กู : เดือนก่อนกูได้รถมือสองมาคันนึงพอตกดึกมีคนเห็นผี นั้งอยู่เบาะหลังรถกู
เพื่อน : แล้ว...ทำไง

กู : กูขายเลย
เพื่อน : ขายรถ

กู : ขายเบาะหลัง
เพื่อน : แล้ว ผีมานั่งอีกรึเปล่า

กู : ไม่นั่งแล้ว เปลี่ยนเป็นยืนแทน
เพื่อน : แสรด

 

 

 

ข่าวเศร้าวันนี้..!!!

เด็กวัยสี่ขวบ แค้นน้องวัยสี่เดือนเศษ แย่งความรักจากแม่ไป วางแผนโหด ใช้ยาพิษป้ายหัวนมแม่ หมายสังหารน้อง แต่โชคดีที่น้องได้รับพิษแค่เล็กน้อย อาการไม่รุนแรง สาเหตุเนื่องจากพ่อ ซึ่งรับพิษไปก่อนหน้า
ช่วยลดปริมาณของพิษและบรรเทาไปมาก ขณะนี้อาการของพ่อ ยังอาการน่าเป็นห่วง แต่ที่น่าเศร้าที่สุด คือ "คนขับรถ" ของบ้าน
ซึ่งได้รับพิษมากที่สุด เสียชีวิต

 

 

 

 

ฟิลิปปินส์มี "พายุ"
ญี่ปุ่นมี "แผ่นดินไหว"
อินโดมี "ภูเขาไฟ"
เมืองไทยมี "นักการเมือง"(รับประกันความชิบหายไม่แพ้กัน)

 

 

 

แจกรหัส บัตรเติมเงิน เติมได้ทุกเครือข่าย
1. ▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇
2. ▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇
3. ▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇
4. ▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇▇
อยากได้ก็ขูดเอานะ

 

 

 

รัก………. แท้..เป็น………………ตำนาน
รัก………. สิ้นลมปราน..เป็น…….บทประพันธ์
รัก………. ไม่แปรผัน..เป็น………นิยาย
รัก………. จนวันตาย..เป็น………นิทาน
รัก………. ตลอดกาล..เป็น………ละคร
รัก………. อยู่ทุกตอน..เป็น………ละครน้ำเน่า
รัก………. ไม่เคยเก่า..เป็น………จริงช่วงแรก
รัก………. ในความแปลก..เป็น….คำฮิต
รัก………. ด้วยชีวิต..เป็น………..ลิเก
รัก………. ไม่โลเล..เป็น………….ความฝัน
รัก………. เธอนิรันด์..เป็น……….ชื่อเพลง
รัก………. นะตัวเอง..เป็น………..เด็กอมมือ
รัก………. ซื่อสัตย์..เป็น………….คำลวง
รัก………. หมดทรวง..เป็น……….คำติดปาก
รัก………. เธอมาก..เป็น………….คำฮอต
รัก………. เดียวตลอด..เป็น…….. ไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***ของเค้าดีจิง

อาจารย์ : อาจารย์จะให้ของขลังไว้ป้องกันตัว

ลูกศิษย์ : ให้อะไรคับอาจารย์

อาจารย์ : "กุมารทอง กะ นางกวัก" ความขลังนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย
เพื่อนของอาจารย์เป็น นายกอบต. วันแรกรับตำแหน่งเดินออกมาหน้าบ้านมือปืนขับมอเตอร์ไชต์มาจะยิง

*กุมารทอง .. บังร่างของ ไว้ มือปืน มองไม่เห็นขับมอเตอร์ไซค์ผ่านไป

*นางกวักกลัว .. น้อยหน้า กวักมือเรียก มือปืน กลับมายิง ตายคาที่

ลูกศิษย์ : เอิ้ก !!

