่อรอเงินเยียวยา แต่เราได้เงินเยียวยาทั้งคู่นะคนละ 15,000 2คนก็30,000 

พอหลังจากนั้นก็ผ่านมา ทอพูดมาคำนึงว่า 

“เทอดูไว้ว่าใครอยู่กับเทอตอนลำบาก” นี่แหล่ะคือที่ผมรักเทอมากที่สุด เพียงเพราะผมไม่น่าไปทำร้ายเค้าแบบนั้นเลย ผมเข้าใจแหล่ะว่ารัก รักแล้วไปทำร้ายเค้าทำไม T-T

อหลังจากนั้นก็ผ่านมาได้เทอพูดมาคำนึงว่า 

พอหลังจาก Covid-19 หมดลง ผับบาร์เปิดขึ้น เทอก้ขอผมกลับไปทำงานเหมือนเดิมแต่รอบนี้ 

โชคชะตาอาจจะทำให้เราต้องจากกันผมรู้สึกหวั่นมาก เทอทำไปช่วยแรกเทอทักหาผมใส่ผมตลอดเทอ

ช่วง

เดือนพฤศจิกายน ปี 63 มีลูกค้าคนนึง อายุประมาณ 24-25 ได้มาติดเทอช่วงแรกก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ลูกค้าคนนี้มาทุกวันทุกวัน เทอก็คุยกับลูกค้าคนนี้มากขึ้น ผมเลยถามเทอ เทอเลยให้คำตอบผมว่า 

‘ลูกค้าคือลูกค้ากูไม่เอามาทำเป็นผัวหรอกจำไว้’  

จนแบบผมรู้สึกว่า ความสัมพันธ์มันจะเกินเลยไปมากกว่าการเป็นลูกค้าก็เลยมีปากมีเสียงกัน

แต่เทอก็บอกว่า คนที่บ้านไม่เห็นจะว่าอะไรเลยคุยแล้วได้เงินไม่ได้ไปมีอะไรกันนี่ไม่ได้นัดเอากันหรืออะ

เลิกงานกลับบ้านมาก็อยู่ด้วยกัน กินข้าวก็กินด้วยกันตัวติดกันจะตาย

ช่วงกลางเดือน พฤศจิกายน 63 ผมบอกเค้าไปว่า 

ผมกลัวว่า จะมีมือที่ 3 เข้ามาแย่งของผมไป เค้าเลยบอกผมว่า ถ้ากูจะไปกูไม่ไปตั้งแต่คนจีนไม่ดีกว่าหรอ

เทอบอกผมว่า ไม่ได้คิดอะไรกับน้อง(ลูกค้า)จริงๆไม่มีแม้ความรู้สึกจริงๆ แต่ผมก็ยังระแวงนะเพราะว่าเค้าเคยทำมาแล้วไง 1 ครั้งที่ไปกับลูกค้า

จนถึงช่วงต้นเดือนธันวาคม เทอก็ยังคุยหนักขึ้นหนักขึ้นทุกวัน ผมเลยขอร้องเค้าว่า เลิกคุยกับคนนี้ได้ไหมคนเดียวพอคนอื่นอยากคุยคุยไปเลย เทอบอกผมว่า คนนี้มีเงิน ใส่แหวนเพรช มาซื้อดริ้งให้เทอ วันล่ะ10ดื่ม จนจบแท็กทุกวัน คือผมนับได้เลยเทอไปทำงาน 22 วันมาหา20วันแล้วจะให้ผมไม่คิดอะไรได้ไง คุยกันได้แต่ผมเคยบอกว่าอย่าลบแชทถ้าเราบริสุทธิ์ใจต่อกัน

เพราะว่าก่อนหน้านี้ผมจะไปรับเค้าที่ร้านตลอดจะแอบๆไปรับเพื่อที่ไม่ให้ลูกค้าเห็น แต่พอคนนี้มาหาเทอก็ให้วินมารับแล้วมาส่งที่ 7-11เพื่อให้ผมรอที่นั่นทุกวันทุกวันแรกๆกลับตรงเวลาตี 2 นะหลังๆเริ่มเรทเปนตี3บ้างตี4บ้างก็ทะเลาะกันวันนั้นผมไปรับนี่แหละว่าจะเอายังไง รู้สึกอะไรกับมันใช่มั้ยเทอบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรทั้งนั้น

จนผมทนไม่ไหวผมเลยโทรหาลูกค้าของเทอแล้วด่าว่า 

“มืงมายุ่งกับเมียกุทำไมเพราะมืงคนเดียวทำให้ครอบครัวกุต้องเป็นแบบนี้ก่อนหน้านี้กุรักกันดี

