MU ยุคทรัมป์ - ตำนานนางฟ้าสวยทำได้

นับจาก โดนัลด์ ทรัมป์ ได้ซื้อกิจการและบริหารงานองค์กรนางงามจักรวาล (Miss Universe Organization) ตั้งแต่ปี 1996  การประกวดนางงามจักรวาลก็เข้าสู่ยุคแห่งการชิงไหวชิงพริบบนพื้นฐานของมิตรภาพ  เพื่อพัฒนาตัวเองให้โดดเด่นเหนือคู่แข่งภายในช่วงเวลาเก็บตัว  รวมทั้งเวลาที่ประกวดจริงไม่ถึง 2 ชั่วโมง  และนี่คือส่วนหนึ่งของตำนานนางฟ้าที่ได้ครองตำแหน่งในยุคโดนัลด์ ทรัมป์

นางฟ้าสวยทำได้

นางฟ้ากลุ่มนี้เน้นฝึกฝนตัวเองเพื่อเสริมจุดเด่นให้ดีเยี่ยม  จนสามารถคว้าตำแหน่งได้ท่ามกลางคำครหาครับ

บรู๊ค มาเฮลานี่ ลี (อเมริกา) MU 1997

ความเก๋และจริงใจ  คือตัวตนที่ชัดเจนของเธอ  บนเวทีที่ผู้เข้าประกวดพยายามโหมประดิษฐ์ตัวแข่งกัน  จนกลบความเป็นตัวตนหมด  แต่บรู๊คแสดงออกถึงความเป็นตัวตนของเธอ  ผ่านทั้งเครื่องแต่งกาย  บุคลิกภาพ  รวมทั้งการตอบคำถามที่ไม่ใช่พิมพ์นิยมของนางงามทั่วโลก  ถ้าเทียบสมัยนี้ก็ประมาณน้องญาญ่าครับ  คนอื่นเป็นอย่างไรบรู๊คไม่เสียเวลาเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อไปแข่งขัน  เธอเน้นทำหน้าที่ให้ดีที่สุด  แข่งกับตัวเองเท่านั้น  โดยเฉพาะคำถามข้อสุดท้าย  “ถ้าชีวิตของคุณสามารถเป็นอิสระจากกฎเกณฑ์ต่างๆ ได้เป็นเวลาหนึ่งวัน  โดยที่คุณสามารถทำทุกสิ่งได้โดยไม่ต้องกลัวอะไร คุณจะทำอะไร”  คำตอบของเธอคือ “จะทานอาหารทุกอย่างในโลกค่ะ  พวกคุณคงไม่เข้าใจหรอกค่ะ  แล้วดิฉันจะทานสองรอบด้วย”  เรียกเสียงเฮชอบใจได้ลั่นฮอลล์ทีเดียว  และเธอก็ยืนยันด้วยการจับท้องที่ไร้พุงของเธอ  น่ารักมาก  เธอประกาศเป็นนัยแทนอลิเซีย มาชาโด้ (เวเนซูเอล่า) MU 1996  ที่เกือบโดนกระแสโลกให้ปลดจากตำแหน่งเพราะน้ำหนักเกินว่า  “นางงามก็หิวเป็นนะคะ”

เวนดี้ ฟิตซ์วิลเลี่ยม (ตรินิแดดและโตเบโก) MU 1998

เวนดี้เป็นนางงามผิวสีมีดีที่รูปร่างและ “น้ำใจ”  ถึงหน้าตาเธอจะน่ารัก  แต่เมื่อเทียบกับประเทศมหาอำนาจขาอ่อน  เธอกลับดูด้อยไปอย่างไม่เป็นธรรม  แต่เวนดี้ก็เข้าใจจุดนี้ดี  ด้วยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ  ทำให้เธอผ่านรอบชุดว่ายน้ำได้ฉลุย  และเธอเน้นจุดนี้ต่อเนื่องในรอบชุดราตรี  ด้วยการเลือกชุดที่ไม่โป๊เปลือย  แต่อวดถึงความได้สัดส่วนโค้งเว้าที่สวยงามของรูปร่าง  เพื่อให้ตัวเองเข้ารอบต่อไปให้ได้  แล้วก็สำเร็จ  ในการสัมภาษณ์  ทุกคำพูดแสดงออกถึงความห่วงใยเพื่อนมนุษย์อย่างใจจริง  ทำให้เธอได้ตำแหน่งนี้ไปครองท่ามกลางความยินดีอย่างเหลือล้นของเพื่อนผู้เข้าร่วมประกวด  ที่กรูเข้ามาแสดงความยินดีกับเวนดี้  การ์ดบนเวทีและนางงามจักรวาลปีก่อนหน้า  ต้องฝ่าด่านเพื่อสวมมงกุฎให้เธอด้วยความยากลำบาก  แต่นั่นก็เป็นการยืนยันว่า  เวนดี้ไม่ได้เสแสร้งพูด  เธอเป็นอย่างที่พูดจริงๆ ซึ่งความดีใจของเพื่อนนางงามเป็นข้อพิสูจน์ได้อย่างดี

เอ็มพูเล่ คเว-ลาโกเบ้ (บอตสวานา) MU 1999

เอ็มพูเล่ประสบความล้มเหลวในการประกวด Miss World ปี 1997  แต่เธอก็เลือกที่จะพัฒนาตัวเอง  แล้วเป็นตัวแทนคนแรกจากบอตสวานาที่เข้าร่วมประกวดนางงามจักรวาลปี 1999  แม้ว่ารูปร่างหน้าตาเธอจะจัดอยู่ในระดับนางฟ้า  แต่ด้วยแสนยานุภาพของมหาอำนาจขาอ่อนประเทศอื่น  เธอก็ทำได้แค่เสมอตัวทั้งในรอบชุดว่ายน้ำและชุดราตรี  กระนั้นความผิดหวังจากเวที Miss World ที่ทำให้เธอได้พบตัวเองว่า  เธอมีความสามารถด้านการพูดโน้มน้าวจิตใจที่ดีเยี่ยม  และเวที Miss Universe ก็เป็นอีกโอกาสที่จะให้เธอได้ใช้ความสามารถด้านนี้สร้างอนาคตให้ตัวเอง  รอบสัมภาษณ์ทั้งสองรอบ  เอ็มพูเล่จึงใช้ทักษะทางการพูดอย่างเต็มที่  จนอย่างโดดเด่นจนเหนือมหาอำนาจขาอ่อนประเทศอื่นอย่างขาดลอย  เหล่ากรรมการก็ยอมรับในความตั้งใจจริงของเธอ  ที่จะใช้ความสามารถด้านการพูดเพื่อช่วยเหลือสังคมโลก  จึงยินดีให้โอกาสนี้กับเอ็มพูเล่  ซึ่งในระหว่างการดำรงตำแหน่ง  เอ็มพูเล่ก็ได้รับการยอมรับในความสามารถจากองค์กรด้านสิทธิมนุษยชนระดับนานาชาติหลายแห่ง  แม้ว่าจะพ้นจากตำแหน่งแล้ว  องค์กรด้านระดับนานาชาติหลายแห่งก็ต้องการให้เธอช่วยเป็นโฆษกให้

ริโยะ โมะริ (ญี่ปุ่น) MU 2007

ปีนั้นผมไม่ได้ดูถ่ายทอดสด  ตอนที่ผมเห็นรูปเธอได้รับตำแหน่ง “เฮ้ย!! ได้ตำแหน่งได้ไงเนี่ย”  และค่อนข้างเชื่อในข่าวลือว่า  เธอได้รับตำแหน่งเพราะเป็นปีสุดท้ายที่จะใช้มงกุฎมิกิโมโตะ  แต่เมื่อได้ดูการประกวดทั้งหมด  และทราบประวัติการเตรียมตัวของเธอ  ผมก็เปลี่ยนความคิดทันที  

