หอพักข้างสุเหร่า ซ.พัฒนาการ……..!!

วันนี้มีเรื่องเล่าที่เจอมากับตัว เมื่อไม่นานมานี้ กับห้องพักที่มันเคยเป็นห้อง ธรรมดา แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วสิครับ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ โอ๊ต อายุ 23 ปี พักอยู่กรุงเทพ ย่าน พัฒนาการ

คือผมก็เป็นคนๆ นึง ซึ่งปกติจะทำงานกลางคืน นอนกลางวัน แต่ถ้าอยู่ตึกเดียวกะผมจะทราบดีว่า กลางวันเสียงดังมาก ซึ่งนอนไม่ได้เลย คือ ย้อนกลับไปเมื่อ 3 – 4 เดือนที่แล้ว ผมพักอยู่กับเพื่อน 2 คน ซึ่งส่วนมากจะไม่ค่อยอยู่กันสักเท่าไหร่ แต่ครั้งไหนที่กลับมานอนก็จะได้ยินเสียงแปลกๆ ความรู้สึกแปลกๆ และ กลิ่นแปลกๆ คือครั้งแรกเลยที่รู้คือ เพื่อนของผมมันเมามากๆ แล้วกลับไปนอน ซึ่งผมไม่ได้กลับด้วยเพราะมีธุระ พอตกเย็นก็กลับมาถึงห้อง เพื่อนผมทักว่า  ” อ้าวไอสัด เปลี่ยนชุดตอนไหนวะ ”  ผมก็งง ว่ามันพูดถึงอะไร เลยถามมันว่า  ” เปลี่ยนอะไรวะ ”  มันก็ยืนยันคำเดิมว่า  ” เปลี่ยนชุดตอนไหน ”  ผมเลยบอกกลับไปว่า  ” เปลี่ยนเ...้ยไรว่ะ กูเพิ่งกลับมาถึงห้องเมื่อกี้ ”  แล้วมันก็ทำหน้ากวนตีนใส่ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ปล่อยให้ผมยืนงงว่า ตกลงใครเปลี่ยนชุดอะไรยังไง

เหตุการนี้ก็ผ่านไปประมาน 2 วัน แต่ครั้งนี้มันสลับกันครับ ผมกลายเป็นคนที่เมาแล้วหนีมันกลับห้อง ต้องบอกก่อนนะครับ เลิกงาน ตี 3 กว่าจะเคลียร์อะไรเสร็จก็เกือบตี 4 พอถึงห้อง ผมก็เปิดพัดลมนอนเหมือนทุกๆ วัน แต่คืนนี้ไม่เป็นแบบนั้นครับ ด้วยความเมา เลยทำให้ตาผมเบลอ ห้องผมปิดไฟ แต่ก็จะมีแสงจากโถงทางเดินส่องเข้ามาเล็กน้อย ทำให้มองเห็นอะไรแบบรางๆ ผมนอน ตะแคงหันหน้าไปทางระเบียบกับห้องน้ำ ซึ่งอยู่ติดกัน สิ่งที่ผมเห็นหรือเหมือนจะเห็น มันเป็นเงาดำๆ เหมือนคนนั่งก้มหน้าหันหลังให้ผม อยู่ตรงประตูห้องน้ำ ผมมีความรู้สึกหวิวๆ นิดนึง อีกใจก็คิดว่า ( กูเมาป่ะว่ะ ) เลยมีความอยากรู้ รีบพยุงตัวลุกขึ้นมาเปิดไฟ ก่อนจะเปิดก็มองนะครับ เงาก็ยังคงชัดเจน ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวอะไร พอผมเปิดไฟ ( ผึบ ) เงาที่ผมพยายามมอง ก็หายไป เหมือนว่าผมหลอนไปเอง จากนั้นก็ปิดไฟลง เวลาซักประมานตี 5 จู่ๆ ก็มีเหมือนเสียงคนละหมาดครับ เสียงมันดังขึ้นมาชัดเจน พัฒนาการที่ผมอยู่ เขามี สุเหร่าใหญ่ สวดกันทุกวัน ผมก็ยิ่งหลอนๆ อยู่ คราวนี้ก็เพิ่มความหลอนขึ้นมาอีก แต่เพราะความเมาเลยหลับไป พอนอนไปได้พักใหญ่ๆ ก็เหมือนมีคนเอาเท้ามาเหยียบที่ฟ่ามือของผมอย่างแรง ทำให้สะดุ้งตื่น พอผมลืมตาขึ้นมา สิ่งที่ผมเห็น …

ความว่างเปล่า ทั้งๆ ที่ความเจ็บบนฝ่ามือของผมยังคงชัดเจน และรู้ได้เลยว่า ( กูไม่ได้ฝันแน่ๆ ) หลังจากนั้นพยายามข่มตาหลับ ก็ไม่มีความผิดปกติ แต่ผ่านมาอีกไม่กี่วัน ผมก็กลับมานอนที่ห้องคนเดียวอีก เวลาประมาน ตี 1 นิดๆ ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ มันก็มาอีกครับ คราวนี้มาเป็นเสียงน้ำจากห้องน้ำครับ ใจอยากจะลืมตามองมากแต่ผมลืมตาไม่ขึ้น ไม่ทราบว่าเป็นเพราะง่วงจัดหรืออะไร เสียงน้ำไหลจากฝักบัวเหมือนมีคนอยู่ด้วย ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวแน่ๆ ยิ่งปล่อยไว้ยิ่งทวีความดังขึ้น เหมือนเข้ามาอยู่ในสมอง ผมเลยกั้นใจลืมตามอง ทีนี่หนังตามันเปิดครับ มองไปเห็นประตูห้องน้ำเปิดอยู่ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยครับ อยากจะลุกไปดู อีกใจก็บอกว่าอย่าเลย ถ้าเจออะไรมากกว่าน้ำกูช๊อคตายแน่ๆ เลยพลิกตัวนอนหันหลังให้ห้องน้ำ

