Devil's footprints รอยเท้าปีศาจ

เรื่องมีอยู่ว่าเย็นวันหนึ่งในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1855 เกิดหิมะตกในเมือง มลฑลเดวอน แต่มาในรุ่งขึ้นเมื่อชาวเมือง
พบว่ามีรอยเท้าประหลาด เป็นรูปกลีบเท้าของข้างบนพื้นหิมะ แต่ที่แปลกรอยเท้านี้มีปรากฎบนหลังคาบ้าน ทั้งยังมี
เพียงแค่ 2 ข้าง ไม่เหมือนสัตว์ที่ต้องมี 4 ข้าง เมื่อทำการแกะรอยก็พบว่าที่เมืองอื่นก็มีรอยเท้าในลักษณะนี้เกิดขึ้น
ในวันเดียวกัน แต่เมืองทั้งสองห่างกันถึง 100 ไมล์ และยังต้องข้ามแม่น้ำ Exe อีก 2 ไมล์ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะ
เดินทางได้ภายหนึ่งคืน รอยเท้าดังกล่าวมีลักษณะเป็นรอยกลีบเท้าสัตว์ มีแค่ 2 ข้าง รอยเท้ากว้าง ยาว 10 เซ็นติเมตร
กว้าง 7 เซ็นติเมตร ระยะก้าว 21 เซ็นติเมตร เหตุการณ์ดังกล่างทำชาวบ้านหวาดกลัว ว่าเป็น

" รอยเท้าของปีศาจ ( Devil ) "
 

Devil's footprints( 100 mile trail )
 
ณ มลฑลเดวอน(Devon) ดินแดนสวยงามในประเทศอังกฤษ ไก้เกิดเหตุการณ์ประหลาดสร้างความตื่นตระหนก
อกสั่นขวัญหาย ให้แก่ผู้พบเห็นเป็นอันมาก และไม่มีใครคิดเลยว่า ดินแดนอันสวยงามนี้จะเกิดเรื่องประหลาดนี้ได้

ปี 1855 ในช่วงฤดูหนาวเดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ อากาศหนาวเยือกเย็นสุดๆ ช่วงแวลานี้ผู้คนมักออกไปเล่นสเก็ตกัน
เพราะในบริเวณอ่าวของแม่น้ำเอ็กซ์ จะมีน้ำแข็งเต็มไปหมด ทำให้คนในแถบนั้นได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลินกับ
การเล่นสเก็ตมาก แต่ในขณะเดียวกันก็สร้างความเดือดร้อนมากเช่นกัน เพราะการขนส่งอาหารมายังมณฑลแห่งนี้
มักเกิดปัญหาเพราะสภาพดินฟ้าอากาศไม่ปกติ และมีคนเสียชีวิตลงเพราะอากาศหนาวเป็นจำนวนมาก

และแล้ววันศุกร์ที่ 9 เดือนกุมภาพันธ์ ก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้น....

แถบบริเวณแม่น้ำเอ็กซ์ มีรอยเท้าประหลาดปรากฏอยู่ทั่ว.................... ว่ากันว่ามันเป็นรอยเท้าของปีศาจ
รอยเท้านี้มีขนาดกว้าง 12.7 เซ็นติเมตร ระยะก้าวอยู่ระหว่าง 28 - 43 เซ็นติเมตร



“ลักษณะรอยเท้านั้นไม่ผิดอะไรไปกับรอยเท้าของลา ขนาดของมัน 4 นิ้ว กว้าง 2 นิ้วเศษ แต่รอยเท้าที่เกิดขึ้นนั้น
เป็นรอยเท้าใหม่ๆ คล้ายกับว่า เจ้าลาตัวนี้เพิ่งจะเดินไปคือ ลักษณะของรอยเท้านั้นมีทั้งด้านซ้ายและด้านขวา
ขนานกันไป มันเป็นรอยเท้าเดี๋ยว ๆ เท้าข้างหนึ่งเดินตามรอยของเท้าอีกข้างหนึ่งซึ่งเป็นแถวเดี่ยว ระยะห่างของ
รอยเท้าแต่ละรอยก็เท่ากันหมด เจ้าสัตว์ประหลาดลึกลับตัวนี้จะย่ำผ่านหรือสวนหลังบ้าน หรือลานถนนนแต่ละแห่ง
เพียงข้างเดียวเท่านั้น

