สุดเศร้าผู้ชาย ฝากบอกเมียกะเทยให้มางานศพ

#ยิ่งกว่าละคร บอกรักในวันที่สายไป
#ผู้ชายคนหนึ่งที่รักกะเทยจนวันตาย
#ทิ้งข้อความฝากบอกให้มางานศพ
#เรื่องจริงครั้งหนึ่งของเดซี่

เรื่องราวความทรงจำดีๆ กับผู้ชายคนหนึ่งที่คบกันได้แค่4เดือน เราเจอเขาในวันสงกรานต์ในผับ ด้วยความเป็นกะเทยเมาด้วย เห็นผู้ชายก็คันสิคะ แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร ผู้ชายคนนี้ชื่อโอ ในคืนวันสงกรานต์ เขาพาไปเที่ยวต่อผับ คาราโอเกะ จบที่ร้านข้าวต้มเช้าพอดี

โอเลี้ยงเราทุกอย่าง จึงเกิดความประทับใจ เพราะน้อยมากที่ผู้ชายคนหนึ่งจะเปย์ให้กะเทยขนาดนี้

จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนรู้เรื่องราวชีวิตของเขา เมียหนีทิ้งให้เขาเลี้ยงลูกตามลำพัง คงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าเมียหนีไปไหน เราเกิดความสงสาร ย้ำแค่สงสารไม่ได้รัก โอเป็นคนดีมาก ตลอดระยะเวลาที่เราคบกัน เราอยากได้อะไร โอหาให้ทุกอย่าง ก็ยิ่งทำให้เราเกิดความประทับใจในตัวเขามาก
ด้วยความที่เราก็เป็นหมอดูแม่นๆ จึงขอวันเดือนปีเกิด แล้วให้โอจับไพ่ยิบซี เราก็ทำนายไปว่า อีกไม่นานเมียจะกลับมานะ แต่ก็ให้ระวังสุขภาพของตัวเองด้วยอาการจะหนัก

โอนิ่งไป ถามเราว่า ถ้าเมียเขากลับมา เราจะยังคบเขาต่อไปไหม ตอนนั้นเราไม่คิดอะไรมาก แค่อยากให้กำลังใจเขา จึงตอบไปว่าคบสิ เป็นเพื่อนกันก็ได้ โอถามต่ออีกว่าแค่เพื่อน เราไม่ลังเลที่จะตอบว่าขอให้โอเลือกครอบครัวเถอะ เราเป็นแค่กะเทยคนหนึ่ง ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ที่สำคัญเราไม่ได้รักเขาด้วยแค่สงสารเท่านั้น

จนวันหนึ่ง โอได้หายไป ติดต่อไม่ได้ทุกช่องทาง แต่เราก็ไม่พยายามติดต่อเขาอีกนะ ทั้งๆที่รู้ว่าบ้านอยู่ไหน

จนวันหนึ่งเขาโทรเข้ามาหา แล้วบอกว่าที่หายไปหลายเดือนเพราะเมียเขากลับมาจริงๆตามที่เราดูดวงให้เขา เราก็ดีใจกับเขาด้วย

แต่โอบอกว่าตลอดระยะเวลาที่หายไป ไม่มีสักวันที่เขาไม่คิดถึงเรา เขาอยู่กับเมียเขามาเกือบ20ปีแต่ทำไมเขาถึงคิดถึงเราตลอดเวลาทั้งๆที่คบกันได้แค่4เดือน ก่อนวางสาย โอถามเราว่า 4เดือนที่คบกันเคยรักเขาไหม เราไม่ตอบเพราะความจริงแล้วเราไม่เคยรักเขาเลย แค่ประทับใจความเป็นสุภาพบุรุษของโอเท่านั้น

โอหายไปนานเป็นปี จนเราลืมผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่คอยเทคแคร์ ตามใจ เอาอกเอาใจ
วันหนึ่งมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นเมียของโอ ถามเราว่าแพมใช่ไหม(เราใช่นิกเนมกับโอว่าเราชื่อแพม) เราตอบไปว่าใช่คะ ปลายสายบอกว่านี่เมียโอพูดนะ ตอนแรกเราก็งงโอไหนวะ กุไปยุ่งกับผัวใครอีกเนี่ย

