แชร์ประสบการ์ทหารเกณฑ์_เขียนเอาตาม feeling ตัวเองและเพื่อนตอนนั้น

ท่อน Intro
ผม1/50 ทหารเมืองคนงานปั้นโอ่ง ผ่านมาหลายปีแล้วผมกันลืมก็เลยมาวาดลายเซ้นฝากใว้พันทิพ ตอนเป็นนักเรียนหัวเกรียนๆ ไม่ยอมไปฝึกเรียนร.ด.ช่วงผมอยู่ ม.ต้นนั้นพี่ศรรามสมัครทหารกระแสแรงช่วงสองปีนั้นคนสมัครกันเยอะมากเขตผมสมัคเต็มสามปีซ้อนรับประมาณปีล่ะ 150 คน ผมขึ้นม.ปลาย ก็ชิวๆ ไม่กลัวหรอกเว้ย ทหารเป็นไม่เห็นมีใครตายอย่าไปกลัว เรียนต่อมหาลัยก็ผ่อนผันไปจนจบเรียนก็จบยากแล้ว มาเจอช่วงที่ผมจะต้องจับใบแดง ไม่มีใครสมัครเลยไม่มีกะแสทหารเลยไปถามสัสดีก็สายหัวผมก็ผ่อนผันไปสองปีพอเรียนจบแล้วก็มาจับใบแดงช่วงวัน 4 เมษามั้ง วันจับใบแดงผมชิวๆ จับได้ใบแดงมีใบนัดมารวมตัวที่เขตสิ้นเดือนพร้อมกันแต่งกายให้ราคาถูกที่สุดเพราะของที่ติดตัวไปค่ายส่วนมากจะหายไม่มีใครเก็บให้ 
ท่อนคอร์ดเกา (ก่อนเริ่มท่อนนี้หลายคนจับกลุ่มกันจำพวกจบปวส.ป.ตรีพวกนี้รวมผมด้วย สนทนากันใด้ดูข่าวและคุยกันมาบ้างสงครามอเมริกาถล่มอิรักถล่มอัฟกันเห็นภาพข่าวทหารเดินสพายเป้ถือปืนยกพลขึ้นบกมันโครตเท่อ่ะ  แต่มีหนึ่งเสียงไอ้โทนพูดแหลมมาว่าไม่คิดว่าพวกมันจะหนักและบ่นในใจหรือป่าวว๊ะ เอ่อมันคิดรอบด้านไอ้นี้จบมสามเป็นสองปีก่อนหน้านั้นทำงานเหนื่อยมาเยอะ จากนั้นบรรยากาศก็ค่อยๆเงียบ)
ประมาณ 30 เมษา รวมครบแล้วสัสดีก็พาไปส่ง แต่ละเขตสัสดีจะพาคนของเขตมาส่งที่ศาลากลางจังหวัดรวมทั้งจังหวัดที่จะไปอยู่ค่ายนั้น 30-40 ชีวิต  เช้าสายๆ
=>  ทหารมาเช็คชื่อไล่ขึ้นรถเหมารถบัสแดงแอร์ธรรมชาติ (มีเสียงสหายแหลมออกมา เฮ้ยรถบัสทหารหรือคณะหมอลำว๊ะสัสเอิ๊กๆๆ) ออกเดินทางสามทุ่มรถบัสแดงไปถึงค่ายทหารตัวเมืองจังหวัด (ดีใจนิดๆ เพราะบรรยากาศค่ายเหมือนในหนังเจ้าขุนมูลนาย) อาจจะเป็นกองบัญชาการใหญ่ของค่ายเค้าแหละคับเพราะไม่ใช่จุดสุดท้ายพอแบ่งคนกันเสร็จมีคนมาจากสามจังหวัดมี กทม. เมืองหมอแคน และเจ้าถิ่นเมืองสาวงามรวม 106 ชีวิต จะส่งไปหน่วยฝึกที 6 กรมทหารนี้มีหน่วยฝึกอยู่ 6 หน่วย 1 หน่วย/ 100 คน เศษๆ  

