การเดินทางของผม...
สวัสดี เพื่อนๆชาวโพสจัง ตอนนี้ผมได้เดินทางมาทำงานที่ พัทยา เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ได้เงินเดือนรอบแรกแล้วด้วย แต่สิ่งที่ผมได้มาเพิ่มเติมคือ ความรู้และการดิ้นรนของคนที่ผมมาพัก และทำงานด้วย
ตอนนี้ผมทำงานเป็นผู้ช่วย เจ้าของร้านขายอาหาร เสียดายที่ไม่ได้เอาโทรศัพท์ที่บ้านมา ไม่งั้นคงได้แบ่งปันภาพอีกมากมาย ซึ่งผมจะขอแก้ตัวในกระทู้ต่อไป
การมาทำงานครั้งนี้ สนุกมากๆ จะขอเล่าเป็นเรื่องๆไปก็แล้วกัน
มาครั้งแรก เริ่มงานฝึกการทำอาหาร แต่..แอบไปดูโชว์ ที่ มิโมซ่า
พี่เลี้ยงของผม คือป้าคนนึง แกเป็นลูกน้องมือเอก ผมต้องไปฝึกงานกับแกก่อน อยู่ที่ มิโมซ่า ใครเคยไป มิโมซ่า คงจะรู้ดีว่าเค้ามีโชว์กันด้วยผมได้เข้าไปดูโชว์ โดยป้าที่เป็นพี่เลี้ยงพาเข้าไปดู สิ่งแรกที่ผมได้เห็นคือความสนุก รอยยิ้มของนักแสดงที่เป็นสาวประเภทสอง ทุกคนสวย และดูน่ารัก และที่สำคัญ ทุกการแสดงของเค้า แสดงให้เห็นถึงความสุขของพวกเค้าที่ได้แสดงจากรอยยิ้มทางแววตา ผมแอบอิจฉานิดๆ ที่เค้าเหล่านั้นค้นพบงานที่ตัวเองชอบ อ้อ สุดท้ายถ้าจะถ่ายรูปกะพวกเค้าต้องเสียเงินด้วยนะ แต่...แล้วแต่จะให้ ^^
ผีมะพร้าว
ด้วยความที่เราอยากเดินสำรวจ ในคืนที่ 2 ผมได้เดินไปทางพัทยาเหนือลงใต้กันเลยทีเดียว ซึ่งมันก็ไกลมากอยู่แต่ตลอดทางมีแสงสีให้ได้ชมดูไม่เบื่อเลยทีเดียว เดินไปก็ต้องสะดุดตากับคำล่ำลือ เรื่องของสาวขายบริการริมชายหาด ไม่ว่าจะเป็น สาวไม่จริง หญิงแท้ รวมถึง ป้าๆ ก็มี(แบบว่ากลางวันขายหวย กลางคืนรับงาน ล้อเล่นนะครับ) บางคนสวยก็มี บางคนแก่ไป หรือ เด็กไป ก็เยอะ ทำให้ผมคิดว่า มันก็จริงๆนะ สำหรับ แวปแรกที่คนเป็นผู้ ญ หรือ สาวแก่ แม่ม้าย จะมาพัทยา เรามักจะนึกถึงเป็นอันดับต้นๆคือ ขายตัว หาสามีฝรั่ง แต่..ผมกลับคิดว่ามันเป็นอีกเมืองของนักล่าฝันเลยทีเดียว หลายคนเดินทางมาทำงานจับช่องทางจนรวย ด้วยฝีมือการทำอาหาร ก็มีมาก หรือ หาสามีฝรั่งสมใจก็มาก เหมือนกัน
โชว์รอยสักกลางร้าน
ผมจำได้แม่นเลยว่า กำลังทำของอย่าชุลมุนเลยทีเดียวเพราะลูกค้าเยอะมาก ในทันใดนั้นเอง หญิงสาวชาวรัสเซีย ก็ถอดกางเกงโชว์รอยสักต่อหน้าผม โอ้พระเจ้าลูกตาแทบหลุดเลยทีเดียว เธอโชว์อย่างไม่สนใจใครผมก็มองเลินเลยทีเดียว5555 แฟนของเธอก็เหมือนจะชื่นชม แล้วเธอก็โชว์อยู่อย่างงั้นซักพักนึง ลุง กับป้าเจ้าของร้านแซวผมใหญ่
บ้าน ญ. ล้วน