เทอก็ร้องไห้หนักมากถึงขั้นพูดว่า!! มืงทำให้ชีวิตกุพัง

แล้วเรื่องนี้ไปถึงหูผู้ใหญ่ ด้วย เกิดปัญหาหนักมากจนถึงขั้นแบบจะให้เลิกกันเลย แล้วรวมไปถึงการแต่งงานด้วยซ้ำว่าจะไม่มีการแต่ง โดยเทอให้เหตุผลกับผมว่า ก็คุยไปงั้นๆแค่ลูกค้า ไม่ได้คิดอะไร ไม่มีใจหรือความรู้สึกให้เลยพอหลังจากเครียกันเสร็จเทอก็โทรไปขอโทษลูกค้าคนนั้น

 แต่ผมไม่ค่อยอยากจะเชื่อเพราะว่าเทอเคยนอกใจผมมาแล้วครั้งนึงที่ผมบอกไง เรื่องลูกค้าคนจีน ที่ชอบและรักเทอมากผมเลยไม่เชื่อความรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว แล้วเทอก็บอกว่า ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ ผมถามย้ำๆว่าไม่ได้คิดใช่มั้ย ก็แค่คุยป่ะวะ ไม่ได้ไปมีอะไรกันสักหน่อยนิ แม่เทอก็อยู่ในตอนนั้น แต่เทอยังให้เหตุผลลูกค้า ว่าผม เป็นผัวเก่าตามมาระรานอะไรแบบนั้น ลูกค้าก็ยังเชื่อนะ แต่มันฝังใจผมไปแล้วเรื่องนี้ผมจะไม่ยอมเสียเทอไปเพราะคำสัญญาที่เคยมีไว้ให้กัน ทำไมผมถึงฝังใจหรอ เพราะว่าตอนนั้น ตอนที่เทอจะเลิกกับแฟนเก่าเทอเทอบอกว่า เทอจะเลิกกันแล้ว แต่อีกไม่นานมันเลยทำให้ผมคิดว่า เห้ย งั้นคุยกับลูกค้าไปเรื่อยๆแล้วมาบอกเลิกผมบ่อยๆเทออาจจะไปบอกลูกค้าแบบนี้ก็ได้นะ ผมเลยถามเทอ เทอบอกว่า ถ้าทำแบบนั้นทำไปนานแล้ว ผมช่วงหลังๆผมก็ถามเทอตลอดว่าเทอรักผมมั้ย เทอก็ไม่ค่อยอยากจะพูดว่ารักผม นี่แหละมันคือเหตุผลที่ เค้าคุยกับลูกค้าคนนี้แล้วรู้สึกดี มันทำให้ผมคิดและนอนไม่หลับ จะกินอะไรก็กลืนไม่ลงทุกวันนี้ สิว ก้ขึ้นเต็มหน้า แล้วก็เปนปากเสียงกันแบบนี้ตลอดมา จนถึงปัจจุบัน เทอบอกว่าเทอจะไม่แต่งงานกับผมแล้วเทอให้เหตุผลเพราะว่า เบื่อผมไม่อยากแต่งงานกับผม เทอบอกว่าถ้าหาเงินก้อนมาแต่งไม่ได้ก้จะไม่แต่ง

แล้วแถมบอกกับผมว่า ถ้าแต่งกันไปจะไม่จดทะเบียนสมรส พอผมได้ยินคำนี้ผมรู้สึกว่าเทอเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ เปลี่ยนไปเพราะเจอลูกค้าคนนี้อย่างแน่นอน เทอไม่เคยเวลาให้ผมเลยจนมาถึงช่วงวันที่ ประมาณ 14/12/63 ผมทะเลาะกันอีกเรื่องลูกค้า เทอพูดมาว่าอยู่กันมา3ปีไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยกูเบื่อแล้วชีวิตแบบนี้อยู่ไปก็ลำบาก กูอยากสบายแล้ว เห้ย แล้วที่สัญญากันว่าจะร่วมกันสร้างร่วมกันมี ไหนบอกจะไม่ปล่อยมือกันไง แต่เทอบอกผมว่าตอนนี้กูเปลี่ยนความคิดแล้ว ผมเลยบอกไปว่าเห้ยเทอเทอก็ใจเย็นๆสิ

แล้วเทอบอกผมว่า ตอนนี้กูอายุ26ละ ยังไม่มีเ...้*อะไรเลยอยู่กับมืงเนี้ยผมเลยถามเค้าไปว่า แล้วรอไม่ได้หรอ เทอเลยบอกว่ากูไม่อยากรอแล้วไม่อะไรทั้งนั้นเลิกๆกับกูไป ผมไม่รู้นะว่าเทอไปคุยอะไรลูกค้าคนนั้นอะไรบ้าง ผมเคยบอกกับเทอว่า อย่าไปให้ความหวังลูกค้า 