 
=>  ทีนี้ 106 ชีวิตก็มีรถทหารมารับ (ดีใจมีรถทหารคราวนี้แหละกูจะนั่งGMC) รถสองแถวพ่นสีเขียว ทหารครัชและนั้งกันไม่พอมีรถบัสทหารมาช่วยอีกสอง พวกผมไปไกล 20 กิโเมตรมารู้ทีหลังไปส่งที่หน่วยฝึกบรรยากาศเริ่มหวิวๆแล้วคับเข้าป่าเข้าดอยไปถึงหน่วยก็เป่านกหวีดไล่ลงไปรวม

=>  จะเที่ยงคืนแจกข้าวกล่อง (อาหารห้าดาวมื้อสุดท้ายมีคนกล่าว) และแจกคุถังกะละมังสบู่ผ้าถู ชุดเป็ดน้อยร้องเท้าแพนรองเท้าแตะดาวเทียม ช้อน อาบน้ำนอนคืนแรกที่นอนตรงใหนว่างก็เลือกเลย  

=>  05.30เช้าที่1เดือนพค เป่านกหวีดปลุกลุกมาเอ็กเซอไซและวิ่งรอบกองพัน  

=>  อาบน้ำล้างปกติ แล้วก็มาทำความสะอาดตามจุดรับมอบหมาย โดยจะเวียนกันตามหมวดหมุ่ (วันแรกยังไม่ใด้แบ่งกลุ่มกิจกรรมจะทำรวม)  เดินแถวไปโรงเลี้ยงทานอาหารภัตรคคารสิบดาว เสร็จกลับ แล้วจะเข้าถึงการจัดระเบียบก็ตอน 8.00 เมื่อผู้ฝึกร้อยโทเจๆ ทอมซั้นมาทำงาน  ขอเอ่ยแต่ยศไม่เอ่ยชื่อจบนายร้อยทุนต่อฝรั่งเศษวางมาดลงรถมาดูกูรู้เลยว่าไอ้นี่ใหญ่สุดราศีออร่ามันเปล่งประกาย จากนั้นก็ เข้าแถวจัดหมวดหมู่ 1 Training Unit มี 4 หมวด หมวดล่ะ 3 หมู่ หมู่ล่ะ 8 คน  

=>  ตัดผม แจกของใช้อีกทีเหลือ สมุดโน๊ต จัดเตียงนอนผ้าห่ม และกำหนดจุดเตียงนอน ของที่ใด้รับแจก ที่จำเป็นไม่รู้ตอนนี้เข็มเย็บผ้ายังมีแจกอยู่หรือป่าว


ช่วงเวลาที่เหลือก่อนเที่ยง=>  บรรดานายสิบเกรียนๆ จ่ากร่างๆ ก็ยืนเรียงแถวให้ผู้ฝึกแนะนำตัวให้รู้จักช่วงนี้จดชื่อให้ทันนะแค่ครั้งเดียว ถ้าถามใครไม่รู้จักผู้บังคับบัญชาคือมีโทษสุงสุดจะสำเร็จโทษแบบใด๋ก็แล้วแต่จะนึกใด้ห่ะๆ  ผ่านไปครึงวันของวันแรกอะไรๆ มันเปลี่ยนเร็วมากทำใด้อย่างรวดเร็วมากๆ นี้คือ ข้อดีของระบบทหาร ยอมรับเลย

11.30 ก็ตั้งแถวเดินไปโรงเลี้ยงแทานข้าวหมูหลงในดงป่าเมนูอะไรบ้างจำไม่ใด้แระ เสร็จก็เดินนับก้าวมาพักที่ตึกหน่วยฝึก

13.00เป่านกหวีดรวมฝึกและแนะแนวจากวิธยากรและฝึกคือพวกเขาจะไม่ให้ว่างเฉยแม้แต่วิเดียวถ้าอยู่ในช่วงเวลางานของเหล่านายสิบครูฝึก จนถึง

