******* อุโมงค์ขุนตานหรือขุนตาล *******

ในสมัยก่อนการคมนาคมติดต่อระหว่างเชียงใหม่ กับ กรุงเทพฯ ต้องอาศัยการล่องแพตามลำแม่ปิง 
ซึ่งแสียเวลาประมาณเดือนเศษ กว่าจะถึงกรุงเทพฯ
ต่อมาพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชชกาลที่ ๖ ทรงมีพระบรมราชโองการ
ให้สร้างทางรถไฟให้ถึงเชียงใหม่ เพื่อสดวกในการติดต่อ 
ฉะนั้นกรมรถไฟหลวงจึงได้ทำการสำรวจและวางรางรถไฟจากกรุงเทพฯ เรื่อยมา 
จนถึงเชิงดอยขุนตาล และไม่สามารถที่จะสร้างทางรถไฟต่อไปได้อีก 
เพราะเปนดอยสูงจึงเห็นมีทางเดียวเท่านั้นคือเจาะอุโมงค์เข้าไปในดอยขุนตาล

ในการเจาะอุโมงค์ครั้งนี้ มีนายช่างเยอรมันชื่อ ไอเซน โฮเฟอร์ เปนผู้ควบคุมการเจาะ 
ต้องใช้คนงานหลายร้อยคน ปรากฎว่ากว่าจะเสร็จเรียบร้อยมีคนงานต้องเสียชีวิต
ไปด้วยอุบัติเหตุและไข้ป่าเปนจำนวนหลายสิบคน

กรรมวิธีในการขุดเจาะอุโมงค์นั้น เริ่มด้วยการเจาะรูเล็กๆ โดยใช้สว่าน หรือใช้แรงคนตอกสกัด 
เมื่อมีรูลึกเข้าไป จึงเอาดินระเบิดไดนาไมต์ ฝังเข้าไปในรูนั้น 
เพื่อระเบิดให้เป็นอุโมงค์ใหญ่
ถ้าหินก้อนใหญ่มากไม่สะดวในการระเบิดให้แตกเป็นก้อนเล็กๆ 
ก็ใช้วิธีสุมไฟให้ก้อนหินร้อนจัดแล้วราดน้ำลงไป หินนั้นก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆ
การขนดิน และหินออกจากอุโมงค์ก็ใช้คนงานขนออกมาการขุดเจาะเริ่มจากปลายอุโมงค์ทั้ง 2 ข้าง
เข้ามาบรรจบกันตรงกลาง  ใช้เวลาทั้งสิ้น 8 ปี อุโมงค์จึงทะลุถึงกันได้ 
และใช้เวลาอีก 3 ปีเพื่อผูกเหล็ก เทคอนกรีต ทำผนัง และหลังคาเพื่อความแข็งแรง 
และป้องกันน้ำรั่วซึมเมื่ออุโมงค์เสร็จเรียบร้อยแล้ว