ริโยะเป็นชาวญี่ปุ่นแท้  ที่มีความอดทนเพียรพยายามทำงานหนักเป็นที่ตั้ง  อีกทั้งครอบครัวที่ร่ำรวยของเธอ  ก็ไม่ได้ใช้เงินเลี้ยงดูเธอให้เป็นง่อย  แต่ให้ริโยะใช้เพื่อฝึกฝนและเตรียมพร้อมอย่างสร้างสรรค์  ตามความสามารถที่เธอมีอยู่อย่างเต็มที่  โดยมีคุณย่าและคุณพ่อคุณแม่คอยให้กำลังใจตลอดเวลาไม่มีอั้น  ริโยะเดินทางไปเรียนเต้นรำทั้งที่แคนาดาและอเมริกา  เพื่อสร้างตัวเองให้มีความสามารถทั้งร่างกายและจิตใจมากพอที่จะทำฝันของเธอให้เป็นจริง  นั่นคือ  การเป็นนางงามจักรวาลเพื่อใช้ชื่อเสียงสู่การเป็นนางแบบและสร้างโรงเรียนสอนเต้นรำนานาชาติที่ริโยะและแม่ของเธอรัก  เมื่อกองประกวดของญี่ปุ่นเห็นความตั้งใจจริงจากผลงานที่ริโยะทำบนเวที  จึงได้สร้างแผนทำคะแนนแต่ละรอบให้สูงสุดไม่ทิ้งกันดังนี้

ชุดว่ายน้ำ :

ข้อดีมากของริโยะคือ รูปร่างได้สัดส่วนจากการเต้นตั้งแต่เด็ก  และสามารถจัดวางท่วงท่าให้ตัวเองได้อย่างดี  ดังนั้น “ท่าเดินนมสะเทือน” อันเป็นเอกลักษณ์ของริโยะตอนประกวดที่ญี่ปุ่น  จึงถูกพัฒนาให้หนักหน่วงรุนแรงยิ่งขึ้นบนเวทีนางงามจักรวาล  (ผมชอบมาก ^^ ความคิดดีมากด้วย  เพราะกรรมการและคนดูไม่สามารถมองสิ่งใดได้เลยนอกจากทรวงอกของเธอ) แล้วก็สำเร็จ  ริโยะได้คะแนนชุดว่ายน้ำเป็นที่หนึ่งบนเวทีนางงามจักรวาลในคืนนั้น

ชุดราตรี :

กองประกวดญี่ปุ่นและตัวริโยะ  คงได้เห็นชุดชุด Gucci แนวสเปนที่ คุราร่า จิบานะ Miss Japan Universe ปีก่อนหน้าริโยะใส่ออกงาน  ว่าเหมาะสำหรับใช้ประกวดที่เม็กซิโก  และด้วยความเป็นประเทศต้นกำเนิดของนินจา  กองประกวดญี่ปุ่นจึงออกแบบให้ริโยะเดินกรีดชายกระโปรงขึ้นให้เหมือนผีเสื้อบินทุกรอบ  ซึ่งนอกจากจะทำให้เธอเด่นยามเดินเดี่ยวแล้ว  ยังสามารถใช้กระโปรงบังผู้เข้าแข่งขันคนอื่นยามเดินเป็นกลุ่มไปในตัวได้อีกด้วย  จนเธอก็ทำคะแนนได้เป็นที่สี่  และสามารถเข้ารอบสุดท้ายได้

การสัมภาษณ์ :

แม้ภาษาอังกฤษของริโยะจะจัดอยู่ในระดับดีมาก  เพราะเธอไปเรียนด้านการเต้นรำที่แคนาดาและนิวยอร์คตั้งแต่ม.ปลาย (โมริเป็นนามสกุลผู้ดีของญี่ปุ่นครับ  ไม่ต้องงงว่าทำไมเธอถึงเรียนอะไรได้มากมาย)  แต่เธอเลือกใช้ล่ามครับ  เพราะเธอจะได้ฟังคำถามสองรอบ (อังกฤษรอบนึง ญี่ปุ่นรอบนึง)  และไม่ต้องเสียเวลากังวลตอบเป็นภาษาอังกฤษที่ความหมายอาจจะเพี้ยนจากที่ต้องการสื่อ  อีกทั้งยังเว้นจังหวะการตอบไม่ให้ยาวเกินไป  ล่ามจะได้แปลได้ถูกต้องเต็มที่ภายในเวลาที่บีบคั้น  ซึ่งถ้าเป็น Blind Audition แบบ the voice ตำแหน่งควรเป็นของเธอครับ  กรรมการถามว่า “บทเรียนใดที่คุณได้เรียนเมื่อตอนเป็นเด็กและมีผลกับคุณจนถึงปัจจุบัน” คำตอบของริโย “ดิฉันเรียนเต้นรำตั้งแต่เด็กค่ะ  และจากการใช้ชีวิตโตมาท่ามกลางเพื่อนนักเรียนและคุณครู  ดิฉันได้เรียนรู้ว่า  เราจะต้องรู้จักทำให้ตัวเองมีความสุข  อดทน  และมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ  และนี่คือสิ่งที่ดิฉันต้องการถ่ายทอดให้เด็กรุ่นต่อๆ ไปค่ะ”

