เปิดใจสาวไซด์ไลน์กับความจริงที่ไม่ค่อยมีใครรู้

ยาวหน่อย ลองอ่านกันดูเด้ออ้าย...........................................FYI

วันนี้เราขอเล่าเรื่องที่ ผู้ชายหลายคนหรือบุลคนทั่วๆไปต้องอยากรู้แน่ วันเราเลยเสนอเรื่อง สาวไซด์ไลน์ในอ่าง นอกอ่าง เด็กนั่งดริ๊งก์ พีอาร์ชงเหล้า สาวบาร์ ที่หลายคนคงไม่รู้ ว่าชีวิตเธอต้องลำบากแค่ไหน ต้องอะไรมา ผ่านอะไรมาบ้าง งานนี้เราจัดให้ระเอียด อย่ารอให้เสียเวลาลองอ่านดู แล้วคุณต้องเห็นใจพวกเขา

ออกตัวก่อนว่า อิฉันเป็นผู้หญิงกลางคืน วัยน่าจะกลางคน อยู่ในอาชีพค้าขายบริการมานานร่วมสองทศวรรษ ปัจจุบันไม่มีสังกัด เลือกรับงานที่สบายใจเท่านั้น อ่อ…อิฉันไม่ใช่หญิงขายบริการนะเจ้าคะ เพราะฉะนั้นมุมมองที่ทำมาเผยแพร่เป็นแค่คนหนึ่งที่ย่ำอยู่บนถนนสายสีเทา ในส่วนที่เขาเรียกกันว่า “ทีมบริหาร”

เพื่อไม่ให้เป็นข้อสงสัย ก็ต้องบอกว่าอาชีพเสริมคือ “นักอยากเขียน” ค่ะ มีนิยายออกมาสิบกว่าเรื่อง เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานกลางคืนท้างน้าน เพราะงั้นลีลาการเม้าท์มันก็…แล้วแต่จะคิด แฮ่ ๆ

ไม่ต้องกลัว ไม่มาขายของ เพราะหนังสือไม่เหลือแล้วย่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ 5555555555 ฉะนั้นสำบัดสำนวนย่อมมีชั้นเชิงอย่างคนปั้นอักษรขายนะจ๊ะ ๆ แต่รับรองว่า อิฉัน อินไซเดอร์ แน่นอนค่ะ ไม่เชื่อ จุดธูปถามใครก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆๆ

จากที่มีหญิงสาวคนหนึ่งมาตั้งกระทู้ปรึกษาปัญหาชีวิต ในทำนองว่าเธอเป็นสาวไซด์ไลน์ แบบ “ผูกปิ่นโต” วันนี้คนเลี้ยงดูจ่ายน้อยกว่าข้อตกลงควรจำทำเยี่ยงไร ปัญหาของน้องก็มีคนเข้ามาตอบมากมาย อิฉันขอไม่กล่าวถึงเพราะวัตถุประสงค์ของกระทู้นี้จะเล่าเกี่ยวกับงานซื้อขายบริการทางเพศที่เคยพบเห็น ไม่ขอวิพากษ์วิจารณ์การทำงาน การใช้ชีวิตของใคร ขอบอกกล่าวเท่าที่ตัวเองสัมผัสมาและอาจจะใส่ความรู้สึกส่วนตัวบ้าง…ประสาปุถุชนนะเธอจ๋า…

เรื่องที่เล่าคือความจริงในสังคมที่เคยคลุกเคล้า และตอนนี้โฉบเฉี่ยวสถานอโคจรบ้างตามแต่ใครจะกล้าจ้าง 5555เรื่องราวในกระทู้นี้ไม่ใช่ชีวิตคนหนึ่งคนใด ฉะนั้นฉันไม่ขออนุญาตใครนะยะ ไม่จำเป็นค่ะ

กระทู้นี้แนะนำสำหรับทุกท่านที่สนใจเปิดโลกทัศน์อีกด้าน แต่ท่านที่คิดว่าตัวเองรู้ดีอยู่แล้ว หรือรังเกียจสังคมสีเทา โปรดผ่านไปค่ะ อ่านก็ได้ ไม่อ่านชีวิตก็ไม่พลาดอะไร เพราะงั้นเอาที่สบายใจนะคะคุณขาาาาา

เริ่มกันที่ ไซด์ไลน์ หรือ SL. …

สาวไซด์ไลน์ หรือ SL. แบ่งได้สองพวกใหญ่ ๆ คือ ไซด์ไลน์ในอ่าง ศัพท์แสงของคนในวงการเรียก ไซด์ไลน์อาบน้ำ ซื้อขายบริการในอาบอบนวด และไซด์ไลน์นอกอ่าง ซึ่งรับลูกค้าอิสระ ไม่จำเป็นต้องมีสถานที่ประจำ

เรามาทำความเข้าใจคำว่า ไซด์ไลน์ ขายบริการทางเพศกันก่อนนะคะ ไซด์ไลน์ขายบริการทางเพศ โดยทั่ว ๆ ไปจะมีคนดูแลหาลูกค้าให้สาว ๆ ตจว.เรียกเอเย่น กทม.เรียกโมเดลลิ่ง ซึ่งก็ทำงานคล้าย ๆกัน นั่นคือ เอฯ หรือ โมฯ จะรวบรวมเด็กสาวไว้ในสังกัด เพื่อจัดส่งให้กับลูกค้าที่มีลิสต์รายชื่อเคยซื้อหา หรือบ้างก็ได้รับการบอกเล่าต่อ ๆ กันมา เด็กทั่วไปราคากลาง ๆ จะขอถึงตัวที่หนึ่งพันหรือหนึ่งพันห้าต่อรอบ สวย ๆ ก็ขยับไปเรื่อย ๆ จนถึงหลักหมื่นก็มี *ถึงตัวคือที่เด็กได้ ส่วนใหญ่ไซด์ไลน์นอกอ่างเด็กกำหนดราคาตัวเอง

เช่นเด็กต้องการตัวสองพัน นายหน้าบอกผ่านลูกค้า สองพันห้า นายหน้าก็กินส่วนต่างไปห้าร้อย วิน วินกันไป ซั่มครั้งละหมื่นต้องสวยขนาดไหน ? ก็ระดับเน็ตไอดอล ประมาณว่าหญิงมองแล้วชม ชายมองแล้วหื่นเจ้าค่ะ รูปร่างประเปรียวสูงโปร่ง เอวคอด ตูดใหญ่ นมโต หน้าเล็กเรียว จมูกปาก ดวงตากลมโต รับกันทั้งใบหน้าดูดี๊ดี และ ขาว พูดแง้ว ๆ คล้ายจะไร้เดียงสา ท่าทางคุณนู้ คุณหนู ดูเรียบร้อย คิขุ อุอิ สายแบ๊วว่างั้น… แต่ลีลาเร่าร้อนผ่านเป็นร้อยนางกินเรียบ แบบนี้แหละเรียกทอนตังค์ ลูกค้าติดใจน่าดู

เดี๋ยวนี้โซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค เชื่อมโลก การซื้อขายผ่านกรุ๊ปไลน์ หรือ FB. ได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้น ทั้งนี้ทั้งนั้น เว็บไซท์ SL. โดยเฉพาะ ก็ยังอยู่ดี มีอัตราการเจริญเติบโตตามสมควรสนนราคา ก็แล้วแต่รูปร่างหน้าตา ความสดใหม่ อาจจะหลักไม่ถึงพัน จนไปยันหมื่นเกินกว่านั้นก็มี แต่น้อยจ้า… หากจะบอกว่าสาว SL. มีทุกจังหวัดไม่ใช่เรื่องเกินจริงค่ะ แต่ที่หนาแน่นมาก ๆ ก็ต้องเมืองท่องเที่ยวจ้ะ

ไซด์ไลน์นอกอ่าง รับงานผ่านโมฯ มีคนเชื่อมจัดการดูแล ช่วยให้เด็กอุ่นใจในระดับหนึ่ง หรือประกาศขายผ่านโซเชี่ยลฯ ด้วยตัวเอง ก็ไม่แปลก ไม่แตกต่างจากการซื้อขายสินค้าทั่ว ๆ ไปค่ะ มีรูปถ่าย มีการบอกคุณลักษณะ ส่วนสัด รูปร่าง จุดเด่น (เว้นจุดด้อยมากที่สุด แฮ่ ๆ) ราคา ระยะเวลาการทำงาน ถ้าคุณสมบัติเป็นที่พึงใจลูกค้า โมฯ จะทำหน้าที่พาไปส่ง หรือถ้าเป็นลูกค้าคุ้นกันก็นัดน้องไปเจอ จะที่ไหนแล้วแต่ตกลงกัน

เวลาในการให้บริการอยู่ราว ๆ ไม่เกินสองชั่วโมง โดยทั่วไปไม่เกินชั่วโมงครึ่ง สาว ๆ จะพอใจมาก อย่างนี้เรียกลูกค้าเที่ยวเป็นเจอหน้ากันปั๊บ ถ้าจะให้ดีก็ซั่มเลยเหอะ อย่าอารัมภบทเยอะ เสียเวลาทำมาหากินเพราะน้องมาหาตังค์ไม่ได้มาหาปั๋ว ไม่อยากผูกพันนะคะพี่ขราเสร็จกิจแล้วลูกค้าจะจ่ายกับเด็กก็ได้ หรือโอนจ่ายล่วงหน้าที่เอฯ หรือ โมฯ ให้เด็กกับนายหน้าไปเคลียร์กันเองขึ้นอยู่กับการตกลงก่อนซื้อขาย ส่วนทิปมีเป็นกำลังใจให้สินน้ำใจกันบ้างไม่แปลกเจ้าค่ะ ลูกค้าใจดี มาซ้ำรอบหน้ารับรองว่า ทอนตังค์ ชัวร์ ชิมิ ๆ 55555555

หนุ่มที่เที่ยวไซด์ไลน์ลักษณะนี้ จะเข้าใจว่าเด็กไม่ช้ำ เด็กร้อนตังค์ไม่รับงานทุกวันเพราะงั้นจะสดกว่าในอ่าง บางคนก็ชอบเลี้ยงดูเป็นคน ๆ ตกลงจ่ายกันเป็นรายเดือน ทีละเดือนส่วนใหญ่รับปากรับคำที่สามเดือนถือว่าเหมาะสม อย่างนี้เขาเรียก “ผูกปิ่นโต” ข้อตกลงหลัก ๆ ของการผูกปิ่นโต คือไม่ยอมให้น้องรับงาน ต้องนอนกับพี่เท่านั้น และกำหนดวันมาหาชัดเจน มาบ่อยเกินไปไม่ได้นะคะ เพราะมันคือธุรกิจ คือการซื้อขายแลกเปลี่ยนเพราะงั้นกติกาต้องชัดเจนจ้ะ หนุ่ม ๆ จะตอบแทนปิ่นโตอร่อย ๆ ด้วยการพาช้อปบ้าง เที่ยวกลางคืนบ้าง กินข้าวบ้าง เป็นการดูแลซึ่งกันและกันตามหน้าที่

การผูกปิ่นโตนี้ มีบ้างที่ติดใจยาว ๆ และมีไม่น้อยเบื่อหน่ายก่อนครบสัญญา อย่างว่าเรื่อง sex ชนิดนี้ ไม่มีข้อผูกมัดไม่ผูกพันใด ๆทั้งนั้นนอกจากเอามัน พอมันบ่อย ๆ ก็ไม่ตื่นเต้น ต่างคนต่างแยกย้ายไปหาคนใหม่ หญิงหาคนเลี้ยงมาจ่ายตังค์ต่อไป ชายเปลี่ยนกลิ่นแสวงหาความกระชุ่มกระชวยพิสูจน์ความเป็นชายให้โลกรู้ (มั้ง? หึหึ)

การผูกปิ่นโต เชื่อถือได้มากแค่ไหน ความเสี่ยงเป็นอย่างไร (ว่ากันเฉพาะทางธุรกิจนะคะ เรื่องโรคภัยอะไรนั่น…หาอ่านที่อื่นเหอะ มีเยอะแยะ)

เราจะมาต่อกันที่ ไซด์ไลน์ ในอ่าง เพราะมันมีความเชื่อมโยงกันอยู่ เยอะมากกกกกกกกกกกก

ไซด์ไลน์ในอาบอบนวด หรือ ไซด์ไลน์อาบน้ำ คืออัลไล? ก็คือหมอนวดค่ะ เรามาทำความเข้าใจอาบอบนวดสมัยนี้ก่อนดีมะ เมื่อก่อนอาบอบนวดจะมีตู้กระจกที่คนอยู่นอกตู้จะเห็นในตู้ชัดแจ๋ว แต่คนในตู้มองไม่เห็นข้างนอก ปัจจุบันตู้ที่ว่าอันตรธานไปกับกาลเวลา สาว ๆ ถูกจัดให้นั่งมุมใดมุมหนึ่ง ไซด์ไลน์ราคาแพงถูกแยกนั่งต่างหากในบรรดาหมอนวดแต่ละร้านมีหลายรหัส รหัสที่ว่าเป็นตัวกำหนดราคา

กระทู้นี้เราจะพูดเฉพาะที่เป็นไซด์ไลน์จริง ๆ อะไรคือไซด์ไลน์จริง มีไซด์ไลน์ไม่จริงด้วยหรือ…มีจ้ะ เพราะบางร้านเหมารวมสาว ๆ เป็นไซด์ไลน์หมด ส่วนไซด์ไลน์ราคาแพงที่จะได้รับสิทธิพิเศษมีชื่อเรียกต่างออกไป บ้างก็โมเดล บ้างก็พริ้ตตี้ แล้วแต่จะสรรหาศัพท์มาสร้างมูลค่าเพิ่ม

เอาเป็นว่า ไซด์ไลน์จริง ๆคือ หญิงสาวที่ได้รับการงดเว้นไม่ต้องตอกบัตร ไม่จำเป็นต้องอยู่ดึกดื่นตามกติการ้าน มาหาตังค์เมื่อไหร่ก็ได้ ไม่สะดวกไม่มาไม่เป็นไร มาครั้งละ 2 วัน ยันสิบห้าวัน เดือนเว้นเดือนไม่มีปัญหา ประมาณว่าหิวเงินเมื่อไหร่ค่อยแวะมา ถ้าน้องยังไม่โทรม เรายินดีต้อนรับซำเหมอ ราคาซื้อขายไซด์ไลน์เกรดปกติ ถึงตัวราว ๆ สองพัน ถึง สองพันห้า แล้วแต่ร้าน ถ้าตัวจัด ๆ สวย ๆ อัพราคา 4-5 พัน แต่ต้องสวยจริง สวยทั้งหน้า ทั้งนม ทั้งตัว…ทั้งไหนต่อไหน

ราคาหลักหมื่นมีไหม มีค่ะ…สองหมื่น สามหมื่น ก็ยังมี นี่เรียกเกรดพิเศษไม่ต้องโชว์ตัวใช้แค่ชื่อกับรูป ก็ขายได้พร้อมมีเกียรติประวัติเล็กน้อยเช่นบอกว่าผ่านการประกวดซูเปอร์ นู่น นี่ นั่น เคยถ่ายงานลงนั่น นี่ นู่น เคยมีข่าวกับ โน่น นู้น อารายประมาณเน้…ก็เรียกค่าตัวได้ค่า สาวไซด์ไลน์ทางร้านจะขอให้รับงานอย่างต่ำสองรอบ บางคนขอมาแค่รอบเดียวถ้าสวยจริงร้านยอมค่ะ

หนึ่งรอบคือ ชั่วโมงครึ่ง บางคนลูกค้าจองตั้งแต่สี่โมง แล้วต่อ ๆ ไหวก็รับ ไม่ไหวจะกลับไม่มีปัญหาแต่ทั่ว ๆ ไป ได้สามรอบปุ๊บกลับบ้านได้เลย ไม่ต้องรอร้านเลิก ไม่จำเป็นต้องอ่างแตก ห้าทุ่มน้องนางแต่งตัวลุ๊กคุณหนูขับรถคันหรูอยู่ทองหล่อ ชะม้อยชะม้ายชายตา คุณไม่มีทางรู้หรอก นางผ่านมาแล้วกี่น้ำ อร้ายยยย คืนนี้ลงอ่างมากี่รอบ แฮ่ ๆ

ไซด์ไลน์ตัวจริงพวกนี้มาจากไหน อยากรู้ใช่ไหม รู้แล้วอย่าตกใจนะ รู้แล้วเหยียบให้เล็ด 555 เด็กนั่งดริ๊งก์ร้อนเงิน นักศึกษาร้อนตังค์ พนักงานออฟฟิศ แม่ค้าขายเสื้อผ้าในตลาดนัด พริตตี้ ฯลฯ อีกมากมาย เป็นไซด์ไลน์ในอ่างมีเยอะค่ะมาทำงานนี้เพราะเดือดร้อนจริง ๆ เช่นสมาชิกในครอบครัวป่วย ไม่มีจะกิน มีบ้างแต่ไม่มาก ส่วนใหญ่อยากได้ตังค์เยอะ ๆ จุดประสงค์เพื่อ…อำนวยความสะดวกให้ชีวิต

