เรื่อง จริงของตัวเอง ที่หลายคนอาจเป็นเช่นกัน
ฉัน เป็นคนต่างจังหวัดค้ะ มาทำงานกับแฟน ที่ชลบุรี เราคบกันมาได้ประมาณ8ปี แล้วค้ะ ตลอดแปดปีที่เราคบกัน ฉันก็ แอบมีกิ๊กค้ะ เค้าก็จับได้ทุกครั้ง ให้อภัยทุกครั้ง แต่ก็ มีลงไม้ลงมือบ้างค้ะ อ้ออ เค้าก็มีเหมือนกัน ตลอด 8ปี เราแยกกันอยู่ค้ะ แต่ทำงานที่เดียวกัน ฉํนจะเดินไปหาเค้าตลอดเวลาพัก
เพราะงานไม่ค่อยหนัก ฉันจะชื้อของกิน ขนม นม ผลไม้ รึไม่ก็ข้าว ไปให้เค้าทุกวัน จะเซ็ค ว่าเค้าเข้างานกี่โมง มาสายไหม กินอะไรรึยัง ถ้าไม่ ก็จะ ชื้อของกินลองท้องไปให้เค้าก่อน ฉันทำแบบนี้มาตลอด 8ปี เมื่อต้นปี เราออกรถด้วยกัน เป็นรถกะบะ ค้ะ แต่ตลอด6เดือน ฉันได้นั้งรถไม่ถึงห้าครั้ง เพราะทุกเสาร์อาทิต หรือ วันหยุด เค้าจะพา พ่อ แม่ พี่ น้อง เค้าไปเที่ยว ทำบุญ สังสรร กันที่บ้านแม่เค้าค้ะ พอเสร็จ เค้าก็ จะไปรับไปส่ง จาก มินบุรี มา ชล จาก ชลไป มิน แบบนี้เกือบทุกวันหยุดค้ะ (น้อยใจ) แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ค้ะ นั้นก็ครอบครัวเค้า เราไม่มีสิทธิ ไปก้าวก่าย เค้า เลย เวลาฉันขอให้เค้าพาไปไหว้พระ รึไปเดินห้าง ฉันต้องจ้างเค้าตลอด เติมนำ้มันให้ ให้ค่าจ้าง เงินฉํนก็ไม่ได้มีหรอกค้ะ แต่ก็อยากไป อดทน เก็บเงิน กินข้าววันละ40 บาท เพื่อ(เค้า) อยากไปไหนมาไหนกับเค้าบ้าง อยากมีสิท กับรถคันนั้นบ้าง
แต่.......ตอนนี้ไม่แล้วค้ะ ฉันอยากขอเงินเค้าคืน แค่5หมื่น ค้ะ แล้วรถก็เอาไปเถอะ ฉันจะไม่ช่วยส่ง หรือ ช่วยอะไรทั้งนั้น อีกแล้ว
แต่.....ติดที่ฉันทำใจไม่ได้ ตัดใจไม่ลง .......ตอนนี้ฉันก็เลยเหมือน หมาที่รอเค้าให้อาหาร...ไปมื้อๆ ปะทังชีวิตไปวันๆ
โพสท์โดย: vilaivan