ตำนาน เห้งเจีย จอมอิทธิฤิทธิ์

เห้งเจียเดิมเป็นหินที่ถูกแสงสุริยันจันทราอาบมากว่า 1,000 ปี วันหนึ่งจึงแตก และมีลิงตัวหนึ่งกระโดดออกมา ลิงตัวนั้นจึงได้ไปอยู่กับฝูงลิงที่เขาไม้ผล (เขาฮวยก๊วย จีนกลางว่า เขาฮัวกั่ว) และตั้งตัวเป็นหัวหน้าฝูง บรรดาลิงในฝูงนับถือเป็นท่านอ๋อง ฉายา "มุ้ยเกาอ๋อง" (พญาวานรโสภา) วันหนึ่ง ลิงหินตัวนี้เห็นลิงในฝูงตัวหนึ่งตายลงด้วยความแก่ จึงเกิดความคิดจะออกเดินทางไปหาวิชาที่จะไม่ทำให้เจ็บ ไม่ทำให้ตาย จึงออกจากฝูงเดินทางเสาะแสวงหาผู้รู้ไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็พบกับพระพุทธสาวกรูปหนึ่งนามว่า "โผเถโจ๊ซือ" คือ พระสุภูติ (菩提祖師 - सुभूति - Subhuti)" เมื่อเซียนรับเป็นศิษย์ ได้ฝึกวิชาต่าง ๆ เช่น การแปลงกายที่แปลงได้ 72 ร่าง, ตีลังกาได้ไกลกว่า 300 ลี้, ยืด-หดตัวได้, ถอนขนเสกเป็นของต่าง ๆ, ขี่เมฆวิเศษ เป็นต้น พร้อมกับตั้งชื่อให้ว่า "ซึงหงอคง" 

 

เมื่อฝึกวิชาสำเร็จแล้ว หงอคง เกิดลำพองใจ ไปอาละวาด อวดวิชาตามสถานที่ต่าง ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่งสวรรค์หรือบาดาล ทำให้ 3 โลกปั่นป่วนไปหมด ทั้งยังสร้างความปั่นป่วนแก่บรรดาเทพเจ้าบนสวรรค์เป็นอย่างมาก เง็กเซียนฮ่องเต้(มหาเทพผู้เป็นใหญ่บนสวรรค์ตามความเชื่อชาวจีน) ส่งทหารสวรรค์นับ 10 หมื่นนาย และเทพต่าง ๆ ไปจับ ก็จับไม่ได้ กลับถูกเห้งเจียปราบกลับมาจนเข็ดเขี้ยวตามๆกัน แม้แต่ นาจา ผู้เก่งกาจของขุนพลสวรรค์ก็ยัง ไม่สามารถเอาชนะหงอคงได้  ในที่สุด เง็กเซียนฮ่องเต้ ต้องยอมให้เห้งเจียขึ้นเป็นใหญ่ พร้อมตั้งให้เป็น "มหาเทพ" (ฉีเทียนต้าเซิ้น แปลตามตัวว่า ผู้ยิ่งใหญ่เสมอฟ้าดิน) จากเดิมที่เป็นเพียงคนเลี้ยงม้า (ปี้ม่าอุน) หงอคงได้รับมอบหมายให้มีหน้าที่ดูแล สวนลูกท้อบนสวรรค์ แต่ก็ยังเหิมเกริมไม่เลิก ในที่สุดหงอคงก็ป่วนสวรรค์จนวุ่นวายอีกครั้ง โดยการแอบกินลูกท้อสุกจนหมดสวน ดื่มสุราสวรรค์ ขโมยยาอายุวัฒนะของเทพเจ้าดาวพระศุกร์กินจนหมดห้องและขู่ว่าจะถล่มสวรรค์ให้พินาศ 

 

 

