ชีวิตคนเมือง..ต้องข่มใจ ทุกครั้งเมื่อขึ้นรถไฟฟ้า

ใครเป็นบ้างคะ เราใช้บริการ BTS กับ MRT มานานมากแล้วค่ะ จะให้ขับรถก็ไม่ไหวทำงานอโศก รถอย่างติด ให้นั่งมอไซค์ก็แพงกว่า 4 เท่า เลยต้องเลือก BTS และ MRT คือคำตอบสุดท้าย แต่ส่วนมากเรานั่ง MRT มากกว่านะ

เริ่มตั้งแต่ต่อแถว เราว่าเดี๋ยวนี้คนแซงแถวหรือมนุษย์ป้า เราไม่ค่อยเจอแล้ว เจอแซงบ้างก็นานๆที ไม่อยากใส่ใจ พอเข้าในขบวนเท่านั้นแหล่ะ ที่เจอเลยก็มี

1. ประเภทไม่ยอมขยับเข้าข้างใน ยืนอออยู่ข้างหน้า ข้างในโหว่เป็นช่องกว้างขวางไม่ขยับ บางคนพยามทำตัวลีบๆ เบียดคนข้างๆ เพื่อให้มีช่องโหว่ให้คนที่เข้ามาเดินเข้าไปแต่ตัวเองไม่ยอมเข้า

2. ประเภทเวลาประตูเปิดแต่ไม่ยอมให้คนออก ยืนขวางอยู่นั่นแหล่ะ เราเคยเจอครั้งนึงมีคนยืนขวาง คนข้างในก็ออกไม่ได้ เพราะคนนั้นไม่หลบจริงๆ คนที่จะออกเลยเดินชนแบบกระแทกไปเลย แล้วออกไปได้ คนไม่ยอมหลบก็ทำคิ้วขมวดแล้วบ่น จะรีบไปไหนหนักหนา

3. อันนี้เราสงสัยส่วนตัวมาก เพราะเจอบ่อย แทบทุกวัน คือนึกภาพตามนะ เรายืนตรงกลางแล้วมีคนข้างในขบวนเค้าจะลงสถานีต่อไป ซึ่งเราจะลงด้วยเหมือนกัน แต่ตอนนั้นมันยังไม่ถึงรถไฟแล่นอยู่ แล้วคนเบียดมากตามสไตล์เวลาเลิกงาน แล้วมีอีกคนนึงอยู่หลังเรา ซึ่งเค้าไม่ลงแต่พี่ที่จะลงเค้าลุกขึ้นมา อารมณ์แบบเตรียมตัวลง ซึ่งแค่ขยับมันก็ยากมากๆเพราะเบียดแต่พี่แกพยามแทรกตัวสุดฤทธิ์ ในใจเราคิดว่าตรูก็จะลงเหมือนกันรอแปปไม่ได้หรอ

ถ้าให้เราหันไปเตรียมตัวเหมือนกัน เราจะกันไม่ได้ เพราะคนหลังเขาหันหน้าเข้าหาเราเราต้องหันไปจ๊ะเอ๋กะเค้าหรา ไม่โอเค หลังๆเราเจอเคสแบบนี้เราแบบ เชิญค่ะ ทำไรทำ แล้วแต่เลย ขี้เกียจบอกว่าลงเหมือนกัน เพื่อนๆเคยเจอป่าว ทำไงกันบ้าง

4. ประเภทตัวเหม็น ผมเปียก ยังไม่แห้ง ปากเหม็น สะบัดผมไปมา เกาหัว หลังเสื้อมีรังแค กลิ่นจักกะแร้โชย ฯลฯ ยิ่งตอนรถเบียดๆนะ โอยยย ยอมลงสถานีหน้าแล้วขึ้นใหม่อ่ะ ดูแลตัวเองกันนะคะทุกคน

5. ประเภทคนหวงเสา คือยืนพิงกะหวงไม่เหมือนกัน เคยเห็นป่าวแบบตรูต้องได้จับเสานี้ให้ได้ อยู่ไกลแค่ไหนก็เอือมมือมาจับอ่ะ บางคนก็จ้องจะจับแต่เสาจนไม่ยอมขยับเข้าข้างในก็มี

ที่มาเล่าเหมือนตลกเนอะ แต่ถ้าเจอทุกวันแบบเรา บอกเลยเหนื่อย