ตำนานญี่ปุ่น : ชายในระฆัง

ตำนานญี่ปุ่น : ชายในระฆัง

- นานมาแล้วในรัชสมัยของจักรพรรดิ์ดาอิโกะ มีพระญี่ปุ่นหนุ่มรูปหนึ่งมีชื่อว่า "อันจิน" ออกเดินธุดงค์ จากเมืองมัตสุไปเมืองคูมาโนะ ท่านธุดงค์แบบนี้ทุกปี ปีละหน เมื่อเดินทางท่านก็ไปแวะพักที่โรงเตี๋ยมแห่งหนึ่งเป็นประจำ เจ้าของโรงเตี๊ยมมีลูกสาวคนหนึ่งชื่อ "คิโยฮิเมะ" แม่สาวน้อยคนนี้ออกจะนิสัยเฮ้วอยู่สักหน่อย เมื่อหลวงพี่ไปพัก ก็ผูกมิตรกับเธอตามประสาผู้ใหญ่เมตตาเด็ก ถึงกับล้อเลียนว่า ถ้าเธอทำตัวดี ๆ ล่่ะก็หลวงพี่จะแต่งงานด้วยแล้วพากลับไปอยู่กันที่เมืองมัตสุ

- อันจินเป็นพระหนุ่มรูปหล่อมาก สาวน้อยคิโยะจึงหลงรักอย่างง่ายดาย จะด้วยอะไรก็ตาม หลวงพี่เองก็เผลอไปมีความสัมพันธ์กับเธอเข้า จนถึงขั้นสัญญาว่าไปธุดงค์เสร็จแล้วก็จะกลับมาแต่งงานด้วย คิโยะจึงรอคอยอยู่ในโรงเตี๊ยม

- อย่างไรก็ตาม สามวันจากนารีเป็นอื่น ในกรณีนี้ฝ่ายเป็นอื่นคือหลวงพี่ เมื่อออกเดินทางไปธุดงค์ถึงจุดหมายปลายทาง เขาก็ได้สติขึ้นมาว่า อันที่จริงอาตมาไม่ได้ประสงค์จะมีลูกมีเมียกับเขาจริง ๆ นี่นา ด้วยเหตุนี้ตอนขากลับ หลวงพี่อันจินจึงไม่แวะโรงเตี๊ยม แต่เดินทางตรงกลับไปบ้านเลย ทางฝ่ายคิโยก็รอแล้วรอเล่าด้วยความหวัง เวลาผ่านไปนานเขาก็ไม่กลับมา เธอก็เริ่มรู้ตัวว่าถูกหลอก จึงออกเดินทางติดตามเขาไป จนไปทันกันที่แม่น้ำฮิดากะ วิธีข้ามมีทางเดียวคือนั่งเรือจ้างข้ามไป อันจินรีบลงเรือไปก่อน ติดสินบนคนแจวเรือว่าถ้ามีหญิงสาวไล่ตามหลังมา ขออย่าให้นายคนแจวเรือรับนางลงเรือข้ามไปเป็นอันขาด ให้ค้างเติ่งอยู่บนฝั่ง

- คนแจวเรือจ้างเป็นคนซื่อสัตย์ตามแบบญี่ปุ่น เมื่อรับสินบนจากหลวงพี่อันจินไปแล้ว ว่าอย่ายอมให้หญิงสาวที่ตามมานั่งเรือข้ามฟากไป แกก็ทำตามคำพูดอย่างเคร่งครัด เมื่อคิโยะมาถึงฝั่งน้ำ ชายแจวเรือจึงปฏิเสธไม่ยอมให้เธอนั่งเรือข้ามฟากไป คิโยะจึงไม่มีทางอื่นนอกจากโดดลงน้ำ ว่ายน้ำตามชายผู้หักหลังเธอไปด้วยตัวเอง

- มีสำนวนหรือคำพังเพยฝรั่งที่สามารถใช้กับญี่ปุ่นในเรื่องนี้ได้ Hell hath no fury like a woman scorned แปลว่า แม้แต่ไฟนรกก็ไม่ร้ายแรงเท่าไฟโทสะของหญิงที่ถูกคนรักทรยศ ไฟรักเพลิงแค้นระเบิดขึ้นในตัวของคิโยะ ทำให้ร่างของเธอกลับกลายเป็นงูใหญ่หรือมังกร ขณะว่ายน้ำอยู่นั่นเอง เมื่ออันจินเหลียวมาเห็นคิโยะกลายเป็นนางพญางู (หรือมังกร) ไปแล้วเช่นนั้น ก็ขวัญบิน โกยแน่บไปถึงวัดโดโจจิร้องขอให้ช่วย บรรดาพระลูกวัดเห็นเช่นนั้นก็เข้ามาช่วย โดยเอาตัวอันจินเข้าไปซ่อนไว้ในระฆังใบใหญ่ของวัด เพื่อไม่ให้นางมังกรเจอเข้า นางมังกรก็เลื้อยไปทั่ววัดเพื่อจะดมกลิ่นของอันจิน จนในที่สุดได้กลิ่นมาจากระฆังใบใหญ่ นางจึงเลื้อยมารัดรอบระฆังไว้ แล้วพ่นไฟจนระฆังมอดไหม้ไปพร้อมกับชายที่อยู่ข้างใน ก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปด้วย เมื่ออันจินสิ้นชีวิตนางมังกรก็เลื้อยกลับลงน้ำ จบชีวิตตามไปอีกด้วยการจมดิ่งลงไปในห้วงน้ำ

- ทั้งอันจินและคิโยะไปเกิดเป็นงูด้วยกันทั้งสองคน ต่างก็มาหาเจ้าอาวาสวัดโดโจจิเพื่อขอให้สวดมนตร์อุทิศส่วนกุศลให้ เจ้าอาวาสก็ตกลงทำตามนั้น ด้วยอานิสงส์ของบุญกุศลที่ได้รับ ต่างก็ไปเกิดใหม่เป็นเทพอยู่บนสวรรค์ แต่บางตำนานก็เล่าว่า เมื่อนางพญางูตามมาถึง ถามหาอันจิน แต่หาไม่พบ ด้วยความโกรธแค้น เห็นระฆังตั้งอยู่ จึงพ่นไฟแผดเผาระฆังจนมอดไหม้ โดยหารู้ไม่ว่าชายคนรักที่เธอเฝ้าตามหาได้หลบอยู่ในนั้น เป็นโศกนาฏกรรมที่หญิงสาวเป็นฆาตกรฆ่าคนรักของตัวเองที่เป็นนักบวช