และเทอก็ยอมทำทุกอย่างที่ลูกค้าบอก ให้ปิดเฟส ทำทุกอย่างเพื่อเค้า

ผมอดทนและอดกลั้นสิ่งแบบนี้มาทั้งหมด 2เดือนเต็มที่อยู่ในหัวผมและสิ่งที่ผมคิดไว้เสมอ

ว่าวันนึงต้องเป็นแบบที่ผมคิดแน่นอน

คิดไว้แล้วมา 2 เดือน

ไม่มีผิดว่ามันต้องเป็นยังนั้น

แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ

แล้ววันนี้มันก็มาถึงจริงๆ

 

1.สักวันเค้าต้องบอกเลิกเรา

2.สักวันเค้าเลิกกับเราไปคบกับลูกค้า

3.สักวันเค้าจะปล่อยมือผมเมื่อเค้าเจอคนที่ทำให้เค้าสบาย

 

จนวันที่ 18|12|63 ผมกับกุ้งได้เลิกกับอย่างเต็มปากเลยครับ

หลังจากผมเลิกกันได้1วันวันนั้นที่เลิกกันผมต้องขนของออกมาจากบ้านในคืนนั้นเลยผมเลยให้เพื่อนๆพี่ๆในวงมาช่วยกันขนช่วงเวลา ตี1 ผมเลยทักไลน์ไปหาเค้าว่า เทอเรากำลังจะไปแล้วนะ เทอเลยส่งสติ๊กเกอร์มาว่า BYE ผมเลยตอบไปว่าที่ผ่านมาทำอะไรไม่ดีเราขอโทษนะอยากให้เก็บเรื่องดีๆของเราไว้บ้าง แล้วพอช่วงเวลาตี2 เทอโทรหาผมว่าอยู่ไหนผมบอกว่า ผมอยู่ข้างทางเพราะตอนที่ผมออกจากบ้านมาเค้าให้ผมมาติดตัวอยู่แล้วทีนี้ ผมเลยบอกว่ามาหาผมหน่อยได้ไหม เทอบอกผมว่า เทอเราจบกันไปแล้วนะ แล้วเทอก็บอกผมว่าไหนเปิดกล้องสิผมเลยเปิดไปเทอเลยพูดมาว่า ถ้าวันนี้มันไม่เกิดเรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก แต่เทอก็เสียงสะอื้นนะน้ำตาไหลเทอก็เลยมาหาผมที่พัทยากลาง ขับรถมาจากแหลมฉบัง 15กิโลกว่าๆมาถึงผมผมเลยร้องไห้หนักเลย แล้วคิดในใจว่า ปากเค้าบอกว่าเค้าหมดรักเราแล้วไม่รู้สึกอะไรกับเราแล้วเพราะเค้าหมดกับเราไปนานแล้วแต่ผมคิดในใจว่าทำไมยังถึงมาหา ผมก็เลยถามเค้าว่าทำไมถึงมาหาเรายังรักเราอยู่หรอ เค้าบอกว่า ที่มาหาเนี้ยคือสงสารนะ หลังจากวันนั้น

18/12/63 - 28/12/63 ผมกับเทอมีอะไรกันทุกวันเทอเลิกงานก็มาหาผมที่หอพักใหม่แต่ผมไม่เอ่ยชื่อละ

พอวันอังคารที่ 30 เค้ามาบอกผมว่าจะเข้ามาหาผม แต่ไม่มีวี่แววจนถึง 08.30เค้าทักมาหาผมเพราะเค้าบอกผมว่า จะมาหาผมตั้งแต่ 20.00 ผมเลยรอจนถึง6โมงเช้า เหตุผลที่ผมต้องติดต่อเค้าเพราะว่าผมต้องมีภาระช่วยกัน ค่าแชร์ ต่อเดือนและเงินแชร์ยังไม่เปีย อีก1 มือ คือ30,000 กว่าเลยจำเป็นต้องคุย

เพราะเราตกลงกันไว้ว่า ถ้าได้เงินแชร์มาเราจะแบ่งคนละครึ่ง

 

ไอ้คำว่าไม่ได้คิดอะไร จนสุดท้ายก็คบกันไปแล้วจริงๆ

 

สิ่งที่ทำให้ผมตาสว่างคือ ผมรู้และชัดเจนทุกอย่าง 

ผมจะเก็บแต่เรื่องดีๆและผมจะไม่ลืมรักของผมในวันนี้ไปตลอดชีวิตผมจะจำแต่สิ่งที่ดีเรื่องไม่ดีผมจะไม่จำมัน

 

ทุกภาพทุกความทรงจำของผมมันจะอยู่ในใจผมเสมอเหมือนเราเกิดมาเป็นแค่คู่กรรมต่อกัน

สุดท้าย ขอให้โชคดีกับรักใหม่