รักจากชายแท้..สู่เกย์ (ตอนจบ)

ลิ้งค์ตอนแรกhttps://board.postjung.com/825295.html

        ได้อ่านคอมเม้นของกระทู้ที่แล้ว จนแทบไม่อยากจะเล่าต่อ แต่มีหลายท่านที่รอติดตาม ต้องขอบคุณด้วยนะครับ ในเมื่อผมเริ่มแล้ว ก็ต้องต่อให้จบ ขอสาบานอีกครั้งนะครับ ว่านี้คือเรื่องจริง......

มาต่อกันเลยนะครับ....

          หลังจากที่ผมกับมันกลายเป็นเพื่อนรักกัน เราไปไหนไปด้วกัน เล่นกีฬาด้วยกัน ไปอาบน้ำด้วยกัน ใครตื่นก่อนตอนเช้าก็จะเดินมาปลุก แล้วออกไปวิ่ง ช่วงนั้นผมรู้สึกว่าชีวิตผมมีอะไรมาเติมเต็ม ผมรู้สึกดีมาก ถึงจะเป็นแค่เพื่อนก็เหอะ ถ้าวันไหนที่เราไปทำกิจกำที่ต้องแยกกัน พอลงมาจากห้องเรียนมันจะมาตามหาผมทันที(ผมกับมันเรียนคนละห้อง) ผมเคยแอบไปหลบมันเพื่อลองใจมันดู ปรากฏว่าวันนั้นมันตามหาผมทั้งวัน ผมกลับมาเห็นมันนั่งเงียบก็เลยถามมัน “เป็นไรไป” “มิงไปไหนมา”(มันถามกลับ) “ไปช่วยงานอาจารมา” “ทำไมมิงไม่บอกกูก่อน” “นี่มิงเป็นไรมากมั้ยเนี่ย”(แต่ในใจผม ดีใจแทบจะกระโดดกอดมัน) “วันนี้กูนั่งรอมิงตั้งแต่เที่ยง จะชวนไปเตะบอล จนกูอดเลย มิงดูดิ” “เออกูขอโทษๆๆ” “แล้วมิงจะเตะกูมั้ย” “จะเหลือเหรอ”(พูดจบ มันก็ถีบมาทางผมทันทีเลย เกือบหลบไม่ทัน) ตั้งแต่นั้นมาผมก็ยิ่งรู้สึกรักมัน ก่อนนอนทุกคืนมันจะมานอนคุยกับผมก่อน ถึงจะกลับที่นอนมัน ก็คุยกันสารพัดเรื่อง ตั้งแต่เรื่องสาวๆยันเรื่องสมัยเด็กๆ เวลามันมามันจะนอนกอดผม(บางครั้งมันก็ดมหัวผม) ผมก็ไม่เข้าใจ ผมเคยถามมันนะ ว่ามิงคิดไรกะกูป่าวเนี่ย มันก็บอกว่ากูรักมิง แต่ความหมายคำว่ารักของมัน ไม่เกินเพื่อนแน่นอน มีคืนหนึ่ง ประมาณตอนเที่ยงคืนกว่าๆ ไอ้ แจ็ค เกย์คนนั้น คนที่ตามตื้อมัน ขึ้นมาหาผม มากอดผม ผมตกใจมากเพระผมไม่รู้ว่าใคร จนได้ยินเสียงมันพูด โหหห...ผมนี่ ยะแหยงเลย มันพูดว่า “มิงชอบไอ้บันเหรอ” “มันไม่เกี่ยวกับมิงนะเว้ย มิงเอามือมิงออกก่อนได้มั้ย” “มิงบอกกูตรงๆ กูจะหลีกทางให้มิง” “มิงจะบ้าเหรอ มันเป็นผู้ชาย” “กูรู้ มันเป็นผู้ชาย มันถึงไม่รักกูไง”มันพูดแนบหูผมเลย กลิ่นเหล้าหึ่งเลย มันเมามา ทั้งพูดทั้งชุกมือเข้าไปไอ้นั่นผม ผมเองก็เริ่มจะเคลิ้มกับมันแระ “มิงรู้มันเป็นผู้ชาย มิงก็เลิกตอแยมันดิหวะ”(ผมจะพูดดังมากก็ไม่ได้ กลัวคนอื่นได้ยิน) “มันรักมิง กูดูออก” “มิงจะบ้าเหรอ ตัวกูเองยังดูไม่ออกเลย มิงออกไปจากเตียงกูได้แล้วไป” มันไม่พูดต่อ มันพยายามจะจูบปากผม ผมหันหน้าออก มันลากหน้าของมันลงไปเรื่อยๆ ตอนนั้นผมยอมรับว่าโดนมันทำชะเคลิ้มเลย ขอเล่าแบบไม่อายนะ คืนนั้นมันใช้ปากจนผมเสร็จ.