17.00 ฝึกเสร็จ ครูฝึกเลิกงาน หรือก็สิบเวรและผู้ช่วยครูพาวิ่งรอบกองพันพักกินน้ำ  และต่อด้วยเดินนับก้าวไปทานมื้อเย็นช่วงเดินไปก็อวยพรขอพรพระพุทธเจ้าใด๋ๆ ทั้งหลายจงดลบัลดาลไก่ย่างปลาเนื้อราดซอสห่ะๆ (เอ่อมีเรื่องแปลกๆ เยอะนะภายในโรงเลี้ยงมีเพื่อนบางคนกินข้าวได้มื้อล่ะโถเลยแต่มันตัวเล็กๆ เตี้ยๆ อยู่หางแถวมันยัดห่าลงไปไงจนใด้ฉายาว่า ไอ้โรงสี) เสร็จกลับมาตึกลานรวมพล  


(นิยาม ลานรวมพลอยู่หน้าตึกหน่วยฝึกคือสถานที่เมื่อคุณอยู่ที่ใดก็ตามแล้วใด้ยินเสียงนกหวีดมองหาต้นเสียงไม่ออกก็วิ่งไปลานรวมพลอันดับแรก) จับอาวุธไปอาบน้ำเสร็จก็มารวม พูดคุยสนทนานั่งตรงลานรวมให้สิบเวรด่าพอเป็นน้ำจิ่ม (ช่วงสิบเวร Talk เดี่ยวไมโครโฟน คนใหนพูดเก่งด่าแกมตลกหน่อยทหารก็ชอบ บางนายก็เกรียนไม่พูดไม่จา- คืนทั้งที่มันตอนพักกูนะเว้ยพวกโจรปล้นเวลา ห่ะๆ แต่ว่าแหละนะ ทหารไหม่มีปากเหมือนมีตูด) เสร็จก็ขึ้นไปสวดมนบนโรงนอนแล้วก็ประจำเตียงรอเสียงนกหวีดสุดท้ายส่งเข้านอน รอตื่นอีกทีตี 5.00 แต่งตัวสแตนบายรอ 5.30 ถ้าตื่นช้ากว่านั้นจะโดน-จับคนช้าเช้าล่ะห้านาย  แล้วก็วิ่งมารวมพล  ภาพท่ารอขณะรอสิบเวรยืนด่า ท่ามาตฐาน

เอาเป็นว่า 3 เดือนเวลาก็วนอยู่แบบนี้อ่ะนะ กิจจกรรมจะเปลี่ยนไปตาม schedule plan ผมจำมาหยาบๆ ดังนี้

week1,2  ขจัดพฤติกรรมชาวบ้าน  ละลายพฤติกรรมให้เคยชินและกะทำกิจวัตประจำวันให้เป็นไปตามเป้า  บุคคลท่ามือปล่าว ช่วงนี้จะโดน-แบบไร้สาระหน่อย หายใจแรงก็ผิดใด้โทษฐานเอาเปรียบเพื่อนแย่งอากาศหายใจ  

week3,4  เน้นฝึกเพิ่มความแข็งแรงร่างกายจะมีการทดสอบร่างกายเพื่อคัดเลือกนักกีฬาใครใด้เป็นนักกีราจะโดน-น้อยหน่อยเพราะถนอมอวัยวะ แต่ก็เหนื่อยมากกว่า  และ ฝึกสวนสนาม 

week 5,6   รับปืน(น้องๆอย่าคิดว่าไปแล้วจะใด้ถือปืนเลยนะ)(หลังจากเฝ้าถามและรอว่าเมื่อไหร่พวกกูจะเห็นปืนว๊ะแต่พอเห็นเท่านั้นแหละเห็นเลย ห่ะๆ) และ ฝึกท่าประกอบอาวุธ 

week 7,8  รับชุดพลางทหาร (น้องๆอย่าคิดว่าไปแล้วจะใด้ใส่ชุดทหารเลยไม่ใช่นะครัช ชุดทหารสักสิทนะจะบอกให้ใครจะเอาไปใส่ต้องใด้รับการฝึกรบตามหลักสูตรทหาร อันนี้กูเห็นด้วยปลดมา แม่ดันเอาไปให้หลานมันขอแทบคุกเข่าร้องให้กว่ากูจะใด้มาขี้แตกขี้แตน ) และฝึกทบทวนทุกท่า

