กำลังใจ...ในวันรักพัง
ในโลกใบนี้ไม่มีใครหรอกที่จะสมหวังทุกเรื่อง และไม่มีใครหรอกที่จะผิดหวังทุกเรื่อง ความรักก็เช่นกัน
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่ในความสวยงามนั้นบางครั้งก็ทำให้บางคนเจ็บปวดเสียน้ำตา อย่าฝากความหวังทั้งชีวิตไว้กับคนอื่น
โดนทำร้ายด้านความรู้สึกก็หนักพออยู่แล้ว
จงอย่าซ้ำเติมตัวเอง ด้วยการประกาศให้โลกรู้ว่าคุณ "บอบช้ำ" แค่ไหน
เรื่องดราม่าคนทั่วๆไปชอบฟัง...แต่จะมีสักกี่คนกันเล่าที่เห็นใจเราจริงๆ ส่วนมากก็แค่อยากรู้ อยากเห็นเรื่องของคนอื่นก็เท่านั้น
จะหาใครสักคนที่รักคุณ คนที่พร้อมจะรับฟังเรื่องราวให้คำปรึกษา ช่วยหาทางแก้ไข ไม่ใช่สักแต่ระบายจนกลายเป็น "ประจานตัวเอง"
สำคัญกว่านั้นคือ "ตัวคุณ" ต้องพร้อมเยียวยาตัวเองด้วย
หากไม่อยากเจ็บ ก็ต้องพาตัวเองออกจากทุกข์นั้น ด้วยการหาอย่างอื่นทำให้คุณเลิกนอยด์ จงทำตัวให้ยุ่งเหยิงเข้าไว้ สมองจะได้ไม่มีเวลามาคิดหวนถึงอดีต
หากไม่อยากเศร้า ก็อย่าเอาตัวเองไปจมปลักอยู่กับบรรยากาศเดิมๆ หรืออดีตที่เป็นเสมือนหอก คอยทิ่มแทงหัวใจคุณเลย ลองหันมาจัดตู้เสื้อผ้าใหม่ ชุดเก่าบริจาคนะไม่ต้องขายคุณจะสุขใจเมื่อได้ให้ ลองจัดห้องนอนใหม่ หาต้นไม้กระถางน่ารักๆเพิ่มสีสันให้สดใสมาวางไว้
อย่าพยายามไม่อยากจำ เพราะนั่นยิ่งตอกย้ำให้คุณจำไม่มีวันลืม เพียงแค่คุณสูดลมหายใจลึกๆแล้วก็มองชีวิตไปข้างหน้า ถนนชีวิตแม้คุณจะต้องเดินเพียงลำพัง อาจเปล่าเปลี่ยวบ้างในระหว่างทาง แต่ปลายทางขอให้มั่นใจว่ามีแสงสว่างสิ่งที่ดีกว่ารอคุณอยู่
อย่าอาลัยอาวรณ์กับเรื่องเก่าๆ คนเก่าๆ ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตคุณ แต่ให้เก็บเขาคนนั้นไว้เป็นแค่เพียงความทรงจำดีๆเลือกจำในเรื่องที่ดีๆก็พอแล้ว
เพียงแค่คำปลอบโยนจากคนเป็นล้านที่ไม่ได้เข้าใจ ไม่รู้จักคุณจริงๆ ไม่รู้ว่าคุณเจอกับอะไรมาบ้าง เป็นแค่เพียง "มารยาท" ทางโซเชียลหรือสิ่งภายนอกที่เขาแสดงให้คุณเห็นเท่านั้น
ถ้าหากคุณเพียงแค่อยากเรียกร้องความสนใจ อยาก "ดราม่า" เพื่อระบาย
ก็อย่าคาดหวังอะไรมากไปกว่า ยอดกด like และ "กำลังใจ" ปลอมๆ!!!
เพราะคนที่รักคุณที่สุด ยืนเคียงข้างคุณเสมอไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ คอยปลอบให้กำลังใจคุณไม่เคยทอดทิ้งคุณไปไหน นั่นก็คือ "ตัวคุณ"
พอได้แล้วนะ กับการเสียใจผิดหวัง ลองมองกระจกสิ แล้วถามว่าเธอคนนี้ผิดอะไร ทำไมต้องทำร้ายเธอถึงขนาดนี้ โอบกอดปลอบประโลมเธอเบาๆสิ และลองกระซิบบอกรักเธอคนนั้นดู มอบรอยยิ้มอันอ่อนโยนให้เธอสักครั้ง ชื่นชมเธอว่าเก่ง น่ารัก เป็นคนดีมากพอที่คู่ควรกับสิ่งดีกว่า
สิ่งที่ผ่านมาก็แค่บททดสอบคุณ และเป็นครูสอนวิชาชีวิตให้กับคุณ จงขอบคุณเขาคนนั้นที่เดินจากไป ขอบคุณวันใหม่ที่มอบสิ่งมีค่ามากกว่าเก่า และสุดท้ายความเจ็บปวดในอดีตจะค่อยๆเลือนลางจางหายไปโดยที่คุณไม่รู้ตัว...
ผู้เขียนขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้กับคนที่กำลังผิดหวังท้อแท้ในวันนี้ ให้ลุกขึ้นมาสู้ใหม่ จงรักตัวเองให้มากพอและก้าวเดินไปบนถนนชีวิตที่เรากำหนดเอง จงมั่นใจว่าพรุ่งนี้ต้องดีกว่าเสมอ สู้ๆนะคะ