เมียโอพยายามอธิบายจนเราร้องอ้อว่าโอไหน
เมียโอบอกกับเราว่า โอตายแล้วนะ เราตกใจมาก เรารีบไปที่วัด ไปถึงเราร้องไห้ออกมาทันที ตอนนั้นรู้สึกงง และไม่รู้เหตุผลว่าเราร้องไห้ทำไม รู้แต่ว่า ภาพเก่าๆตอนที่คบกัน4เดือนผุดขึ้นมาในหัวตลอด

ญาติๆของโอ รวมถึงเพื่อนๆของโอต่างเข้ามารุมล้อมจ้องมองดูเรา เราก็งง ว่าทุกคนมาจ้องมองเราทำไม

บทสนทนาเริ่มขึ้น เมียโอบอกว่า โอได้สั่งเสียไว้ ถ้าโอตายให้บอกเรามางานศพเขาด้วย

ตลอดระยะเวลาที่เขาป่วยเป็นไวรัสตับบี โอผอมแห้งตัวดำ ญาติๆและเพื่อนๆโอเล่าให้ฟังว่า เขามีผู้หญิงคนหนึ่งที่เขารักมาก (โอมองเราเป็นผู้หญิง) ชื่อแพม แพมดูแลเอาใจใส่เขาในวันที่เขาไม่เหลือใคร ในวันที่เขาเศร้าที่สุด จนวันหนึ่งมีแพมเดินเข้ามาในชีวิต ทำให้เขามีชีวิตใหม่อีกครั้ง มีเสียงหัวเราะจนเพื่อนๆและญาติโอทุกคนต่างงงว่าทำไมเราถึงทำให้โอหัวเราะได้

โอเล่าให้เพื่อนๆฟังทุกคนว่าโอรักเรามาก แต่มีเหตุผลที่โอต้องห่างจากเราไป เพราะโอต้องเลือกครอบครัว โอไม่อยากเห็นเราเสียใจ และรู้สึกผิดที่ดึงเราเข้าไปในชีวิต แต่สุดท้ายโอต้องเลือกเมียและลูกของเขา

โอบอกกับเพื่อนๆว่า โอคิดผิดมาโดยตลอดที่ทิ้งเราไป หากย้อนเวลากลับไปได้ อยากใช้ชีวิตอยู่กับเรา โอพูดถึงเราตลอดแม้ตัวเองจะป่วย ใกล้ตาย

เมียโอเล่าให้ฟังว่า ตอนโอป่วยหนักๆ จะให้โทรหาเราให้เรามาเยี่ยม โอบอกว่าไม่ต้องเรียกเรามา เขาอยากให้เราจำภาพของเขาในวันเก่าๆเท่านั้น ไม่อยากให้เราเห็นภาพที่แย่ของเขาแบบนี้

โอเล่าอีกว่า แพมเป็นกะเทยที่ไม่ได้สวยมาก แต่มีคุณสมบัติของความเป็นเมียอย่างครบถ้วน ไม่มีผู้หญิงคนไหนในชีวิตของเขาดีเท่าเรา

โอสำนึกผิดและอยากขอโทษที่ทิ้งเราไป และฝากบอกเพื่อนๆของเขาว่าถ้าวันหนึ่งที่โอจากโลกนี้ไป ให้บอกเราด้วยว่าโอรักเรามากที่สุด

เชื่อไหม เราไม่เคยรับรู้เลยว่าจะมีผู้ชายรักเรามากขนาดนี้ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย

เราไปงานสวดศพโอแค่วันเดียวและไม่ได้ไปอีกเลย อยากบอกโอว่า ที่โอเคยถามเราว่าเคยรักโอบ้างไหม เราอยากบอกว่าโอเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตของเรา “รักโอนะ”
และเสียใจมากที่ไม่ได้ดูแลโอในวันที่เจ็บป่วย