การใช้ชีวิตคนเดียวมานาน มันทำให้ฉันเกือบลืมความรู้สึก อะไรบางอย่างไป

แต่..ฤดูหนาวปีนี้ กลับทำให้ฉันรู้สึกแปลก ๆ

ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ นานแค่ไหนนะ ที่ไม่เคยเป็นแบบนี้ 

 

เธอเป็นใคร? ทำไมน่ารักจัง...

หลังจากวันนั้น

เราเจอกันครั้งแล้ว ครั้งเล่า จนความรู้สึกดี ๆ พอกพูนเคลือบเส้นเลือดเลี้ยงหัวใจจนมิด

เราคบกันดีไหม? เธอถามฉัน...ฉันยิ้มแทนคำตอบ

( แอบภาวนาขออย่าให้เป็นเพียงฝัน )

เราเริ่มเรียนรู้กันและกัน

เธอชอบดูบอล...ฉันชอบดูข่าว

เธอชอบฟังเพลง...ฉันชอบอ่านหนังสือ

เธอชอบกินซูชิ...ฉันชอบกินบะหมี่

เธอชอบเล่นเกม...ฉันชอบวาดรูป

เราชอบต่างกัน แต่...เราก็เข้าใจกัน

จนวันหนึ่ง...ฉันพร้อมที่จะบอกความลับกับเธอบางอย่าง

พร้อมจะฟังแล้วใช่ไหม?  เธอแอบอมยิ้ม

ฉันชอบเธอนะ ... ตลอดเวลาที่คบกัน ฉันมีความสุขมาก

มากจนไม่คิดว่า " ผู้ชาย " คนไหนจะมีความสุขเท่า

ผู้ชาย!! ใช่จ้ะ...ผู้ชาย เธอฟังไม่ผิดแล้วล่ะ

ฉันเป็น...ผู้ชาย

เธอเงียบ...ฉันเงียบ

เธอเริ่มเดินหันหลัง ... ค่อย ๆ เดินจากไป จากไป จากไป

ฉันพอจะเข้าใจความรู้สึกเธอดี

 

ขอโทษนะ ... ถ้าสิ่งที่ฉันเป็น มันทำร้ายจิตใจเธอมากขนาดนี้

ขอโทษ ... ที่ทำให้เธอผิดหวัง เสียความรู้สึก

ขอโทษ ... ที่ฉันเป็นในสิ่งที่เธออยากให้เป็นไม่ได้

เพราะเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะใครได้ตลอด ถ้าสิ่งนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง

เพียงแค่เธอเปิดใจ...เธอก็จะเข้าใจ

ยิ่งเรารู้จักใครสักคนมากขึ้นเท่าไหร่ เรายิ่งต้อง " ยอมรับในสิ่งที่เค้าเป็น " มากขึ้นเท่านั้น

ลองถามใจตัวเองดูว่า..เรารักเค้าเพราะอะไร?

....... 

 รักในสิ่งที่เค้าเป็น...แล้วเค้าก็จะรักในสิ่งที่เราเป็นเช่นกัน  

 

เครดิต การตูน i phan