            พอวันรุ่งขึ้น ไอ้ บัน เพื่อนผมก็มาหาผมแต่เช้า มาบอกว่า “เมื่อคืนไอ้แจ็คมันไปขึ้นเตียงกู โดนกูถีบหน้าเข้าให้ เผ่นเลย” มิน่าละ มันกินแห้วจากคนที่มันชอบ มันเลยมาระบายกับผมแทน เลวโคตเลย แต่ผมก็ไม่ได้เล่าให้มันฟังหรอก มันยังบอกผมอีกว่า “มิงห่างๆมันไว้นะ ไอ้นั้นมันเกย์ตัวพ่อเลย”(มันพูดแทงใจผมจี๊ดเลย) ผมก็ได้แต่ขำๆ จากวันนั้น บัน ก็ย้ายมานอนเตียงเดียวกับผม ยิ่งทำให้ผมทรมารมากยิ่งขึ้นกับความรู้สึกของตัวเอง เพราะว่ามันไม่ได้คิดอะไรกับผมเกินเพื่อน ถึงจะแอบคิดบ้างก็เหอะ ทุกๆคืนเราจะคุยกันเรื่องสาวๆก่อนนอน(ตอนนั้นผมยังรู้สึกดีกับผู้หญิงนะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน) ทุกๆครั้งเวลามันเผลอ ผมจะจับโทรศัพมันมาเช็คดูข้อความที่มันส่ง(สมัยนั้นแอพแชทยังไม่มี) ในนั้นก็มีแต่สาวๆ, รูปในโทรศัพ ก็มีแต่ดาราผู้หญิง,เบอร์ที่มันโทรออกก็มีแต่เบอร์สาวๆ ชึ่งสาวที่มันคุยด้วยแต่ละคนผมจะรู้จักดี และเขาก็รู้จักผมด้วย(บางคน แอบโทรมาบอกชอบผมด้วย แต่เรื่องนี้มันไม่รู้) ผมพยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้คิดอะไรกับมัน แต่ผมก็แพ้ความร้สึกตัวเองทุกครั้ง ผมแอบไปร้องไห้บ่อยครั้ง ไม่ใช่เพราะอกหักจากมันหรอก แต่เพราะผมแพ้ใจตัวเเอง ผมเกลียดตัวเองมาก ณช่วงเวลานั้น ก็รู้สึกว่ามันจะเริ่มห่างเหินจากผมเหมือนกัน มันย้ายที่นอนกลับไปที่เดิม เวลาไปหาแฟน มันก็จะไปคนเดียว ชึ่งก็เป็นเรื่อง ธรรมดาอยู่แล้ว ทุกคืนผมจะนอนร้องไห้จนดึก แต่ไม่มีใครสังเกตหรอก.ช่วงนี้มันมัวแต่ไปหาแฟนมันตลอด บางวันมันก็มาเล่าให้ผมฟังบ้าง แต่ผมก็แสดงอาการรำคาญอย่างเห็นได้ชัด มันเลยไม่ค่อยได้สุงสิงกับผมเท่าไหร่.

