เรื่องของ ควาย เป็นสัตว์ที่เชื้องและอดทนที่สุด

เรื่องของ "ควาย"



อนิจจา ใยตัวข้า มาลำบาก
มนุษย์ถาก ถางคำ ย้ำความเห็น
หาว่าโง่ เหมือนควาย ให้ลำเค็ญ
โบราณมา ก็ยังเห็น คนพึ่งควาย.


.......................................
 คนที่โง่ อวดฉลาด ว่าปราดเปรื่อง
วางท่าเขื่อง เก่งกล้า ทำหน้าใหญ่
เป็นผู้นำ มีปัญญา กว่าควายไทย
เหตุไฉน ตามหลังควาย เมื่อไถนา


.........................................
เป็นข้อคิด ปริศนา ใต้ฟ้ากว้าง
เพื่อกล่าวอ้าง เตือนใจ ไม่มุสา
สัตว์หรือคน จนยาก มากนานา
ย่อมมีค่า เคียงกัน ทุกพันธุ์ไป


.....................................
คนกับควาย ทำนา ประสาควาย
ส่อความหมาย ควายมีค่า ภาษาศิลป์
เลี้ยงปู่ย่า บรรพชน คนทำกิน
ใครลืมสิ้น คุณควาย น่าอายคน
เปลี่ยนความคิด แนวใหม่ สอนใจมนุษย์
...อย่ารั้งฉุด ความหมายควาย ให้สับสน
สีซอให้ ควายฟัง ยังอับจน
ที่จริงคน โง่กว่าควาย กลับกลายกัน.


............................................
คนทำคน จนใจดำ อำมหิต
ทำตนผิด ห่างธรรมะ อกุศล
สัตว์ประเสริฐ ตัวตั้งฉาก เดินเวียนวน
กลับทำตน ตัวขนาน คลานบนดิน
จากสัตว์ป่า พัฒนา เป็นมนุษย์
...ร่างสวยสุด จำเริญตา น่าถวิล
ใจกลับต่ำ น่าฉงน ไม่ยลยิน
แต่พลิกลิ้น มาทับถม ถ่มถากควาย.


..........................................
 ชวนน้องนั่ง หลังควาย ตอนบ่ายคล้อย
น้องเกี่ยวก้อย ฉอเลาะ เกาะเกี่ยวแขน
รำพันรัก ปักใจ ไม่คลอนแคลน
สัญญาแน่น รักมิคลาย ตายจากกัน
มาวันนี้ น้องนาง มาห่างเหิน
...เห็นพี่เดิน วนเวียน น้องเปลี่ยนแผน
นั่งวีโก้ ทำปลื้ม มาลืมแฟน
พี่จุกแน่น ในอก ตกหลังควาย



............................................
มุมานะ กรีดยาง เก็บทางรัก
ใช้อกหัก เป็นพลัง สร้างทางฝัน
ซื้อดีแมกซ์ สี่ประตู มินานวัน
ชวนจอมขวัญ กลับมา สัญญาใจ
ทิ้งให้ควาย ดายเดียว อยู่เปลี่ยวจิต
...เหมือนพี่ขาด มิ่งมิตร พิสมัย
ควายกินหญ้า พี่หลั่ง ชลนัย
นั่งร้องไห้ ควายกับพี่ ที่ปลายนา



......................................
 คิดอีกที อยากจะมี เกวียนเคียงเทียบ
ให้น้องเหยียบ หัวไหล่ พี่ไปนั่ง
เกาะเกี่ยวเอว โอบอุ้ม จุมพิตนาง
รำพันแผ่ว พริ้วจาง อย่าร้างไกล
พี่แสนรัก รักนุช สุดสวาท
...อย่านิราศ แรมร้าง ห่างไปไหน
สัญญารัก น้องนาง ข้างหลังควาย
ขออย่าได้ แค่หลับฝัน กลางวันเลย.


.........................................
สัญญารัก บนหลังควาย ใจหายแทน
จุกอกแน่น เกินระบาย จนผ่ายผอม
นุชนารถ แรมร้างไกล ใจตรมตรอม
สุดจะน้อม โน้มใจ อย่าไกลลา
พาหนะ อื่นใด ไม่มีเปรียบ
...เอามาเทียบ สะพานใจ ฝันใฝ่หา
เคยก่อร่าง สร้างรัก ยาวนานมา
อนิจจา ใจนาง เหมือนทางจร
.......................................
บทกลอน แต่ละบท  ไม่ได้เกี่ยวเนื่องกัน
โปรดแยกอ่าน