ชีวิตเหลวแหลกของเรา เคล้าคาวสวาทตั้งแต่ม.2 - มหาวิทยาลัย เคยมีเซ๊กส์หมู่ด้วย

สวัสดีค่ะทุกคน คือที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่อแชร์ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นของเจ้าของกระทู้ มันอาจจะไม่ได้ช่วยอะไรกับสังคม คือจริงๆเราเองอยากหาที่ระบายและทีเพื่อนพูดคุยมากกว่า

  เริ่มเลยนะ..
ปัจจุบันเราเรียนอยู่มหาลัยที่บอกไปใครๆก็คงรู้จัก ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเรียนมหาลัยระดับท้อปของประเทศด้วยคะแนนแอดมากมายได้!!  เราเป็นเด็กที่หัวดี(ถ้าเราตั้งใจ) เราคิดว่าอย่างนั้นนะ แต่ด้วยนิสัยเสเพลเรียนๆเล่นๆทำให้ตอนมัธยมคะแนนเราไม่ได้ดีมาก

ชีวิตมัธยม..เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนกรุงเทพอะนะบ้านก็พอมีฐานะ พ่อแม่ก็ได้เช่าหอให้อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก ด้วยความที่เราเป็นเด็ก (ที่ทุกคนคิดว่า) เรียบร้อยมากด้วยมั้ง เค้าเลยวางใจให้เราอยู่ได้ แรกๆเราก็กลับบ้านต่างจังหวัดทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์นั่นแหละ แต่พอผ่านไปเริ่มมีเพื่อน ติดเพื่อนติดแฟนก็หาข้ออ้างต่างๆไม่กลับบ้าน จนพอขึ้นม.2 ก็คิดว่าเจอคนที่ใช่คนนี้แหละคือความรักของเรา สรุปสุดท้ายก้มีอะไรกันและก้เลิกกันไปโดยที่เราเป็นฝ่ายทิ้งเค้า

ไปเจอคนใหม่คนนี้เป็นคนที่ 2 ของเรายังไม่ทันได้คบกันก็ไปนอนกับเค้า จนพอปิดเทอมกลับบ้านต่างจังหวัดกลับไปเจอเพื่อนเก่าก็เกิดอาการหวั่นไหวใจง่ายอีกนั่นแหละไปหาเค้าถึงบ้าน หลังจากคนนี้ช่วง ม.3 เราก็คิดนะว่าพอแล้วเราจะเป็นคนดีเราจะเลิกทำตัวง่ายๆ แต่แล้วก็ทำไม่ได้

ขึ้นม.ปลายมาเริ่มรู้สึกเป็นสาวไว้ผมยาวได้แล้วก็กลับมาแรดอีก เริ่มยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขยาเสพติด ทุกอย่างลองหมด เรื่องผู้ชายก็มีไม่ขาด แต่เราไม่ได้มั่วนะนอนเป็นคนๆไป ตอนนั้นคิดว่าถูกแล้ว พอกลับมามองย้อนไปคิดว่า ฉันทำไปได้ไงโคตรมั่วเลย บางคืนไปเที่ยวกลับกับผู้ชายเคยมีเซ๊กส์หมู่เป็นอะไรที่รู้สึกละอายใจมากจนพอ ม.6 คิดว่าพอแล้ว (อีกแล้ว) กับชีวิตแบบนี้ทำตัวไร้ค่า เริ่มใหม่มหาลัยแล้วกันช่วงนี้ก็คบกับคนคนนึงนะเป็นรุ่นน้องคิดว่ารักที่สุดแล้วคนนี้แหละที่ช่วยดึงเราจากขุมนรกที่ตัวเองก่อ

ชีวิตมหาลัย.. เข้ามามหาลัยตั้งใจเลยว่าจะตั้งใจเรียนไม่เที่ยวแล้ว จะรักแฟนคนเดียวด้วย แต่..เรื่องมันเกิดจากแฟนที่เราคบพอห่างกันเค้าก็โกหกเราอาจจะเพราะช่วงนั้นเราไม่มีเวลาด้วย เป็นเฟรชชี่นี่นากิจกรรมต่างๆเยอะแยะแถมเป็นลีดด้วยกว่าจะซ้อมจบก็ครึ่งค่อนคืนไม่มีเวลาให้แฟน จนวันนึงจับได้ว่าเค้าโกหกเราเค้ามาเที่ยวทะเลกับเพื่อน ซึ่งอยู่แถวมหาลัยที่เราเรียนแต่เค้าบอกเราว่าอยู่บ้านทั้งวัน ความแตกเพราะแม่เค้าโทรมาหาเรานึกว่าลูกชายอยู่ด้วยกันสรุปรู้เรื่องจ้าจากนั้นเราคิดและว่าพอและเราจะไม่จริงจังกับใครอีก พอดีกับเพื่อนสมัยเด็กทักมาชวนไปกินเหล้าเราก็เลยไปกับมันและเริ่มคุยกันเค้าก็คอยดูแลต่างต่างนานา สุดท้ายก็ไม่พ้นมีอะไรกันจนได้และก็เลิกคุยกันไป

ก็เหงาๆหาเพื่อนคุยได้เพื่อนในสาขาเดียวกันจนได้คนนี้มีอะไรกันได้ทุกที่ แต่ก็ต้องคุยแบบแอบพอเจอหน้ากันในสาขาก็ทำเป็นเหมือนเพื่อนปกติเพราะเราไม่อยากให้พี่อีกคนที่เราแอบคุย (แอบนอน) รู้สรุปตอนนั้นเรามีอะไรกับคน 2 คนในเวลาเดียวกัน! ความใจแตกของเรายังไม่หมดในเมื่อเราคิดว่าเราไร้ค่าแล้วจะมีอะไรกับใครก็ได้เวลาเราไปร้านเหล้าเราถูกใจคนไหนเราก็ไปนอนเลย จนตอนนี้เราท้อง!! และยังเรียนไม่จบ

ไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาตอบกระทู้  เราตรวจโรคแล้วนะตอนไปฝากครรภ์ไม่เป็นเอดส์ ไม่มีโรคติดต่อค่ะ  ส่วนใหญ่เราใส่ถุงนั่นแหละ แต่กับคนนี้ที่เป็นพ่อของลูกในท้องมีบ้างที่เราไม่ใส่ไม่คิดว่าจะพลาดได้. คนนี้คือคนสุดท้ายของเราแล้วแหละค่ะ. ถามว่าเค้ารู้ไหมเค้ารู้นะว่าเราเป็นยังไงผ่านอะไรมาบ้าง ขอบคุณนะที่รับได้และไม่ทิ้งกันไปตอนที่เกิดปัญหา พ่อแม่เราก็รู้สึกผิดกับท่านทั้งสองมากท่านไม่เคยทอดทิ้งเราเลยแม้ในวันนี้ รู้แล้วแหละว่ารักของพ่อแม่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน เดือนหน้าตัวเล็กจะออกมาดูโลกแล้ว แม่จะดูแลให้ดีที่สุดนะคะ

สุดท้ายอยากฝากถึงผู้หญิงทุกคนที่รักสนุก คิดว่าไม่เป็นไรหรอกเราไม่มีไรจะเสียอีกแล้ว. อย่าคิดแบบนั้นเลยนะผู้ชายที่จะมาเป็นครอบครัวของเราไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะรับได้ว่าเมียเราเคยนอนกับคนอื่นมานับไม่ถ้วน และคนอื่นเค้าก็ไม่ได้มองว่ามันเท่ห์หรอกนะที่ได้กับผู้ชายมากมายอะ รักตัวเองให้มากๆคะ