แต่คราวนี้มันมีเสียงที่ทำให้ผมถึงกับผวาเลยครับ เสียงประตูห้องน้ำปิดดัง  ” ปั้ง ”  ผมลุกพรวดจากที่นอนหันไปดูประตูห้องน้ำ เกือบจะปิดแต่ก็ไม่สนิท ผมรีบลุกเปิดไฟกับประตูห้องค้างไว้ แล้วโทรหาเพื่อน แล้วคือดีมากครับ แมร่งไม่รับสาย เวลาก็ตี 2 กว่าแล้ว ใจก็คิดว่าเดี๋ยวมันก็คงจะกลับมา เปิดประตูไว้คงไม่เป็นอะไร คือผมอยู่ชั้น 10 ลมดีมากครับเวลาเปิดประตู ไอความดีของลม แมร่งเสือกพากลิ่นที่ถ้าคุณได้กลิ่นต้องอุทานขึ้นมาแน่ๆว่า  ” ตัวอะไรตายว่ะ ” ผมสมองเริ่มไม่อยู่ที่หัวแล้วครับ มันบินไปไหนต่อไหน โทรหาเพื่อนยิกๆ สักพักใหญ่ๆ มันก็รับสาย ผมรีบเล่าทุกอย่างที่เจอให้มันฟัง มันบอกกลับมาอย่างสบายหูว่า  ” อ้าว ...ก็โดนหรอ ” ใจอยากจะด่าพ่อมันแต่ก็ได้แค่ถามว่า  ” ...โดนหรอ ทำไมไม่บอกกู ? ”  คำตอบที่ได้คือ  ” กูกลัว...ย้ายหนี  ”  แล้วมันก็กลับมาห้อง

จากนั้นเพื่อนก็กลับมาห้องครับ แล้วมันก็เล่าให้ผมฟังกับสิ่งที่มันได้เจอ มันบอกว่า เมื่อวันที่มันถามผมว่า  ” เปลี่ยนชุดตอนไหนวะ ”  คือวันที่มันเห็นเหมือนกับผู้ชายรูปร่างคล้ายผม แต่เห็นไม่ชัดนัก ยืนหันหลังให้ ด้านในห้องน้ำมีความสว่างแต่ไม่มากนัก เพราะเป็นตอนเย็น เวลาที่เขาเรียกกันว่าผีตากผ้าอ้อม เห็นว่าใส่เสื้อสีขาวยืนอยู่ แต่ไม่ได้คิดอะไร เพราะนึกว่าเป็นผม แล้วมันก็หลับได้อีกแป๊บนึง ผมก็มาเรียกมันเปิดประตู มันเลยถามแบบนั้น หลังจากนั้นมันก็คิดได้ว่า จะเป็นผมไปได้ยังไง เพราะมันล็อคห้องอยู่ และผมก็ไม่มีกุญแจห้อง มันเลยเลือกที่จะเงียบ แต่มันบอกไม่ได้โดนแค่นั้นครับ

มันบอกอีกว่า ตอนมันนอนๆ อยู่ก็โดนอำ ความรู้สึกเหมือนหมดแรง เหมือนโดนทับขยับไม่ได้ หายใจลำบาก ได้ยินเสียง ก๊อกแก๊กๆ ด้านระเบียง พยายามจะมองแต่ขยับไม่ได้ เลยพยายามหลับต่อ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็หาย ผมก็เริ่มมีความคิดร่วมกะมันว่าจะเอายังไงดี พากันแสดงความคิดเห็น ผมบอกว่า ย้ายห้องมั้ย เพื่อนบอกกับมาว่า ย้ายตึกเถอะ สรุปเลยได้ความว่า ย้ายห้องละกัน แต่ทุกวันนี้ผมก็ยังอยู่ที่ตึกนั้น แต่ได้ย้ายห้องมาแล้ว แต่ผมก็ยังไปด้อมๆมองๆห้องนั้นอยู่นะครับ ว่ามีใครที่จะมาแทนผมได้ไหม เท่าที่สังเกตมาก็ 3 วันออก 5 วันออก บางคนเร็วสุด 1 วันออกเลยก็มี ผมเคยสอบคนที่ย้ายออกโดยเร็วก็ได้ความประมาณว่า วันดีคืนดีนอนๆ อยู่ก็เห็นคนรูปร่างสูงผอม ยืนหันหลังฝั่งระเบียง เค้าก็เพ่งมองอยู่ซักพัก เหมือนผู้ชายคนนั้นจะรู้ตัว แล้วก็ค่อยๆ หันมา แต่ที่เค้าหันมาไม่ใช่หันมาทั้งหมดน่ะสิครับ เค้าหันมาเฉพาะหัว คือ บิดคอกลับมาแต่ลำตัวยังอยู่เหมือนเดิม ครับ ทุกวันนี้ผมเริ่มอยากรู้ที่มาที่ไปแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับห้องนี้ ไว้มีเรื่องราวคืบหน้าผมจะเล่าให้ฟังอีกนะครับ ขอบคุณที่ติดตามนะครับ ไม่ได้ขอให้ใครเชื่อนะครับ ถ้าไม่เจอด้วยตัวเองหรืออยู่ในเหตุการณ์ คงไม่รู้ว่าเวลานั้นใจแทบขาดให้ได้เลยได้ครับ

ติดตามเรื่องหลอนได้ที่แนล (https://goo.gl/i7DmYH)