ถึงเวลาที่เขา...พักได้รึยัง ?

31 กรกฎาคม 2556 (22:41)โพสท์โดย ญิ๋งกุ๊ก

แม่คือ .. คนแรกทีเห็นเรา
แม่คือ .. คนแรกที่พูดกับเรา
แม่คือ .. คนแรกที่เจ็บเพื่อเรา
แม่คือ .. คนแรกที่กอดเรา
แม่คือ .. คนแรกที่เลี้ยงเรา
แม่คือ .. คนแรกที่รักเรา

รักท่านให้มากๆ ~ ♡

วันนี้เราเกิดมา...เพื่ออะไร
วันนี้เราเกิดมา...อยู่เพื่อใคร
คิดแล้วอย่าลืม...ผู้ที่ประเสริฐที่บ้านหล่ะ
บิดา มารดา...หอมแก้มท่านสักครั้ง ก็ยังดี
ทำซะบ้าง แล้วท่านจะให้พรอันประเสริฐกับเรา

วันใดที่ว้าเหว่และเงียบเหงา
ขอเจ้ากลับคืนมาเถิดหนา
แม่คอยรับซับน้ำตา เยียวยารักษาแผลใจ
หญิงแก่ๆ คนนี้ยังคอยอยู่
เอ็นดูลูกเสมอเจ้ารู้ไหม
ไม่เคยคิดมุ่งร้ายหมายพิษภัย
มีแต่ให้กับให้ด้วยใจจริง

สุขทุกข์อยู่ ที่ใจ มิใช่หรือ
ถ้าใจถือ ก็เป็นทุกข์ ไม่สุกใส
ถ้าไม่ถือ ก็เป็นสุข ไม่ทุกข์ใจ
เราอยากได้ ความสุข หรือทุกข์นา

เกิด .. มาแล้ว ต้องสู้ รู้มานะ
แก่ .. จวนละ สังขาร ทำทานไว้
เจ็บ .. เพราะประมาท หรือกรรม ต้องทำใจ
ตาย .. หาใช่ หมดกรรม เพียงหมดเวร

เราเกรงใจคนอื่น..
แต่ไม่เกรงใจตัวเอง

เราทะนุถนอมใจคนอื่น..
แต่ไม่เคยถนอมใจตัวเอง

เราดูแลใจคนอื่น..
แต่ไม่เคยดูแลใจตัวเอง

เราแคร์ใจคนอื่น..
แต่ไม่เคยดูแลใจตัวเอง

พอได้แล้ว...ถ้าเหนื่อยก็พักเสียบ้างนะ !!