แนวป้องกันของอัมสเตอร์ดัม

6 ธันวาคม 2563 (01:24) แปลโดย Stubborn children

อำนาจการยิงอันยิ่งใหญ่ของปืนใหญ่สมัยใหม่ที่พบเห็นในช่วงสงครามฝรั่งเศส - ปรัสเซียในปี 1870-71 ทำให้เกิดความกังวลอย่างมากในหมู่ชาวดัตช์เนื่องจากป้อมปราการที่มีอายุหลายร้อยปีของพวกเขามีกำแพงและงานดินพังและมีการป้องกันที่ไม่ดี พวกเขากลัวว่าหากเยอรมันจะโจมตีอัมสเตอร์ดัมอาจตกอยู่ภายใต้กองทัพที่เหนือกว่าของตน ดังนั้นทันทีหลังจากสงครามสิ้นสุดลงเนเธอร์แลนด์ได้ผ่านกฎหมายป้อมปราการในปี พ.ศ. 2417 ซึ่งมีการตัดสินใจว่าจะสร้างแนวป้องกันแห่งอัมสเตอร์ดัม (หรือสเตลลิงแวนอัมสเตอร์ดัม)

เริ่มงานในปี 2426 และดำเนินต่อไปจนถึงปี 2463 ในตอนท้ายของเมืองอัมสเตอร์ดัมถูกล้อมรอบด้วยป้อมปราการยาว 135 กิโลเมตรซึ่งประกอบด้วย ป้อมติดอาวุธ 46 ป้อม ค่ายทหาร และแบตเตอรี่ที่เชื่อมต่อกันด้วยเครือข่ายที่ราบลุ่มที่อาจถูกน้ำท่วม น้ำเพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูเข้ามา มีการเลือกแนวป้องกันน้ำเนื่องจากน้ำมีมากในเนเธอร์แลนด์และชาวดัตช์เป็นอัจฉริยะด้านวิศวกรรมชลศาสตร์ แนวป้องกันทางน้ำมีข้อได้เปรียบอีกประการหนึ่งคือสามารถป้องกันพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ด้วยกำลังพลที่ค่อนข้างน้อย

ป้อม Pampus ในทะเลสาบ IJmeer เครดิตภาพ: energeia.nl

แนวป้องกันน้ำรอบอัมสเตอร์ดัมอยู่ห่างจากใจกลางเมืองประมาณ 10 ถึง 15 กิโลเมตรซึ่งเป็นระยะที่ปลอดภัยจากปืนใหญ่ของข้าศึก แต่ไม่ไกลเกินไปสำหรับสิ่งอำนวยความสะดวกในการขนส่งและการสื่อสารที่ดี ป้อมปราการถูกสร้างขึ้นโดยมีถนนทางรถไฟหรือทางน้ำข้ามแนวน้ำ ณ สถานที่ดังกล่าวจะไม่มีน้ำที่จะหยุดศัตรูได้ดังนั้นป้อมจึงมีไว้เพื่อยิงศัตรู ป้อมเหล่านี้อยู่ห่างจากกันไม่เกิน 3.5 กิโลเมตร

Stelling van Amsterdam ไม่เคยใช้ในการต่อสู้ การประดิษฐ์เครื่องบินและเทคนิคที่ก้าวหน้าของปืนใหญ่และทหารราบทำให้แนวป้องกันล้าสมัยเกือบจะทันทีที่สร้างเสร็จ

ป้อมเป็นส่วนที่มองเห็นได้ชัดเจนที่สุดของแนวป้องกัน ปัจจุบันจำนวนมากถูกนำไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆเช่น การค้าไวน์ การดูแลเด็ก และพิพิธภัณฑ์ อนุสาวรีย์นี้ส่วนใหญ่เปิดให้ประชาชนเข้าชม

ในปีพ. ศ. 2539 แนวป้องกันของอัมสเตอร์ดัมได้รับการแต่งตั้งให้เป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก