สุด ติดดิน “ปรีชา เรืองจันทร์” จาก เด็กเลี้ยงควายไถนา สู่ผู้ว่าฯ ใช้ชีวิตพอเพียง

ค ว า ม สุ ข ของคนเรานั้น ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนที่รวย ร่ำรวย หรือเรามีรถมีราขับอยู่มากมาย มีเงินทองเข้าสังคมมากหน้าหลายตา ซึ่งบางครั้งความสุขนั้นก็สามารถสร้างได้ง่ายๆ จากพื้นที่เล็กๆจากการทำ เ ก ษ ต ร และการใช้ชีวิตอย่างพอเพียงนั้นเองอย่างเช่นคุณ “ปรีชา เรืองจันทร์” พี่หมายถึงว่ามีระดับดีดีกรีด็อกเตอร์แต่สุดท้ายก็ผ่านชีวิตของตัวเองมาอยู่ในทางด้านของความ เ ศ ร ษ ฐ กิ จ พ อ เ พี ย ง

โดยคุณปรีชานั้นจะเกิดในวันที่ 4 มิถุนายน 2558 ที่บ้านหนองไผ่ตำบลวังสำโรงอำเภอบางมูลนากจังหวัดพิจิตรโดยครอบครัวนั้นพื้นเพเป็นชาวนา มีฐานะที่ไม่ค่อยดีนัก.

โดยย้อนไปเมื่อสมัยก่อนเด็กชาย ป รี ช า นั้นเป็นหนึ่งในเด็กที่ยากจนจะต้องหยุดเรียนเพื่อไปเป็นชาวนา เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย ตามรอยเท้าพ่อถึง 6 ปีเต็มแต่สุดท้ายด้วยความ มุ่ ง มั่ น และความใฝ่การเรียนรู้จึงได้กลับมาเข้ามาศึกษาในการศึกษาระบบนอกโรงเรียนหรือกศนและมีการสอบเทียบระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่กระทรวงศึกษาธิการจนกระทั่งสามารถเรียนจบในระดับชั้นมหาลัยจนสำเร็จ

โดยได้เรียนจบระดับปริญญาตรี ในปี พ.ศ 2518 คณะรัฐศาสตร์บัณฑิตต่อมาก็เรียนที่จุฬาฯปริญญาโทปี พศ 2522 คณะรัฐศาสตร์มหาบัณฑิตและก็ศึกษาต่อในระดับชั้นปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์.

จากนั้นก็ได้มีโอกาสเข้า รั บ ร า ช ก า ร ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผนระดับ 3 สำนักงานจังหวัดเพชรบูรณ์ในปี 2519 และได้มีการเจริญเติบโตในชีวิต ในรัชกาลใดมาตามลำดับโดยดำรงอยู่ในตำแหน่งปลัดอำเภอ ในพื้นที่เขตอย่าง/อำเภอหนองบัว/อำเภอเมืองนครสวรรค์/อำเภอโกรกพระ

และยังเป็นผู้ตรวจการส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครสวรรค์ /นักวิชาการการปกครองในอำเภอยางชุม/ผู้อำนวยการกองราชการส่วนตำบลกรมการปกครอง/ผู้อำนวยการกองการ ข่าวสำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทยและอีกมากมาย

หลังจากที่ทำงานราชการมาแรมปีการสุดท้าย หลังจากที่ เ ก ษี ย ณ ก็ได้หันกลับไปชีวิตใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ที่บ้านส่วนของตัวเองในจังหวัดบ้านเกิดคือจังหวัดพิจิตร โดยหันมาใช้ชีวิตแบบเกษตรพอเพียง ทำสวนทำนาทำไร่ทำสวนแบบผสมผสานเสียมากกว่าโดยจะเน้นหลักการปลูกทุกอย่างที่กินได้

และกินทุกอย่างที่ปลูกจะไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการหาอาหาร แต่อย่างใดแต่สิ่งที่ของที่ปลูกไม่ได้ก็จะทำ เ ก ษ ต รแบ่งปันปลา ก็มีเลี้ยงไว้รับประทานกินเอง เหลือก็ขาย อีกทั้งก็ยังเป็นอาจารย์สอนพิเศษอยู่ที่มหาวิทยาลัยนเรศวร และให้ความรู้ตามที่ได้รับเชิญรวมถึงไปบรรยายให้ความรู้จากผู้คนที่ต้องการด้วย.

ซึ่งทางด้านด็อกเตอร์ปรีชาการเรียนนั้น ก็ได้มีการเปิดเผยกับกับการใช้หลัก เ ศ ร ษ ฐ กิ จ พ อ เ พี ย ง โดยมีการสำรวจตัวเองก่อนเป็นเริ่มแรกว่าอะไรและใจรักถึงไหน ซึ่งหลักเศรษฐกิจพอเพียงที่ทำได้จริงนะสามารถทำได้จริงหรือยังโดยจะต้องมีการใช้การลงมือทำจริงและใช้ชีวิตอย่างพอเพียง โดยมีการลำดับขั้นตอนความคิดดังนี้

1. ทำอะไรที่ตัวเราไม่เดือดร้อนก็ทำไป
2. ทำในสิ่งที่ครอบครัวเราไม่เดือดร้อนก็ทำไป
3. ทำที่คนข้างเคียงไม่เดือดร้อนก็ทำไป และ
4. สังคมไม่เดือดร้อนก็ทำไป คนที่ไม่ทำไม่ผิด เราลงมือทำ ทำผิดไม่ดีก็แก้ไข ความสำเร็จต้องลงทำ ความรู้อย่างเดียวไม่สามารถบ่งบอกได้ว่าจะประสบความสำเร็จ ความมุ่งมั่น ตั้งใจและลงมือทำคือสิ่งที่จะบ่งบอกได้

และนี่ก็คือ 1ตัวอย่างที่ทุกคนนั้นสามารถนำความคิดเอาไปใช้ได้ และปรับไปใช้ให้เข้ากับตัวเองได้ ซึ่งการใช้ ชี วิ ต แบบสวนเกษตรนั้น นอกจากจะสามารถสร้าง ชี วิ ต แบบยั่งยืนได้นั้นเป็นคนที่ดูแลก็ต้องรักในการ ทำ เ ก ษ ต ร ด้วยนะคะ.