มันกระทำเช่นนี้จะทุกๆ บ้าน ในสวนต่างๆ ของเมืองหลายเมือง และทำเช่นนี้เช่นเดียวกับบรรดาท้องทุ่งต่างๆ
กระจัดกระจายออกไป ในบางโอกาสรอยเท้าเหล่านี้มักจะเดินข้ามหลังคาบ้าน หรือลอมฟาง และกำแพงสูง
โดยไม่ทำให้หิมะสองข้างที่มันผ่านไปต้องกระทบกระเทือนเลย และไม่ทำให้หิมะสองข้างที่มันผ่านไปต้อง
กระทบกระเทือนเลย และไม่ทำให้ระยะห่างของรอยเท้าแต่ละก้าวเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย



มันจะเดินต่อไปราวกับว่ากำแพงที่ขวางกั้นนั้นไม่เป็นอุปสรรคขัดขวางการเดินทางของมัน แม้กระทั้งรั้วกั้นสูงๆ
ประตูที่ปิดกุญแจไว้ มันก็สามารถทะลุผ่านได้ แทบจะกล่าวได้ว่าในคืนเดียวมันสามารถไปโน้นไปนี้รวมระยะ
กว่า 100 ไมล์ เพื่อทิ้งรอยเท้าเอาไว้ หลายคนอาจเยาะเย้ยและเชื่อไม่ได้ เพราะไม่มีสัตว์ชนิดไหนสามารถ
ทำแบบนี้ภายในคืนเดียว และนอกจากนี้มันจะต้องเดินข้ามปากอ่าวที่เป็นน้ำแข็งกว้างถึง 2 ไมล์อีกด้วย”
(เนื้อความจากวารสารอิสลัสสเตร็ทเต็ค ลอนดอนนิวส์)
                 
การปรากฏรอยเท้าประหลาดถูกบันทึกอย่างละเอียดที่เมืองดอร์ลิซ โดยนางสาวเฮนเรียตต้า เฟอร์สคอน
พ่อของเธอทำงานเป็นสมภารที่โบสถ์แห่งหนึ่ง เธอบันทึกไว้ดังนี้................

“รอยเท้าประหลาดเหล่านี้ปรากฏขึ้นตอนกลางคืน มันปรากฏเป็นแถวตรง มีลักษณะเหมือนรอยเท้าของม้าขนาดเล็ก
และมีรอยเท้าอยู่ที่กีบ ซึ่งมีลักษณะคล้ายกีบม้า การปรากฏตัวของมันเริ่มที่หน้าบ้านของพ่อ และตรงไปที่ห้องสวดมนต์
ส่วนอีกแถวปรากฏขึ้นอีกด้านหนึ่งของกำแพง มีหลายรอยที่ปรากฏตามหลังคาของพวกชาวบ้าน และในที่ต่างๆ
ทั่วเมืองดอลิช รอยเท้าเหล่านี้มองเห็นได้อย่างชัดเจน ติดหูติดตา จนรู้สึกถึงความน่ากลัวของมันอย่างยิ่ง”


หนังสือพิมพ์ทอร์คีย์ไดเร็ตคตอรี่ได้รายงานว่าพวกพ่อค้าและคนอื่นๆ ต่างพาถือปืนและไม้พลองออกลาดตระเวณ
แกะรอยเท้าประหลาดนี้เกือบทั้งหมู่บ้านแมมเฮ็ค ซึ่งอยู่ถัดไปจากทิศเหนือของแม่น้ำ



ต่อมา รอยเท้าประหลาดเหล่านี้ก็ปรากฏขึ้นอีกที่สวนหลังบ้าน ของนายพลเอ็ดเวิร์ค มอร์ตเล็คสตัคต์ ที่ออกัสตันเฮาส์
หมู่บ้านพิตต์ รอยเท้านี้ได้ตรงไปที่สวนซึ่งหายไปที่บ้านหลังหนึ่ง

รอยเท้าประหลาดนี้ยังปรากฏตัวไปอีกที่ที่สวนเมืองลิมสโตนราวกับบอกว่าพวกมันกำลังเต้นระบำ

หนังสือพิมพ์เอ็กซีเตอร์แอน ฟรีมัทกาเซ็ท ของวูลเม่อร์ ได้รายงานว่า แทบไม่มีสวนของใครเลยที่ไม่ปรากฏรอยเท้า
ประหลาดเหล่านี้ มีนักบวชคนหนึ่ง ชื่อ ท่านสาธุคุณแอลลาคอมบ์ ได้บันทึกว่า ที่บ้านหลังหนึ่งที่เมืองมาร์เลย์
ใกล้เมืองเอ็กซมัท มีรอยเท้าประหลาดเหล่านี้ปรากฏตามขอบหน้าต่างเกือบทุกบ้าน นอกจากนี้ยังปรากฏตามท้องทุ่ง
สวนผลไม้  บางแห่งรอยเท้าได้บ่บอกว่ามันลอดเข้าไปในในท่อระบายน้ำเส้นผ่าศูนย์กลางเพียง 6 นิ้ว

