จากคนที่ไม่เคยรู้จัก ทำไหมถึงดีกับเราได้ขนาดนี้

ผมจำได้เลยเริ่มต้นขึ้นมากรุงเทพจากที่ไม่มีไรเลย อยากมีชีวิตที่ดีเลยตามเพื่อนขึ้นมา ตอนนั้นคิดยังเดียวว่าจะตั้งใจทำงานจะเก็บเงิน แต่ผมตอนนั้นมันแค่อายุ 18 เองครับ อีกอย่างตอนนั้นอาดจะไม่จริงจังกับความคิดตัวเองมากนัก คิดได้ 2-3ชั่วโมงก็ลืม 5555 แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ทำงานนะ ก็หางานทำแต่ก็ไม่มีที่ไหนรับเพราะเด็กๆ ทำไรก็ไม่เป็น ก็เลยต้องอยู่ห้องไปวันๆเงินกินข้าวก็ไม่ค่อยมี อดเช้ากินเย็น 

ผ่านไปประมาณ ครึ่งเดือนก็ยังหาไม่ได้ก็เลยคิดว่าอยู่กรุงเทพ ไปก็ไม่รอดคงต้องกลับบ้าน ก็เลยมานั่งคุยกับเพื่อน ว่าถ้าอีก 5 วัน หางานไม่ได้อีก คงต้องกลับบ้านจริงๆ แต่ก็เหมือน ว่าความโชคดี หรือ ดวงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ก่อนวันที่จะกลับอีก 2 วัน หางานในเน็ตตามปกติ แล้วมันก็มี เสียง แชท เฟสขึ้นมาใครก็ไม่รู้จักทัก คุยเป็นคน เชียงราย เป็นหมอ ทักมาเหมือนจะมาจีบออกไปทาง เกย์  ก็เลยตอบๆไปไม่ได้คิดไร

ถามก็ตอบๆไปจนถึงวันที่จะกลับบ้านก็เลยบอกพี่เค้าว่าจะบ้านละนะแต่พี่ก็เลยขอว่าอย่าเพิ่งกลับพี่เค้าจะหาที่กรุงเทพอีกอย่างผมก็ด้วยความอยากรู้ว่าจะมาจริงไหมหรือไรก็ไม่รู้แต่คุยด้วยแล้วรู้สึกดีก็เลยรอแต่ไม่ได้คาดหวังแล้วไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เจอกันจริงๆ คุยกันมาไม่กี่วันเอง บ้าไปแล้ว จำได้เลยเดือนนั้น เป็นเดือน มีนาคม วันที่ 26 พี่เค้ามีประชุมที่กรุงเทพ พี่เค้าเลยนัดเจอ เมเจอร์รัชโยธิน

หลังจากนั้นจะเป็นไงเดียวมาเล่าอีกทีครับ ผมเพิ่งเล่าเรื่องนี้ครั้งแรก ผิดไร ต้องขอโทษด้วยนะครับ🙏🙏🙏