บางคนมาจาก ตจว. เพื่อทำงานแค่หนึ่งสัปดาห์ หาเงินไปกินไปเที่ยว ที่เคยเจอคือลูกเจ้าของโรงงาน พ่อแม่ขับรถยุโรป แต่คุณหนูหน้าใสแอบมารับงานหาเงินไปปรนเปรอแฟนหนุ่ม !เคยเจอแม่บ้าน ผัวไปประชุมหนึ่งอาทิตย์ เมียอยากได้เงินก้อนส่งให้พ่อแม่ ก็เลยมารับจ๊อบ ไซด์ไลน์ปิ่นโต หนีคนเลี้ยงมารับงานมีมาเรื่อย ๆ ถือว่าอยู่ในกลุ่มที่เยอะพอใช้ ไซด์ไลน์นอกอ่าง ยามไม่มีลูกค้า ถ้าตัวแน่น ๆ หน้าสวย ๆ ยอมลดราคาตัวเองลงหน่อยนั่งสลอนในอ่างเยอะแยะ เพราะสวยจัดสวยจริง เราการันตีรอบนะคะ

เด็กนั่งดริ๊งก์ที่ว่าไม่ออฟ ไม่ให้ลูกค้าล้วงควักแต่ลางานร้านหนึ่งสัปดาห์ ไปรับงานไซด์ไลน์อ่าง ตจว. ปั๊มเงินแป๊บนุง บ่อยไปนักศึกษาสาวอยากลองของ นึกสนุกมาซ้อมกามกรีฑายังมีเล้ยยยยย หนีกิ๊ก หนีสามี หนีพ่อหนีแม่ หนีผู้ปกครองมาเป็นไซด์ไลน์เยอะจน…ไม่อยากสนใจค่ะ บางคนงานทำรายได้เดือนละหลายหมื่น แต่…โลภ ใช้คำว่าโลภนะคะ เพราะนางอยากให้ตัวเลยในบัญชีพรวดพราดมาทำไซด์ไลน์ยังมีเลยค่ะ

การเป็นไซด์ไลน์ในอ่าง ส่วนหนึ่งนั้นคือมีโมเดลลิ่งหรือเอเย่นพามา นายหน้าเหล่านี้ก็คือคนเดียวกับที่ส่งเด็กไซด์ไลน์นอกอ่างนั่นแหละค่ะ บางทีหาลูกค้าไม่ได้ ก็…ดีลกับอาบน้ำ กล่อมเด็กให้ลองลงอ่างดูบ้าง เป็นอีกทางเลือกเมคมันนี่ เด็กทำงานไซด์ไลน์ข้างนอกส่วนใหญ่ไม่กล้าเข้าอาบอบนวด เพราะมันดูชัดมาก ดูเป็นสถานที่ค้าประเวณีชัดเกินไป ไม่อยากนั่งให้ลูกค้าเลือก สู้ไปเจอหน้าผู้ชายเอาก็เอา ไม่เอาไม่เป็นไรแยกย้ายกันไป ไม่ใช่นั่งรอเงก แบบนี้ไม่ไหว…จริงมั้ยคะ น้องขา ไหนจะอายอีกล่ะ มันแปลก ๆ นะ นั่งให้ลูกค้าเลือกเหมือนผักเหมือนปลา อนาถตัวเองชะมัด เนอะ… เพราะงั้นไซด์ไลน์นอกจะลังเลพอควรถ้าต้องมารับงานอาบน้ำ

แต่ถ้าลองได้มาแล้ว จะกลับมาอีก เลือกเดินสายนี้จะรู้ว่าข้อดีของอาบน้ำมีเยอะจ้า อีกอย่างที่เป็นปัญหาสำหรับสาวนอกอ่างคือ มันต้องฝึกนี่แหละ เพราะอาบน้ำมันต้องทำออรัลเซ็กซ์ให้ลูกค้าอะนู๋ และไอ้ของแบบนี้อย่าบอกว่าใครก็ทำเป็นนะคะ เป็นแบบไหนล่ะ เป็นแบบผู้ชายทำใจให้อภัยหรือทำผู้ชายติดใจ ? อั่ยย่ะ 18+++ ยี่ห้อ มิ้ว ณ ชมวิว ชิมิคะ 555555555555

สิ่งที่คุณไม่รู้ไม่ได้หมายความว่าไม่มี ที่มันมีอยู่อย่าคิดว่าเพิ่งเกิด บางทีมันมีมานาน นานมาก เพียงแต่ไม่มีใครบอก คุณจึงไม่รู้ ใช่หรือไม่…

ผู้หญิงกลางคืน ???
ที่มาสาวไซด์ไลน์พูดไปแล้วคร่าว ๆ ตอนนี้เราลองมาเจาะลงลึกเพิ่มอีกเล็กน้อย เท่าที่อิฉันเคยสัมผัสกับสาว ๆ ในฐานะผู้คัดเลือกเหล่าเธอเข้าทำงานอาบน้ำ ด่านแรกที่เจอคือ เอเย่น หรือ เอฯ จะเป็นคนเอาสาว ๆ มาให้เลือก คนไหนควรได้รหัสอะไร บางคนตั้งค่าตัวมาจากบ้าน พอมาถึงหน้างานแก้ผ้าออกดูปรากฏจุดบกพร่อง ร้านอาจต้องมีการต่อรองขอลดราคาเพื่อให้ “ขายง่ายขึ้น” หลังจากตกลงค่าจ้างกันเรียบร้อย เราจะส่งน้องไปเทส ก็คือสอบถามความรู้เกี่ยวกับเพศสัมพันธ์เบื้องต้น ทำอะไรเป็นบ้าง ยังไง แค่ไหน และ…จะถูกส่งไปฝึก (เคยเล่านานมาแล้ว) การใช้ปากทำรัก การเคลื่อนไหว การส่งเสียงร้อง การอาบน้ำ นวดเนื้อ นวดตัว กิริยามารยาท วิธีการพูดเอาใจลูกค้า เพื่อให้เกิดความประทับใจ

ลูกค้าลงอ่าง ไม่เหมือนเที่ยวไซด์ไลน์นอก เพราะเมื่อเขาชอบสบโอกาสเขาจะมาร้านเรา ไม่ว่าจะขึ้นรอบกับเด็กคนไหน หลังจากหักส่วนแบ่งให้นายหน้าและเด็ก รายได้ก็เข้าร้าน ฉะนั้นอาบอบนวด จำเป็นต้องฝึกสอนด้านบริการให้พนักงานทุกคน เพื่อสร้างชื่อเสียงด้านดีให้กับร้าน ความเป็นมืออาชีพอาบอบนวดจึงมีมากกว่าข้างนอกค่ะ ที่สำคัญปลอดภัยทั้งผู้ซื้อผู้ขาย รายได้เด็กตายตัว ร้านดัง ๆ เด็กได้งานชัวร์ ลูกค้าสบายใจไม่ต้องกลัวถูกแบล็คเมล์หรือชิงทรัพย์ อาบอบนวดมีกฎเหล็กเด็กสามารถปฏิเสธให้บริการลูกค้าที่ไม่ใช้ถุงยางอนามัย มีการตรวจโรคเป็นประจำทุกเดือน และดูแลความปลอดภัยกรณีเจอลูกค้าโรคจิต ดังนั้นต้นทุนของอาบอบนวดจะสูงกว่า ราคาของเด็กอาบน้ำก็แพงกว่า แต่…ลูกค้ายังเข้าใจว่าเด็กข้างนอกไม่ช้ำ อาจจะจริงเป็นบางคน แต่ที่แน่ ๆ ความเสี่ยงเยอะกว่ามาก

ไม่ได้หมายความว่าอิฉันสนับสนุนให้ขายตัวในอาบอบนวดนะคะ อิฉันไม่สนับสนุนให้ใครขายตัวค่ะ ไม่ว่าจะที่ไหนทั้งนั้น แต่ถ้ามันเลี่ยงไม่ได้ เมื่อมีคนอยากซื้อ มันก็ต้องมีคนขาย การจัดที่ทางให้ค้าขายสามารถตรวจสอบได้ย่อมดีกว่า

ไซด์ไลน์นอกอ่าง กฎกติกาไม่มีอะไรเลย นัดเจอกัน พูดคุยป๊อบแป๊บแล้วปฏิบัติภารกิจให้มันเสร็จ ๆ ทุกอย่างเป็นเทคนิคของเด็กเอง ถ้างานเก่ง งานดี ลูกค้าก็บอกต่อมีคนมาใช้บริการอยู่เรื่อย ๆ แต่…ถึงอย่างนั้น ลูกค้าจะซ้ำสักกี่หน ผู้ชายมาเที่ยวจะติดอกติดใจ มีความต้องการเมื่อไหร่ต้องคนนี้เท่านั้น มันจะมีกี่เปอร์เซ็น และมันจะนานแค่ไหนที่ต้องเป็นคนเน้ๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉะนั้นที่ว่างานดีแล้วลูกค้าปากต่อปากบอกต่อ ๆ กันไป ถ้าไม่นับโลกโซเชี่ยล ถามจริง ๆ จะมีกี่รายที่กล้าโพนทะนาว่าไปตีม่อมา จริงไหม?