เมื่อได้ตำแหน่ง  ชะตากรรมของริโยะก็ไม่ต่างจาก อะคิโคะ โคะจิมะ นางงามจักรวาลคนแรกของญี่ปุ่นครับ  ถูกพายุคำวิจารณ์โหมกระหน่ำใส่ว่ามีความสวยไม่พอกับตำแหน่ง  แม้กระทั่งนางงามจักรวาลปีก่อนเองก็ดูไม่ค่อยพอใจนัก  ทำมงกุฎร่วงตอนมอบตำแหน่ง  แม้ความสวยของริโยะอยู่ในระดับที่ทำให้ผู้ชายแท้มองเหลียวหลังน้ำลายยืดได้ก็จริงอยู่  แต่เมื่อเทียบมาตรฐานนางงามแล้ว  เธอก็ไม่ถึงขั้นที่จะจัดอยู่ในกลุ่ม “สวยมาก”  ซึ่งริโยะคงเจอการไม่ยอมรับในลักษณะนี้มามากตอนเรียนเต้นที่เมืองนอก  ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะยิ้มรับกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น  เพื่อขอโอกาสให้เธอได้พิสูจน์ตัวเอง  สุดท้ายความสามารถที่ติดตัวเธอ  ก็ช่วยให้เธอคว้ามงกุฎมาสวมไว้ได้ตามสัญชาตญาณนักรบแดนอาทิตย์อุทัย   

ในช่วงเวลาการประกวด ริโยะ ทำให้กรรมการทุกคนเห็นได้ชัดเจนว่า  เธอมีศักยภาพสูงมากที่จะปฏิบัติหน้าที่นางงามจักรวาล  ไม่ว่าจะเป็นการวางตัว  บุคลิกภาพ  ความอดทนฝึกฝน  และการพัฒนาที่เห็นได้ชัดเจน  ถึงตำแหน่งที่เธอได้มาจะสร้างทั้งข้อครหาและความไม่พอใจในช่วงแรก   แต่การปฏิบัติหน้าที่ในระหว่างการดำรงตำแหน่ง  ริโยะ ก็ได้รับการยอมรับจากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องในวงกว้างว่า  สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ไม่บกพร่อง  

ริโยะไม่ได้ทำศัลยกรรมหรือประดิษฐ์ท่าทางคำพูดจนไม่เป็นตัวของตัวเอง  เหมือนที่นางงามหลายคนเลือกทำเพื่อให้ได้ตำแหน่ง  ริโยะเป็นตัวอย่างของผู้หญิงธรรมดา  ที่เลือกฝึกฝนการเต้นรำที่เธอรัก  จนกลายเป็นความสามารถที่ช่วยให้เธอทำสิ่งที่ฝันไว้ให้เป็นจริงได้ด้วยตัวตนที่เธอเป็นจริงๆ  เธอไม่ยอมเป็นคนด้อยค่าที่ยอมแพ้กับข้อจำกัดต่างๆ ของตัวเอง  แต่มุ่งมั่นพัฒนาตัวเองอย่างไม่ย่อท้อ  เพื่อให้ตัวเองโดดเด่นพอที่ได้มาซึ่งโอกาสในการทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง  ในคืนอำลาตำแหน่ง  ริโยะได้ให้ของขวัญกับนางงานรุ่นหลังและผู้หญิงทั่วโลก  จากการทำให้เห็นจริงด้วยชีวิตของเธอ  "ดิฉันอยากบอกกับพวกคุณที่เป็นคนรุ่นใหม่ทั้งหลายว่า ถ้าดิฉันทำได้ พวกคุณก็ต้องทำได้เช่นเดียวกัน อย่ายอมแพ้ มุ่งหน้าทำตามฝัน อดทน มองโลกในแง่บวก และมีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ"