ความเป็นมาของอีฟกับอดัม

ตาม คัมภีร์เก่าแก่กล่าวไว้ว่า พระเจ้าได้สร้างมนุษย์ผู้ชายคนแรกขึ้นจากดินซึ่งนั้นก็คือ " อดัม " และต่อมาก็ได้ใช้กระดูกซี่โครงของอดัมสร้าง " อีฟ " ขึ้นมา

อดัมกับ อีฟได้อาศัยร่วมกันอย่างมีความสุขที่สวนเอเดนจนกระทั่งอยู่มาวัน หนึ่งพวกเขาก็ได้ถูกงูล่อล่วงให้กินผลไม้แห่งความรู้ที่เป็นของต้องห้ามทั้ง สองจึงต้องถูกขับไล่ไปอยู่ทางตะวันออกของเอเดน อดัมกับอีฟจึงได้ชื่อว่าเป็นมนุษย์คู่แรกบนโลกนี้ ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องที่เล่าขานกันมาของศาสนาคริสต์ ทว่ายังมีเอกสารจารึกแห่งคาบาล่าที่มีการตีความไปอีกอย่างหนึ่งนั้นก็คือ ความเชื่อที่ว่า " ตอนที่พระเจ้าสร้างอดัมขึ้นจากดินนั้นในเวลาเดียวกัน ลิลิธ ก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมา " จากความเชื่อนี้จึงถือได้ว่า ภรรยาคนแรกของอดัมก็คือ ลิลิธ ส่วน อีฟ นั้นเป็นภรรยาคนที่ 2

ลิลิธเป็นคนไม่ยอมใครจึงปรารถนาที่จะเป็นคู่ชายหญิงที่ทัดเทียมกับอดัม ทว่าเมื่ออดัมกับลิลิธคิดจะมีสัมพันธ์กันความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ได้เกิด รอยร้าวขึ้น อดัมยืนกรานไม่ยอมรับที่จะทำตามความปรารถนาที่อยากครองคู่กันเพียงสองคนกับ ลิลิธซึ่งอภัยให้ไม่ได้กับการที่ถูกผู้ชายกดขี่จึงได้พยายามต่อต้านและหนีออก มาในที่สุด และคนที่มาอยู่กับอดัมคนต่อมาก็คืออีฟ เธอเป็นผู้หญิงที่ว่าง่ายเชื่อฟังอดัมผิดกับลิลิธ

แล้วหลังจากนั้นก็มีทัศนะต่างๆ มากมายเกี่ยวกับพวกเขาทั้งสองว่าลงเอยกันอย่างไรส่วนลิลิธนั้นบ้างก็มีความเชื่อว่าเธอได้ไปเป็นภรรยาของเจ้าแห่งฝันร้าย ลูซิเฟอร์ และได้ดื่มด่ำกับชีวิตรักที่มีอิสระโดยไม่ยอมอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ใดๆ บ้างก็ว่าลิลิธเธอได้ถูกพระเจ้าลงทัณฑ์ด้วยการโดนท่านขู่ว่าจะฆ่าลูกของเธอ ทุกวัน 100 คน แล้วบ้างก็ว่าลิลิธเธอได้สิ้นหวังในชีวิตจึงได้ทอดกายตนเองลงบนทะเลแดงเดือด เช่นกัน... ทว่าเหล่าเทวดาผู้สงสารในชะตากรรมของลิลิธจึงได้มอบ " พลังที่สามารถควบคุมโชคชะตาของเหล่าเด็กๆ " ให้กับเธอ พวกเหล่ามารดาทั้งหลายจึงพากันหวาดกลัวว่าพลังนั้นจะมีผลกระทบต่อลูกของตน ตอนที่ให้ลูกนอนจึงได้บ่นพึมพำเบาๆ ว่า " ลิลิธเอย เจ้าจงหายไปซะ " และถ้อยคำเหล่านี้ก็คือ LULLABY ( เพลงกล่อมเด็ก ) ที่โลกเรารู้จักจนถึงทุกวันนี้ ถึงจะมีความเชื่อยังไงก็แล้วแต่ ลิลิธเธอเป็นผู้หญิงที่ได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ส่วนเหล่าลูกสาว " ลิลิมุ " ก็มีคนจำนวนมากมองว่าเป็นพวก " ซาคิวบัส " ( ปีศาจฝันร้ายที่ดูดกลืนวิญญาณ )

ส่วนอดัมที่ตามตำนานกล่าวไว้ว่าเขา ได้ทิ้งลิลิธไป เพราะเธอไม่ยอมเชื่อฟังตน แต่ที่จริงแล้วนั้นการที่ลิลิธได้หนีไปกลับเป็นความปราถนาของเขาเอง เมื่ออดัมรู้ถึงชะตากรรมของตนเองที่จะถูกดูดกลืนไปกับความลุ่มหลง ( กินผลไม้แห่งความรู้ ) ซึ่งถ้าหากทั้งสองอยู่ด้วยกันนั้นลิลิธจะต้องถูกชะตากรรมเดียวกันกับเขาเอง ซึ่งอดัมไม่อยากที่จะให้เป็นเช่นนั้นเขาจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ลิลิธหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ เพราะอดัมอยากที่จะให้ลิลิธหญิงสาวที่ตนรักได้มีชีวิตอยู่อย่างเป็นอิสระและ มีความสุขตลอดไป... แต่น่าเสียดายที่อดัมไม่มีโอกาสที่จะให้ลิลิธได้รับรู้ถึงความปราถนานี้ไป ตลอดกาล...

ไม่รู้ว่าซ้ำรึป่าวเคยอ่านกันไปรึยังถ้าซ้ำขออภัย