ตอนที่ 2

 

นาโอมิ : (ทิ้งตัวลงนอน) อ๊า....สบายจัง  อยากนอนโง่ๆ แบบนี้สัก 10 วัน (หัวเราะ)

เสียงโทรศัพท์ :  กริ๊ง กริ๊ง ดังขึ้น – สายเข้าจาก แม่

นาโอมิ : ค่ะ แม่

แม่ : เป็นไงบ้าง ทำงานวันแรก ราบรื่นดีมั้ยลูกสาว ไม่เล่าให้แม่ฟังเลยนะ

นาโอมิ : อิอิ กำลังจะโทรไปหาแม่พอดีเลยนะเนี่ย (หัวเราะ)

แม่ : หรอ ถ้าแม่ไม่โทรหนูก็ไม่โทรหรอก กว่าจะโทรแม่คงหลับละ

นาโอมิ : แม่ก็ หนูไม่ได้ขี้ลืมขนาดนั้น รู้ทันตลอดเลย

แม่ : ลูกสาวใคร ทำไมแม่จะไม่รู้ แล้วเป้นไงลูก

นาโอมิ : แหะๆ ดีค่ะแม่ ราบรื่นดีม๊าก ก ก ก (เสียงสูง ) (หัวเราะ)

แม่ : แบบนี้มีอะไรแน่นอน

นาโอมิ : แม่งะ อีกแล้วรู้ทันอีกแล้ว ...ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่...

แม่ : แค่อะไร...... ( เสียงเข้มผสมเล่น)

 นาโอมิ : แค่... หนูไปทำงานสาย ปล่อยให้บอสรอแค่นั้นเอง  แหะๆ (หัวเราะกลบเกลื้อน)  

แม่ : ห๊ะ ! ตายละ นี่หนูทำไมเป้นแบบนี้ แม่บอกแล้วใช่มั้ย

นาโอมิ : ค่ะ หนูตั้งปลุกแล้วนะ นาฬิกาไม่ปลุก อีกอย่างหนูยังไม่ตายนะแม่ ( กวนนิดๆ)

แม่ : พรุ่งนี้ไปขอโทษบอส และพี่ๆที่ทำงานเลยนะ และพูดเลยว่าต่อไปหนูจะไม่สายอีกแล้ว ไม่งั้นแม่ทำโทษแน่

นาโอมิ : ค่ะแม่ ( ยอมรับผิดแต่โดยดีเพราะรู้ว่าถ้าไม่ทำแม่จะโกรธมาก)

แม่ : แล้วอย่าให้แม่รู้นะว่าลูกไปทำงานสาย หรือสร้างความเดือดร้อนให้บริษัท แม่เอาตายแน่ เจ้านาโอมิ !!! (เสียงเข้มและดุ)

นาโอมิ : รับทราบครับผม (เสียงเข้มและดัง) หนูไม่ทำแล้ว

แม่ : เดี๋ยวแม่จะแอบไปหาบ่อยๆ ลูกจะได้ตั้งใจทำงาน

นาโอมิ : ค่ะ แม่กินข้าวยางงงะ เย้นละน้า ( อ้อนๆ )

แม่ : กำลังจะไปทำอะไรกิน แต่คิดถึงหนูก่อนเลยโทรมา  โอเคงั้นแม่ไปกินข้าวละ ลูกก็หาข้าวกินซะนะ แล้วก้ตั้งใจทำงานด้วยจ่ะ

นาโอมิ : ค่ะ แม่ กำลังหิวเลย หนูไปกินข้าวดีฟ่า บะบาย จุฟ รักแม่นะค่ะ

---------------- ตู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด -----------------วางสาย

ติ๊ง !!! ข้อความเข้า นาโอมิ  จากบอสผู้เย็นชา

นาโอมิ : ใครส่งอะไรมาเนี่ย ดูซะหน่อย 

ในขณะที่นาโอมิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูนั้น ก็ตกใจ ห๊ะ บอสนิ บอสส่งข้อความมา (หลับตาปี๊ จะเปิดอ่านดีมั้ยเนี่ย ) ต้องเป้นข้อความไล่ฉันออกแน่เลย ไม่เอาไม่เปิด

แต่มือดันเลื่อนไปโดน ...

To… นาโอมิ ผมเอง พรุ่งนี้ ห้ามสายนะครับ มั้ยงั้นผมจะไล่คุณออก GN  From : บอสผู้เย็นชา

นาโอมิ : โอ้ววววว ตายแน่ บอสใจร้าย ส่งมาขู่แบบนี้เลยหรอเนี่ย คอยดูพรุ่งนี้ไปเปิดออฟฟิตเลย ( สีหน้าจริงจัง )

*** เช้าวันรุ่งขึ้น นาโอมิตื่นแต่ไก่ยังไม่ขันมีความตั้งใจ จะไปก่อนที่ออฟฟิตจะเปิด เพื่อพิสูจน์ให้บอสเห็นว่า เธอไม่สาย ***

นาโอมิ : เย้ แต่งตัวเสร็จละ ไปทำงานกันดีกว่า วันนี้ฉันจะตั้งใจทำงานให้เต้มที่เลยคอยดูสิ ไฟติ้ง นะนาโอมิ !!!  ( พูดกับตัวเอง )

ณ ถนนสายหนึ่งซึ่งเป็นทางผ่านที่จะไปที่ทำงานของนาโอมิ  รถมากมายบนท้องถนน ผู้คนเดินบนฟุตบาทตุ ทำกิจกรรมต่างๆ บางคนก็เล่นโทรศัพท์ บางคนนั่งรอรถเมลล์

 บางคนพูดคุยกัน ส่วนนาโอมิเธอก็มีความมุ่งมั่น และตั้งใจในการไปทำงานมาก

------- ณ ที่ทำงาน ของนาโอมิ -------

นาโอมิ : เย้ มาถึงแล้ว เย้ กระโดดอยู่ด้านหน้า ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ ฉันทำได้ นาโอมิเธอเก่งมาก เธอทำได้ อิอิ ในที่สุดฉันก็มาคนแรกเลย

------ นาโอมิเดินวนไปวนมาอยู่หน้าออฟฟิต เอ่อ แล้วมาเช้าขนาดนี้ฉันจะเข้าออฟฟิตยังไงเนี่ย ------

จ๊อก จ๊อก …เสียงท้องนาโอมิร้อง อุ๊ปส์ หิวแล้วด้วยสิ มีไรกินมั้ยเนี่ย ...ไปหาของกินดีกว่า

---- ไปซื้อลูกชิ้นร้านคุณลุงดีฟ่า อาย่อย ดีต่อใจ อิอิ ---

 

**** เวลา 10.00 ออฟฟิตเปิดทำการ ****

นาโอมินั่งหลับอยู่หน้าออฟฟิต น้ำลายก็จะเยิ้มๆ หน่อย หลับแบบสนิทเลย

จนกระทั่งคุณเรียวมาเปิดออฟฟิต เลยมาเห็นนาโอมินั่งหลับ และเห็นถึงความตั้งใจของเธอ ยืนหัวเราะเบาๆ  และแอบถ่ายรูปของเธอเก็บไว้ และกดส่งไปที่เครื่องบอส

To… บอสครับ  ไฟล์แนบรูปภาพ **

คุณนาโอมิเธอดูตั้งใจมากๆเลยนะครับ ดูจากรูปแล้ว เธอมาแต่เช้าเลยครับวันนี้ (หัวเราะ) เธอน่ารักดีนะครับบอสว่ามั้ย ฮ่าๆ

From…เรียว

ในขณะที่บอสกำลังจอดรถ ก็ได้รับข้อความจากเรียว

บอสผู้เย็นชา : เรียวส่งอะไรมา

ในขณะนั้นบอสก็เปิดข้อความที่เรียวส่งมาให้ และบอสผู้เย็นชาจากที่ไม่รู้สึกอะไรกับใคร

กับมีความรู้เมื่อเจอรูปของเธอ นาโอมิ สายน้อยสุดน่ารักสดใส บอสถึงกับทำตัวไม่ถูก บอสนิ่งไปสักพัก และหัวใจบอสอยู่ดีๆก็เต้นแรงอย่างไม่เป็นจังหวะ

บอสผู้เย้นชา : เห้ย เราเป็นอะไรหว่ะเนี่ย นี่มันอากาศอะไร และตบหน้าตัวเองเบาๆ ได้สติก็ดึงตัวเองกับมาเข้ม แต่ก็อดที่จะอมยิ้มกับความน่ารักของเธอไม่ได้ (อมยิ้ม)

บอสผู้เย็นชา : ต้องว่าเรียวซะหน่อย ส่งอะไรมา ไร้สาระจริงๆ (ทำเสียงเข้มแต่แอบอมยิ้มเบาๆ )  ไม่ๆ สติมาสิ (ยื่นคุยกับตัวเอง) โอตะ นายเป็นไร 

ระหว่างที่โอตะเดินไปกดลิฟท์ก็ไม่คิดว่าจะเจอกับเธอ บังเอิญใจตรงกัน เธอก็กดลิฟท์เพื่อที่จะขึ้นมา แต่โอตะกดลิฟท์เพื่อที่จะลงไป

 

โปรดติดตามตอนต่อไป....นะค่ะ