จากกรุงเทพ-ปาย งบในการท่องเที่ยว 2500 บาทเป็นไปได้!!
"ความสุขหมายเลข7" walk to remember (เชียงใหม่) ตอนที่ 1
วันที่ 22 มกราคม 2556
เดินทางสู่เส้นทางแห่งความทรงจำ ฉันคิดชื่อหัวเรื่องได้ตั้งแต่อยู่ที่เีชียงใหม่
ทำไมหน่ะหรอ? เพราะฉันและเพื่อน เราไปเชียงใหม่กันตั้งแต่เด็กๆ ไปกันแทบทุกปี
นั่งรถทัวร์ รถส่วนตัว เครื่องบิน แต่เรายังไม่เคยเลยซักครั้งที่จะลองโบกรถ
เราแทบจะไม่เคยจดจำอะไรเลย เพราะไปถึงเชียงใหม่ก็เที่ยวแลนด์มาร์คทั้งหมด
เป็นปกติของนักท่องเที่ยวทั่วไป แต่การเดินทางครั้งนี้คงเป็นการเดินทาง
เพื่อทวนความทรงจำให้เด่นชัดขึ้น และคงยากที่จะลืมเลือนแน่นอน
"แก หนาวนี้โบกรถไปเชียงใหม่กันมั้ย แบบประหยัด" คำถามบ้าๆที่ออกจากปากเพื่อนของฉัน
"เออก็ได้นะ" และัฉันก็บ้าตบปากรับคำ อาจจะเพราะเราบ้าพอกันเลยเดินทางด้วยกันได้....///
ที่สำคัญครั้งนี้เราจำกัดงบไว้แค่ไม่เกินคนละ 2,500 บาท จะรอดมั้ย?
เช้าวันที่ 22 เราเริ่มกันที่ปั้มน้ำมันใกล้ๆ ม.กรุงเทพ เราจินตนาการไม่ถูกจริงๆว่า
การโบกรถครั้งแรกจะเป็นยังไง สมองเริ่มมีคำถามมากมายแต่จนแล้วจนรอด
เราก็เกาหัว กันแบบเขินอายมายืนอยู่ริมถนน กางแขนออกไปจนสุด.............
10 .....20......40 นาที ไม่มีรถซักคันรับเรา
หน้าเริ่มเสีย เราต่างให้กำลังใจกันและกัน ยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงเลย
ถอดใจตอนนี้มันเร็วไป.......ว่าแล้วก็ปรับยุทธศาสตร์ใหม่
นั่งแท็กซี่มาลงแถวๆปั้มน้ำมันที่ อยุธยา โบกอยู่นานสองนาน
ก็ไม่ได้รถซักที ในใจก็เริ่มแอบคิดนิดๆ่ว่าวันนี้คงไม่ถึงเชียงใหม่แน่เลย
ทันใดนั้น!!!!!
รถกระบะคันนึงจอด แล้วบอกจะไปถึง อ.ท่าเรือ อ่างทอง ว้าว
แค่ไม่กี่กิโลเมตร ยังดีกว่าอยู่กับที่ นี่ถือเป็นความก้าวหน้าเลยหละ
ถึงจะก้าวไปได้ไม่ไกล = =''
หลังจากนั้นก็มีรถ Ford จอดรับเราคนขับเป็นสาวน้อย เธอกำลังจะไปที่ พิษณุโลก
น้ำใจงามเหมือนหน้าตาเลย >_< จากอยุธยา - พิษณุโลก
แต่ระหว่างขับดันเจอด่านซะนี่ ซิ่ง 150 ได้ใบรับรองมาหนึ่งใบ
สาวน้อยมาส่งเราในเส้นทางไปจังหวัด อุตรดิตถ์ ไม่รู้จะขอบคุณยังไงดีซาบซึ้งใจที่สุด
ใจหวิวๆเลย เดินทางด้วยกันมาหลายร้อยกิโลเมตร นั่งคุยกัน กินข้าวด้วยกัน
และโบกมือลากันตรงนี้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเจอกันอีกมั้ย
เธอเอ่ยคำว่า "แล้วเจอกันนะ" เราได้แต่ไหว้ขอบคุณ และโบกมือลา.....
ต่อมามีุคุณลุงใจดีท่านนึง เราพวกเราขึ้นรถ คุณลุงกำลังจะไปปฏิบัติธรรมที่พะเยา
บอกว่าจะไปส่งทางแยกไปลำปาง ได้สนทนาเรื่องธรรมะตลอดทางเพลินดี
ขอบคุณ คุณลุงมากเลยค่ะสำหรับคำสอนหลายๆอย่าง และ สำหรับการเดินทาง
สุดท้ายทางไปลำปาง มีัรถกระบะมาจอดรับเรา นอกจากใจดีไปส่งแล้ว
ยังแบ่งผลไม้ให้ทาน เดินทางครั้งไหนก็ไม่อิ่มเท่าครั้งนี้
อิ่มใจมาก ตลอดเส้นทางมีน้ำใจและรอยยิ้มตลอด ขอบคุณทุกๆคนเลยค่ะ
หลังจากถึงลำปาง เป็นเวลา 5 โมงเย็น เราตัดสินใจนั่งรถทัวร์ไปเชียงใหม่
ในราคา 74 บาท เพราะว่าเย็นแล้วกลัวจะโบกรถไม่ได้
สรุปวันนี้เราออกเดินทางจากอยุธยาประมาณ 7 โมงเช้า
ถึงจังหวัดเชียงใหม่ประมาณ 19.30 นับว่าเร็วมาก
เสียเงินทั้งสิ้นคนละ 74 บาท
ถึงเชียงใหม่ฟ้าก็มืด สิ่งแรกที่ต้องทำคือหาที่พักค่ะ
ไม่เน้นหรู ขอถูกๆ หาจากในกูเกิ้ลอยู่พักใหญ่ๆ
ตัดสินใจได้ว่าเอาที่นี่แหละ โรงแรมนิวมิตรภาพ
ล๊อบบี้โรงแรม
ด้านในอาคารค่ะ ค่อนข้างจะมีหลายห้อง
เตียงเดี่ยว 2 เตียง
ห้องพักมีราคา 300,350
ตลอดวันทั้งล้าทั้งเหนื่อยแต่ก็สนุกดี
ปี 2013 น้ำใจคนไทยที่ใครหลายๆคนว่ามันเริ่มลดลง หายไป
ฉันว่ามันไม่จริงเลยประเทศไทยยังไงก็ยังน่าอยู่ น่าเที่ยว ตลอดเวลา
เราออกไปซื้อของกินกันแถวๆ ตลาดวโรรส ส่วนใหญ่เป็นกับข้าวบ้านๆ
ราคาถูกจนน่าใจหายหนึ่งร้อยบาทซื้อของกินได้หลายอย่างเลยทีเดียว
กลับมาล้มตัวลงที่นอน พลางพูดกับเพื่อนว่า
แกชั้นงงหว่ะ เรามาถึงเชียงใหม่กันได้จริงๆหรอ?
ในใจเต็มตื้น รอการผจญภัยในวันรุ่งขึ้นแทบไม่ไหว
"แก นี่แหละจะเป็นก้าวที่เราต้องจดจำ" ฉันเอ่ยขึ้นพลางหันหน้ายิ้มให้เพื่้อน
ภาพจากตอนหน้า......เราไปตามหาดอกซากุระเมืองไทย และ เดินทางไปปายด้วยรถจักรยานยน
จะตื่นเต้นระทึกแค่ไหน เจอกันตอนหน้าค่ะ