สู้ชีวิต!! ม.1 ยอดกตัญญู รับจ้างชกมวย หาเงินค่ายารักษา ปู่วัย 83 ที่ไม่สบาย

อีกมุมเล็กๆของสังคม เราจะพามารู้จัก กับชีวิตของเด็กคนหนึ่งที่มีชื่อว่า ด.ช.ยุทธภูมิ หิมวรรณ หรือ น้องเมฆ อายุ 13 ปีโดยน้องเมฆนั้นแม้จะเป็นเด็กอายุ 13 แต่เขาก็มีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่เพราะเขาต้องคอยเป็นหัวเรือของบ้านเพื่อหารายได้มาหวังพึ่งจุนเจือคนในครอบครัวและใช้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนในครอบครัวถึง 3 ชีวิตด้วยกัน

โดยน้องเมฆนั้นเรียนอยู่ชั้นม 1 ที่โรงเรียน อนุบาลปะคำ จ.บุรีรัมย์ น้องเมฆหารายได้ด้วยการชกมวยตามงานต่างๆและนำเงินเหล่านั้นมาเป็นค่าใช้จ่ายของคนในครอบครัว ซึ่งคนในครอบครัวของเขาก็มีคุณพ่อวัย 53 ปีและตัวเขาแต่ยังมีปู่อีกคนหนึ่ง ที่ตอนนี้ท่านแก่ชรามากแล้วเดินมีอายุ 83 ปีและป่วຍเผชิญกับโsคข้อกระดูกมาuาu

โดยน้องเมฆได้เล่าให้ฟังว่า…การขึ้นสังเวียนครั้งแรกของเขานั้นคือตอนที่เขาอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เท่านั้นโดยในตอนนั้นเขาชกที่งานวัดโคกงิ้วและรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากโดยครั้งแรกที่ต่อยนั้นเขาแพ้น็อคยกแรกแล้วก็รู้สึกเสียใจว่าทำไมไม่ชนะแต่แล้วประสบการณ์ก็สอนให้รู้จักความแข็งแกร่งจนกระทั่งเขาได้รู้จักคำว่าชนะเป็นครั้งแรก และชกครั้งที่ 2 ที่เขาต่อยโดยเขามีคะแนนชนะ 3 ยก

ซึ่งเขาก็มีพี่ๆที่ฝึกซ้อมด้วยกัน คอยให้คำแนะนำว่า…ถ้าขยันฝึกซ้อมไม่ว่าใครก็ชนะได้ จึงทำให้เขานั้นไม่เคยขาดการฝึกซ้อมเลย เราต้องการเอาเงินที่ได้จากการชกมวยมาช่วยเหลือคนในครอบครัวเพราะน้องรู้ว่าครอบครัวของตัวเองมันแย่มากและถ้าหากเขาไม่หา คนในบ้านจะเอาอะไรกิน ใครจะเอาเงินที่ไหนพาปู่ไปหาหมอเพราะน้องอยากให้ปู่อยู่กับเขาไปนานๆ

โดยการชกมวยที่เขาภูมิใจมากที่สุดก็คือ การชกที่จังหวัดนครราชสีมาด้วยการชนะน็อค 4 ยศและได้เงินอัดฉีดมาถึง 5000 บาทถือเป็นรางวัลที่ใหญ่ที่สุดที่แลกมาด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ เพราะคนที่รอเงินก้อนนี้อยู่ก็คือปู่ที่ป่วຍเป็นโsคข้อเข่าเสื่อมโดยน้องยังบอกอีกว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งปู่ไม่สบายแล้วพ่อออกไปหางานทำ เขาต้องเลือกเอาชีวิตปู่ก่อน ชกตอนไหนก็ได้ เพราะเขามีปู่เพียงแค่คนเดียว จึงทำให้ไม่มีเงินเพราะไม่ได้ไปชกมวย

ในทางด้านของคุณแม่นานๆทีก็จะโทรมาถามอาการของปู่ เป็นไงบ้าง ส่วนพ่อก็ได้มีอาชีพเป็นลูกมือทำหน้าที่เป็นคนล่อเป้าที่ค่ายมวย พอจะมีรายได้เล็กๆน้อยๆ ในบางครั้งก็มีการออกหาปลากับพ่อเพื่อมาทำกับข้าวและมีการฝึกทำกับข้าวจากทาง YouTube โดยสิ่งเล็กๆแค่นี้ก็สามารถสร้างความภูมิใจให้กับเด็กคนนี้ได้แล้ว โดยเด็กคนนี้เลือกที่จะทำทุกอย่างเพื่อแสดงความกตัญญูออกมาโดยแท้จริง

และที่โรงเรียนในช่วงเวลาว่างก็จะมีคุณครูได้มอบหมายให้เขาเป็นตัวแทนกับเพื่อนนักเรียนอีกคนหนึ่งที่เป็นนักมวยคอยสอนวิชาป้องกันตัวกับเพื่อนๆแม้ผลการเรียนนั้นจะอยู่ในระดับปานกลาง แต่ด้วยความตั้งใจของเขา ต้องการไปให้ถึงนักเรียน 4 เหล่าทัพฝันที่จะมีเงินเดือนเลี้ยงพ่อกับปู่ได้ ตอนนี้เขาเชื่อว่าเขาต้องลงมือทำให้ดีที่สุดเรียนรู้ข้อบกพร่องของตัวเองเพราะกลับไปแก้มือก็ยังไม่สาย

“น้องเมฆ” ทิ้งท้ายว่า สิ่งที่ทำให้เป็นเขาเป็นเขาทุกวันนี้ ไม่ใช่เพราะความเข้มแข็งของตัวเอง แต่คือ…กำลังใจจากคนที่เขารัก และอีกสิ่งหนึ่งที่สามารถทำลายเขาได้ โดยเฉพาะอาชีพนักมวย คือ “บุ หรี่ และเ ห ล้ า” ซึ่งเด็กวัย 13 ปีคนนี้ เขายืนยันว่า “มันเป็นสิ่งที่ผมจะไม่ยุ่ง ถ้าปู่ไม่มีอะไรจะกิน ผมจะอยู่อย่างไร” นี่แหละเรื่องราวของเด็ก ที่ไม่เด็กเลยจริงๆ.