เมื่ออับจนหนทาง สุดท้ายแล้วสวรรค์ต้องขอไปอัญเชิญขอพึ่งบารมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า(หรือที่ชาวจีนเรียกพระพุทธองค์ว่า พระยูไล 如来佛 )ให้มาช่วยปราบ แต่หงอคงก็หาได้กลัวไม่ หงอคงอ้างว่าเง็กเซียนฮ่องเต้หรือเทพใดๆก็สู้ตนไม่ได้เอง ดังนั้นตน ก็มีสิทธิที่จะครอบครองสวรรค์ องค์พระพุทธเจ้า จึงตรัสแก่หงอคงว่า “เอ้า เจ้าอวดว่าฤทธิ์มากนัก เอาอย่างนี้ ขึ้นมาบนพุทธหัตถ์ ของเราตถาคตนี่ ถ้าเจ้ากระโดดออกไปพ้นฝ่ามือเราได้ เราก็จะเจรจากับเง็กเซียนฮ่องเต้ให้ยอมให้เจ้าครองสวรรค์ต่อไป” หงอคงก็หัวเราะ จึงตอบพระองค์ไปอย่างสุดแสนที่จะจองหองว่า "ฮ่าๆ ไม่ ต้องออกไปแค่พ้นอุ้งมือของท่านแค่นี้หรอก เดี๋ยวจะเหาะไปให้จนสุดขอบสวรรคโลกเลยทีเดียว ว่าแล้ว หงอคงก็สั่งให้ “ก้อนเมฆกายสิทธิ์” ยานคู่ชีพให้เหาะและ พาไปที่สุดขอบโลกทันที ก้อนเมฆกายสิทธิ์พาหงอคง เดินทางมา ไกลมากโขอยู่ และยังเดินทาง ต่อไปเรื่อย ๆ เพราะไม่มีทีท่าว่าจะหาที่สุดขอบโลกได้เลยสักที แต่เมื่อเหาะ พามาได้ไกลมากพอดู หงอคงก็แลเห็น มีเสาปักอยู่ 5 ต้น เสาทั้ง 5 ได้ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าลิบๆ ด้วยความดีใจ และเข้าใจผิดคิดว่าเสาทั้ง 5 ต้นนั้น คือจุดที่กำหนด บอกถึงที่สุดขอบโลกอย่างแน่นอน คิดเอาว่า คราวนี้ตนชนะแน่แล้ว และเพื่อความรอบคอบ จึงเข้าไปเขียนชื่อ ของตัวเองไว้เป็นที่ระลึกด้วยว่า " หงอคง " และยังได้ฉี่ลดที่ต้นเสาอีกด้วย หมายให้เป็นหลักฐานอ้างอิงกับพระพุทธองค์ และได้เหาะย้อนกลับมาที่เดิมอีกครั้ง องค์พระพุทธเจ้ามิได้ตรัสอะไร ได้แต่ยกพระหัตถ์ ของพระองค์ขึ้นให้หงอคงดูที่นิ้วพระหัตถ์ของพระองค์นั้น ปรากฏอักษรคำว่า "หงอคง " ที่หงอคงได้เขียนเอาไว้ ปรากฏหลา ให้เห็นอยู่ แล้วก็ไม่ต้องบอกอะไรก็รู้อยู่แก่ใจว่า ไม่ว่าหงอคง จะเหาะออกไป ให้ไกลแค่ไหน แท้จริงแล้ว มันก็ยังคง บินเหาะอยู่ แต่ในบริเวณหรือในพระหัตถ์ขององค์พระพุทธเจ้าแค่นั้นเองหงอคงเหมือนจนแต้มที่จะโต้เถียงจึงยอมรับผิดและยอมพ่ายแพ้ไปโดยปริยาย จึงโดนลงโทษ โดยถูกพระพุทธหัตถ์สะกดให้หงอคงถูกจองจำใต้ภูเขา “โกเคียว” หรือหุบเขา 5 ธาตุเป็นเวลา 500 ปี พระพุทธองค์ตรัสว่าหงอคงจะพ้นโทษได้ก็ต่อเมื่อ มีพระรูปหนึ่งธุดงค์ผ่านมาเมื่อเวลาผ่านไป 500 ปี