และน่าเหลือเชื่อคือ...... เจ้าของรอยเท้าประหลาดนี้ยังถ่ายอุจจาระไว้ด้วย อุจจาระของมันมีลักษณะกลมรี
สีค่อนข้างขาวมีขนาดและลักษณะคล้ายผลองุ่นขนาดใหญ่



   
น่าเสียดายเรื่องราวประหลาดนี้ไม่มีผู้เชี่ยวชาญใดเป็นผู้ตรวจสอบ ว่ามันคืออะไรกันแน่ ทำให้เรื่องนี้ถูกเก็บใน
แฟ้มเรื่องลึกลับพิศวงมานานกว่า 50 ปี จนกระทั้ง.......

นางสาว ทีโอ บราวน์ นักศึกษามหาวิทยาลัยเอ็กซีเตอร์ได้นำเหตุการณ์นี้มาทำการศึกษา พบว่ารอยนี้ปรากฏตามเมืองต่างๆ
ทางปากแม่น้ำเอ็กซ์ เช่น เมืองเทนมัส, ดอร์ลิช, สตาร์ครอส, เคนตัน, แมนเฮ็ด และเพาเดอร์แฮม ซึ่งอยู่ทางตะวันตกแม่น้ำเอ็กซ์

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น มันเป็นสัตว์เร้นลับหรือเปล่า? แต่จากการสันนิษฐาน จากสัตว์ตัวนี้น่าจะเป็นสัตว์ประเภท
ลา ม้า ที่ผสมกัน แต่ดูจากรอยเท้า บ่บอกว่ากีบของมันมีน้ำแข็งติดอยู่ ไม่น่าจะเป็นฝีมือของมนุษย์เพราะถ้ามนุษย์จะทำรอยเท้านี้
ขึ้นมามันต้องใช้รองเท้าที่ทำด้วยเหล็กที่ลนไฟให้ร้อนและมานำมาวางตามสถานที่ต่างๆ ภายในคืนเดียว

ปี 1952 ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่สก็อตแลนด์  รอยเท้าปีศาจนี้ก็ปรากฏขึ้นประหลาดเหมือนมณฑลเดวอน รอยเท้าประหลาด
บ่งบอกว่าเจ้าของรอยเท้ากระโดดข้ามถนนและหยุดบนต้นสน และหลังจากนั้นก็ทิ้งช่วงขาดขาไปตรงข้ามกับบริเวณของหมู่บ้าน
นอกจากนี้รอยเท้าประหลาดนี้ก็ปรากฏที่แคนาดา ในปี 1924 มันปรากฏอยู่ตามแผ่นน้ำแข็งในทะเลสาบแห่งหนึ่ง มันเดินเป็น
แนวทอดยาว



จากการสันนิษฐานเหตุการณ์ประหลาดเหล่านี้น่าจะเกิดเพราะลักษณะของดินฟ้าอากาศ โดยเกิดจากกระแสน้ำอุ่นที่ได้ลอย
กระทบกับอุณหภูมิที่ลอยต่ำลงมา ซึ่งทำให้เกิดไอน้ำขึ้น เมื่อไอน้ำได้ลอยไปกระทบพื้นที่บริเวณนั้นปกคลุมด้วยหิมะ มันก็อาจทำให้
น้ำเกิดการพองตัวขึ้นจนเกิดรอยดังกล่าว

แต่ถ้ารอยเท้าประหลาดนี้เกิดจากสัตว์เร้นลับที่ไม่เคยพบเห็น หรือรู้จักมาก่อน มันจะต้องเป็นสัตว์ที่มีส่วนผสมของสัตว์หลายชนิด
สามารถรอดพุ่มกลูเบอรี่ได้ ขึ้นไปเหยียบขอบหน้าต่างตึกชั้นที่สอง และเดินลอดท่อระบายน้ำที่มีขนาดเพียง 6 นิ้วได้

อะไรที่เป็นเหตุให้เจ้าสัตว์เหล่านั้นออกมาเดินเพ่งพานตามสถานที่ต่างๆ และทิ้งรอยเท้าให้เกลื่อนไปทั่วบริเวณเช่นนี้
ไม่มีใครตอบได้ เพราะหลังจากนั้นเป็นต้นมารอยเท้าประหลาดเหล่านั้นก็ไม่ปรากฏตัวให้เราได้พบเห็นอีกเลย