ในชีวิตนี้ กราบเท้าท่านสักครั้ง"เคยทำหรือยัง"

วันนี้...พ่อของเจ้าเด็กน้อยเดินทางมาเยี่ยม หลังมองดูลูกน้อย น้ำตาของพ่อก็เริ่มไหลแล้วจึงเดินออกไป..คุยกับหมอ นอกห้อง บนหน้าต่าง เจ้ากระรอกน้อยยังอยู่ และพูดเบาๆกับเจ้าเด็กน้อยว่า เรามีนิทานให้เจ้าฟังอีกเรื่องนะ มีพ่อลูกคู่หนึ่งอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แต่ลูกน้อยกำลังจะตาย..!!เนื่องจากหัวใจล้มเหลว พ่อ บุรุษผู้เข็มแข็งเข้าโอบกอดลูกน้อยแล้วพูดกับลูกน้อยว่า....

หัวใจดวงนี้... อาจจะทำให้พ่ออยู่ต่อไปได้...อีกหลายปี แต่ถ้ามันทำให้หนูอยู่ต่อได้อีกแม้เพียงวันเดียว เอามันไปเถอะลูกรัก พ่อเต็มใจยกให้ ชีวิตนี้ที่เหลืออยู่ อาจจะทำให้พ่อทำอะไรได้อีกมากมาย แต่ถ้ามันใช้ต่อชีวิตหนูได้แม้เพียงวันเดียว แม้หนูอาจจะใช้ชีวิตที่ต่อออกไป วันเดียวนั้น เพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ เอามันไปเถอะลูก พ่อเต็มใจยกให้ หนูจะรู้ไหมว่า วันที่หนูเกิดมา หนูได้มีหัวใจสองดวงที่ "อายุหัวใจ" ไม่เท่ากัน มันคือหัวใจของพ่อที่เต็มใจมอบให้ลูก..ลูกรักของพ่อ

เมื่อฟังนิทานเรื่องนี้แล้วจงรู้ไว้ว่า อายุของพ่อนั้นเหลืออีกไม่มากนัก พูดดีกับท่าน ทำดีกับท่าน แล้วตอบแทนท่านเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่

ลูกหมา!!...ไม่มีโอกาสตอบแทนคุณ พ่อแม่
แต่ลูกหมา ก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่..." น้ำตาตก !!!

เด็กวัด....พ่อและแม่เราเปรียบได้ ด้วยสิ่งใดขอรับหลวงตา

หลวงตา...อันบิดามารดานั้น ท่านเสมอหนึ่ง พระอรหันต์ของลูก
หาที่เปรียบมิได้ กลอนนี้หลวงตาว่า พอจะเปรียบ..ให้ฟังได้

พระองค์แรก ...ผู้แสนดี....ให้ชีวิต
ครูคนแรก....ผู้ประสิทธิ....การศึกษา
หมอคนแรก....ผู้ถือช้อน....คอยป้อนยา
รวมคุณค่า....นี้ได้แก่....พ่อแม่เรา
สามร้อยหก....สิบห้าวัน....วันพ่อแม่
มิไช่แค่.....วันใด.....ให้นึกถึง
รักเสมอ....ในดวงจิต.....คิดคำนึง
พ่อแม่ซึ่ง....รักลูก....ทุกคืนวัน
ยามแบเบาะ....อดนอน....ทนกล่อมเกลี้ยง
กล่อมให้นอน....ด้วยน้ำเสียง....ดุจสวรรค์
ทั้งอึฉี่....รดที่นอน....เช็ดทุกวัน
เปรียบสวรรค์ทั้งพิภพไม่จบเอย

"มีผู้หญิงคนเดียวในโลก" ทุกครั้ง...เวลาที่เราหิว
เธอก็จะรีบ..ไปหาข้าวให้เรากิน!
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ถึงแม้...เราจะเกเรแค่ใหน
เธอก็จะ...ให้อภัย
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ถึงแม้...เราจะโตแค่ไหน?
เธอก็ยังเห็นเรา...เป็นเด็ก
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่ไม่ว่าเราจะเป็น...อย่างไร
เธอก็ยังห่วงใย....และรักเราเสมอ !
ไม่ว่าเราจะล้ม เราจะร้องไห้ และเรากำลังเสียใจ 
ผู้หญิงคนนี้ คนที่ใครหลายๆคน รวมถึงเรา"เรียกเธอว่าแม่"
ในชีวิตนี้ กราบเท้าท่านสักครั้ง"เคยทำหรือยัง"

"แม่..."

พระองค์แรกผู้แสนดี...ให้ชีวิต 
ครูคนแรกผู้ประสิทธิ์...การศึกษา
หมอคนแรกที่ถือช้อน...คอยป้อนยา
รวมคุณค่านี้ได้แก่...แม่เราเอง

ขอนอบน้อม กราบแท้...พระแม่แก้ว 
สำนึกแล้ว ความเลว....เคยเหลวไหล 
ลูกซึ้งแล้ว แนววิถี...ที่เป็นไป 
แม่ช้ำใจ เพราะลูกมา....จนชาชิน

หญิงคนหนึ่งคนที่เรา...เรียกว่าแม่
หญิงคนที่รักเราแท้...ไม่แปรผัน
หญิงคนที่รักเรา....เท่าชีวัน
หญิงคนนั้นให้เราเกิด...กำเนิดมา

จะ ทำดี เพื่อแม่ ต่อแต่นี้ 
เป็นคนดี ต่อสังคม ไม่หลงไหล 
ขอเป็นคน ดีของแม่ ตลอดไป 
ไม่ยอมให้ เสียใจช้ำ...."ย่ำน้ำตา"