บ้านที่ผมพักเนี่ย เป็นบ้านพักที่ลุงกับป้าเอาไว้ให้,ุกจ้างพัก ก็จะเป็นเด็กวัยรุ่นซะหมดเลย ผมอายุเยอะสุดเลยแหละ แต่ก็จะมีลุงอีกคนนึงอยู่ด้วย แต่แกจะออกขายของตอนบ่าย ด้วยความที่เราเป็นผู้ ช. ทำอะไรจึงต้องระวังเป็นพิเศษ ซึ่งเรื่องราวของไอเด็กผู้ ญ กลุ่มนี้ จะแยกเล่าให้ฟังในภายหลัง เพราะแต่ละคนมีปมมาทั้งนั้น ไม่ว่าจะท้องมีลูก เคยผ่านการฆ่าตัวตาย โดน ญาติพี่น้องโกง ก็จะขอเล่าในกระทู้ต่อๆไป
ภาษาสุดมั่ว ปากพูด หูเพี้ยน
ในระหว่างขายของอยู่นั้นเอง ชายต่างชาติคนนึง บอกกับผมว่า ไปรซี่ บ่ะ แต่ผมดันฟังเป็น สะไป้ซี่ บอมม์ มันเป็นภาษา รัสเซีย แต่ผมไม่เข้าใจ
เป็นแต่อังกฤษ ผมคิดว่า ชิปหายละ ซอสที่ผมหยิบให้ เผ็ด ระเบิด รึไงวะ เก็บคำถามมาถามไอพวกเด็กที่บ้าน มันฮากันใหญ่ บอกว่า มันไม่ใช่เผ็ดระเบิด มันคือ ขอบคุณ ในภาษารัสเซีย
ครั้งที่สอง คือ ชาวจีน มาซื้อ เค้าถามว่านี่คืออะไร ถมตอบไปว่า ผ่าย จู๋ เค้าหัวเราะกันยกทัวเลย ลุงเลยบอกว่า มันไม่ใช่ มันต้อง จู๋ผาย เฟลไป
สิ่งที่ผมจะต้องทำก่อนที่จะกลับ
ไม่มีใครรู้ว่าผมจะกลับเมื่อไหร่ แต่สิ่งที่ผมรู้สึก คือ ผมเริ่มจะรักคนที่นี่ซะแล้ว ทุกคนดีกับผมมาก ไม่ว่าจะเป็นเด็กที่บ้านพัก ลุง ป้า เจ้าของร้าน
คุณอาจไม่เชื่อเลยว่า ครึ่งเดือนแรก ผมได้เงินเดือน 5000 บาท มันไม่ได้มากมายเลยใช่มั้ย แต่คุณเชื่อมั้ย ผมไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเลย ลุงกับป้า จะเอาของมาทำ แล้วจะซื้อกับข้าวมาให่กินแบบไม่อั้นเลย แถมของในร้าน อยากกินอะไรหยิบกินได้เลย บ้านก็ไม่ต้องเสียค่าเช่า น้ำไฟ ผมโดนจ้างในอัตรา 10000 บาท เหลือเต็มๆอ่ะ ผมอึ้งกับตัวเองมากเลย เพราะอยู่บ้านเดิมก่อนมานี่อย่าหวงัว่าจะเหลือเก็บใช้จ่ายตามใจสุดๆ แต่อยู่นี้กลับเหลือ งานผมก็ไม่ได้ทำไรมากเลย ยกของที่ทำอาหาร นั่งทำเส็ดก็เลิก ทำ 8 โมง เลิก 10 โมง พักนอนจนบ่าย 3 เตรีมตัวอาบน้ำ บ่าย 4 ออกไปเปิดร้าน ซึ่ง มันสามารถเดินออกไปที่ล๊อกขายของได้เลย ไม่ห่างจากบ้าน ขอไบ้หน่อยละกันกัน ศูนย์อาหาร เทพ อะไรซักอย่าง>< คนเคยมาคงรู้
สิ่งที่ผมจะต้องทำภายใน 6 เดือน หรือ 1 ปี
1.ปลอมเป็นคนใบ้ไปเที่ยวผับสาวยุโรปที่วอล์คกิ้งสตรีท
2.โดดบันจี้จั้ม
3.ดำน้ำ
กระทู้ของผมคงจะได้ส่งขึ้นพรุ่งนี้ ละมั้งซึ่งผมเองก็ไม่มีเวลามานั่งบ่อยๆ ขี้เกียจเดิน ในโอกาสหน้าจะเก็บภาพและมาเล่าเรื่องราวชีวิตของเด็กที่บ้านนี้ให้ฟัง ก็ขอขอบคุณที่สละเวลาอ่าน อ้อ แล้ว เว้นช่องพักสายตาให้แล้ว หวังว่าคงไม่มีใครไปฟ้อง คุณ เรดเดม่อน นะครับ