          ผมตัดสินใจเดินออกจากชีวิตของมัน ชึ่งมันก็คงไม่ทันสังเกตหรอก ผมขอย้ายหอพักมาอีกหอ ชึ่งมันก็ไม่ได้ทำให้ผมสบายใจขึ้นเลย ผมพยายามหาอะไรทำตลอดเวลา ทุกเช้าผมจะออกไปวิ่งคนเดียว ชึ่งก่อนหน้านี้มีมันวิ่งด้วย ผมไปเล่นกับเพื่อนๆ แต่ผมแอบเหงาตลอดเวลา รู้สึกว่าชีวิตผมขาดหายอะไรไปบางอย่าง 4 วันแล้ว ที่ผมหนีความรู้สึกตัวเอง แต่ผมยังลืมมันไม่ได้ จนวันที่ 5 ประมาณสองทุ่มกว่าๆ เห็นมามาหาผมที่หอพัก ชึ่งผมก็เดาไม่ผิด ไม่วันนี้ก็วันหน้า มันต้องมาแน่  “แม็ก ไปกะกู กูมีเรื่องจะคุยกับมิง” ผมก็ตามมันไป เราเดินมาที่ลับตาคนหน่อย แล้วมันก็เปิดสากทันที “มิงย้ายหอ ทำไมมิงไม่บอกกู กูคิดว่ามิงกลับบ้าน มือถือมิงก็ปิด”  -“กูเห็นมิงยุ่งๆอยู่ กูเลยไม่ได้บอก” –“มิงแน่ใจนะ ที่มิงพูดมานิ” ผมตัดสินใจไม่ได้ว่าจะอ้อมค้อมยังไงดี ความรู้สึกตอนนั้นมันไม่รู้จะพูดอะไร –“เออ...กูยอมรับว่ากูน้อยใจ มิงไปไหน มิงไม่ชวนกูเลย” มันจ้องหน้าผมตลอด ชึ่งผมก็ไม่กล้ามองหน้ามันแน่ –“มิงแอบชอบกูใช่มั้ย” คำถามคำนี้ของมันเกือบทำให้ผมช็อค -“หา” ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อเลย มันคว้าผมไปกอดไว้ทันที ผมพยายามจะผลักมันออก มันก็ก้มลงดมหน้าผากผม ทำให้น้ำตาผมร่วงทันที ผมกอดมันร้องไห้แบบไม่เกรงใจฟ้าดิน มันยิ่งโอบกอดผมแหน้นเท่าไหร่ ผมยิ่งร้องให้เพิ่มขึ้น -“กูก็รักมิงนะเว้ย แต่กูให้มิงได้มากสุดก็แค่กอดเท่านั้นนะ” ได้ยินคำนี้ผมยิ่งกอดมันแน่น ผมร้องให้อยู่นานมาก ความรู้สึกตอนนั้นมันบอกไม่ถูกว่าทราบซึงใจ หรือเสียใจกันแน่ –“แค่นี้ก็เกินพอแล้วละ”(ผมตอบมันได้แค่นี้จริงๆ) –“พอๆๆ เดี๋ยวมีใครมาเห็น” มันค่อยๆวางมือจากผม ยังดีทีช่วงนั้นเป็นกลางคืน เลยไม่มีใครเห็น คืนนั้น ผมกับมันนั่งคุยกันจน 5 ทุ่มกว่าๆ มันพูดกับผมว่า “เรากลับมาเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิมนะ แต่มิงห้ามลวนลามกูนะ” “โหหห..ที่ผ่านมา กูเคยลวนลามมิงเหรอไอ้สัส” มันหัวเราะใหญ่เลย.

          หลังจากวันนั้นมา ผมกับมันก็ไม่เหมือนเดิมกันอีกแล้ว ผมดีใจที่ตัดใจจากมันได้ และมันก็ไมกล้ามานอนเล่นกับผมแบบเดิมอีกเลย เรายังไปกินเข้าด้วยกันบางครั้ง เล่นกีฬาด้วยกันเป็นบางครั้ง ก็คุยกันสนุกเฮฮาตามประสาเพื่อนทั่วไป กว่าผมจะตัดใจจากมันได้ แทบตายไปครึ่งชีวิตเลย ใครที่เคยเจอแบบผมจะเข้าใจดี หลังจากที่เราเรียนจบจากกันใหม่ๆ มันยังโทมาทักทายผมเป็นบางครั้ง จากนั้นต่างคนก็ต่างเปลี่ยนเบอร์ เลยขาดการติดต่อ จนมาเจอมันอีกทีในเฟสบุ๊คเมื่อปีที่แล้วนี้เอง มันแต่งงานแล้วด้วย ลูกมันกำลังน่ารักเลย ทุกวันนี้มันยังแชตมาล้อผมตลอด ว่า “เจอผู้ชายที่ถูกใจหรือยัง ให้กูหาให้มั้ย 555”(ฟังมันพูด) บ้างครั้งมันยังย้ำเรื่องเก่า ว่า “กูดูมิงไม่ออกจริงๆว่ะ หรอกแตะอั๋งกูชะเนียนเลย” –“โถววว...ไอ้สัส หล่อตายแหละมิงน่ะ” ทุกวันนี้คำพูดเรายังเป็นแบบเพื่อนเหมือนตอนที่เราสนิทกันใหม่ๆนะ และผมก็ไม่ได้คิดไรกับมันแล้วจริงๆ..... มันยังบอกเลย ถ้าผมว่างให้ไปเยี่ยมมันหน่อย...แต่จากจังหวัดผมไปหาที่มันอยู่ เกือบ 800กิโลแม็ต เลยไม่มีเวลาไปเยี่ยมมันสักที......

นี่ก็เป็นปะสบการณ์เรื่องราวความรักของผมกับชายแท้ ถึงแม้จะไม่ได้มีอะไรพิเศษ ไม่ได้สมหวัง แต่ผมรู้สึกว่าช่วงนึงของชีวิตผมมีความหมายมาก แต่ถ้าจะให้เจอแบบนี้อีก ผมขอไม่เอาแล้วครับ ผมขอคบกับเกย์ที่หลายใจ ดีกว่าคบผู้ชายที่รักจริง(แต่แค่เพื่อน)

ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบครับ ยาวหน่อย แต่ผมก็ดีใจที่ได้แชร์ให้เพื่อนๆได้ฟัง ถ้าใครมีประสบการณ์ความรักแบบไหน มาเล่าให้เพื่อนฟังด้วยนะครับ อย่าไว้คนเดียวนะครับ...

รักชาวโพสต์จังทุกคน.... 

ปล. รูปประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา