ชาติก่อนเป็นนักรบฆ่าเขาไว้…ชาตินี้เจ้ากรรมเลยมาทวงแค้น “ทำบุญให้ กรุไม่รับ (แบบอ่าน)

จากเรื่อง : ผู้หญิงในฝัน คือ เจ้ากรรมนายเวรของเรา

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆ เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เรายังเป็นเด็ก แต่ระยะเวลาการเกิดเรื่องนี้กินเวลากว่า 10ปี และมันเพิ่งจบลงเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง

 

เท่าที่จำความได้ ความฝันนี้มันเริ่มเกิดขึ้นตอนที่เรายังเด็กน่าจะยังไม่เต็ม 10ขวบดี คร้งแรกที่เราฝันเห็นผู้หญิงคนนี้ (ขอเรียกเธอว่า “นวล” นะ) ในฝันเราวิ่งเล่นกับเพื่อนๆแถวบ้าน พลับสายตาเราก็เห็นนวล นวลยืนอยู่ตรงข้ามถนนที่เราเล่นอยู่ นวลดูโทรมๆสกปรก ผมฟูๆยาวเลยติ่งหูลงมานิดหน่อย นวลนุ่งซิ่นยาวถึงหน้าแข้ง เสื้อแขนกระบอกทั้งชุดสีออกทึมๆโบราณๆ เก่าๆมอซอ รูปร่างผอม หน้าซีดขาว ตาลึกโหล แต่สายตาเธอที่มองเราเต็มไปด้วยความโกรธ ความแค้น

 

เราในตอนนั้นยังเด็กก็ไม่เข้าใจในความฝันนั้น คิดว่าดูหนังมากไปเลยไม่ได้ใส่ใจมาก ไม่นานก็ลืม (ถามว่า เรากลัวผีมั้ย ก็กลัวนะ กลัวผีมาหลอกมากกว่า กลัวผีในความฝัน)

 

จนวันเวลาล่วงเลยผ่านไป จากวัยเด็กสู่วัยรุ่น เราก็ยังฝันเห็นนวลเป็นประจำ ในฝันไม่ว่าเราจะทำอะไร นวลก็จะยืนมองเฉยๆด้วยสายตาที่โกรธแค้น ในเสื้อผ้าชุดเดิม สภาพเดิม แต่เมื่อเราตื่นขึ้นมาเราก็ลืมความฝันนั้นไป

 

จนกระทั่งเราเข้าเรียนมหา’ลัย คืนหนึ่งเราฝันว่า เราเดินอยู่ในป่าคนเดียว ทางที่เราเดินมันเหมือนทางเกวียน เราเดินไปเรื่อยๆแล้วเราก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าวิ่งมาทางข้างหลังเรา เราหันไปมอง สิ่งที่เราเห็นคือ ม้าสีดำมะเมื่อมตัวใหญ่มากแล้วก็มีผู้ชายผิวดำ ตัวใหญ่ ตาแดงก่ำ นุ่งผ้าเตี่ยวสีแดง มือถือของ้าวอันใหญ่เงาวับ ( ซึ่งก็คือ ยมทูต) ควบม้ามาทางเราอย่างเร็ว พอใกล้ถึงเรายมทูตก็เงื้อของ้าวในมือจะฟันมาที่เรา เราหันหลังวิ่งหนีไปตามทางข้างหน้า วิ่งไปเรื่อยๆจนไปเจอผู้ชาย 4 คน เดินอยู่ข้างหน้าเรา เราไปขอให้พวกเขาช่วย พวกเขาก็บอกให้เรารีบวิ่งหนีไป

 

ตอนนั้นยมทูตควบม้าตามมาใกล้จะถึงเราแล้ว ชายทั้ง4 บอกให้เรารีบหนีไป เราก็จะออกตัววิ่งหนี พลันสายตาเราไปเห็น ยมทูตเงื้อของ้าวฟันลงมาที่คอของชายทั้ง 4คน ทีเดียว คาขาดหมดทั้ง 4คน แต่เราเจ็บที่คอเรามากเหมือนโดนฟันที่คอซะเอง แล้วยมทูตก็ควบม้ามาทางเรา
เราวิ่งหนีไปเรื่อยๆ อยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงตะโกนว่า

 

“ทางนี้ รีบมาทางนี้”

 

