สหัสโยนี [มหากาพย์แห่งความใคร่] EP1 18+
ในอดีตกาลอันไกลโพ้น กาลครั้งนั้นเทพเจ้า เทวดา ฤาษี หมู่มาร มนุษย์ คนธรรพ์ ล้วนดำรงอยู่ปนเป เสเพลพอๆกัน
โลกมนุษย์มีมหาฤาษีรูปหนึ่งกำเนิดขึ้นนามว่า โคตมะ ท่านมีตบะบารมีระดับพรีเมี่ยม เนื่องจากบำเพ็ญเพียรมาด้วยเวลาช้านาน
บุคลิคของท่านมีลักษณะของเอกบุรุษ นั่นคือความสุภาพเฉลียวฉลาดคมคายและสุขุม อายุอานามของท่านนั้นไม่มีใครรู้ชัด
แต่ว่ากันว่าอาจยืนยาวจนเป็นนิรันดร์ ใบหน้าของท่านสง่าผ่าเผย โครงหน้าเหมือนกษัตริยวงศ์ ตาคมวาวจมูกเป็นสันจรดหว่างคิ้ว
หนวดเคราสีดอกเลาคลุมครึ้มพองามตามแบบโยคี ท่านนุ่งห่มหนังเสือที่เจ้าตัวสัตว์ร้ายเองนั้นถลกมาให้กับมือ
จิตใจของท่านกระจ่างใสดั่งน้ำค้างในตอนย่ำรุ่ง เพราะในทุกขณะจิตตัวท่านมุ่งแต่ภาวนา
โคตมะดาบสท่านอาศัยอยู่ ณ ป่ามหาวัน ที่ซึ่งเป็นพรหมแดนติดต่อยังวิมานฉิมพลี บรรยากาศภายในป่านั้นเงียบสงบร่มรื่น
มีสายลมเอื่อยๆพัดอยู่ตลอดเวลา ทว่าด้วยความเหงาวิเวกในพนากว้างและความอ้างว้างในดวงจิต
ทำให้ท่านบังเกิดความกลัดกลุ้มรุ่มร้อนดั่งไฟสุม นึกอยากจะมีเพื่อนเพื่อคลายเหงา แหละอยากจะมีสาวไว้ข้างกาย
เพื่อปรนนิบัติ พัดวี จู๋จี๋ จุ๋งจิ๋ง คิดได้ดังนั้น ท่านก็นั่งสมาธิบริกรรมคาถา โอมอ่านมหามนตร์โคตรพิศดารขนาดฟ้าดินยังสะท้านสะทกสะเทือน
เวลาเคลื่อนคล้อยถอยเลื่อนขยับเขยื้อนผ่านไปเก้าราตรี ก็ปรากฎเสียงอึงมี่อึกทึกราวพลุตะไลไฟพะเนียงถูกจุดฉลอง
พร้อมทั้งเสียงโห่ร้องขึ้นสามครั้งสามครา บังเกิดกลิ่นหอมตลบอบฟุ้ง ดั่งข้าวทิพย์มธุปายาสยามกวนเสร็จใหม่ๆ ผสมกับกลิ่นของดอกปทุมสดแลเกษรดอกไม้ป่า
จากนั้นค่อยๆระเหิดกำเนิดเป็นกลิ่นไอแห่งสตรีเพศ ทั้งหอมเจือฉุน คึกคักพิลึกพิเรนทร์ ทันใดนั้นเอง ก็ปรากฎร่างเปลือยเปล่าหมอบอยู่แทบเท้าฤาษี
นางเงยตัวขึ้นช้าเชือนเกล้ามวยผมอย่างงามสง่า แฝงลีลากรีดกรายดั่งหงษ์ทองในหิมพานต์ ท่านฤาษีเบิกตาขึ้น ถอนดวงจิตจากกษิณและหยุดปากจากมหามนต์
เพ่งจ้องมองนางตั้งแต่บนจรดล่าง เป็นสาวสวยผุดผ่องที่เบื้องหน้า นางนั้นงามหนักหนาแทบว่าบาดตากรีดหัวใจ หน้าตาจิ้มลิ้มหมดจด หุ่นห้องหรือก็งามงด
น่าอุ้มแล้วยกซดเสียนี่กระไร เส้นผมของนางดำขลับอย่างขนนกกาน้ำ ดวงตาฉายแววใสซื่อดั่งเนื้อทราย เรียวคิ้วโค้งดั่งคันศรพระราม จมูกของนางเป็นสันสง่าดังพญาราชสีห์
แก้มนางแดงระเรื่อเห็นเลือดฝาด ปากของนางสีชาดอวบอิ่ม ราวกักเก็บรสปรารถนาของชายทั้งโลก คอนางยาวระหงดั่งกินรี หากพินิจจะเห็นไรขนสีทองแผ่วพริ้ว
สีผิวของนางขาวผ่องนวลเนียน ใหล่ของนางดั่งราชินี ดูแข็งแรงทว่าอ่อนโยน ถันของนางขนาดน้ำเต้ากลมกลึง ปลายยอดเชิดเปล่งสีระเรื่อ
หน้าท้องและเอวคอดกิ่วสมส่วนพอดิบพอดี แพรไหมธรรมชาติของนางเป็นปุยดำละเอียด หย่อมขนปกคลุมเนินเนื้อแห่งสตรีเป็นรูปสามเหลี่ยม
ขาอ่อน ท่อนขา และปลีน่องของนาง ก็ยาวเรียวขาวผ่องดั่งท่อนงาพญาไอยเรศ
จอมฤาษียิ้มอย่างพอใจ ตรงเข้าลูบคลำบีบจับเนื้อตัว พลางเอื้อนเอ่ยวจี
"ข้าขอตั้งชื่อให้เจ้าว่า อหลยา นางผู้งามสมบูรณ์พร้อม"
หญิงสาววัยกำดัดที่เพิ่งถือกำเนิด น้ำตาคลอหน่วย ก้มลงกราบแทบบาทพระดาบส
"ขอบพระคุณท่านเจ้าค่ะ ที่ได้มอบชีวิตให้ข้า"
ท่านจอมพรตลุกขึ้นอย่างแข็งขัน เอาสองมือช้อนอุ้มนางเข้าอาศรมไป