week 9,10 ช่วงนี้ช่วงสัปดาห์นรกผู้ฝึกจะเพิ่มจุดทนStress Strain ให้ทหารไม่มันตั้งค่าไว้สูงมากอ้างตามหลักวิศวะ คิๆ  ถ้าผ่านช่วงนี้ไปใด้ก็ยาวเลย จะมีพิธีการนอกรีตของหน่วยคือ บุกชิงธงหน่วยและรักษาธง(จะกล่าวในตอนต่อไป) พร้อมฝึกทบทวนท่าต่าง และฝึกวิ่งแถวชิด แถวชิดโครตเหนื่อยแต่ไม่เจ็บตัว

week 11,12 จะมีพิธีการรับเสื้อ ไม่ใช่สะบัดมือรับแล้วเอามาใส่นะเดี่ยวจะกล่าวตอนต่อไป เสร็จ ก็ออกเดินป่าหาประสบการณ์คอมแบตกินเดินเหมือนคนขาเป๋นึกภาพเอาเจ็บบวกเหนื่อย  สุดท้ายออกไปแข็งขัน ทั้ง6หน่วยประกวดพวกผมใด่ถ้วยแชมป์รางวัลชนะแต่ผมตอนนั้นไม่เอาอะไรแล้วกูจะกลับบ้านแล้วเพราะพราะหมดสัปดาสุดท้ายหน่วยฝึกจะใสหัวคุณทิ้งกลับบ้าน10วันแล้วค่อยกลับมาประจำกองร้อย 

3 เดือนเหมือน 3 ปีจริงๆ คับจากความรู้สึกรู้สึกล้วนห่ะๆ เคยมั้ยที่นัดใครซักคนแล้วรอ เป๊ะเลย ช่วงกลับบ้าน 10 วัน ทางค่ายจะเอารถบัสแดงคันเดิมที่มาส่งป่าวไม่จำมารับไปส่งแต่ล่ะคนหน่วยฝึกจะให้เงินติดตัวคนล่ะจำไม่ผิดก็ 2 พันบาท รถบัสออกนอกค่ายไปสักระยะโชเฟอขับรถใจดีหรือกลัวพี่หารไม่รู้จอดทุกที่ที่มีใครบอกเหมือนคนตายอดตายอยากจอดที่ใหนที่นั้นวายป่วง นึกอะไรไม่ออกจะกินไรดีเพราะแต่ล่ะคนจดใส่สมุดเลยนะจะกินอะไรแต่ตังอันน้อยนิดติดตัวมาก็เบียช้างเหล้าแดง  (ตังเยอะอยู่แต่เค้ากั๊กไว้กล้วทหารหนี) แต่ละคนนิกร่างกันจังนึกภาพออกนะ ผมยังกลัวพวกกันเองเลยเมาจะต่อยกูป่าวว๊ะแบบบ้าพลัง มันรู้สึกได้นะตอนนั้นอยากจะลงไปเป็นฮีโร่ในเหตุการณ์ไรก็ใด้กูคือพระเอกอันนี้คือความคิดพวกผมนะ  แต่มันตรงข้ามกับชาวบ้านชาวมองเข้ามาเลยห่ะๆ ตอนกลับขึ้นกองร้อยจะกล่าวในตอนต่อไปคับ

ย้อนไปช่วงวันสองวันแรกมีการเช็คว่าใครเป็นกี่ปีผมก็มันใจผมจบตรีผมเป็น 1 ปี 100% ผมยกมือเข้าไปอยู่กลุ่ม 1 ปี เหตุการณ์เกิดขึ้นว่าจ๋าถามว่าเรายื่นวุฒิอะไรถึงเป็น 1 ปี ผมตอบไปว่าผมไม่ใด้ยื่นวุฒิให้ใครแต่ผมจบ ป.ตรี จ๋าด่าเอ้าไอ้สัสซวยแล้ว ผมนิ้หน้าเปลี่ยนสีเลย กูลืมๆๆๆๆๆๆยื่นวุฒิ ตายน้ำตื้น    

week 9,10 วัน (ฝึก) บุกชิงธงหน่วย  มีหลายด่านให้เล่นภาพไม่สวยแคบจากวีดีโอเก่า ฝึกสถานการเฉลยศึกโดนตรีนจริงผู้ช่วยครูหมั่นใส้ใครก็จัดเต็ม