เรารีบวิ่งไปทางเสียงนั้นทันที แล้วก็เจอผู้หญิงกวักมือเรียกเรา(ไม่ใช่นวล) เธอยืนอยู่ข้างโอ่งใบใหญ่ เธอสวยมาก รอบตัวเหมือนมีแสงเรืองๆรอบตัว เธอชี้ไปที่โอ่ง

 

“หลบในโอ่งนี้”

 

เรารีบปีนลงไปในโอ่ง ทำตัวลีบตัวงอ กลัวยมทูตเห็น พอยมทูตมาถึงก็ถามเธอว่าเห็นเรามั้ย เธอบอกไม่เห็น ยมทูตบอกเธอว่า อย่าให้รู้นะว่าช่วยเรา แล้วก็ควบม้าออกไป เรารอจนเสียงฝีเท้าห่างออกไปจึงโผล่ออกจากโอ่ง แล้วบอกกับเราว่า

 

“ปลอดภัยแล้ว จากนี้ไปเราจะคอยช่วยเธอเอง”

 

หลังจากความฝันครั้งนี้ มันทำให้เราเห็นอะไรมากขึ้น ทั้งตื่นและฝัน แน่นอนความแค้นที่นวลมีต่อเราเริ่มแสดงออกมากขึ้นเช่นกัน

 

*** เราเล่าให้แม่ฟังเรื่องยมทูต แม่ให้อาสะใภ้ไปถามร่างทรง ร่างทรงบอกว่า เราชะตาขาดแต่ยังไม่ถึงฆาต (งงมะ) แล้วเราก็มีเทพคอยปกป้อง ผู้ชาย 4 คน คือ ท้าวจตุโลกบาล ผู้หญิง คือ แม่ย่าสุโขทัย และจากการที่เรารู้สึกเจ็บคอตอนที่ชายทั้ง4 โดนฟันคอ หลังจากนั้นเราก็เข้าโรงพยาบาล ผ่าตัดต่อมน้ำเหลืองที่คอ 8 ครั้ง และกินยารักษา รวมระยะเวลา ก็ 2 ปีพอดี

 

เมื่อเราทำงาน เรามาเช่าห้องอยู่กับแฟน ดำเนินชีวิตไปตามปกติ ( เห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น ชัดแต่ไม่บ่อย ) กับนวลเราก็ยังฝันเห็นอยู่ แต่มันเริ่มชัดขึ้น ถี่ขึ้น จากปีนึงจะฝันเห็นนวล 2-3 ครั้ง เป็น เดือนละครั้ง

 

คราวนี้เวลาเราฝันเห็นนวล นวลเริ่มชี้หน้าเรา ตวาดเราแต่เราฟังไม่ออก ว่านวลพูดว่าอะไร จนมีครั้งนึง เราฝันว่าเรานั่งดูบอลกับแฟน บนอัถจรรย์ไม้ในมหา’ลัย แล้วเราก็รู้สึกเหมือนมีใครมากอดเอวจากด้านหลัง เราเอี๊ยวตัวไปมองก็เห็นนวลกอดเอวเรา พยายามดึงเราลงไปในหลุมที่นวลโผล่ขึ้นมา เราพยายามยึดที่นั่งไว้ ร้องให้แฟนช่วย แต่แฟนไม่ได้ยิน นวลดึงเราแรงขึ้นๆ จนเราเกือบหลุดลงไปในหลุมนั้น โชคดีที่แฟนเราหันมาเห็นจึงรีบดึงเราขึ้นจากหลุม แล้วพาเราลงจากอัถจรรย์ นวลค่อยๆโผล่ออกมาจากหลุม มายืนชี้หน้าเรา ตวาดเรา แต่เราก็ฟังไม่ออกอีก ความฝันเราก็ยังดำเนินแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราจำได้บ้าง ลืมบ้าง แต่เหมือนเดิมคือ ไม่ใส่ใจ

 

แล้ววันที่เราสื่อกับนวลได้ก็มาถึง…

เราฝันว่า เรากับแฟนไปทำบุญกันที่วัดแถวคลอง3-4 (วัดอยู่ริมถนน) ตอนเรากรวดน้ำ อยู่ๆเราก็นึกถึงนวล พอทำบุญเสร็จเรากับแฟนกำลังลงจากศาลา เราก็เห็นนวลยืนอยู่ที่ซุ้มประตูทางเข้าวัด เธอโกรธมาก ชี้หน้าตวาดเราว่า

