เตือนภัยหญิง “เซ็กส์โฟน” อันตรายอย่างที่คาดไม่ถึง

คืนหนึ่งราว 5 ทุ่ม เสียงโทรศัพท์ที่บ้านดังขึ้น ดิฉันยกหูรับแล้วต้องตกใจสุดขีด เพราะว่ามันเป็นเสียงครางกระเส่าของผู้ชายคนหนึ่ง  “พี่คงจำผมไม่ได้หรอก ผมพบพี่เมื่อวานซืน พี่สวยสะดุดตาผมมาก ผมทนคิดถึงพี่ไม่ไหวเลยโทรมาหา”  ด้วยความที่อยากรู้ว่าเขาเป็นใครทำให้ดิฉันพูดตอบไป

ภาพประกอบไม่เกี่ยว

      “เธอชื่ออะไรเหรอ พี่จำไม่ไ ด้จริงๆ แล้วเราเคยเจอกันที่ไหน”
      “ผมยุ้ยไงพี่ คนที่ตัวดำ ๆ ใส่หมวก ที่คุยกับพี่เยอะๆ วันนั้น ตอนนี้ผมโทรจากออฟฟิศ” 
      “อ๋อ พี่นึกออกแล้ว เธอนั่นเอง ทำไมมีอะไรเหรอ?”     
      เสียงนั้นเงียบไปครู่หนึ่ง…….      
      “พี่เป็นผู้หญิงเซ็กซี่มาก ผมว่าหน้าอกพี่คงใหญ่น่าดู

      ดิฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆ ปนตื่นเต้น แบบนี้หรือเปล่านะที่เขาเรียกว่า “เซ็กส์-โฟน” ที่เพื่อนๆ เคยเล่าให้ฟัง แต่นี่ดิฉันอายุจะสี่สิบอยู่แล้ว แต่เพิ่งได้รับโทรศัพท์แบบนี้เป็นครั้งแรกก็เลยตื่นเต้นจนออกนอกหน้า เจ้าความอยากรู้อยากเห็นก็เลยทำให้ดิฉันพูดต่อไป

      “ก็ใหญ่เหมือนกันนะ พี่ว่าพี่เป็นคนหน้าอกสวยคนหนึ่งเลยละ”
      “พี่….(เสียงหายใจหอบ) ผมว่าพี่คงหวงหน้าอกพี่น่าดู แต่ผมอยากสัมผัสมันจังเลย”
      “ไม่ได้หรอก พี่มีสามีและก็มีลูกแล้วด้วย เธอเองก็เด็กกว่าพี่ตั้งเยอะ อย่าคิดแบบนั้นเลย”
      “แล้วพี่ได้ให้ลูกพี่ดูดนมพี่ด้วยหรือเปล่าล่ะ”
      “ดูดสิ เลี้ยงด้วยนมแม่ตลอดเลย”
      “แล้วนมของพี่ยังเต่งตึงอยู่หรือเปล่า”
      “เต่งตึงสิ สาวๆ สู้ไม่ได้เลย”
      ดิฉันแกล้งย้อน
      “พี่ฮะ ผมอยากดูดนมพี่”
      “อะไรนะ?”
      “ผมพูดจริงๆ นะ”
      ดิฉันเงียบเพราะอึ้งไป ใจหนึ่งนั้นอยากวางหูไปเลย แต่อีกใจหนึ่งก็อยากรู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนต่อ
      “จะดูดได้ยังไง อยู่ไกลกันขนาดนั้น” ดิฉันแกล้งกระตุ้น
      เขารีบรุกทันที “ดูดได้สิพี่ ทางโทรศัพท์นี่แหละ..พี่ทำตามผมนะ ว่าแต่พี่พร้อมหรือเปล่าล่ะ”
      “ก็อยากจะลองดูเหมือนกัน”
      “ตอนนี้มีใครอยู่ในห้องนอนพี่หรือเปล่า”
      “ไม่มี พี่อยู่คนเดียว”
      “บนเตียง”
      “ใช่”
      เขาหายใจฟืดฟาดสองสามครั้ง
      “คราวนี้พี่ตอบผมนะ พี่นุ่งชุดนอนสีอะไร”
      “ชมพู”
      “ชมพูโปร่งบางแล้วมีลูกไม้ด้วยใช่ไหม”
      “ใช่  แหมพูดอย่างกะเห็นแน่ะ”
(ที่จริงใส่เสื้อเชิ้ตลายสก๊อตม่วงกับกางเกงขาสั้นดำลายดอก)
      “พี่นุ่งกางเกงในสีอะไร”
      “ขาว”
      (ดิฉันเคยอ่านเจอในหนังสือเจอว่าผู้ชายชอบผู้หญิงนุ่งกางเกงในสีขาว)
      “สีขาว อื้อฮือ..เป็นลูกไม้มั้ย”
      “มีสิ เป็นลูกไม้โปร่งทั้งตัวเลย เห็นทะลุไปหมด”
      (ที่จริงเป็นกางเกงในสีส้มตัวใหญ่ลายหมีพูห์ ซื้อจากตลาดนัด ห้าตัวร้อย)
      “พี่ใส่เสื้อยกทรงหรือเปล่า”
      “ใส่ประจำอยู่แล้ว ไม่ใส่หน้าอกก็ยานหมดสิ”
      “ดีแล้วพี่ สีอะไร แล้วเป็นลูกไม้หรือเปล่า”
      “สีขาว ก็ลูกไม้ชุดเดียวกันนั่นแหละ ของกี ลาโรช”
      (เสียงกลืนน้ำลาย)
      “พี่… พี่เอาผ้าห่มคลุมตัวไว้นะแล้วค่อยๆ ถอดชุดนอนออก ทำสิ”
      “อือ..ทำแล้ว ทำแล้ว…ตอนนี้ถอดชุดนอนแล้ว”
      “เอาล่ะ..ตอนนี้ถอดชุดชั้นในออกช้าๆ พี่ทำตามที่ผมบอกนะ”
      (ดิฉันนึกสนุก แต่ไม่ได้ทำตา มที่เขาบอกสักอย่าง ได้แต่ขยับผ้าไปมาให้มันมีเสียง)
      “ตอนนี้พี่เปลือยเปล่าหมดแล้วใช่ไหม…ตอบผม”
      “จ้ะ แต่รู้สึกหนาวจัง”
      “พี่ปรับแอร์ขึ้นอีกสิครับ แล้วพี่ทำตามที่ผมบอก มือซ้ายจับที่หน้าอกของพี่แล้วคลึงไปมา มือขวาพี่จับตรงส่วนนั้น ตรงตำแหน่งที่พี่รู้สึกไวที่สุด แล้วพี่ขยับมือไปเรื่อยๆ นะ อย่าหยุดแต่ให้ขยับเร็วขึ้นๆ ถี่ขึ้นๆ ทำสิ พี่ต้องส่งเสียงครางออกมาด้วย ใช่ อย่างนั้นล่ะ..ดังๆ”

