เรื่องสั้นซึ้งอยากให้อ่านกัน

17 มกราคม 2557 (01:51)โพสท์โดย Oak In

ซึ้งมากๆๆ ลองอ่านดูแล้วกันนะเป็นเรื่องที่เกินขึ้นจริงๆ...

ตั้งแต่แรกเริ่ม ครอบครัวของหญิงสาวก็กีดกั้นไม่ให้หญิงสาวคบกับชายหนุ่ม
>บอกว่าบ้านชายหนุ่มไม่มีฐานะเทียบเท่าบ้านเธอ
>ถ้าหญิงสาวไปอยู่กับชายหนุ่มก็จะต้องทนลำบากทั้งชีวิต
>ความกดดันจากทางบ้านทำให้หญิงสาวอารมณ์ไม่ค่อยดีเสมอ
>และทะเลาะกับชายหนุ่มอยู่เรื่อย
>
>หญิงสาวนั้นรักชายหนุ่มมาก เธอถามชายหนุ่มบ่อยครั้งว่า
>"เธอรักฉันมากขนาดไหน?" แต่ชายหนุ่มเป็นคนพูดไม่เก่ง
>ทำให้หญิงสาวโกรธเขาหลายครั้ง
>บวกกับคำพูดของพ่อแม่เธอ ยิ่งทำให้หญิงสาวอารมณ์เสียมากยิ่งขึ้น
>ชายหนุ่มจึงกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของเธอ
>เขาก็ทนยอมรับอย่างเงียบๆโดยไม่ว่าหญิงสาวเลยสักคำ
>
>หลังจากนั้น ชายหนุ่มเรียนจบมหาลัยแล้ว ตัดสินใจจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ
>ก่อนไป เขาเอ่ยปากขอแต่งงานกับหญิงสาว
>"ผมอาจจะเป็นคนพูดไม่เก่ง ปากไม่หวาน แต่ผมรู้ว่าผมรักคุณมาก
>ถ้าคุณตกลงใจยินดี ผมก็จะดูแลปกป้องคุณตลอดชีวิต สำหรับครอบครัวคุณ
>ผมจะพยายามทำให้พวกเขายอมรับในตัวผม แต่งงานกับผมเถอะนะ ได้ไหม?"
>หญิงสาวตอบตกลงชายหนุ่ม และด้วยความพยายามของชายหนุ่ม
>พ่อแม่ของหญิงสาวก็ยอมรับเขา ในที่สุด ชายหนุ่มและหญิงสาวได้หมั้นกัน
>ก่อนที่ชายหนุ่มจะไปเมืองนอกไม่นานนัก
>
>ชายหนุ่มไปเรียนหนังสืออยู่ต่างแดนเพียงลำพัง
>ส่วนหญิงสาวก็คงยังอยู่ภายในประเทศ และออกมาทำงานแล้ว
>ชายหนุ่มไม่อาจกลับมาเยี่ยมหญิงสาวได้ เพราะเขาต้องใช้เงินอย่างประหยัด
>ส่วนหญิงสาวก็ไม่มีเวลาไปหาชายหนุ่มได้
>ทั้งสองจึงได้แต่เพียงติดต่อกันผ่านโทรศัพท์และจดหมาย
>
>แต่ถึงกระนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองคนก็คงยังมั่นคงมิได้เปลี่ยนแปลงสักนิด
>
>วันหนึ่ง หญิงสาวออกจากบ้านไปทำงานตามปกติ
>ระหว่างทางที่เดินไปสู่ป้ายรถเมลล์
>มีรถคันหนึ่งได้พุ่งตรงเข้าหาเธอ............
>
>เมื่อหญิงสาวฟื้นขึ้นมา เธอเห็นพ่อแม่อยู่ข้างเตียง
>ถึงเพิ่งรู้ว่าเธอประสบอุบัติเหตุและบาดเจ็บสาหัส
>โชคยังดีที่ว่าไม่ถึงกับชีวิต หญิงสาวเห็นพ่อแม่เธอร้องไห้โศกเศร้าไม่หยุด
>จึงเอ่ยปากคิดจะปลอบโยนพวกเขา แต่เธอได้พบว่า...
>เธอพูดอะไรออกมาไม่ได้เลยสักคำ
>เธอพยายามที่จะเปล่งเสียงออกมาให้ได้
>แต่ก็ทำได้แค่มีเสียงคล้ายเสียงหอบเท่านั้น
>หญิงสาวกลายเป็นใบ้ไปเสียแล้ว...
>
>หมอบอกว่าเพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ หญิงสาวนอกจากบาดเจ็บที่ขาแล้ว
>สมองยังถูกกระทบกระเทือน
>เพราะฉะนั้นหญิงสาวจะพูดอะไรไม่ได้อีกเลยชั่วชีวิต
>หญิงสาวได้แต่รับฟังคำปลอบโยนของพ่อแม่เธอ
>แต่เธอไม่สามารถที่จะตอบอะไรได้เลย หญิงสาวสิ้นหวังแล้ว...
>หญิงสาวได้แต่ร้องไห้ไม่หยุดทั้งวันทั้งคืน...
>
>หลังจากนั้น หญิงสาวออกจากโรงพยาบาลและพักอยู่ที่บ้าน
>ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังเป็นเช่นเดิม มีแต่เพียงเสียงโทรศัพท์ในห้องเธอ
>กลายเป็นฝันร้ายที่มาทรมานเธอ
>แต่ละครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดัง เป็นเหมือนดังมีดคมทิ่มแทงเข้าไปในใจเธอ
>ความทรมานที่เธอต้องทนรับก็ไม่อาจจะบอกให้ชายหนุ่มรู้ได้
>เธอไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเขา
>จึงเขียนจดหมายบอกชายหนุ่มว่าเธอไม่อยากจะรอเขาอีกต่อไป
>เธอกับเขาจบสิ้นกันแล้ว และเธอก็ส่งแหวนหมั้นกลับไปให้เขาด้วย
>
>หญิงสาวไม่รู้จะทำอย่างไรได้กับจดหมายและโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่มีมาไม่ขาด
>เธอได้แต่น้ำตาไหลรินเต็มหน้าทุกวัน
>พ่อของหญิงสาวไม่อาจทนเห็นเธอต้องทนทรมานเช่นนี้อีกต่อไป
>จึงตัดสินใจย้ายบ้าน
>หวังอยากให้หญิงสาวลืมความทุกข์นั้นและอยู่อย่างมีความสุขมากกว่านี้
>เมื่อเปลี่ยนสภาพแวดล้อมแล้ว หญิงสาวก็ดีขึ้นหน่อย
>เธอค่อยๆหัดเรียนใช้ภาษามือแทนคำพูด ทุกสิ่งทุกอย่างก็เริ่มต้นใหม่
>เธอบอกกับตัวเองเสมอว่าให้ลืมชายหนุ่มเสีย
>
>วันหนึ่ง เพื่อนสนิทของหญิงสาวบอกกับเธอว่า ชายหนุ่มกลับมาแล้ว
>และออกตามหาเธอไปทั่ว หญิงสาวขอร้องเพื่อนเธอว่า
>อย่าบอกเรื่องของเธอให้ชายหนุ่มรู้ เรียกให้เขาลืมเธอเสีย
>หลังจากนั้น เธอก็ไม่ได้รับรู้ข่าวคราวของชายหนุ่มอีกเลย
>เวลาผ่านไปได้ปีกว่า เพื่อนของหญิงสาวมาบอกกับเธออีกว่า
>ชายหนุ่มจะแต่งงานแล้วและขอร้องให้เธอเอาการ์ดแต่งงานมาให้หญิงสาว
>
>หญิงสาวได้รับฟังแล้วก็เศร้าใจมาก เธอเปิดการ์ดนั้นด้วยมือสั่น
>แต่กลับเห็นชื่อเธอเ องบนการ์ดใบนั้น
>เมื่อหญิงสาวกำลังจะถามเพื่อน ชายหนุ่มก็มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าเธอ
>ใช้ภาษามือที่แข็งกระด้างบอกกับหญิงสาวว่า "ผมใช้เวลาปีกว่าที่ผ่านมา
>บังคับให้ตัวเองหัดใช้ภาษามือให้ได้ เพื่อที่จะบอกกับคุณว่า
>ผมไม่เคยได้ลืมสัญญาระหว่างเราสองคนเลย
>โปรดให้โอกาสผมได้เป็นเสียงให้แทนคุณ ผม-รัก-คุณ"

.................................................................................................................................................................

วันหนึ่งมีชายหญิงคู่หนึ่งพึ่งรักกันทั้งคู่รักกันมาก ผู้ชายให้สัญญากับผู้หญิงว่า
ผมจะรักคุนตลอดไป ผู้หญิงจึงบอกกลับว่า ฉันเชื่อคุน และจะรักคุนอย่างที่รักฉัน
ให้ดีที่สุด ทั้ง 2 คบกันไปชั่วในระยะเวลาหนึ่ง ในระหว่างที่ 2 คนได้เดินจับมือ
กันอยู่ในสวนสาธารณะนั้น ได้มี นางฟ้าคนหนึ่ง ปรากฎกายลงมา พร้อมกับบอกว่า
"ท่านทั้ง 2 มีความรัก บริสุทธิ์ต่อกัน เราอยากจะให้ท่าน ได้เห็นอนาคตของท่านทั้ง 2"
ชาย หญิงคู่นั้น จับมือกันไว้แน่นและรุสึกดีใจที่ความรักของเค้าและเธอ ถึงขนาดนางฟ้ามาให้พร
นางฟ้าจึงพูดขึ้นว่า "ท่านจะดูอนาคตของท่านทั้ง 2 นับตั้งแต่นี้หรือไม่" ชายและหญิงคู่รักมองตากัน
แล้วตอบพร้อมกันว่า "เราทั้ง 2 ไม่กลัวอนาคตเรามั่นใจในกันและกัน" นางฟ้าได้ยินดังนั้น จึง
เสก ของออกมาเป็นซีดี 2 แผ่นให้ทั้งคู่ไปดูอนาคต.......................
ที่บ้านของหญิงสาว หญิงสาวค่อยๆควักแผ่นซีดีที่ได้จากนางฟ้า ใส่ลงในเครื่องเล่นซีดี
ในภาพ เห็น ในภาพแรกเธอและแฟนของเธอแต่งงานกัน เธอยิ้มแก้มปริมีความสุขอย่าง
บอกไม่ถูก ในภาพหลังๆ หญิงสาวได้เห็นว่า มีรูปของแฟนเธอคบชู้ เธอนั่งร้องไห้ เสียใจ
ทันใดนั้น มีเสียงประตูเคาะขึ้นที่ห้องของเธอ เธอรีบปิดเครื่องวีซีดี และซับน้ามตา
รีบไปเปิดประตู ปรากฏว่าเป็นแฟนของเธอเอง แฟนเธอยิ้ม แต่เธอโมโหจึงตบหน้าเค้าอย่างแรง
และปิดประตูโดยที่ฝ่ายชาย งง ๆ เธอนอนร้องไห้ ถึงอนาคตที่จะต้องเกิดเช่นในวีซีดีนั้น
หลังจากนั้น เธอพยายามหนีหน้าชายคนรักของเธอ โดยที่ผู้ชายก็ตามง้อยกใหญ่โดยผู้ชาย
ไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไร เธอพยายามหาทางเลิกกับผู้ชาย จนสำเร็จ จนวันหนึ่ง ได้มีเสียงเคาะ
ประตู เธอเปิดประตู แต่ทันใดนั้น คนที่เคาะประตูก็หันหลังจนลับตาไปเสียแล้ว เธอจำได้ดีถึงแผ่นหลังของ
อดีตชายที่ตัวเองรัก เธอมองลงพื้น พบซีดีอีกแผ่นหนึ่งของที่นางฟ้าได้ให้ผู้ชาย.....

เธอนำซีดีแผ่นนี้ไปเปิดอีกคั้ง พบภาพ ที่เหมือนกันคือ
ภาพที่ทั้งคู่แต่งงานกันอย่างมีความสุขแต่ภาพหลังจากแต่งงานคือ ภาพที่เธอมีชู้กับผู้ชายคนใหม่
โดยมีแฟนของเธอร้องไห้อยู่ข้างๆ ....... เธอน้ำตาไหลและปิดวีดิโออย่างช้าๆ .... เธอค่อยๆเปิดจดหมาย
ที่แนบมากับซีดีนี้อ่าน ข้อความเขียนว่า "ผมไม่กลัวอนาคตเรามั่นใจในกันและกัน ขอบคุณแม้ผมจะเชื่อใน
คุณฝ่ายเดียวก็ตาม ลาก่อน"