ทั้งที่ "ขนมจีน" เป็นเพียงเส้นแป้งยาวยาวสีขาวที่ทานกับแกงรสชาติเผ็ดร้อน
หรือไม่ก็ทานคู่กับส้มตำ เรียกว่าเป็นอาหารคาวโดยทั้งสิ้น
แต่ทำไมกันนะ? ถึงได้ชื่ิอว่า "ขนม"
แถมก็เป็นอาหารสัญชาติไทย ไม่ได้มีเชื้อจีนแต่อย่างใด
มีคำถามมากมายขนาดนี้ งั้นเราไปหาข้อสรุปของเรื่องนี้กัน...

ซึ่งคำว่า "ขนมจีน" ไม่ใช่ของอาหารจีน
แต่คำว่า "จีน" ที่ต่อท้ายขนมนี้สันนิษฐานกันว่าน่าจะมาจากมอญ
ซึ่งเรียกขนมจีนว่า "คนอมจิน" (คะนอมจิน) หมายถึง "สุก 2 ครั้ง"
พิศาล บุญปลูก ชาวไทยเชื้อสายรามัญผู้สนใจศึกษาอาหารและวัฒนธรรมมอญกล่าวว่า
"จริง ๆ แล้ว ขนมจีนเป็นอาหารของคนมอญหรือรามัญ
คนมอญเรียกขนมจีนว่า คนอมจิน คนอม
หมายความว่าจับกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน จินแปลว่าทำให้สุก"

นอกจากนี้ "คนอม" (คะหนอม) นั้นสันนิษฐานว่าน่าจะใกล้เคียงกับคำไทย
"เข้าหนม" แปลว่าข้าวที่นำมานวดให้เป็นแป้งเสียก่อน
ซึ่งภายหลังกร่อนเป็น "ขนม" จริง ๆ แล้ว ขนม ในความหมายดั้งเดิมจึง
มิใช่ของหวานอย่างที่เข้าใจในปัจจุบัน ขนม หรือ หนม ในภาษาเขมร
หรือ คนอม (คะหนอม) ในภาษามอญหมายถึงอาหารที่ทำจากแป้ง
ดังนั้นขนมจีน จึงน่าจะเพี้ยนมาจาก คนอมจิน (คะนอมจิน)
ซึ่งทำให้เกิดสมมุติฐานตามมาอีกว่า ดั้งเดิมทีเดียวขนมจีนเป็นอาหารมอญ
แล้วจึงแพร่หลายไปสู่ชนชาติอื่น ๆ ในสุวรรณภูมิตั้งแต่โบราณกาล
จนเป็นอาหารที่ทำงานและมีความนิยมสูง สามารถหาทานได้ทั่วไป
เครดิต: http://arran-phathet.exteen.com/20091109/entry

ปัจจุบันถือได้ว่า ขนมจีน เป็นอาหารที่หาทานได้ง่าย
บางคนชอบทานกับน้ำยา บางคนชอบทานกับส้มตำ
แต่ตอนนี้ที่เรียกว่าอินสุดสุด คือ ขนมจีนกับแกงเขียวหวานไก่
ต้องขอบอกว่า แกงเขียวหวานในตอนนี้กำลังกลายเป็นประเด็นร้อนของปี
เมื่อเป็นอาหารม้ามืดที่สามารถเจาะตลาดอาหารของญี่ปุ่น
แซงหน้าแกง... ที่อยู่คู่กับญี่ปุ่นมานานจนตกอันดับ
น่าภูมิใจจริงจริง ที่อาหารไทยของเรา ขึ้นโต๊ะเมืองนอกอีกหนึ่งอย่างแล้ว
แว่บ ไปหาขนมจีนแกงเขียวหวานกินดีกว่า....