สุดท้ายเด็กก็ต้องพึ่งเอฯ พึ่งโมฯ ช่วยหางานให้ เพราะพวกเขามีลิสต์รายชื่อลูกค้าในมือ หมุนเวียนสลับกระจายทั้งเด็กทั้งลูกค้าโมฯ หรือ เอฯ ใช่ว่านั่งกระดิกหูรอ อยากมีลูกเล้าต่อเนื่องก็ต้องใจซื้อใจ เด็กเป็นสินค้า ไปไหนก็ได้ ยิ่งทำงานนานวันยิ่งรู้จักคนในแวดวงเดียวกัน เด็กก็มีที่ไป เด็กบางคนเก็บสะสมลูกค้า แม้ไม่มากแต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องง้อนายหน้าอยู่ร่ำไป เพียงแต่มันไม่เยอะพอให้อุ่นใจก็แค่นั้น เพราะงั้นวิธีการออกเงินกู้ แนะนำให้ใช้ของหรู ๆ หลอกล่อให้ฟุ่มเฟือย ใช้จิตวิทยาเกลี้ยกล่อมสารพัด บางคนหลวมตัวก็ทำงานใช้หนี้โมฯ ยาว ๆไป

เด็กไซด์ไลน์นอกมีคนผูกปิ่นโต มีรายได้เดือนหลายหมื่นเป็นความจริง แต่…มันไม่นาน อย่าลืมว่ามันคือการซื้อขายบริการ จ่ายตังค์ซื้อใช้งานจบแล้วจบกัน ใครฝันต่อก็…ซวยไป เหมือนคนเราชอบกินบะหมี่เจ้านี้มาก กินบ่อย ๆ ก็ไม่ไหว แล้วเซ็กซ์เนี่ยมันไม่ใช่อาหาร เพราะงั้นถ้าซื้อมาแล้วเบื่อทำไง ? โยนทิ้งสิคะ จะรออะไร หาใหม่ข้างหน้ามีถมถืด คนเราเมื่อทำตัวเป็นสินค้าก็ต้องทำใจว่าบางครั้งมันต้องอยู่อย่างไร้หัวใจ

คนเลี้ยงดีให้ตายยังไงเขาก็ไม่คิดเอาไซด์ไลน์เป็นลูกเป็นเมีย แหม่…เที่ยวผู้หญิงเดือนละหลายหมื่น ถามจริง มันจะหาเมียดี ๆ ไม่ได้เชียวหรือ ??? โอเค๊ อาจมีฟลุ๊ก ๆ ปลูกต้นรักด้วยกันเจริญงอกงาม ลืมความหลังเริ่มต้นใหม่มีไหมมี…แต่…กี่ราย ?ยากยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่อีกมั้ง เผลอ ๆ เล่นสองตัว สามตัวจะถูกง่ายกว่าด้วยเหอะ

ที่อิฉันพล่ามมา เชื่อเถอะว่าเธอ ๆ เหล่านั้นรู้ค่ะ แต่ไม่นำพา กว่าจะใส่ใจก็นู่น…ตอนที่ค่าตัวตกต่ำ หาสามีไม่ได้ ไม่มีผู้ชายเลี้ยง มีแต่ผ่านมาผ่านไป เงินเคยได้เยอะ ๆ กลายเป็นแค่ได้เงินพอยาไส้ พวกนี้สิเยอะมาก มีบางคนบอกเห็นคนนั้นคนนี้ตั้งตัวได้ ออกจากวงการแล้วตอนนี้ได้ผัวดีรวยเป็นเศรษฐีนี่สบ๊ายสบาย ชีวิตดี๊ดี นู่น นี่ นั่น ฉันก็รู้ว่ามี แต่…มันน้อยมาก ไม่อยากนับค่ะ ที่เห็น ๆ คือ พวกเคยสวย ๆ เริ่มหย่อนยาน อยู่เมืองไทยขายไม่ออก ต้องไปเร่ขายตัวเมืองนอกเผื่อโค้งสุดท้ายได้ผัวต่างชาติ ยิ่งกว่าหวังถูกรางวัลที่หนึ่งอีกนะนั่น หึหึ

คนคิดได้มันก็คิดได้เอง ทำงานเก็บตังค์หันหลังให้อดีตไม่พูดถึงไม่คิดถึง ยอมกลับมาทำอาชีพที่ต้องทุ่มเทตรากตรำเป็นปกติชาวโลกละทิ้งฝันเพ้อ ก็พอมี บางคนคิดไม่ได้แต่สังขารไม่ให้จำใจทำงานหนัก มีเยอะกว่า ไอ้ที่คิดไม่ได้เลยสาธยายไปก็เท่านั้น ร้องเพลงให้ต้นไม้ฟังยังได้ประโยชน์กว่าอีก บอกเลย

อย่าลืมว่าอาชีพขายตัว ใครก็รู้มันคือการขายศักด์ศรี มีแต่คนหยามหมิ่น เป็นบาดแผลในชีวิต พวกเธอก็รู้แต่ยังเลือกจะเดินทางนี้ มันเพราะอะไร ? มันเกิดอะไรขึ้น ? ทัศนคติการใช้ชีวิตเป็นแบบไหน ? ทำไมถึงคิดไม่ได้ ?

อยากรู้ไหม…อยากรู้จะเล่าให้ฟัง… ปล. เล่าเท่าที่เคยเห็นนะจ๊ะ

รักสบายเกินไปหรือเปล่า ยอมทำงานขายตัวขายศักดิ์ศรี ไม่คิดถึงอนาคตบ้างหรือ? คำถามสุดฮิตของคนนอก !!!

รักสบายเป็นอย่างแรกของคนเลือกอาชีพนี้ ไม่สู้งานหนัก ความอดทนน้อย ขาดทักษะ ขาดความรู้ความเข้าใจการใช้ชีวิต คือที่ตามมา สิ่งสำคัญอีกอย่างคือ สังคมแวดล้อม เชื่อหรือไม่ ครอบครัวการเลี้ยงดู อิฉันให้น้ำหนักเท่า ๆ กับ เพื่อนที่เด็กคบค่ะ เมื่อก่อน ตอนยังไม่เห็นอะไรต่ออะไรเยอะขนาดนี้ ก็คิดว่าพ่อแม่มีส่วนผลักดันให้เข้าวงการค้ากาม แต่…พอเห็นหลาย ๆ คนหนีพ่อแม่มาทำเพราะอยากได้กระเป๋า เอาเงินไปเที่ยว ไปเลี้ยงผู้ชาย เพื่อน ๆ ทำจนเป็นปกติ ได้ตังค์ได้ทิป ได้เที่ยวหรู ๆ ดี ๆ ก็เอามาแข่งมาอวดกัน แต่ปิดบังพ่อแม่แอ๊บใสซื่อตีหน้าตาย เห็นแล้ว…ไม่รู้จะว่าไงดี เฮ้อ…

มีน้อง SL. นอกอ่างอยู่คน ที่เอเย่นเธอส่งมาพบปะพูดคุย ขอเรียกน้องว่าน้องนะคะ น้องอิดออดไม่อยากลงอ่างในเมืองหลวง เพราะ “กลัวแฟนหนูรู้ค่ะพี่ คือ…เขากับเพื่อนก็เที่ยวแนวนี้” คุยมาคุยไป ได้รู้ว่าแฟนก็คือ คนเลี้ยงดูส่งเสีย จ่ายเดือนละสี่หมื่น แต่…น้องอยากปิดไฟแนนซ์รถเร็ว ๆ เลยติดต่อเอเย่นเจ้าประจำขอทำงาน เอฯ ส่วนใหญ่ในกทม.จะติดต่ออ่างฯ เพื่อส่งเด็กลงหาตังค์ยามเอฯ หางานให้เด็กไม่พอ ก็ติดต่อกับอิฉัน งานคืองาน อิฉันก็ต้องดูสินค้า ได้คุยกับเอ ฯ กับน้อง พบปัญหา ประสาคนทำงานประมาณนี้

อิฉันก็ส่งนางลงอ่าง ตจว. ด้วยดีลหรูหราเพราะนางสวย นิสัยดี น่ารัก พูดง่าย เป็นกันเอง เอฯ การันตีว่างานดีมาก เสียดายไม่น่ายอมผูกปิ่นโต แต่น้องให้เหตุผลว่าอยากถนอมตัว ตอนนี้ก็ยี่สิบเจ็ดแล้ว จะให้หักโหมเหมือนตอนรุ่น ๆ มันจะใช้งานได้ไม่ดี ที่ยอมเข้าอ่าง เพราะเจ๊บอกว่าประกันสองรอบ ถึงตัวรอบละสามพัน รวมเป็นเงินหกพันต่อวัน (น้องขอรับงานแค่สองรอบเท่านั้น) ถ้าทำสิบวันได้หกหมื่น ตั้งใจทำสิบห้าวันต่อเดือน รวมเป็นเงินเก้าหมื่น อดทนทำสักสองเดือน ก็หมดภาระหนี้รถคันนี้ แล้วส่งไปให้ที่บ้านใช้ ใจเล็งคันใหม่อีกคันไว้แล้ว ค่อยเริ่มผ่อนอีกที…น้องว่างั้น

