ทริปนี้พาผู้อ่านเดินทางมาสู่ดินแดนเมืองลับแล "ยังไง" เมืองนี้ว่ากันว่า ถ้าไม่ได้ตั้งใจมาก็มาไม่ถึงแน่นอน เพราะไม่ใช่ทางผ่านที่ใครจะผ่านแล้วแวะ เราต้นการเดินทางพวกเราเกินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัวจร้า จากนครศรีธรรมราช -ระนอง เดินทางบ่ายโมงถึงค่ำมืด คือ1 ทุ่มจร้า แบบขับไม่รีบจอดไปเรื่อยๆ แวะกินนั้นทานนี้ เข้าดินแดนเมืองลับแลนี้ผู้เขียนตั้งฉายาให้เองนะอย่าตกใจ  โค้งมาก โค้งแยะเช่นกันใจไม่ถึงก็พุ่งนะคะที่กินมา

วันแรกค่ำคะพักที่ โฮมสเตย์แห่งหนึ่งขอไม่รีวิวให้เพราะแพงและไม่จริงใจ พูดดีแต่พอคิดเงินตกใจคร้า

เช้าเราขอเที่ยวแบบบ้านๆลงเรือไปชมอ่าวกะเปอร์จร้า

นั่งเรือชาวบ้านที่ออกไปหาหอยติ๊บเป็นอาชีพ ไปดูเขาหาหอยชิมหอยสดๆ

อ่าวอ่าวกะเปอร์ถือว่ายังสมบูรณ์มาก ไม่กี่ชั่วโมโมงต่อวันก็สร้างรายได้ให้คนระแวกนี้นับสิบครอบครัว

อยากชวนผู้อ่านลงเรือไปชิมหอยสดๆชบรรยากาศพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าที่อ่าวกะเปอร์กับกาแฟร้อนๆขนมพื้นบ้านที่ชาวบ้านพามาให้ชิม (เราลงเรือที่ท่าเรือแหลมพ่อตานะจ๊ะ)

ผู้เขียนก็ซนมาก จอดไหนลงทุกทีก็เล่นไปหมดแต่ระวังหอยยาดเท้าหน่อยนะจ๊ะ

ใช้เวลาพอสมควรด้วยความซนของพวกเราที่ชอบน้ำ

ขึ้นจากเรือ เราอาบน้ำเดินทางต่อไปยัง บ้านไร่ไออรุณที่ใครๆพอได้ฟังคำรำลือมา

เข้าชมฟรีนะค่ะ มีอาหารให้สั่ง ขึ้นชื่อเขาว่าขนมจีน แต่ผู้เขียนดันไม่ได้ทานเพราะอิ่มก่อนมา

 

ได้น้ำชื่นใจกับการตกแต่งแก้วที่ช๊อบๆๆ

มีน้ำให้สั่งเยอะเลย

มีมุมให้ถ่ายรูปเยอะมาก แต่เสียได้ตอนไปน่าฝน สวนผักจึงมีน้อย ไปแต่ละช่วงก็ต่างคนละแบบนะคะ

มาเดี๋ยวก็ฟินมาคู่ก็หวาน

มีดอกไม้มากมายให้ชม

กลับจาก ดื่มดำธรรมชาติก็พ้นไป บ่อน้ำร้อน บอกเลยที่นี้ร้อยจริงๆ ดูหน้าพวกเราสิ แช่พอผ่อนคล้ายขากลับแวะ ภูเขาหญ้าถ่ายภาพยามเย็นกันหน่อย 

สวยๆๆค่ะ มีเสื่อสักผืนไม่รีบนอนเล่นสบายใจจร้า

 

อยากให้ตั้งใจมาระนองมีที่เที่ยวอีกมากมายรอคุณ  มีข้อสงสัยสอบถามได้ยินดีแนะนำและมีเบอร์ชาวบ้านหากท่านอยากไปชมวิถีจริงๆจร้า

#IBusความสุขฝักใหญ่