 

“...นึกเหรอว่าบุญที่...ทำให้กู จะลบล้างสิ่งที่...เคยทำกับกูได้ กูไม่รับ กูจะตามจองเวร...ไปตลอด”

 

มาตอนนี้ เราเริ่มเอะใจในความฝัน เพราะผู้หญิงที่เราฝันเห็น คือผู้หญิงที่เราฝันมาตลอดหลายปี เราเริ่มสงสัยว่าเธอเป็นใคร เราเคยไปทำอะไรกับเธอไว้ และสุดท้ายเราก็ได้พบทางออก

 

น่าจะช่วงกลางปี 52 เราไปบ้านย่า และบังเอิญมีหมอดูมาดูดวงที่ข้างบ้านย่าเรา เราเลยเข้าไปดู เราถามถึงเรื่องงาน แล้วหมอดูก็ดูให้เราแล้วเขาก็มองหน้าแฟนเรา บอกว่า ทั้งเราและแฟนมีของดีที่คุ้มครองอยู่ แล้วก็มองหน้าเราบอกว่า

 

“จากนี้ให้หมั่นไหว้พระ สวดมนต์ อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรซะ เราเคยไปทำอะไรเค้าไว้ ก็ขออโหสิเค้าซะ จะได้ไม่เป็นเวรกรรมต่อกัน”

 

หมอดูพูดแบบนั้น เราก็นึกถึงนวลทันที กลับไปบ้านคืนนั้นก่อนนอนเราสวดมนต์ แผ่เมตตา แล้วก็ตั้งจิตอธิษฐานถึงนวล แต่นวลไม่มาให้เราฝันถึง นวลหายไปเป็นเดือน

ช่วงนั้นเราเลยสวดมนต์ไหว้พระ อุทิศบุญกุศลให้นวลตลอดทุกคืน

 

แล้วนวลก็มาเข้าฝันเรา มาคราวนี้คงต้องการให้ตายจริงๆ ในฝันเรายืนรอรถเมล์ไปทำงาน ป้ายรถเมล์ก็อยู่ริมคลองรังสิต อยู่ๆลมก็พัดแรงมาก พัดเราตกลงไปในคลอง เราพยายามว่ายขึ้นฝั่ง แต่ยิ่งว่ายก็ยิ่งออกจากฝั่ง ตะโกนร้องให้คนช่วยก็ไม่ใครได้ยิน แล้วอยู่ๆเราก็ถูกดึงลงใต้น้ำ เราก็พยายามตะเกียกตะกายให้โผล่พ้นน้ำ ระหว่างนั้นเราก้มมองไปที่ขาเรา

 

นวลเกาะขาเราอยู่พยายามถ่วงเรา ให้เราจมน้ำตาย เรากลัวมาก ในฝันเราสำลักน้ำ หายใจไม่ออก เหมือนจะขาดใจตายจริงๆ แต่เฮือกสุดท้ายเรารวบรวมกำลังทะลึ่งตัวจนโผล่พ้นน้ำ สายตาเราผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่ที่ริมตลิ่ง ใช่ผู้หญิงคนนั้น คือ แม่ย่าฯที่คุ้มครองเรา แม่ย่าแต่งตัวเหมือนคนสมัยขอม สมัยสุโขทัย แม่ย่านุ่งผ้าซิ่นสิทอง ชฎา(หรืออะไรสักอย่างอันใหญ่ๆที่เขาสวมที่หัว เรียกไม่ถูก) สีทอง เสื้อไม่ใส่แต่มีสายสังวาลทองฝังอัญมณี พาดปิดตรงอก สวมรองเท้าสีทอง แม่ย่ากวาดมือมาทางเรา เหมือนจะวักเราขึ้นจากน้ำ แล้วตัวเราก็ลอยละลิ่วไปนั่งจุมปุ๊กอยู่แทบเท้าแม่ย่า เราสำลักแทบตาย พยายามหายใจเอาอากาศเข้าปอดให้มากที่สุด แม่ย่าพูดกับเราว่า

 

“ปลอดภัยแล้วนะ จากนี้ไปอย่าลงน้ำ อย่าไปไหนทางน้ำ เจ้ากรรมนายเวรของรอเธออยู่ในน้ำ ถ้าเธอลงน้ำเมื่อไหร่ เราจะช่วยเธอไม่ได้”

 

เราหันไปมองนวล นวลลอยคออยู่ในคลองมองมาทางเราด้วยตาแดงก่ำ เธอโกรธมาก พอหันไปทางแม่ย่า แม่ย่าก็หายไปแล้ว แล้วเราก็ตื่น
ซึ่งเราไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราเป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่มันมีสิ่งที่ทำให้เราต้องเชื่อ ก็คือ สายวันนั้น ตอนเราทำงานอยู่ อาเราโทรมาชวนไปเที่ยวเกาะช้างตอนสุดสัปดาห์ เรานี้ใจหายแว๊ปเลย แล้วเสียงแม่ย่าที่พูดในความฝันก็ดังขึ้นในหัว แน่นอนเราก็กลัวตายเนอะ เลยปฏิเสธไป

 

เอาล่ะสิ นวลเป็นเจ้ากรรมนายเวรหรือเนี่ย เป็นจริงหรือเปล่าไม่รู้ แต่เราอยากรู้ เราเลยตั้งจิตอธิษฐานก่อนนอนว่า ถ้านวลเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราจริง ช่วยบอกเราหน่อยว่าเราไปทำอะไรให้ แล้วเราต้องทำยังไงถึงจะให้อภัยกัน

 

คราวนี้นวลมาเข้าฝันเรา ให้เราฝันเห็นสิ่งที่ผ่านมา ดังนี้

 

– ฝันครั้งที่ 1 เราฝันว่าเราเดินอยู่ในหมู่บ้านกลางป่า ปกคลุมไปด้วยหมอกหรือควันจากไฟไม่รู้ มีเสียงฟันดาบดังโช้งเช้งไปทั่ว เรามองไปรอบๆก็เห็นชายฉกรรณ์ซ้อมฟันดาบกันอยู่ เราเดินไปจนสุดทางเดิน ก็เจอเหมือนที่พัก กึ่งเพิงกึ่งศาลา ในนั้นมีทหารนั่งขนาบสองข้างทางเดินอยู่จำนวนมาก เราเดินเข้าตรงทางที่ทหารนั่งอยู่ เราเห็นตั่งไม้ขนาดใหญ่ บนตั่งมีผู้ชายนั่งอยู่ เราเดินเข้าไปนั่งที่พื้นตรงหน้าผู้ชายคนนั้น เราวางดาบในมือ (ดาบมาจากไหนฟร่ะ) แล้วก็กราบแทบเท้า แล้วผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นว่า

 

“รบครั้งต่อไป เราต้องชนะให้ได้”

 

เรายกมือขึ้นท่วมหัว แล้วอยู่ๆเราก็รู้สึกเหมือนมีใครมองมาจากข้างหลังเรา เราหันไปมอง เราก็เห็นนวลนั่งรวมอยู่กับทหาร มองเราอย่างโกรธแค้น แล้วค่อยๆจางหายไป

 

– ฝันครั้งที่ 2 เราฝันเหมือนเราอยู่ในบ้าน แต่เป็นบ้านสมัยโบราณ หลังใหญ่มาก เรายืนอยู่ตรงลานหน้า ภายในบ้านสว่างไปเปลวไฟ มีผู้หญิง เด็ก วิ่งหนีตายกันอลหม่าน เสียงกลอง(เหมือนกลองศึก ดัง ตึง ตึง ตึง) เสียงดาบ ดังไปทั่ว ทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด แล้วเราก็ตะโกนขึ้นว่า “จัดการให้หมด อย่าให้เหลือ” แต่บร๊ะเจ้า!!! เสียงของเราที่ดังออกไปเป็นเสียงผู้ชาย เราหมุนตัวจะไปดูทางอื่น อยู่ๆก็มีผู้ชายวิ่งมาทางเรา เราเห็นคมดาบวาววับพาดไปตามหน้าเราพาดยาวไปถึงอก เราเจ็บมาก แล้วทุกอย่างก็ดับไป เราสะดุ้งตื่น ใจเต้นแรงมาก

 

– ฝันครั้งที่3 ฝันครั้งสุดท้าย คำเฉลยทุกอย่าง
ในฝันเรานั่งสมาธิอยู่ที่ลานกว้างกับแฟน มีคนมานั่งกันเยอะมาก มันเป็นเวลากลางคืนแต่ลานกว้างสว่างไปทั่วด้วยแสงจันทร์ แล้วก็มีพระสงฆ์รูปหนึ่งมายืนตรงหน้าเรา ( พระสงฆ์รูปนั้น ยังดูอายุน้อย มีผิวพรรณผ่องใส และมีแสงเรืองๆเปล่งประกายออกจากตัว) ถามเราว่า