**หมายเหตุ ในบางกรณี เป็นสื่อกลางในการรวบรวมบทความ และนำเสนอข้อมูลที่มีอยู่แล้วในสื่อต่างๆ โดยเราจะอ้างอิง ให้
ข้อมูลจากเอฯ น่าตกใจกว่าเพราะน้อง SL. ผูกปิ่นโต ของใครก็ม่ายรุ แต่หลุดเข้าอ่างเป็นบางเวลา

น้องนางนี้ ขุ่นพ่อเป็นข้าราชการซีสูง ขุ่นแม่เป็นแม่บ้าน พี่สาวเป็นทันตแพทย์ น้องชายทำงานบริษัทใหญ่โต แต่…นางเกเร มีผัวแต่เด็ก เที่ยว ๆ กิน ๆ อยู่กับแก็งค์เพื่อนสาวเจ้าแม่ปาร์ตี้ ในที่สุดจบลงตรงยอมทำงานตามเพื่อน “มันอยู่กับพี่มาตั้งแต่อายุสิบแปด ลุ๊กคุณหนูไม่ใช่การปรุงแต่ง แต่มันเป็นของมันอย่างนี้เอง”

ทุกวันนี้พ่อแม่นางไม่รู้วิธีการหาเงิน แต่ไม่ว่ากระไรที่ลูกสาวเรียนไม่จบ ไม่แน่ใจว่าทำงานทำการอะไร เป็นห่วงก็ได้แค่ถามจะตามจิกชีวิตก็กระไร เพราะนางไม่รบกวนเงินใคร ซ้ำยังมีเงินมีทองมีของไปอวดแข่งพี่แข่งน้องที่บ้านเป็นพัก ๆ งานที่นางอ้างกับพ่อแม่คือหุ้นกับเพื่อนขายของในเน็ต ซึ่งมีเยอะเป็นดอกเห็ด อ้างงี้พ่อแม่ก็ตามยากแล้ว ประกอบกับนางหลุดวัยใสมาแล้ว ขุ่นพ่อขุ่นแม่ก็คงล้าจะตามติด เพราะลูกน่ะเราเลี้ยงได้แต่ตัว หัวใจของเขาถ้ามันแหลกเมื่อไหร่เราคอยเก็บเศษมาประกอบใหม่

น้องอยู่ในวงการ SL. รู้จักลูกค้าเยอะ เริ่มต้นค้า ๆ ขาย ๆ อยู่หัวเมืองทางเหนือ เวลาผ่านประสบการณ์เพียบ ประสบกามเพิ่ม ก็บ่ายหน้าเข้ากรุงเทพ โมหน้า ศัลย์ทั้งตัวใหม่ ไฉไลกว่าเก่า จากอยู่หัวเมืองราคาสองพัน เข้ากรุงด้วยการอัพไซค์ร้อยไหมราคานางพุ่งถึงสูงสุดห้าพันต่อครั้ง ทั้ง ๆ ที่ตอนมาเมืองหลวงน้องอายุ ยี่สิบสามย่างยี่สิบสี่นะคะ ฉะนั้นที่บอกว่าเด็กสด ราคาสูง ได้ราคาดี มันไม่จริงเสมอไปจ้า จะเดินทางสายนี้ การลงทุนกับเนื้อตัวสำคัญมาก ผิวเนียนลูบแล้วลื่น ผมนิ่ม กลิ่นหอมทั้งตัว สำคัญพอ ๆ กับนมใหญ่ ก้นแน่น ๆ ขายาว ๆ เรื่องหน้าเนี่ย จิ๊บ ๆ ค่ะ มีให้เลือกทำเป็นร้อย ฟิต แอนด์ เฟิร์ม เอิ่ม…บางทีก็เป็นเรื่องของสรีระและเทคนิคในการดูแลของใครของมันมั้ย? อิอิ

น้องมีคนผูกปิ่นโตเป็นระยะ ๆ หาคนเลี้ยงหลักไปเรื่อย ๆ เพราะไม่ต้องเหนื่อยมาก มีของตายมันดีกว่าอยู่แล้น จริงไหม จะขายผ่านเอฯ ก็ต่อเมื่อทางโล่ง นางเคลียร์เวลาแม่นมาก เดือน ๆ หนึ่งมีรายได้เกินหกหลัก ถามจริง ๆ คุณคิดว่าคนที่เคยชินกับการหาเงินได้เดือนเป็นแสนด้วยวิธีแบบนี้ เขาจะเปลี่ยนไปทำงานออฟฟิศวันละแปดชั่วโมง ต้องทนหัวหน้างี่เง่าโขกสับ ต้องทนกับเพื่อนร่วมงานขี้อิจฉา ทำงานสัปดาห์ละหกวัน แต่กินอาหารในร้านหรู ๆ มื้อละสองสามพันได้แค่เดือนละครั้ง อย่างดีก็อาทิตย์ละหน ผู้ชายที่เจอในที่ทำงาน ส่วนใหญ่บ้าน ๆ ขี้งก ขี้นินทา ถ้ามาเปย์กับเราก็เก็บเอาไปเม้าท์ น้องอิฉันมันจะทำไหมไอ้งานเดือนละสองหมื่นกว่า ๆ มันก็ไม่ทำค่ะ

ส่วนใหญ่ไม่ทำงานปกติก็เพราะแบบนี้แหละคู๊ณ คนมันเคยชิน เคยใช้ เคยได้ ขายตัวได้เงินเดือนละแสน ครึ่งแสน เก็บไปทำหน้า ทำตัว ขัดผิว รีแพร์ สวยทั้งวันทั้งคืน หอมตั้งแต่หัวจรดตรีน ไปไหนทีมีแต่สายตาชื่นชม สวยจัง เป๊ะเวอร์ น่ารักเนอะ น่าเอาว่ะ ใครมันจะมารู้มาเห็นกว่าจะสวยเป็นนางฟ้า ผ่านอะไรมาบ้าง แต่ก็ช่างเถอะ เพราะถ้าผู้ชายจองขอซั่มยาวเป็นปี แสดงว่าเงินมีสะพัดไม่ขาดมือ ใครด่ากาหลี่แล้วไง ไม่ได้ให้เอาฟรี ๆ ดีจะตาย หึหึ

น่าสมเพชจริง ๆ ไม่สงสารพ่อแม่บ้างเล้ย ผู้หญิงพวกนี้ไม่คิดถึงตอนแก่ ไม่คิดถึงตอนร่วงโรยหรือไง ไม่สงสารผู้ชายที่จะมาเป็นสามีบ้างเหรอ คอยดูเถอะเป็นแม่คนแล้วจะรู้สึก บอกไว้ตรงนี้เลยนะ อย่าไปคิดแทนคนอื่น… !!! โกรธฉันที่พูดตรงก็เรื่องของคุณ ความจริงมันแสลงใจ ฉันเข้าใจ ฉันไม่โกรธตอบหรอกจ้า

อ่อ…มันยังไม่จบนะ เพราะชีวิตไม่จบง่าย ๆ สาว ๆ ที่คิดว่าใช้ความสวยเป็นประโยชน์มาถูกทาง ใครอยากทำ SL. ควรเปิดใจฟังความจริงโคตรยำยำจากอิฉันเหมือนกัน แฟร์ดีนะ…

งานสบายรายได้ดี จริงหรือ? จริงค่ะ !!!
ถ้าเอาไปเทียบกับต้องทำงานในออฟฟิศวันละ 8 – 9 ชั่วโมงที่… ต้องอยู่กับกองเอกสาร ต้องดีลกับคนร้อยพ่อพันแม่มากรายเอาแต่ใจตนเป็นที่ตั้ง ต้องเล่นการเมืองในองค์กร ต้องมีทักษะด้านใดด้านหนึ่ง อาจะไม่ถึงขั้นช่ำชองแต่ก็ต้องรู้จริงต้องตีสองหน้า ต้องช่างนินทา ต้องทนความน่าเบื่อจำเจ ฯลฯ

เป็น SL. ประสบความสำเร็จควรมีอะไรบ้าง สวย หุ่นดี ดูแลตัวเองสะอาดเสมอ พูดเพราะเข้าใจง่าย เอาใจเก่ง เรื่องบนเตียงไม่เกี่ยง แค่นี้ก็…เริ่ดแล้วจ้า…(กระซิบเป็นทริค ไอ้ที่บอก ๆ เนี่ย ในตลาดหาโคตรยากเลยเธอเอ๋ย) ขนาดว่าการเป็นไซด์ไลน์เจ๋ง ๆ ก็แค่ใช้ต้นทุนที่ดีมีอยู่อยู่เดิม ไม่ต้องพัฒนาอะไรมาก ทำไม๊ ทำไม คนซื้อถึงได้ว่าหายากหาเย็น