 

 

วันหนึ่งก็มีพระองค์หนึ่ง จำเป็นต้องเดินทางผ่านมาทางนี้พอดี พระ องค์นั้นก็คือ “พระถังซัมจั๋ง” หงอคงจึงอ้อนวอนขอให้พระถังซัมจั๋ง ช่วยปลดปล่อยตน แล้วจะยอม เป็นบริวาร ติดตามไปทุกหนทุกแห่ง เพื่อปกป้องคุ้มครอง ให้พ้นจากอันตรายเป็นการตอบแทน พระถังซัมจั๋ง จึงได้ช่วย หงอคงออกมา หงอคงจึงได้ เดินทางไปกับพระถังซัมจั๋ง ระหว่างทางก็มีหัวหน้าหมู่บ้านมาพบ และขอความช่วยเหลือ โดยเล่าว่า ปิศาจหมู (ตือป๊วยก่าย) ลักพาตัวลูกสาวไปเพื่อจะเป็นเจ้าสาว หงอคงจึงไปจัดการ ใช้ไม้กระบองตีจนน่วม จนตือป๊วยก่ายต้องยอมแพ้ และขอออกเดินทางร่วมไปด้วย ทั้งสามจึงออกเดินทางต่อ จนมาถึงแม่น้ำสายหนึ่ง ทั้งสามจำเป็นจะต้องข้ามฟากไป อยู่น้ำในแม่น้ำก็เกิดวนขึ้นมา อย่างประหลาด ด้วยฤทธิ์ของปิศาจซัวเจ๋ง ที่เป็นเจ้าของแม่น้ำสายนั้น ซัวเจ๋งจึงได้ปะทะกับ หงอคงและตือป๊วยก่าย ทั้งสองช่วยกัน ทุบตีซัวเจ๋งจนน่วม ซัวเจ๋งจึงยอมแพ้อย่างราบคาบ และเมื่อทราบถึงสาเหตุว่าทำไม พระถังซัมจั๋ง จึงจำเป็นจะข้ามฟากแม่น้ำไปแล้ว จึงเกิดความศรัทธา ขอร่วมเป็นบริวารและขอติดตามไปด้วยอีกตนหนึ่ง

 

 

ระหว่างทาง พระถังซัมจั๋ง และบริวารทั้งสามต่างก็พบกับอุปสรรคมากมายนานัปการ แต่ด้วยแรงศรัทธา และมีบริวารที่เก่งกาจ อย่างหงอคง ตือป๊วยก่าย และซัวเจ๋ง ในที่สุดขบวนของ " พระถังซัมจั๋ง " และบริวาร ก็ได้เดินทางมาได้จนถึง " ชมพูทวีป " และได้อัญเชิญพระ ไตรปิฎกกลับสู่ประเทศจีน ได้อย่างปลอดภัย ตามจุดมุ่งหมาย และหน้าที่อย่างสมบูรณ์ และพร้อมสำเร็จด้วยแรง ศรัทธาสนับสนุนของบริวารทั้งสาม ซึ่งถึงแม้ว่าจะเป็น หรือจัดอยู่ในจำพวก ของปีศาจก็ตาม อย่างน่ายกย่อง และน่าสรรเสริญที่สุดท่านซุนหงอคง บำเพ็ญเพียรจนสำเร็จมรรคผล กลับคืนสู่ดินแดนสวรรค์ พระนามเต็มของท่านบนดินแดนสวรรค์คือ “เจ้เทียนไต่เส่งปุดจ้อ” ได้รับตำแหน่งเป็นเทพเซียน เฝ้ารักษาด่านสวรรค์ มีอำนาจเทียบเท่าท้าวสักกะเทวราช ตราบจนปัจจุบัน