บัณฑิตแพทย์ ม.อุบล จากเด็กยากจน เดินเท้า 5 กม. ไปเรียนหนังสือสู่บัณฑิตแพทย์เกียรตินิยม

บัณฑิตแทพย์ สายสุดา ขวัญเพชร หมอแกร่งสู้ชีวิต จากชีวิตเด็กบ้านนอก ที่มาจากครอบครัวยากจน กินข้าวโรยเกลือ ไข่ต้ม เป็นอาหารที่ดีที่สุด ในวัยเด็ก เดินเท้าไปโรงเรียนกว่า 5 กม. ทุกวัน

จากครอบครัวยากจน พ่อแม่อาชีพ รับจ้างรายวันทำงานหนักจนขาพิการ เดินลำบาก หวังส่งเสียลูกสาวได้เรียนหนังสือให้ถึงที่สุด อาหารดีที่สุด คือ ข้าวจี่โรยเกลือ ไข่ต้ม ข้่าวไข่เจียว ปลากระป๋อง เดินเท้าไปโรงเรียนระยะทางกว่า 5 กม.ทุกวัน เป็นประจำ แม้ชีวิตจะลำบากแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ ยิ่งทำให้ต้องขยันอดทน และมีความพยายามมากกว่าคนอื่น เพื่อก้าวสู่ฝันเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ คือ อยากเป็นหมอ ด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจ สู่ฝันที่ยิ่งใหญ่ ประกอบกับมีความกตัญญูรู้คุณพ่อแม่ คิดดี ทำดี มาโดยตลอด

บัณฑิตเกียรตินิยม แพทย์หญิงสายสุดา ขวัญเพชร หรือ หมอโหน่ง สำเร็จการศึกษา ปริญญาแพทยศาสตรบัณฑิตวิทยาลัย แพทย์ศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ปัจจุบันอายุ 25 ปี ภูมิลำเนา อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ เป็นลูกสาวคนโตในบรรดาพี่น้อง 2 คน ของนายธนูชัย -นางทองประกาย ขวัญเพชร อาชีพ รับจ้างทั่วไป หลังจากการศึกษาหมอโหน่ง เข้ารับราชการโรงพยาบาลศรีสะเกษ ตำแหน่ง แพทย์ปฏิบัติการ

ด้วยครอบครัวมีฐานะยากจน อาศัยอยู่ที่สวนเล็กๆ ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 5 กม.ทุกเช้าหมอโหน่ง ต้องเดินทางเท้าไปเรียนหนังสือในหมู่บ้าน อาหารที่กินอยู่นั้น มีแค่ไข่แกง ไข่น้ำ ข้างจี่ แกงส้มมะละกอ ใส่ปลากระป๋อง ข้าวโรยเกลือ

ในช่วงวันหยุด หมอโหน่ง ต้องช่วยงานพ่อกับแม่ทำสวน ปลูกผลไม้ แต่ไม่ประสบความสำเร็จเพราะฝนแล้ง จึงทิ้งสวนไปทำงานรับซื้อของเก่า ที่ จ.ภูเก็ต ครอบครัวจึงต้องแตกแยก ส่วนหมอโหน่ง ไปอยู่กับป้าที่นครพนม น้องชายอยู่กับยายที่ศรีสะเกษ ไม่ได้ติดต่อกันมาประมาณ 1 ปี จนพ่อกับแม่ ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง โดยกลับมาอยู่บ้านและได้เดินขายยาเส้นตามหมู่บ้าน เป็นรายได้

ความฝันอยากเป็นหมอ หมอโหน่งบอกว่า เกิดขึ้นในช่วงมัธยมต้น เพียงคิดว่าอยากเป็นหมอ เหมือนในละครที่ตนชอบ อยากช่วยเหลือคนไข้ที่ยากไร้ จึงเป็นจุดเริ่มต้น วางแผนการเรียน ซึ่งหมอโหน่ง ก็ทำได้แค่ตั้งใจเรียนในห้องเรียน อ่านหนังสือตำรา ในห้องสมุด อาศัยหนังสือเก่าและข้อสอบเก่าจากรุ่นพี่ ฝึกทำโจทย์ซ้ำแล้วซ้ำอีก เพราะตนไม่มีเงินเรียนพิเศษเหมือนคนอื่นเขา

ช่วงเรียน ม.6 จึงสมัครโครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท (CPIRD)เป็นโครงการของกระทรวงสาธารณสุขที่แก้ไขปัญหาการขาดแคลนแพทย์ในที่ที่ทุรกันดาร ม.อุบล รับผิดชอบในพื้นที่ 4 จังหวัด ในเขต จ.อุบลราชธานี ศรีสะเกษ อำนาจเจริญ และ จ.ยะโสธร ซึ่งหมอโหน่ง สามารถทำได้ ติดแพทย์ ที่ ม.อุบล เป็นความฝันที่กำลังเป็นจริง ซึ่งยังไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มจากอะไร เพราะค่าใช้จ่าย ค่อยข้างสูง พ่อกับแม่เลยต้องขาย ที่สวนทั้งหมด เป็นค่าเทอม ค่าใช้จ่ายต่างๆ

ในความลำบากก็ยังมีโอกาสดีๆ เกิดขึ้นโดยสมาคมแพทย์สตรีแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชนูปถัมภ์ สนับสนุนทุนการศึกษา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดจนหลักสูตรแพทย์ 6 ปี วันนี้ หมอโหน่งได้พิสูจน์ตนเองให้ทุกคนเห็นแล้วว่า จากชีวิตเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ที่ยากจน ก็สามารถตามฝันเรียนจบแพทย์ได้สำเร็จ ตามฝันของตนเอง