จับเข่าเล่าประวัติศาสตร์ ตอนที่ 1

…อังกะลุง…

หลายๆโรงเรียนน่าจะมีวงอังกะลุง ที่เป็นเครื่องดนตรีทำจากไม้ไผ่ เล่นด้วยการเขย่าให้เกิดเสียง...

อังกะลุงถือเป็นเครื่องดนตรีที่ค่อนข้างใหม่ในวงการดนตรีไทย เนื่องจากเดิมนั้นอังกะลุงเป็นเครื่องดนตรีอินโดนีเซีย และนำเข้ามาในสยามเมื่อราวปี พ.ศ.2451 นี้เอง 

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ปีนั้นสมเด็จฯเจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงศ์แห่งวังบูรพาภิรมย์อันลือชื่อเสด็จยังชวา และหนึ่งในผู้ที่ตามเสด็จด้วยคือ หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ครูจางวางศร ศิลปบรรเลง) ท่านผู้นี้ก็นำอังกลุง (Angklung) ของชวาเข้ามา พอมาถึงเมืองไทยก็เรียกอังกะลุง 

อังกลุงของชวานั้นชุดหนึ่งจะมีห้าเสียง โดยมากแล้วเครื่องหนึ่งจะมีแค่หนึ่งเสียง แต่ละเครื่องจะมีกระบอกไม้ไผ่สองกระบอกให้กำเนิดเสียง เมื่อนำเข้ามายังเมืองไทยเราก็ปรับปรุงให้เข้าระบบดนตรีไทยด้วยการขยายอังกะลุงชุดหนึ่งให้ได้เจ็ดเสียง พร้อมปรับให้เครื่องแต่ละเครื่องนั้นมีกระบอกไม้ไผ่สามกระบอก เกิดเป็นวงอังกะลุงในเมืองไทยขึ้นมา 

การรวมวงเล่นอังกะลุงนั้นเป็นเรื่องที่ต้องใช้ความแม่นในเพลงและความพร้อมเพรียงกันมาก เพราะแต่ละคนจะถืออังกะลุงคนละ 1-2 เครื่อง แต่ละเครื่องจะมีแค่เสียงเดียว เมื่อถึงโน้ตเสียงไหนคนที่ถือเครื่องเสียงนั้นก็ต้องเขย่าตามนั้น...