ความจริงคือ คนสวยมักขี้เกียจ งานไม่ค่อยดี พวกนางทางเลือกเยอะ เรื่องมาก ไม่พอใจหน้าหงิกใส่ ไม่ง้อลูกค้า เพราะ คนไม่สวยขยันเอาใจเก่ง งานดีก็จริง แต่…ไม่ค่อยสวยไง ลูกค้าไม่ค่อยเลือก พวกกลาง ๆ ค่อยยังชั่วหน่อย ถ้านาง ๆ เสริมจุดขายสร้างจุดแข็งก็ทำเงินไม่เบา แต่…ไม่มีอะไรง่าย คนจ่ายตังค์มักคาดหวังสูงเสมอ โดยเฉพาะกับงานบริการ ฉะนั้นจะหาที่เป็นมืออาชีพ เข้าใจงานบริการจริง ๆ มันยาก แต่…มันก็พอทำความเข้าใจได้

ขอวนกลับไปเรื่องผูกปิ่นโตสักเล็กน้อย ทำไมคนเลี้ยงบางคนเจอปิ่นโตเน่า ไม่เอาใจ ไม่ง้อ บางคนแม่มไม่สวยด้วยนะ 555 (อ่ะ ๆ แทงใจดำใครบ้างน๊อ…คริ คริ) อย่างที่บอกค่ะ น้อยคนที่ทำงานบริการแบบนี้จะเข้าใจงานบริการอย่างถ่องแท้ คนเป็นมืออาชีพจริง ๆ ไม่ใช่คนปฏิบัติหน้าที่ แต่คือ เอเย่น ฯ คือเชียร์แขก คือพวกเจ้าของร้าน พวกทีมบริหารที่วางกลยุทธ์แย่งชิงทั้งเด็กและลูกค้า…ฯลฯ หญิงสาวในอาชีพขายบริการจะมีปมด้อยอยู่แล้ว เหตุเพราะพวกเขาไม่นับถือตัวเอง แต่…นาง ๆ ทดแทนด้วยการมีความมั่นใจแปลก ๆ และแสดงออกอย่างที่คนในสังคมสว่างเข้าใจยากนิดนุง ส่วนใหญ่สาว ๆ จะคิดถึงตัวเองเป็นหลัก เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง การได้ตามใจตัวเองถือเป็นการเพิ่มความมั่นใจ การบอกว่าไม่แคร์คือ ปลอบใจตัวเองที่ขาดความเคารพในศักศรีดิ์ของตน

เข้าใจไหมว่าถ้าคิดอะไรที่มันมากกว่าเข้าข้างความต้องการของตัวเอง เขาไม่มาทำงานนี้หรอก ผู้หญิงขายบริการที่อยู่ในช่วงวัยสิบกว่าปีไม่เกินสามสิบปี ส่วนใหญ่เชื่อมั่นว่าตัวเองสวย ส่วนใหญ่จะเชื่อว่าตัวเองขายได้และมีทางเลือกเสมอ ซึ่งมันก็จริงในส่วนหนึ่ง สาวที่มีประสบการณ์จะเย่อหยิ่งน้อยลง แต่ลูกล่อลูกชนแพรวพราวเซฟตัวเองเก่ง ดูดเงินจากกระเป๋าไวมาก สาวอ่อนประสบการณ์จะหวงตัว ลูกล่อลูกชนไม่เท่าไหร่แต่ไม่ยอมอะไรง่าย ๆ นั่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ยอม ลูกค้าจะเจอไซด์ไลน์ถูกใจตอบสนองได้อย่างเต็มที่ จึงไม่ง่าย สาว ๆ ส่วนใหญ่อยากได้ลูกค้าไม่เรื่องมาก ไม่ตามเช็ค ไม่มาหาวันอารมณ์ไม่ดี ยอมให้เธอเสมอ ที่สำคัญจ่ายง่ายจ่ายหนัก ไม่ทักไม่ถามวุ่นวายนี่เรียกเทพบุตรเลยนะ 555แล้วมันจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อคนซื้อก็คาดหวังให้เอาใจ ตามใจ พูดง่าย คนขายก็หวังให้อีกฝ่ายจ่ายง่าย ๆไม่ต้องอธิบายมาก ไม่ต้องเทิดทูนตลอดเวลา ความสมดุลย์มันหายาก การผูกปิ่นโต จึงไม่ยาวนานไงจ๊ะ

ต่อให้ทั้งผู้ซื้อผู้ขายที่มีความต้องการเหมาะสมลงตัวประมาณตามหากันจนเจอ ชายหนุ่มเจอปิ่นโตอร่อยถูกปากถูกใจ หญิงสาวเจอคนดูแลใจป้ำไม่พูดมาก ทั้งคู่ตกลงปลงใจดูแลซึ่งกันเป็นระยะเวลาเท่านั้นเท่านี้ ดูเหมือนจะไปได้สวยใช่ไหม แต่… ไม่ใช่ย่ะ ! เพราะ ความสัมพันธ์ฉันคู่รักที่ว่ารู้อกรู้ใจ แชร์ความรู้สึกจากใจจริง ยังมีปัญหาไม่ลงรอย มีการถกเถียงต้องจูนกันครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นเรื่องปกติจริงไหม?

ความสัมพันธ์แลกเปลี่ยนซื้อขาย มีอะไรเหนี่ยวรั้งเจ้าคะ นอกจากผลประโยชน์ที่ต่างฝ่ายพึงพอใจ แต่คนอะนะ ความพอใจมันคงที่ซะเมื่อไหร่ มันก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ วันนี้อาจชอบที่พี่ดูแลดี ดี๊ ดี แต่อยู่ ๆ ไป รู้สึกว่าใจไม่ถึงพอ หรือพี่ชอบที่น้องเป็นคนง่าย ๆ ท่าไหนก็ได้ เอาใจเก่ง แต่…นานวันไปไม่มีอะไรใหม่ ก็เบื่อจนได้ คนสองคนมีความพึงใจในผลประโยชน์ระหว่างกัน เมื่อถึงวันประโยชน์ไม่สมอย่างเข้าใจ หรือสมอกสมใจฝ่ายหนึ่งจนถึงขีดของมัน ก็จบ ง่าย ๆ เหมือนที่ซื้อขายง่ายดายนั่นแหละหนา

ส่วนสำคัญคือ ความสัมพันธ์แบบซื้อขาย จะไม่มีการเปิดใจแท้จริง ต่างฝ่ายต่างระวังตัว ฝ่ายชายอาจไม่มีครอบครัวแต่…เขาคิดว่าตัวคือนายจ้าง เงินทำให้เขารู้สึกมีอำนาจเหนือกว่า เพราะงั้นการปฏิบัติต่อปิ่นโตต่อให้ดีขนาดไหนจะมีระยะห่าง ทั้งโดยฐานะที่เหมือนเป็นฝ่ายควบคุม จ่ายเงินซื้อมาต้องคอนโทรลได้ดิ ชิมิ และกันการเข้าถึงไม่ให้ผูกมัด ไม่ผูกพัน กันน้องงอแงงี่เง่าเข้าใส่ เป็นการป้องกันการเรียกร้องที่อาจตามมาไม่มีหยุด ซึ่งเป็นข้อดีนะ เพราะคนเลี้ยงไก่อ่อนน้ำตาตกในมานักต่อนัก

เจอสาวสัญชาติดูด เหมือนเอาน้ำถมทะเลทรายมันจะอิ่มได้ไง ยิ่งเททั้งเงินทุ่มทั้งใจ แต่สาวหวังแค่สุขสบายไม่สนน้ำจิตน้ำใจอันใดทั้งสิ้น ก็บรรลัยสิครัชคุณ บอกตรง ๆ สาว ๆก็มองคนเลี้ยงเป็นถุงเงิน เป็นตู้เอทีเอ็ม จะให้ผูกพันเห็นอกเห็นใจ เอิ่ม…โคตรเพ้อค่ะบอกเลย

ฝ่ายหญิงก็ต้องระวังตัวสูง ท่องไว้เสมอ ว่าตัวเองทำงานหาเงิน เงินมาก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน ทำใจดี ใจอ่อน เข้าอกเข้าใจไปก็เท่านั้น มีอะไรซ่อนอยู่ข้างหลังอีกบ้างจะรู้ได้ไง ดีด้วยแทบตายมันเอาเราเป็นลูกเป็นเมียซะเมื่อไหร่ ต่อให้เอาแต่เราไม่ชอบผู้ชายกลิ่นแบบนี้ ให้นอนด้วยตลอดชีวิตคงคิดจนตัวตาย ไม่ใช่เรื่องเกินจริงนะคุณ

งานคืองาน แลกเปลี่ยนคือแลกเปลี่ยน ซื้อขายมีระยะเวลาชัดเจน เลิกก็ลากัน จบ ๆ ไป ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายไปตามที่ตัวพอใจ ไม่หวนอาลัยไม่ใส่ใจจำ ก็แค่อีกหนึ่งงานที่ปิดจ๊อบแล้วจบกัน…

สาวไซด์ไลน์มืออาชีพ มีลูกค้าติดพัน อาจไม่ผูกปิ่นโตใช่ว่าจะตัดวงจรนายหน้าได้ง่าย ๆ คุณคะ ผู้ชายชอบเที่ยวโสเภณี ไม่ซ้ำกับหน้าเดิมเป็นปี ๆ หรอกค่ะ บางคนตอนไม่มีแฟนก็อาจจะคลั่งไคล้สาว SL. อะไร ยังไง เท่าไหร่ ไม่ว่ากัน แต่พอมีคนรัก ไซด์ไลน์ต่อให้เด็ดแค่ไหนก็ต้องระเห็จออกจากชีวิต มันเป็นเรื่องธรรมดา ลูกค้าเที่ยว ๆ อยู่กับเอฯ เจ้านี้ โมฯนี้ ร้านนี้ ถึงจุดหนึ่งไปมีครอบครัว เขาก็ไม่กลับมาเหลียวแล อยากจะลืม ๆ เสียด้วยซ้ำ

เพราะฉะนั้นอาชีพนี้ ให้ทำงานดีแสนดี มีลูกค้าช่วยโฆษณาปากต่อปาก แต่ไม่มีอัตราก้าวหน้านะยะ งานใช้ร่างกาย ยิ่งรับงานก็เท่ากับยิ่งใช้งานซึ่งมันใช่ว่าดี มีแต่ทรุดโทรมผุพังลงเรื่อย ๆ เพราะงั้นที่ว่าขายดี ๆ มันก็แค่แป๊บบบบเดียว ช่วงเวลาวูบเดียวเอง เผลอแวบเดียวที่เคยมีลูกค้าจอง ๆ กลายเป็นต้องวิ่งรอกโทรหาโมฯ โทรง้อเอฯแทบตายกว่าจะได้สักงาน ยิ่งเคยไปทำสันดานเหยียบหัว ทำหยิ่งเชิดใส่ ช่วงขายดี ๆ ไม่มีน้ำใจกับพวกนายหน้าล่ะก็…หึหึ หากตั้งตัวไม่ได้ ออกจากวงการไม่ทัน ระยะยาวซวยนะน้องนะ บอกไว้เลย

ไซด์ไลน์ราคาแพงช่วงขาขึ้นเหมือนจะรู้จักคนเยอะ อยู่แต่ที่หรู ๆ ชีวิตเหมือนอยู่บนฟ้าระยิบระยับแวววาวทั้งแก้วแหวนเงินทองหาง๊ายง่าย วันหนึ่ง ๆทำเงินหลักหมื่น เดือน ๆ ได้เป็นแสน ท่านคนนั้น พี่คนนี้ เสี่ยคนนู้น หนูรู้จัก บลา ๆๆ แต่เชื่อเถอะ วันที่เดือดร้อนจริง ๆ ไอ้ที่ว่ารู้จัก ๆ ทั้งรักทั้งสงสารเรียกใช้งานตลอด ๆ มันยื่นมือช่วยสักกี่ราย ต่อให้ช่วยก็แบบเสียไม่ได้ ก็ต้องเข้าใจด้วย ใครจะกล้าออกตัวช่วยผู้หญิงขายตัว ใครจะอยากบอกว่าตัวเองข้องแวะกับโสเภณี

จะไซด์ไลน์นอกหรือในอ่าง หรือเป็นเมียเช่าแบบที่มีคนเลี้ยงผูกเดือน อันที่จริงก็คือผู้หญิงขายตัว ถ้าเถียงว่าไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว ช่วยตอบทีเถอะ ถ้าเขาไม่จ่ายตังค์จะยังอ้า…ให้ไหม…เขาจ่ายน้อยไม่ค่อยพอใจ มีคนจ่ายมากกว่า พร้อมถีบหัวส่งทันทีหรือไม่… เงินขาดมือเมื่อไหร่ สิ่งแรกคิดถึงอะไร ถ้าเปิดคอนแทคในโทรศัพท์ไล่ดูชื่อผู้ชายที่จ่ายง่าย ๆ ล่ะก็ คุณคือโสเภณีค่ะ ไม่ต้องพยายามประดิษฐ์คำเวิ่นเว้อ…หลอกตัวเอง !

ตอนหน้า…อยากรู้ใช่ไหม หาเงินได้เดือนเป็นแสน เอาไปทำอะไรกันหมด เป็นฉันนะ เก็บเดือนละห้าหมื่น กัดฟันทำงานปีหนึ่งได้ครึ่งล้าน หลับหูหลับตาอดทนเก็บ ๆ สักหน่อย มันก็ออกจากวงจรนี้ได้แล้วนี่ ทำไมไม่รู้จักคิด !

5555555555555555 คิดสิคะ แต่มันทำไม่ได้ พี่ไม่อยู่ตรงนี้ พี่ไม่เข้าจัยนู๋

หาเงินได้ตั้งมากมาย ทำไมไม่รู้จักเก็บ ??? อีกหนึ่งคำถามฮิตจาก เอ้าท์ไซเดอร์ คริ คริ ทุกงานทุกอาชีพ ทุกชีวิตต่างมีต้นทุน เป็นผู้หญิงขายบริการก็มีต้นทุน บางทีคุณ ๆ อาจต้องทำความเข้าใจอีกสักเล็กน้อย คงไม่มีใครคิดกระมัง แค่นอนให้ผู้ชายระบายหื่นมันไม่ต้องมีค่าอะไรอย่างอื่น?

ผู้หญิงกลางคืนที่หมายความถึง ผู้หญิงทำงานบริการมีต้นทุนอะไรบ้าง อิฉันขอแยกงานบริการโดยสาว ๆ เพื่อให้คนที่ไม่เข้าใจเห็นภาพง่ายขึ้น สาวนั่งดริ๊งก์ กับพีอาร์ชงเหล้า ก็คือ ผู้หญิงนั่งดื่มเป็นเพื่อนลูกค้าหรือยืนชงเหล้าบริการลูกค้า กลุ่มนี้ทำงานในค๊อกเทลเลานจ์ กับร้านที่เขาเรียกว่านั่งชิล…??? และเลานจ์ปัจจุบัน ไม่ขายตัว เอิ่ม…หมายความว่าร้านไม่มีการจัดซื้อจัดหาค้าประเวณีจ้ะ แต่…เด็กจะแอบรับจ๊อบไปกับลูกค้าหรือไม่ … ไว้จะเล่าเมื่อถึงตอนของเลานจ์นะคะ เพราะเลานจ์สมัยนี้ก็…มีอะไรอัพเดทน่าดูชม แฮ่ ๆ

หมอนวด ในอาบอบนวด ซึ่งน้อยคนมากที่จะนวดเป็น เพราะงานหลักคือรับจ้างให้นาบ เคลียร์นะคะ อิอิ

SL.นอกอ่าง ชัดเจนว่าให้บริการทางเพศโดยไม่มีร้านประจำ รับงานอิสระผ่านนายหน้า นวดปู๋ มีทั้งให้ร่วมประเวณีและแค่สำเร็จความใคร่ด้วยมือ

สาว ๆ เหล่านี้มีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง คุณคิดว่าน้อง ๆ ขายอะไร ขายความสวยใช่ไหม ความสวยมีต้นทุนหรือไม่? มีแน่นอนเจ้าค่ะ สมัยนี้อยากสวยไม่ยากขอให้มีตังค์ โมดั้ง เหลากราม ร้อยไหม โบท๊อกซ์ ฉีดฟิลเลอร์ อัพนม ดูดไขมัน กินวิตามินบำรุง ฯลฯ

เสื้อผ้า หน้าผม เครื่องสำอาง ทุกอย่างใช้เงิน ซึ่งหลายคนต้องบอกว่าผู้หญิงอาชีพไหน ๆ ก็รักสวยรักงามต้องจ่ายค่าดูแลตัวเองอยู่แล้ว ถ้าอย่างนั้น ถามหน่อย ระหว่างคนใช้ความสวยเป็นทุนรอน กับคนใช้แรงงานแรงปัญญาเป็นต้นทุน คุณคิดว่าค่าใช้จ่ายเสริมความงามเท่ากันหรือไม่ หรือของกลุ่มไหนจะมากกว่ากัน ?

เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น อิฉันจะลำดับชีวิตของสาว ๆ คนกลางคืนให้รับรู้นะคะ ที่จะยกตัวอย่างต่อไปนี้คือ สาว ๆทำงานมีร้าน ไม่ใช่ไซด์ไลน์นอก หรือพวกปิ่นโตนะจ๊ะ บอกตรง ๆ ค่ะ เห็นคอมเม้นท์ว่า ควรประหยัดอย่างนู่น นี่ ทำแบบนี้สิ แบบนั้นสิแบบว่าถ้าเป็นในอุดมคติ ก็โอเคค่ะ อิฉันเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็น แต่…ลองเป็นคุณรายได้เกินเดือนละห้าหมื่น คุณอยากอยู่ห้องพัดลมลึกสุดซอยไหม เดี๋ยวนี้อพาร์ทเม้นท์ทำเลดี ๆ เดินทางสะดวก ค่าเช่าบวกน้ำไฟเกินห้าพันนะเจ้าคะ ให้นั่งมอร์ไซค์วินเวลาตีสองตีสามแถมบางคืนเมาอีก ไหวไหมนั่น ? ค่ากินละคะ กินไม่เยอะค่ะ เน้นนอน 555555 แต่ ๆ กินที กินดี ๆ อะไรที่เขาว่าเจ๋ง หากคุณหาเงินได้มีปัญญาจ่าย คุณจะกินไหม ? นี่แค่กินอยู่เบา ๆ นะตัวเธอว์

มาดูค่าใช้จ่ายรายวันกันดีกว่า
ค่าเดินทาง งานกลางคืนจะมางกรอโหนรถเมล์หรือนั่งมอไซค์ตอนเมา ๆ มันไม่ใช่เรื่องนะเธอ… เพราะงั้นค่าแท็กซี่ตีว่าวันละสองร้อย ค่าแต่งหน้าทำผม ที่ร้านมีบริการแต่ก็ต้องทิป หรือบางร้านเปิดให้ทีมช่างหน้าผมเข้าประมูล ผู้ประมูลได้ไปเก็บตังค์เด็กอีกที สาว ๆ จ่ายแบบประหยัด ๆ วันละ สองร้อย กำลังสวย ๆ สรุป เฉพาะค่าเดินทางบวกทำสวยรายวัน ตกวันละ 4-500 บาท

การลงทุนเพื่อส่งเสริมอาชีพมีอะไรบ้าง…เสื้อผ้า เครื่องประดับที่ใช้ ขายความสวยตัวเอง ขายบุคลิก จะใส่เสื้อมอซอ ลูกค้าที่ไหนจะเรียกใช้บริการ ต่อให้ไม่ใช่แบรนด์ มันก็ต้องซื้อใส่ให้ดูใหม่ ดูสวยงามทันสมัย นำสมัย ค่าใช้จ่ายตรงนี้ไม่น้อยนะจ๊ะ(เด็กเลานจ์คชจ.เสื้อผ้า หนักนะคะ ถูกบังคับซื้อด้วยค่ะ เผื่อคนไม่รู้) เพราะฉะนั้นค่าเสื้อผ้า ถือเป็นค่าใช้จ่ายประจำและจำเป็นค่ะ เครื่องสำอาง น้ำหอม อันนี้คืออุปกรณ์หลักนะยะ น้ำหอม cc. ตลาดนัด ไม่ไหวม้าง เพราะไม่ได้ดมเองคนเดียว ลูกค้าฉุนขึ้นมาล่ะแย่เลย ต้องลงทุนหน่อย เครื่องสำอางไม่ถึงขั้นเคาน์เตอร์แบรนด์ทุกชิ้น แต่ก็ต้องระวังนะคะ หน้าพังหมดทางทำมาหากินนะเธอว์ สปาเท้า นวดหน้า สปาผม ทำเล็บ อบผิว ฯลฯ ไซด์ไลน์ราคาแพงต้องรู้จักดูแลตัวเองเป็นประจำค่ะ ลงทุนเพื่องานเดือนละหนึ่งหมื่นอย่างต่ำ เน้นว่าอย่างต่ำค่ะ

อ่ะ…มาสรุปกัน…
ค่าใช้จ่ายเฉพาะเดินทาง + หน้าผม ตกวันละ 400 – 500 ตัดวันหยุดไป คิดซะว่าเดือนละหมื่น
ค่าเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย เครื่องสำอาง นวดหน้านวดตัว สปาหัวจรดเท้า เดือนละหมื่น
ค่าที่พักเดือนละ…ตีซะว่า ห้าพัน
ค่ากินแบบ…สามัญ เดือนละ ห้าพัน
ค่ากินแบบ…เพื่อความบันเทิง ห้าพัน
คนเรามันก็ต้องผ่อนคลายบ้าง ทำงานหาตังค์ได้ขนาดนี้จะไม่ให้ปรนเปรอตัวเองเชียวหรือ…
รวม ๆ ตกเดือนละ?…3-4 หมื่นบาทจ้า

ที่ว่ามานั่นคือต้นทุนปกตินะคะ…ยังไม่รวมศัลยกรรม ที่ต้องเติม ต้องแก้ ต้องปรับ เพื่อรักษาสภาพนะเธอว์จ๋า บอกเลยอาจต้องเก็บตังค์เพื่อส่วนนี้เดือนละหมื่น ยิ่งค่าตัวสูง ด้วยนิสัยผู้หญิงและเพราะงาน การลงทุนเพื่อความงามจะสูงเป็นเงาตามตัว หาได้เดือนละห้าหกหมื่น เดือนไหนเผลอมือเติบ ถอยกระเป๋าใหม่ ซื้อแบรนด์เนมคอลเลคชั่นล่าสุด เดือนถัดไปชักหน้าไม่ถึงหลังง่าย ๆเลยจ้ะ และจะบอกว่าเฉลี่ยแล้วสาว ๆ ทำงานกลางคืนระดับทั่วไปก็หาเงินได้ประมาณนี้ค่ะ จะเห็นได้ว่าค่ากินอยู่ บำรุงบำเรอตัวเอง มันไม่ได้โอเวอร์อะไรหรอกคุณ

ผู้หญิงกลางคืนที่ทำเงินได้น้อยกว่านี้ก็มี ไม่ใช่ไม่มีนะจ๊ะ แต่มีน้อยใช้น้อย ทุกอย่างจะลดหลั่นตามสภาพแหละจ้ะ ข้างบนนั้น เป็นค่าใช้จ่ายปกติไม่ได้หมายความจะเป๊ะตามนี้ทั้งหมดนะคะ บางคนมากกว่านี้ น้อยกว่านี้ แต่…ต้นทุนของพวกเธอก็ราว ๆ นี้จ้าาาาาา

มันก็ปกติธรรมดา จริงอยู่อาจจะดูมากกว่ามนุษย์เงินเดือนทั่วไป แต่มันก็สมกับที่เขาหาได้นะคะ ลองเปรียบกับคนส่วนใหญ่ก็ได้ วันที่เงินเดือนห้าพัน อาจอยู่ได้แม้ไม่สบายแต่ก็รอด วันหนึ่งมีรายได้เดือนละหมื่น ถามว่ามีกี่คนเหลือเงินเก็บเดือนละห้าพัน?

คนเราหาได้มาก มันก็มีที่ให้ใช้มาก เราต่างคนต่างก็มีเหตุผลในการซื้อความสะดวกสบายของตัวเองทั้งนั้น ใช่หรือไม่?ความสบายใคร ๆ ก็ชอบ แต่บางคนยอมลำบากก่อนเพื่อจะสบายทีหลัง บางคนเห็นทางสบายง่าย ๆ ก็โผเข้าใส่ไม่คิดหน้าคิดหลัง บางคนลดความสบายลงบ้าง เผื่ออนาคตที่ไม่จีรัง ถึงได้บอกไง คนคิดได้มันก็คิดได้เอง คนคิดไม่ได้พูดให้ตายมันก็ไม่ฟัง ธรรมดาของคนค่ะ ฉะนั้นไม่ต้องคิดแทนใคร ไม่ต้องตัดสินใคร รับรู้ไว้ก็พอเนอะ ๆ

อ่อ…ส่วนพวกที่หาได้เดือนละแสนอัพ เขาไม่ขาดแคลนแต่ไม่เหลือเก็บเพราะ… ค่าเคมีมันแพง 555555555 พี่ไม่เข้าใจ นอนกับผู้ชายแปลกหน้าทุกวัน พี่คิดว่ามันง่ายเหรอคะ มันก็ต้องบิ้วท์กันบ้าง แหม่… แถมอีกนิด สาวผูกปิ่นโต อาจจะลดค่าใช้จ่ายเดินทางและอื่น ๆ แต่ค่าสันทนาการเพิ่มมาแทน เวลาว่างมันเยอะ มีเวลาใช้เงินมากตามไปด้วย พี่นี่ก็…ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย 5555

เพราะฉะนั้นใครที่คิดจะทำ ไซด์ไลน์ คิดดูให้ดี ๆ นะคะ หาได้เยอะ น้องมีที่ให้ใช้โคตรเยอะ พี่มั่นใจ ! จะมาโกย ๆ เก็บ ๆ คิดว่าเหลือ ๆ โถ ๆ แม่นู๋จ๋า…พี่ยังไม่ได้พูดถึงการแข่งขันที่มันส์โคตรๆ ค่ะ การแข่งระหว่างร้าน ระหว่างโมฯ ระหว่างเด็ก การหลอกล่อลูกค้า จะว่ากันในโอกาสต่อไป (ถ้าไม่ลืมอะนะ แฮ่ ๆ)

ขอบคุณที่มา : ตามติดชีวิตเด็กอ่าง