อินทรวิเชียรฉันท์
เรื่อง พ่อแห่งแผ่นดิน


สายฝนปะโปรยปราย

ชะชะสายสิแช่มชื่น

แมกไม้ก็หยัดยืน

แตะตระหง่านตระการตา

 

เอกองค์บิดาเจ้า

ปิตุเล่าประหนึ่งฟ้า

ราวฝนชะทั่วหล้า

ศิระเย็นประทับทรวง

 

ทุกข์ยาก ณ แดนไทย

ธ ก็ใส่พระทัยห่วง

น้ำจิต ธดุจห้วง

ณ มหาสมุทรธาร

 

พอเพียงก็ทรงเริ่ม

ผลิจะเพิ่มและเสริมงาน

ศิลป์ศาสตร์วิชาการ

ก็ประทานผดุงไทย

 

ดนตรีและกีฬา

วิทยากระเดื่องไกร

แซ่ซ้องขจรไป

ชุติโชติ ณ ทุกหน

 

อาเซียนริก่อเกิด

ธ ประเสริฐก็สร้างคน

ให้พัฒนาตน

ปฏิรูปมิรั้งรอ

 

ชนชาติสิทำดี

ปฐวี ณ แดนพ่อ

ร้อยพวงมะลัยช่อ

หฤทัย ฤ บูชา

 

เทิดไท้พระภูมี

สะดุดี ธ ราชา

ภูมิเกียรติคุณกล้า

พระจิรายุยิ่งยืนยง.

 

"นางสาวน้ำฝน บัวหิรัญ"

นักเรียนตาบอดถ่ายภาพ รุ่น 1

7 ก.พ. 56

แต่คนตาดี
"ยาวจัง....ไม่อ่าน"
"สรุปด่วน"
เสียดายที่พวกคุณมีดวงตา
แต่ไม่รู้จักใช้ดวงตา
แสวงหาความรู้
เพื่อใช้สร้างอนาคตที่ดีให้ตัวเองในอนาคต