เสร็จภารกิจรับธง

week 11,12 จะมีพิธีการรับเสื้อ จะมีในตอนเทียงคืน โดยไม่มีใครรู้ตัวว่าจะเป่าหวีดเรียกวันใหของช่วงสัปดานั้น สร้างเรื่องว่ามีเพื่อนที่บาดเจ็บอยู่ดรงพยาลทหารนั้นตายไปหนึงคนเลยเอาโรงมาเผาหลอกเพื่อขมา


แล้วก็-กันต่อ  ที่เห็นที่พื้นเหงื่อ+น้ำ


ภาพนี้คือเหงื่อเพรียวๆ ทั้งตัวและที่พื้น

เนื่องจากทางมันไกลเลยไปแบบใจเย็น

หน้าร้อนกลัวยางสึกเลยให้น้ำถนนหน่อย

จะย้ายด่านเราไม่รีบไปแบบชิวๆ

เริ่มมหหกรรม-กันเที่ยงคืนมีกำหนดหยุดน่าจะไม่เกินตีห้าแต่เวลามันล่วงเลยมาจะเช้าแล้วคนแข็งก็ผ่านใด้แต่ก็ช้ำชอกกันไป
ภาพนี้เป็นแก็งลูกหมูครับกลุ่มอ่อนแอหน่อย(อ่อนแอในที่นี้วัดในเกณของหน่วย ) แต่ภาษาที่พวกครูเรียกพวกผมคือพวกอู้ อู้ก็อู้ว๊ะ555  พวกผมรอให้มันไกลจะเช้าเดี่ยวมันก็ยอมให้ผ่านแหละว้าเช้ามาผู้พันมาเห็นครูมันจะซวย55+ แต่ตอนที่แถกปลาหมอไม่ออกจากจุดก็โดนคอมแบตกะทืบหลังผมยอมนะเพราะมันแถกไม่ไปจริงๆ เจ็บด้วย นึกภาพตอนเวนรูนี่ยิ่งประตูใด้แล้วดีใจวิ่งเอาแถกสนามลูกรั่งอ่ะ ตามแผนครับ จวนจะเช้าพวกครูก็ยอมให้ย่องเบาเข้ากลุ่มเนียนกันไป อิๆๆๆ ตามภาพ

แล้วช่วงตี 4 ก็ถึงจุดรับเสื้อ ก่อนหน้านี้มีหลายด่านซึ่งตอนกลางคืนกล้องวีดีโอถ่ายไม่ติดมันมืดใด้มาแค่นี้

ใสเสื้อสามารถ

รับโอวาทจากร้อยโทเจๆทอมสั้น

จบหลักสูตร  การจะได้เสื้อใด๋ในหน่วยมันมีที่มาที่ไปนะครับ ถ้าเสื้อเขียวไม่มีสกินแจกฟรี  ถ้าทหารเก่าคนใหนให้เสื้อคุณแสดงว่าเขารักคุณมากนะอิๆ

เหตุการที่เกิดขึ้นทุกวันก็ตามภาพ  อาการเดี้ยงจะมีให้เห็นทุกวัน วันละคนสองคน ช่วงเดือนสองร่วเงยอะหน่อย


อันนี้ตอนเช้า 6.00 ก่อนออกวิ่ง

ภาพเหตุการประจำวันทั่วไป  ถ้าซ้อมท่าอาวุธลุยๆ จะใช้ปืนไม้และยิงปากว่า

ท่าหากินง่ายสุดแระ

ภาพของทุกๆ วันการเดินทาง (เลื้อย) ไปโรงเลี้ยง ตอนเที่ยงและเย็นประมาณ 500 เมตร แต่เหมือน 500 กิโลเมตร 


กิจกรรมคลายเครียดมีเล่นอยู่เรื่อยๆ เท่าที่หามาได้ 1 ภาพ

http://pantip.com/topic/31307930