บอกเล่า..เรื่องลาว...

"...ປະເທດລາວເປັນປະເທດໜຶ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກໄປ:) … "

ประเทศลาวเป็นประเทศหนึ่งที่ผมชอบไป :]
อัลบัมนี้ก็จะนำภาพมารวมไว้ตั้งแต่แบ็คแพ็คไปครั้งแรก และครั้งต่อๆไปเลยละกัน...

การเดินทางแต่ละครั้งของผมนั้นเรียบง่าย ... เน้นไปทางวิถีชีวิต และมิตรภาพกับชาวบ้าน
ผมได้มิตรภาพที่ประทับใจจากที่ลาว ...ทุกครั้ง..

ป่ะไปลาวกัน....
#NitVigator #theeranitphotography #backpacker #laos

เราจะเห็นพระเณร เดินกันตลอดในหลวงพระบาง ..

เป็นภาพที่ชินตาเลยก็ว่าได้

รอยยิ้มนี้มีที่มา .. :]

" ขอเบิ่งรูปหน่อย " คำพูดของน้องๆหลังผมถ้ายรูปเสร็จ
" มื้อหน้ากลับมาอีกนะะะ "
ผมยิ้ม แล้วตอบไป " ขอบใจเด้ออ "

เกริลเจน ก็ เกริลเจนเหอะ .

ภาพนี้ระหว่าเดินเข้าที่พัก เห็นภาพความน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้เลยเก็บมาหน่อย

..ผู้สาวน้อยกำลังนั่งรอเครบอย่างใจจดใจจ่อ

ภาพแห่งการแบ่งปัน หลังจากใส่บาตเสร็จ ยายก็ปั้นข้าวเหนียวให้หมา ผมนั่งอยู่อีกฝั่ง นั่งมองอยู่พักใหญ่ ด้วยรอยยิ้มที่อิ่มเอม :]

ตึกนี้คุ้น ๆ เราจะเห็นสถาปัตยกรรมแบบนี้มากมายในเมืองหลวงพระบาง

วิถีของชาวบ้าน

ความสงบเงียบ

ร้านค้าเล็กแต่มีของแทบจะไม่แพ้มาร์ทของที่ลาวเลย

ผมมองเห็นตัวเองในภาพนี้ มันคงเป็นวิถีของนักเดินทาง

มาหลวงพระบางทุกครั้งไม่เคยพลาดบุบเฟ่ต์ตรงซอยตลาดมืด 15,000 kib ตักได้ไม่อั้น จะให้ทางแม่ค้า อุ่นก่อนหรือไม่อุ่นก็แล้วแต่ความชอบ ซึ่งป้าบอกผมว่าเสียดายบางคนตักเยอะแล้วเหลือกัน แต่สำหรับผมมันคือสวรรค์ แทบไม่ต้องล้างจาน ...

โรงเรียนประถมที่ทำให้เราคิดถึงตอนเป็นเด็ก

ภาพแต่ละภาพความหมายอยู่ในตัวมันเองอยู่แล้ว..

สะบายดี รู้สึกได้ถึงความรู้สึกนั้น

สาธุ . . .
สำหรับชาวลาวก็จะมี การถวายกระทงแบบนี้ในช่วงวันพระ

ประตูชัย .... แลนด์มาร์คแห่งเวียงจัน

นึกว่าเจแปน ^^

ได้ข้ามมาชมสักที :]
สถานีรถไฟท่านาแล้ง ก็ถือว่าใหญ่โตนะ
น่าจะรองรับความรถไฟฟ้าความเร็วสูงในปี 2020 อยู่

...ยามเช้าที่วังเวียง ...

....เนื่องจากในตัวเมืองหลวงพระบางจะมีนักท่องเที่ยวมาหมายจนเราไม่ได้เห็นภาพแบบดั้งเดิมจริงๆ ผมจึงข้ามสะพานไม้ไผ่มาอีกฝั่ง ..ก้ได้สัมผัสในสิ่งนั้นสมใจ ...ภาพแห่งวิถี ...

.น้องสองคนนี้ชอบกล้องมาก ทีแรกจะถ่ายแค่รูปเดียว แต่บอกถ่ายอีกๆ เลยถามจะไปไหน เราก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าเขาบอกว่าไร ดูน้องๆเขามีความสุขมาก จนแม่ของน้องๆ โผล่หน้าออกมาพร้อมกับพูดว่า " สะบายดี ." เราก็ตอบกลับไปสะบายดี แล้วถามจะไปไหนครับ " ..คุยกันสักพัก แม่เขาถามรูปนั้นอัดได้ไหมจะขอซื้อ เราก็ได้แต่บอกว่าผมถ่ายได้อย่างเดียว ใจก็อยากให้รูปเขาไปเลยนะถ้าอัดได้ ... .. ( ผมจะอัดมันไว้แล้วส่งกลับไปอีกครั้ง )

.." มาๆ อ้ายจะเก็บภาพให้ .." เด็กๆที่เล่นข้ายของก็ได้รีบวิ่งมาแล้วตั้งท่าทีแรกเบียดกันมาก จนเห็นแค่หน้าน้องเสื้อลาย เลยบอกกระจายๆหน่อย จึงได้รูปมาดังนี้แหละ ถ่ายไปหลายรูปนะ .. น้องๆดีใจมาก ^^

ตอนนี้ผมได้ล้างรูปและส่งกลับไปที่หมู่บ้านนี้แล้ว ให้น้องๆคนละภาพ ... ให้เป็นความทรงจำกันไป ไว้จะไปอีกเน๊อะ