 

พระ “ โยมอยากรู้มั้ย ว่าเจ้ากรรมนายเวรของโยมเป็นใคร”
เรา “อยากค่ะ”
พระ “แล้วอยากรู้มั้ยว่าโยมไปทำอะไรเค้าไว้”
เรา “ อยากค่ะ”
พระ “หันไปสิ เค้านั่งอยู่ข้างหลังโยมน่ะ”

 

เรารีบหันขวับไปเลย นวลนั่งอยู่ข้างหลังเรา ห่างกันแค่เอื้อมมือถึง สายตาที่มองมาไม่มีความโกรธแค้นอะไรอีกแล้ว มันมีแต่ความเศร้า ความเจ็บปวด สายตาที่มองมาทำเอาใจเราเจ็บ

 

นวล “ทำไมต้องฆ่าฉันด้วย ฉันยังไม่อยากตาย ฉันไปทำอะไรให้ ทำไมต้องฆ่าฉัน” นวลบอกทั้งน้ำตา (เฮ้ย ผีมีน้ำตาด้วย)
เรา “เราไม่เข้าใจ เราไปทำอะไรให้ แล้วเราไปฆ่าเธอตอนไหน”

 

แล้วอยู่ๆก็มีภาพขึ้นมาในหัว เราอยู่ในห้องๆหนึ่ง มีผู้หญิงนอนตายอยู่ตรงหน้าเรา (นวลนั่นเอง) มีเด็กผู้หญิง 2 คน คนนึง 7-8 ขวบ อีกคน ประมาณ 5 ขวบ กอดร่างนวลเอาไว้ ร้องถามเราทั้งน้ำตาว่า

 

“ทำไมต้องฆ่าแม่หนูด้วย แม่หนูทำอะไรผิด ทำไมต้องฆ่าแม่หนูด้วย” แล้วเราก็เห็นดาบในมือ ดาบนั้นเปื้อนเลือดไหลเป็นทางยาว เรารีบออกจากห้องนั้นแล้วภาพความฝันครั้งที่2 ก็ฉายย้อนอีก เมื่อคมดาบพาดฟันหน้าเรา ทุกอย่างก็ดับไป

 

เราก็ลืมตาขึ้น (ในฝัน) นวลหายไป เสียงพระถามเราว่า

พระ “เห็นทุกอย่างแล้วใช่ไหม”
เรา “ค่ะ”

 

แล้วนวลก็มายืนข้างหลังพระ แต่คราวนี้นวลสวยมาก ผิวพรรณผ่องใส ผมเกล้ามวย เสื้อผ้าที่ใส่ก็เป็นแบบเดิมแต่เป็นสีงาช้าง มีแสงเรืองๆ อ่อนๆรอบตัว

 

นวล “ฉันยังไม่อยากตายเลย ทำไมต้องฆ่าฉันด้วย”

เราพูดไม่ออก รู้แต่ว่า น้ำตาไหล ก้มกราบขอโทษนวล

เรา “เราขอโทษ ขอโทษจริงๆ ยกโทษให้ด้วย”

 

นวลเงียบไปครู่นึง

 

นวล “ ได้ ฉันยกโทษให้เธอ บุญกุศลที่เธอทำให้ ฉันได้รับแล้ว แล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องไปแล้ว แต่ฉันขออย่างนึง ฉันขอให้เธอทำบุญใหญ่ให้ฉันสักครั้งนึง ชั้นขอเท่านี้”

แล้วร่างของนวลก็ค่อยๆจางหายไป

 

พระ “เค้าอโหสิให้โยมแล้ว อย่าลืมที่เค้าขอนะ ทำให้เค้าซะ”
เรา “ ค่ะ “ แล้วเราก็ก้มกราบพระรูปนั้น เมื่อเราเงยหน้าขึ้นมาพระหายไป ทุกอย่างค่อยๆดับมืดลง

 

เราตื่นขึ้นมาพร้อมน้ำตา (น้ำตาซึมๆ) และจากวันนั้นจนถึงปัจจุบัน เราไม่เคยฝันเห็นนวลอีกเลย