จรรยาบรรณของหมอประจำคลีนิคเล็กๆ เก่าแก่ ข้าง สน.บางยี่เรือ
หลังจากที่ไปโรงพยาบาลชื่อดังแล้วต้องผิดหวัง...จึงต้องร่อนหาใบรับรองแพทย์เพื่อเอาใบขับขี่ ตามหาคลินิคอยู่นาน ในกทม.ราคาค่อนข้่างแพง หรือเห็นว่าเรารีบใช้มั้งเลยอัฟแพงๆ ในใจคิดละ ว่าต้องหาแถวบ้านแน่นอน ก็ขับรถไปถามนู้นทีนี้ที แพงบ้าง ไม่รับทำบ้าง
จนคิดถึงคลินิคหนึ่งที่สมัยเด็กแม่กะยายมาหาบ่อยๆอยู่ข้างๆ สน.บางยี่เรือ แต่ก็คิดว่าปิดกิจการไปแล้วเพราะค่อนข้างนานมาแล้ว การแพทย์ก็เปลี่ยนไปทันสมัยขึ้น คงจะสู้ไม่ไหวแล้วแน่ๆ จึงรีบบึ่งไปหาที่อื่นเพราะจะ 2 ทุ่มแล้ว แต่แวะคลินิคตรงข้าม สน.บางยี่เรือ ขอเรา 250.- ซึ้งมาก!!! :
( เหลือบไปเห็นคลินิคเก่าๆโทรมๆ ข้างสน. ประตูเปิดอยู่ !!! ดีใจมาก : ) เราก็รีบเดินไป เป็นสถานที่ที่เก่ามากๆ โต๊ะเคาน์เตอร์ เก้าอี้ ประตู ทุกอย่างยังคงเดิม!!! เดินตามหาคุณหมอรอบร้าน เห็นแสงสว่างจากห้องๆ นึง เลยเดินไปเคาะประตู ห้องนี้มีกระจกเห็นห้องข้างใน ก๊อกๆๆ (เห็นชายแก่คนนึงนั่งแผ่อยู่บนเก้าอี้ มีที่ฟังหัวใจห้อยอยู่บนคอ)
คุณหมอ :: มาทำอะไรครับ? (สะดุ้ง+แปลกใจเล็กน้อย) คุณหมอผมขาวเต็มหัว หน้าตาดี ผิวขาวดูใจดีเอ่ยถาม
แน้ม :: ไม่ทราบว่า รับทำใบรับรองแพทย์ไหมค่ะ?
คุณหมอ :: รบกวนเชิญไปฝั่งนู้นเลยครับ 75.-บาท ที่นี้ไม่มีคอมพิวเตอร์พิมพ์ แบบฟอร์มต่างๆ ก็ไม่มีออกให้ไม่ได้น่ะสิ
แน้ม :: ไปมาแล้วค่ะ เค้าคิดหนู 250.- ค่ะ
คุณหมอ :: โอ้ย ทำไมคิดแพงจังเลยเนี่ย (ยืนคิดสักพัก) มาๆๆ นั่งบนเตียงเลย ขอหมอตรวจนิดหน่อย
ในขณะนั้นหมอก็ชวนคุย ทำอาชีพอะไร ขายดีไหม ฯลฯ แล้วคุณหมอก็เชิญให้ไปที่เคาน์เตอร์เก่าๆ โดยจดๆๆๆๆ อย่างตั้งใจ
คุณหมอ :: ทำไมสมัยนี้คิดแพงจัง เฮ้อ มาที่นี้หมอไม่คิดเงิน
แบบว่า น้ำตาซึมอ่ะ T_T ไม่ใช่ว่า "งก" แล้วดีใจเจอของฟรีนะ น้ำตาไหลเพราะสถานที่เดิมที่ยายกะแม่พาเรามาตรวจตอนเราไม่สบายสมัยยังไม่เรียนอนุบาล ยังคงอยู่ ทุกอย่างยังคงเดิม เว้นแต่ว่าไม่มีนางพยาบาล และไม่มีคนเข้าร้านเลย
ก่อนจากกันหมอบอกว่า... "เช็คชื่อดูนะว่าถูกต้องมั้ย? หมอไม่คิดเงินนะ เอาไปเถอะ หมอไม่คิดเงินมา10ปีแล้ว ถ้ามีเพื่อนๆ ก็ให้มาหาได้ จะออกให้ ไปๆกลับบ้านๆดีๆ" แล้วคุณหมอก็เดินลับตาไป...
ขับรถกลับบ้าน ร้องไห้ตลอดทางเลย ตอนพิมพ์ก็ยังร้องอยู่ แบบว่าซึ้งอ่ะ รอแม่กลับมาจะเล่าให้แม่ฟัง ได้ร้องไห้อีกรอบแน่ๆ