วัดจะทิ้งพระ วัดโบราณนับพันปี

วัดจะทิ้งพระ อ.สทิงพระ จ.สงขลา วัดสำคัญ เก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองสทิงพระ สร้างเมื่อปี พ.ศ.1542 (อายุ 1,023 ปี) ได้รับการบูรณะสมัยกรุงศรีอยุธยา

คำว่า "จะทิ้งพระ" กร่อนมาจากสทิงปุระพาราณสี ชื่อเมืองเก่าพัทลุง เมื่อกาลเวลาผ่านมานับพันปี ชื่อสทิงปุระจึงกร่อนมาเป็นจะทิ้งพระ และสทิงพระ

อีกข้อสันนิษฐาน คำว่าสทิงอาจมาจากคำว่าสทึงหรือสตึงในภาษาขอม ที่แปลว่า ท่า อาจจะมาจากคำว่าสทึงเปรี๊ยะ ที่แปลว่า ท่า(เรือ)(สำหรับ)พระ เหมือนกับสทึงหม้อ (สทิงหม้อ) ตำบลหนึ่งในอ.สิงหนครที่มีชื่อเสียงในเรื่องเครื่องปั้นดินเผามานาน ซึ่งในอ.สทิงพระยังมีคำภาษาขอมอีกหลายคำเช่น คำว่าตระพัง ที่หมายถึงสระ เช่นพังเหม็ด(เสม็ด),พังเภา,พังจิก

ภายในวัดมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หลายแห่ง เช่น พระมหาธาตุเจดีย์คอคอดทรงระฆัง ซึ่งบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ

ภายในพระวิหาร ประดิษฐานพระพุทธไสยาสน์ และยังมีหอระฆัง ที่สร้างสมัย ร.5 ที่ฐานมีลายปูนปั้น รูปหนังตะลุง ศิลปะพื้นบ้านชาวใต้