จากรปภ.หน้าธนาคาร สู่พนักงานหลังเคาน์เตอร์ จูนสู้ชีวิต 11 ปีจนฝันเป็นจริง

วันนี้ผมมีเรื่องราวที่โคตรจะบันดาลใจมาเล่าให้ฟังครับ เป็นเรื่องของชายหนุ่มคนหนึ่งจากฟิลิปปินส์ ที่ชื่อว่า “จูน” หรือชื่อเต็ม ๆ คือ ริคาร์โด ไลงโก จูเนียร์ คนธรรมดา ๆ ที่เริ่มต้นจากการเป็น “รปภ.” แต่ด้วยความมุ่งมั่นและหัวใจที่ไม่ยอมแพ้ เขากลายเป็น “พนักงานธนาคาร” ที่เคยเฝ้ามองอยู่ทุกวัน!

ย้อนกลับไปปี 2010 จูนอายุ 21 ปี เริ่มต้นอาชีพเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ประจำอยู่ที่ธนาคาร Security Bank สาขาหนึ่งในเมืองดิโปลก เขายืนเฝ้าหน้าประตูทุกวัน ไม่ว่าจะแดดเปรี้ยงหรือฝนตก ทำงานกะยาว ๆ แบบไม่มีบ่น

แต่ทุกครั้งที่เห็นพนักงานนั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ จูนก็อดคิดไม่ได้ว่า... “สักวัน ฉันอยากจะไปอยู่ตรงนั้นบ้าง”

ความฝันที่จะได้สวมเสื้อเชิ้ตแทนชุดรปภ. ถูกเก็บไว้ในใจมาตลอดกว่า 11 ปี

จนกระทั่งปี 2018 ธนาคารเปิดโครงการให้ทุนการศึกษาสำหรับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย จูนไม่รอช้า รีบคว้าโอกาสนั้นไว้ทันที

เขาทำงานกลางวันเป็นรปภ. แล้วเข้าเรียนภาคค่ำในสาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ เหนื่อยแทบขาดใจ แต่เขาไม่เคยถอย

สี่ปีผ่านไป ในวัย 32 ปี จูนคว้าใบปริญญามาได้ แถมยังจบด้วย “เกียรตินิยม” อีกต่างหาก!

แต่ชีวิตก็ยังไม่ให้รางวัลทันที หลังเรียนจบ เขาต้องไปทำงานเป็นพนักงานขายมอเตอร์ไซค์อยู่พักหนึ่ง แต่ในใจเขายังเชื่อเสมอว่า... “เวลาของฉันจะมาถึงแน่นอน”

และในที่สุด... มันก็มาถึงจริง ๆ

ธนาคารเดียวกันที่เขาเคยยืนเฝ้าหน้าประตู เปิดประตูบานเดิมต้อนรับเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้...ในฐานะ “พนักงานธนาคารเต็มตัว”

จูนก้าวเข้าสู่พื้นที่ที่เขาเคยเฝ้ามองมานานกว่าสิบปี จากรปภ.ที่ยืนอยู่ภายนอก สู่พนักงานที่ทำงานอยู่หลังเคาน์เตอร์อย่างภาคภูมิใจ

ผมว่าเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลายอย่างเลยครับ หนึ่งคือ...โอกาสมีอยู่เสมอ ถ้าเราไม่หยุดมองหา สองคือ...ความฝันไม่ใช่เรื่องเพ้อเจ้อ ถ้าเรากล้าลงมือทำ สามคือ...ไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ แต่ถ้าใจเราไม่ยอมแพ้ มันจะมาแน่นอน

สุดท้ายนี้...ขอปรบมือให้จูน ที่พิสูจน์ให้เห็นว่า “คนธรรมดา” ก็มีสิทธิ์ “ไปยืนในที่ที่เคยฝันไว้” ไว้เจอกันใหม่กระทู้หน้าครับ