 

 

 

 

ในโรงเรียนอนุบาลหมีแพนด้า (น้อย) ด.ญ.มิ้นต์ศรี

ถูกคุณครูเรียกให้ไปหน้าชั้นเพื่อสอบถามเรื่องไม่ยอมทำการบ้านส่งคุณครู

ครู "น้องมิ้นต์ศรีค่ะ ทำไมไม่ทำการบ้านส่งคุณครูละคะ"

มิ้นต์ศรี "หนูไม่มีอารมณ์นี่คะคุณครู"

ครู "ตายแล้ว แค่ทำการบ้านแค่นี้ต้องมีอารมณ์ด้วยหรือค่ะ

ใครสั่งใครสอนให้พูดแบบนี้ค่ะ"มิ้นต์ศรี "

คุณพ่อค่ะ หนูเคยได้ยินคุณแม่ถามคุณพ่อว่า ทำไมหมู่นี้ไม่ยอมทำการบ้านเลย คุณพ่อบอกว่าไม่มีอารมณ์ค่ะ"

 

 

 

 

มียายคนนึงทำเงินหายระหว่างทาง จึงขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ยาย : ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงช่วยส่งเงินมาให้หน่อยนะคะ500บาท ดิชั้นไม่มีเงินค่ารถกลับบ้าน

พอยายขอพรเสร็จ พรสำริดผลทันที มีตำรวจนายหนึ่งเดินมาได้ยิน เลยเห็นว่ายายเดือดร้อนเลยพูดกับยายว่า

ตำรวจ : คุณยายครับ

ยาย : มีอะไรหรอคุณตำรวจ

ตำรวจ : ผมบังเอิญผ่านมา เห็นคุณยายเดือดร้อนอยู่ ผมขออนุญาตให้ความช่วยเหลือนะครับ

ยาย : ช่วยอะไรหรอจ๊ะ

ตำรวจ : ตอนนี้ผมมีเงินอยู่ 500บาท ผมให้คุณยาย300นะครับ อีก200ผมเก็บไว้รับประทานอาหารกลางวันนะครับ

ยาย : ขอบคุณค่า ขอให้ได้เป็นนายพลนะคุณตำรวจ

ตำรวจก็เดินจากไปอย่างภาคภูมิใจเพราะได้ช่วยเหลือผู้เดือดร้อน

แล้วคุณยายก็พูดกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่า

ยาย : ขอบคุณมากนะคะ ขอปุ๊บได้ปั๊บเลย
แต่คราวหลังอย่าฝากมากับตำรวจนะคะ มันอมไป 200

 

 

 

ถ้าคนเราอายุเฉลี่ย 70 ปี
เราก็มี 10 ปีแค่ 7 ครั้ง

๐ สิบปีแรก..หมดไปกับความไร้เดียงสา

๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการศึกษาเล่าเรียน

๐ สิบปีต่อมา.หมดไปกับการทำงานและการใช้ชีวิต

๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการสร้างฐานะ สร้างครอบครัว

๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการลงหลักปักฐาน รักษาสิ่งที่สร้างมา

๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการดูแลรักษาสุขภาพกาย-ใจให้แข็งแรง

๐ สิบปีสุดท้าย..หมดไปกับการปล่อยวางทุกสิ่ง รอคอยการกลับบ้าน

แต่ละสิบปีผ่านไป...ไวเหมือนโกหก
อีกไม่นานปีนี้ก็จะผ่านไป
มีอะไรที่เราทำไปแล้วมากมาย
และก็ยังมีอะไรอีมากมาย
ที่เรายังไม่ได้ทำ

** เวลา คือ หน่วยเงินในกำมือของเราที่เอาไปแลกสิ่งอื่น
-เราเอาเวลาไปแลกงาน
-เราเอางานไปแลกเงิน
-แต่เราก็ไม่เคยเอาเงินไปแลกเวลาคืนกลับมาได้สักที

ถ้า 'ธนาคารเวลา' มีจริง
เราก็ไม่เคยมีสมุดบัญชีสักเล่มที่จะให้เราดูได้..
ว่าตอนนี้เหลือเวลาอยู่เท่าไหร่?

** เรารู้ว่าเราใช้ "สิบปี"
ของเราไปกี่ครั้งแล้ว
แต่เราไม่อาจรู้ว่า...
เราจะใช้ "สิบปี" ที่เหลือของเราได้ครบมั้ย?

แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับเราใช้เวลาสิบปีของเราไป
คุ้มค่าหรือเปล่า?
เมื่อเราหันหลังกลับมา
ขอให้พูดได้เต็มปากว่า
เราใช้มันไปอย่างไม่น่าเสียดาย

ชี วิ ต ค น เ ร า จ ะ มี
"สิ บ ปี"
สั ก กี่ ค รั้ ง กั น

ใช้สิบปี เจ็ดครั้งของเราให้คุ้มค่า
อย่ามัวแต่หลงเงินจนไร้คุณค่า