รู้ทันสมควรแก่ธรรม

ระลึกรู้ ไม่ทัน ต้นกลางสุด ในขณะคืด ปัจจุบัน เพราะไม่ขยัน ใส่ใจสังเกต ระลึกรู้ทันเหตุ จะคิดดับเอาไว้ ทุกลมหายใจ เข้าดับออกดับ ให้ถึงการเปลี่ยนแปลง เกิดดับที่ฉับไว และเร็วกว่าพริบตา จึงตรัสรู้ทันไม่ได้

จึงไม่ได้ความปราโมทย์ ปีนิอิ่มใจ สุขสงบ จนถึงความตั้งมั่น ระลึกรู้ทันความเป็นจริง ให้ถึงความเบื่อหน่าย คลายความยึดคิด จนหลุดพ้นได้ ในขณะคิดปัจจุบัน