ภาพประกอบไม่เกี่ยว

      ดิฉันเขินก็เขิน ขำก็ขำ แต่ไอ้เจ้าความอยากรู้อยากเห็นว่าตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร ก็เลยต้องแสดงบทบาทต่อ พร้อมเสียงประกอบที่แสนจะสมจริง ซึ่งก็ได้ผลเพราะทางโน้นหายใจหอบถี่เหมือนกับเขากำลังประกอบกิจกรรมบางอย่างไปด้วย

      เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง เขาคงเสร็จ-สมอารมณ์หมาย เขาถามฉันตรงๆ
      “พี่เสร็จไหม”
      “ไม่ ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย พี่ไม่เคยรู้จักหรอกคำว่า เสร็จ มันเป็นอย่างไง”
      “กับสามีพี่ก็ไม่เสร็จเหรอ”
      “ใช่”
      “เอางี้พี่ พรุ่งนี้ดึก ๆ ผมจะโทรมาใหม่ แต่ว่าพี่ต้องใส่ชุดนอนเซ็กซี่ๆ บาง ๆ แบบนี้อีกนะ ผมจะมีวิธีช่วยให้พี่เสร็จได้ แต่พี่ต้องผ่อนคลายและทำตามผมทุกอย่างนะ”

      “โอเค พี่ก็อยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้ที่เรียกว่าสวรรค์น่ะ มันเป็นยังไง  พรุ่งนี้ต้องโทรมาจริงๆ นะ”

      ดิฉันวางหูโทรศัพท์ไปพร้อมๆ กับความรู้สึกตื่นเต้น ที่ดิฉันนัดเขาให้โทรมาอีกพรุ่งนี้ก็เพื่อจะเตรียมอัดเทปไว้ วันนี้มันกะทันหันเกินไปเลยอัดไม่ทัน ดิฉันจะเอาไปเม้าท์อวดบรรดาเพื่อนสาวๆ วัยดึกของดิฉันว่า “เซ็กส์โฟน“ ที่ใครๆ ได้รับ  กันนั้น ดิฉันก็ได้รับกับเขาเหมือนกันนะจ๊ะ   ไม่ธรรมดาหรอก

มันยาวไปต่อตอน2 นะคะ