นิทานเรื่อง ..โยคีกับโสเภณี
นิทานเรื่อง ..โยคีกับโสเภณี โยคีมีสำนักอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ มีคนศรัทธามาฟังธรรมะกับโยคีมากมาย
อีกฝั่งแม่น้ำตรงข้าม มีสำนักโสเภณี ซึ่งมีหญิงโสเภณีนางหนึ่งทำงานอาชีพนี้อยู่ ทุกวันทุกคืน นางโสเภณีคนนี้
เฝ้าแต่ครุ่นคิด...ว่าเมื่อไหร่หนอจะได้มากราบไหว้โยคีบ้างอยู่ตรงข้ามฝั่งแม่น้ำแค่นี้ แต่นางก็ยังไม่เคยมากราบไหว้โยคี
นางคิดว่า อาชีพของนางต่ำต้อย หากได้มาฟังธรรม มาเรียนธรรมะกับโยคีบ้าง จิตใจของนางคงสะอาดขึ้น
ถึงแม้นางจะไม่สามารถครองเพศสมณะแบบโยคีได้ แต่หากนางได้มากราบไหว้โยคี ก็คงเป็นสิริมงคลแก่ชีวิตนางไม่น้อย
ฝ่ายโยคีนั้นเล่า ตกกลางคืน ก็เฝ้าแต่คิด คิด คิด ว่า เมื่อไหร่หนอ...จะได้ไปหาโสเภณี เมื่อไหร่หนอ จะได้ไปร่วมอภิรมย์กับนางโสเภณีบ้าง อยู่ตรงข้ามฝั่งแม่น้ำแค่นี้ ...ช่างไม่มีโอกาสเสียเลย ต่างคนต่างคิดไปคนละทาง....
ในที่สุด ทั้งโยคีและโสเภณีนางนั้น ต่างก็สิ้นชีวิตลงพอตายแล้วก็ไปพบพญายม ท่านก็ตัดสินว่า ให้โสเภณีไปสวรรค์
และให้ท่านโยคีไปลงนรก ท่านโยคีตกใจ ทักท้วงว่า ทำไมจึงตัดสินเช่นนั้น ก็ตนเป็นโยคี มีคนเคารพกราบไหว้ นับถือมากมาย
ก็ความคิดที่คิดอยู่เสมอนั่นแหละ
ที่นำไปสู่ที่ชอบที่ชอบของแต่ละคน
นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า
ความคิดนำจิตไป ให้ระวังความคิด
อย่าให้จิตเป็นอกุศล
Cr. สาระ คติธรรม นำใจ