อิ่วจาก้วยนะ ไม่ใช่ปาท่องโก๋

2 ธันวาคม 2557 (15:14)โพสท์โดย I sea u

ขนมซึ่งคนกรุงเทพฯ เรียกชื่อผิด แล้วทำให้คนไทยเรียกผิดกันทั้งประเทศ คือขนมที่คนไทยเรียกว่า ปาท่องโก๋ แต่คนที่รู้ภาษาจีน จะรู้ว่าเรียกผิดแน่นอน เพราะ ปาท่องโก๋ เป็นชื่อของขนมอีกชนิดหนึ่ง คือ 白糖糕 อ่านออกเสียงว่า ปะถ่องโก๊ ในสำเนียงจีนกวางตุ้ง หรือ แปะถึ่งกอในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือ ไป่ถางกาว ในสำเนียงจีนกลาง
白 แปลว่า ขาว 糖 แปลว่าน้ำตาล 糕 แปลว่าขนมที่เป็นก้อน
  白糖糕 เป็นขนมที่ทำจากแป้งข้าวเจ้าและน้ำตาลทรายขาว นึ่งในถาด แล้วตัดขายเป็นชิ้นๆ เนื้อขนมมีลักษณะพรุน ไม่เนียน ไม่เรียบเป็นมันเท่าขนมเปียก แต่ไม่แห้งเท่าขนมถ้วยฟู เปียกประมาณขนมน้ำดอกไม้ เหนียวนิดๆ เคี้ยวหนึบๆ สีขาวบริสุทธิ์ ดังรูป

  ส่วนรูปข้างล่างนี้ คนจีนเรียกว่า 油炸粿 (yóuzháguǒ) อ่านออกเสียงว่า โหยวจ๋าโกว่ ในสำเนียงจีนกลาง หรือ อิ่วจาก้วย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือ อิ่วจ่าโก้ย ในสำเนียงจีนฮกเกี้ยน คนฮกเกี้ยนในภาคใต้ของไทยมักเรียกสั้นๆ ว่า จ่าโก้ย แต่เด็กหรือผู้ใหญ่รุ่นใหม่จะเรียกผิดตามคนกรุงเทพฯ ว่า ปาท่องโก๋ เพราะเรียกตามคนเมืองหลวงแล้วรู้สึกว่าเก๋ ทันสมัย แม้ว่าจะผิด ถ้าเรียกตามบรรพบุรุษของตัวเองแล้วรู้สึกว่าเชย ล้าสมัย แม้ว่าจะถูก

油 แปลว่า น้ำมัน   炸 แปลว่าทอด   粿 แปลว่าขนม

油炸粿 แปลว่า ขนมทอดในน้ำมัน ตามรูป
อิ่วจาก้วย (油炸粿) เป็นขนมที่นิยมกินกันอย่างแพร่หลายสืบทอดกันมายาวนานในหมู่ชนชาวจีน โดยเรียกกันว่า
อิ่วจากุ้ย (油炸鬼) คำว่า 鬼 ออกเสียงว่า กุ้ย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือ เกว่ย ในสำเนียงจีนกลางและจีนกวางตุ้ง แปลว่า ผี
油炸鬼 จึงแปลว่า ผีทอดในน้ำมัน ชื่อนี้มีที่มาอิงประวัติศาสตร์ โดยมีการแสดงในงิ้วการเมืองและเล่าต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่นว่า
ในสมัยราชวงศ์ซ้อง (宋朝 อ่านว่า ซ่งฉาว ในสำเนียงจีนกลาง 宋 เป็นชื่อราชวงศ์ 朝 แปลว่าราชวงศ์) มีขุนนางกังฉิน ชื่อฉิ่งก่วย (秦檜) รับสินบนในการวางแผนร่วมกับข้าศึก เรียกตัวขุนศึกตงฉินชื่อหงักฮุย (岳飛) ซึ่งเป็นแม่ทัพกำลังรบป้องกันราชอาณาจักรอยู่ในสมรภูมิชายแดน ให้ยกทัพกลับเมืองหลวง โดยอ้างว่าเป็นพระราชโองการจากฮ่องเต้ เป็นเหตุให้ข้าศึกตียึดเมืองชายแดนได้ หงักฮุยถูกประหารชีวิต เนื่องจากไม่ได้มีราชโองการให้ยกทัพกลับในขณะที่กำลังรบอยู่ (秦檜 ออกเสียงว่า ฉิ่งก่วย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว ออกเสียงว่า ฉินหุ้ย ในสำเนียงจีนกลาง 岳飛 ออกเสียงว่า หงักฮุย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว ออกเสียงว่า เย่เฟย ในสำเนียงจีนกลาง)
ประชาชนโกรธแค้นฉิ่งก่วยมาก ระบายความแค้นด้วยการทำขนมที่ใช้แป้งสาลีปั้นเป็นรูปคนคู่ติดกัน เอาลงทอดในน้ำมัน เพื่อเป็นการสาปแช่งฉิ่งก่วยและภรรยาให้ตายไปจะต้องตกนรก ลงกระทะทองแดง เหมือนขนมรูปคนคู่ที่ถูกทอดอยู่ในกระทะน้ำมัน ชื่อแรกสุดของอิ่วจาก้วย จึงเป็น 油炸檜 (ออกเสียงว่า อิ่วจาก่วย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือ โหยวจาหุ้ย ในสำเนียงจีนกลาง) หมายถึงเอาขุนนางกังฉินที่ชื่อก่วย (檜) มาทอดในน้ำมัน
ต่อมาเมื่อฉิ่งก่วยตายเป็นผีไปแล้ว จึงเปลี่ยนเป็น 油炸鬼 (ออกเสียงว่า อิ่วจากุ้ย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือ โหยวจาเกว่ย ในสำเนียงจีนกลาง 鬼 แปลว่า ผี) และปัจจุบันเป็น 油炸 粿 (ออกเสียงว่า อิ่วจาก้วย ในสำเนียงจีนแต้จิ๋ว หรือ โหยวจาโกว่ ในสำเนียงจีนกลาง 粿แปลว่าขนม)
อ้างอิง http://zh-yue.wikipedia.org/wiki/%E6%B2%B9%E7%82%B8%E9%AC%BC